Limitate City เมืองภัยพิบัติ

ลำดับตอนที่ #2 : NO.2 Armigel Ches

แม้จะเป็นเขตเมืองแต่การจราจรภายใน Limitate City กลับสะดวกสบายมากจนแตกต่างจากเมืองอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าอาร์นอนจะขับรถมาด้วยความเร็วไม่มากนัก แต่เขาก็ยังใช้เวลาเพียงน้อยที่จะมาถึงจุดหมายแม้ว่าระยะทางจะมากอยู่ ร้านอาหาร Tonkey ตั้งอยู่ย่านร้านค้าของชั้นลอยฟ้าที่ 2 ร้าน Tonkey เป็นร้านอาหารที่ไม่ใหญ่นักแต่กลับมีชื่อเสียงที่มากพอควร เพราะอาหารที่มีรสชาติดีมาก จึงทำให้อาร์นอนและอีกหลายๆ คนชอบร้านนี้ ด้วยการตกแต่งที่ดูอบอุ่นและเป็นธรรมชาติด้วยพืชพันธ์ไม้ขนาดน้อยใหญ่ที่มีสีสันสดใสอีกทั้งธรรมชาติรอบๆ ที่ดีนี้เองทำให้ร้าน Tonkey  เป็นที่พักผ่อนอีกที่ของผู้คนที่เดินทางผ่านไปมา



เนื่องจากวันนี้เป็นวันธรรมดาทำให้บริเวณรอบร้าน Tonkey  มีจำนวนรถ Speeder น้อยกว่าวันหยุด อาร์นอนจอดรถเยื้องจากร้านไปไม่มาก

แม้ภายนอกดูเหมือนมีผู้คนมาใช้บริการน้อย แต่ภายในร้านกลับมีคนมากจนเกือบเต็มจำนวนโต๊ะที่สามารถรองรับแขกได้ เขาเดินไปยังโต๊ะว่างขนาด 2-3 คน ข้างกระจกหน้าร้าน



" รับอะไรดีครับ! " เสียงของบริกรดังขึ้น



" ขอลาซานญ่า ผักโขม ครับ! "



" เครื่องดื่มรับอะไรดีครับ! "



" ขอเป็นบลูสกายพั้นซ์ครับ! "



" จะรับของหวานพร้อมเลยไหมครับ! " บริการถามต่อ



" เอ่อ...ไม่ครับ! ขอบคุณ! "



" รอสักครู่ครับ! "



ด้วยบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติทำให้ความคิดของอาร์นอนล่องลอยออกไป และกลับหยุดกับเรื่องการทดสอบของ C.A.L. และย้อนกลับไปถึงว่าทำไมเขาจึงอยากเข้าทำงานในที่แห่งนั้น อาจเป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยก่อนจึงทำให้เขามีความฝันที่จะอยู่ภายใน C.A.L. แล้วเขาก็นึกขึ้นได้ว่าเขาจะต้องดูข้อมูลแจ้งวันทดสอบของเขาและปัญหาอยู่ที่เขาจะเปิดข้อมูลได้อย่างไร



" เครื่องดื่มครับ! "



" ขอบคุณครับ! " เขาตอบกลับด้วยเสียงที่เหม่อลอย และสายตาที่มองออกนอกร้านเพื่อชมความเขียวขจีของธรรมชาติที่สามารถมองเห็นได้อย่างกว้างไกล แต่แล้วสายตาของเขากลับหยุดนิ่งอยู่กับสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นสิ่งที่สวยงามมากกว่าธรรมชาติรอบๆ นั้นคือหญิงสาวที่กำลังก้าวเท้าลงมาจากรถที่จอดห่างจากรถของเขาเพียง 2 ช่วงคัน ด้วยร่างกายที่ดูดี ทะมัดทะแมง แต่ก็ไม่ได้ลบเลือนใบหน้าที่งดงาม ไร้รอยใดๆ และอีกทั้งทรงผมประบ่าของเธอสามารถบ่งบอกได้ว่าเธอเป็นคนที่ทำงานลุย และสามารถทำได้ดีอีกด้วย



และอีกครั้งที่สายตาเลื่อนไปหยุดกับอีกคนซึ่งออกมาจากรถคันเดียวกันและเป็นที่แปลกใจมากขึ้น นั้นคือ สตีฟ เพื่อนสนิทของเขา



" เฮ้! สตีฟ! "



" อ้าว! อาร์นอน! แกไปไหนมา? " สตีฟเดินเข้ามายังโต๊ะที่เขานั่งพร้อมกับหญิงสาวปริศนา



" แกออกมาจาก C.A.L. ตั้งแต่เมื่อไร! ฉันหาตั้งนาน! "



" ฉันตรวจ DNA. เสร็จอกมาไม่เจอแก ก็เลยออกมาเลย! นั่งก่อนสิ! "



สตีฟนั่งลงตรงข้ามกับอาร์นอน ส่วนหญิงสาวนั่งระหว่างเพื่อนทั้งสอง และนั้นทำให้อาร์นอนรู่สึกใจเต้นขึ้นมานิดหน่อย



" เออ...เจอแกก็ดีแล้ว! ขอแนะนำให้รู้จักนะ! "



" นี่! คุณอาร์มิเกล เชส เจ้าหน้าที่ระดับ 2 หน่วยข่าวกรองของ C.A.L. "



" ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ! สตีฟเล่าเรื่องของคุณไว้มากพอควรเลยค่ะ คุณอาร์นอน "



" เอ่อ...ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ! "



ด้วยรอยยิ้มที่สดใสและดูมั่นใจของเธอทำให้อาร์นอนใจเต้นมากขึ้น