คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความซวยที่ 3 กับกลายเป็นเด็ก
“ุือใรรับ”โรเวนถามอย่า
“โมาเนียไ ำไม่ไ้หรอ” โมาเนียถาม แ่ำอบที่ไ้รับ ือารส่ายหัวน้อย าผู้ถูถาม
“แอ๊!!”เสียเปิประูห้อพยาบาล
“โรเวนเป็นยัไบ้า เอ้าฟื้นแล้วหรอ” เสียอาานเ้าเล่ห์ถามึ้น เหมือนเสียายนิๆ
“เี๋ยวพวท่านือใรหรือรับ แล้วที่นี้ที่ไหน”โรเวนถาม ทำเอาพวลูัสะลึ่อยู่รนั้น
“พวเราือเพื่อนอเธอไ แล้วที่นี้็โรเรียนพระราา”ิวาสอบ
“โรเรียนพระราา? เพื่อน? แ่ผมอายุแ่6วบเอนะรับ แล้วะเ้าโรเรียนพระราาไ้ยัไ”
โรเวนถามับวามเ็มที่
“โรเวนอย่าล้อเล่นสิ นายอายุ 22 แล้วนะ” ไธนอสเอ่ย้วยน้ำเสียัวลเล็น้อย
“นั้นสิ” เสียสนับสนุนานับวี้หุหิที่สุในป้อม
“พวุพูอะไรันรับไม่เห็นรู้เรื่อเลย”โรเวนว่า่อ วาูลมโึ้น ูน่ารั
“พวเรามานี้หน่อยสิ พวเธอ็้วยไม่้อแล้ว”เสียโมาเนียเรียพวเพื่อนๆๆแล้วรุ่นน้ออีสามนที่ามพวลูัสมา้วย แล้วทั้สาม็เริ่มสุมหัวุยันทันที
“มีอะไรหรอโมี่” ลูัสถามึ้น
“ือันว่าอนนี้โรเวนิว่าัวเออายุ 6 วบนะ”โมาเนียเริ่มพู
“เรื่อนั้นันรู้ แ่ทำไมถึเป็นอย่านี้ละ” ไธนอสถาม่อ
“ผมว่าอนพี่โรเวนโนมีบินอพี่ลอเรน์เิอาาร๊อ แล้วสมอยัไ้รับารระทบระเทือนอี เลยวามำเลยลายเป็นเ็มั้รับ” าโลึ่เียบอยู่นาน ลอสันนิานให้ทุนฟั (ลอเรน์-ถ้าเป็นอย่านี้เมิไนะมา่ารูไหมหว่ะ,Akona-อยาโนเปล่าละเี๋ยวเียนให้โน,ลอเรน์-บ้าหรือไ ใระอยาโน)
“็เป็นไปไ้นะ แ่ันว่าอนที่ลิ้ลมาเมื่อี้้อมีส่วนนะ” ิวาสออวามเห็นบา
“เราเล่นมาไปเปล่าหว่ะ”เสียัว้นเรื่อบ่นับัวเอ้วยเสียที่เบา (โรเวน-พึ่รู้หรอ)
“ันว่าพวเราให้โรเวนพั่อนเถอะแล้ว่อยหาทาันอีที” โมาเนียล่าวับท แล้วเินไปหาโรเวนที่ทำหน้าไร้เียสาอยู่
“ไ๋าโรเวนอาารเป็นไบ้า” โมาเนียถาม
“็ีนิฮะพี่สาว” โรเวนอบพี่สาวสุสวย (โมาเนีย-ันไปเป็นพี่สาวมันเมื่อไรอะ,ลูัส-ทำใเหอ)
“ั้พวพี่ไป่อนนะ แล้วเย็นๆๆะมาใหม่” โมาเนียเอ่ย
“เี๋ยวฮะพี่สาว พี่สาวื่ออะไรฮะ”โรเวนถาม่อนพวพี่ๆๆทั้หมะออาห้อนั้นไป
“โมาเนีย แล้วทำไมถามแ่พี่สาวละหึ หรือว่า...”ิวาสอบแทน และยัไม่วายหึเ็อี
“พอเถอะ แล้วะมาหานะ โรเวน”ไธนอสพูับทและทั้หมยเว้นโรเวน็เินออไป
หลัออมาาห้อพยาบาล
“เี๋ยวันมีเรื่อะุย้วย ถ้าไพอเรียนเสร็ไปหาันที่ห้อไ้ไหม”โมาเนียเอ่ย ในะที่สุนำลัว่าะพูไรัน
