คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เข้ามาดิ
“นี่ๆ เรามีเรื่องจะบอกแหละ”
“เรื่องอะไรเหรอ”เสียงยัยเจ้าหญิงไอรีลงี่เง่าดังขึ้นทันทีที่ฉัน หรือคนแต่งสุดสวย เรียกยัยเจ้าหญิงที่กำลังนั่งคอพับคออ่อนอยู่ที่ม้านั่งในสนามแห่งปราสาทเชนัส
“คือว่า ฉันมีงานให้พวกเธอทำอีกแล้วละ”
“งานไรอีกละ”ไอรีลบ่นเล็กๆ พลางชะเง้อมองหาใครด้านหลังฉัน
“ก็ คือฉันอยากจะแต่งเรื่องของพวกเธอขึ้นมาอีกครั้งละ”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสดใส แต่ยัยเจ้าหญิงนี่กลับหันมามองฉันอย่างตกตะลึง
“อะไรนะ ไม่เอาอะ แกมาแต่งเรื่องพวกเราอีกทำไม ทำไมไปแต่งเรื่องใหม่ฮะ”ไอรีลโวยวายใส่ฉันจนเสียงทะลุทะลวงถึงลำไส้ใหญ่
“เอาเหอะน่า ก็ฉันไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไรนี่”
“ก็เปลี่ยนแนวแต่งดิ อย่างเช่นหนังผีอะไรทำนองเนี้ย อย่ามาแต่งเรื่องของฉันเลย”
“ไม่เอา ฉันกลัวผี ส่วนแต่งเรื่องพวกเธออะสนุกจะตาย ได้ทะเลาะกับนางเอกที่ไม่เหมือนนางเอก”
“ยัยโรคจิต แล้วทำไมแกไม่ไปแต่งแนวรักหวานแหวว ไม่ก็หนังชีวิต บู๊เลือดพล่านอะไรทำนอนเนี้ย แต่งซ้ำๆอยู่ได้”ไอรีลยังเถียง แต่เรื่องอะไรฉันจะปล่อย ก็ตั้งใจจะแต่งต่อแล้วนี่
“ก็ลองแล้ว แต่ไม่ค่อยมีคนอ่านเรยอะ แล้วอีกอย่าง เรื่องเจ้าหญิงตัวร้ายกะเจ้าชายน้ำชานี่แหละที่ฉันแต่งแล้วมีคนอ่านมากที่สุด ยังไงฉันก็จะแต่ง”
“แต่ฉันจะไม่ยอมแสดงตามบทแกแล้ว เป็นคนเขียนประสาอะไรวะ เขียนบทแต่ละทีให้ฉันรับแต่บทหนักๆ เหนื่อยนะโว้ย แถมค่าตัวก็น้อยมหาประลัย ไม่พอกินเลย”
น่าน ฉันให้ค่าตัวแกก็บุญแค่ไหนละนังเจ้าหญิงบ้า
“ไม่รู้แหละ ฉันจะแต่ง ส่วนเรื่องค่าตัว ฉันจะว่ากะแกอีกที ถ้ามีคนเข้ามาเม้นเกิน 5 คน แกก็ได้ขึ้นเป็นสองเท่า โอเคปะละ”ฉันพยายามต่อรองกับมัน โดยที่คาดหวังในใจว่าคงไม่มีคนมาเม้นเกิน 5 คนแน่ๆ
“จริงปะเนี่ย งั้นผู้อ่านที่เคยติดตามภาคหนึ่งทั้งหลายขา ช่วยมาเม้นเยอะๆๆ ทีนะคะ เจ้าหญิงคนสวยน่ารักน่าสงสารอย่างเราขอ”
แหวะ
“เออ โฆษณาไปเหอะ ได้แล้วค่อยมาคุยกัน”
“นี่แก เอางี้ ถ้ามีคนเม้นถึงสิบคน แกจะขึ้นให้ฉันเพ่มอีก 5เท่ารึป่าว ถ้าแกไม่ตกลง ฉันจะไม่เล่น”
“เชอะ ไม่ง้อแกแล้ว เปลี่ยนนางเอกไปเลยดีกว่า ฉันจะเขียนให้เจ้าชายซาดาซที่รักหันไปรักคนอื่นแทน เชอะๆๆๆๆๆๆ”
“ตามใจแก แล้วฉันจะบอกให้ทุกคนในเรื่องประท้วง ไม่ยอมเล่นให้แก เอาสิ ฉันจะคอยดูว่าถ้าไม่มีตัวละคร แกจะแต่งยังไง”
อึ้ง เจอมุกนี้ของมันอึ้งคะ
“เออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยอมก็ได้”
ความคิดเห็น