“แล้วพวผม้อไป้วยไหมฮะ”เ้าัวยุ่ประำป้อมถาม
“็้อไป้วยสิ ิไหมโมี่”ลูัสพูบ็หันไปถามโมาเนียำอบที่ไ้ือพยัหน้า “หรือเฟรี่ไม่อยาไป” เมื่อไ้ำอบลูัส็ถาม่อทันที (เฟริน-พวเราไปเี่ยวไร้วยหว่ะ, โรเวน-็ใรทำไรไว้ละ)
“เปล่าฮะ แ่ำลัสสัยอยู่ว่าทำไมพวเรา้อไป้วยละฮะ”เฟรินถามอีเ่นเย
“นั้นสิรับ”ิลสนับสนุน
“็ในเมื่อพวเธอเ้ามารู้เห็นแล้ว ็้อมา่วยันหาวิธิแ้สิ”โมาเนียอธิบาย
“เอาละไปันไ้แล้วมีเรียนไม่ใ่หรอ”ไธนอสเอ่ย
“ริ้วย”าโลล่าว แล้วรุ่นน้อทั้สาม็รีบวิ่ไปทันที
หลัเลิเรียน ทั้สาม็ไปห้ออรุ่นพี่ผูุ้มสาวทั้ที เนื่อาไม่อยาโนรุ่นพี่ี้หุหิบ่นนหูา
“มาันแล้วหรอ”ไธนอสเอ่ยเมื่อไ้ยินเสียเาะประู แล้วไธนอส็เินไปเปิประู
“รีบเ้ามาเร็ว ้าะมั อย่านี้น่าับเือให้หม” เสียำพูานที่ี้หุหิที่สุ
“เอาน่าถ้าไยเฟรี่ให้ันละัน” าานเ้าเล่ห์ยัแหย่่อ (เฟริน-ันไปทำไรให้พี่แหว่ะทำไม้อันทุที,ิล-พี่เาอบนายมั้,เฟริน-บ้าหรอ)
“พอๆๆ เอาเป็นว่าที่เรียมาเนี่ยใรมีวามิีๆๆบ้าเี่ยวับเรื่อที่วามทรำอโรเวนย้อนลับนะ”โมาเนียถาม หลัาที่รอมานาน
“ไม่รู้สิ นายว่าไิวาส”ไธนอสหันไปถามิวาส
“ไม่รู้เหมือนัน นายละลอเลน์” ิวาสที่ถูถาม็โยนำถามไปให้ลอเรน์
“ัน็ไม่รู้เหมือนัน พวเธอว่าไอะ” ลอเรน์อบแล้ว็โยนำถามไปให้รุ่นน้อสามน
“เี๋ยวสิลอรี่ทำไมไม่ถามัน่อนละ”ลูัสโวยเนื่อาโนมอ้าม
“าานปัาอ่อน สมอมีปัหา แล้ว็นิสัยวิปริอย่านายถามไป็ไม่รู้เรื่ออยู่ี อ๋อลืมไปอย่าเรียันอย่านั้นอีถ้าไม่อยาาย”พี่นับวเราเล่นสวรวเียวบ แล้ว็หิบน้อยๆ ่อนะส่สายาพิาไปให้ าานสุหล่อ
“พอๆๆๆ ว่าแ่นายมีไระเสนอหรือเปล่าลูัส”ไธนอสเห็นลอเรน์หยุบ่นแล้วึถาม
“ไม่มี”ลูัสอบ
“แล้วเสือโวยวายทำไมหวะ”ิวาสึ่ฟัอยู่นานสบถ่า
“็...”ลูัสำลัะอธิบายแ่็มีเสียห้ามะ่อน
“พอ ว่าแ่พวเธอนะมีอะไรีๆๆะบอไหม” ไธนอสหลัาห้ามเสร็็ถามพวรุ่นน้อ
“ว่าไิล”าโลถาม่อน
“ไม่รู้หว่ะ”ิลอบ
“เอ๋ ันว่าันเยอ่านในาร์ูนอะ เห็นพอเป็นแบบพี่โรเวน แล้วทำให้สมอระทบ...”เฟรินพูยัไม่บ
“สรุปว่ามีไหม”าโลถามใหม่
“ไม่รู้ว่าะหายเปล่านะ”เฟรินอบ
“วิธีอะไรอเธอลอบอว่าิ”ไธนอสเอ่ย
“ือ...ผมว่ามันอันรายเินไปอะฮะ”เฟรินยัไม่ยอมอบ
“็ไอ้ที่อันรายอแอะมันอะไร” ิลเริ่มทนไม่ไหว
~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~+~
เม้น + โหวนะะ
ความคิดเห็น