T.S รักก้วนป่วนตับบบ - T.S รักก้วนป่วนตับบบ นิยาย T.S รักก้วนป่วนตับบบ : Dek-D.com - Writer

    T.S รักก้วนป่วนตับบบ

    ผู้เข้าชมรวม

    92

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    92

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  2 ต.ค. 59 / 20:42 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    แนะนำตัวละคร
    นก เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดา บ้าๆต๊องๆ แต่เธอก็เนื้อหอมไม่เบาน้ะเออ
    เฟรม เป็นหนุ่มเนื้อหอมในสายชั้น ม.3 
    แอมมี่ น้องสาวนก
    เอม เพื่อน นก
    บีม เพื่อน เฟรม

     
    ณ โรียงเรียนแห่งหนึ่ง
    แอมมี่: พี่เฟรมค่ะ....แต่งงานกับหนูน้ะค่ะ
    เอม&บีม: เดี๋ยวสิแอมมี่ ถึงตอนนี้สังคมเรามันจะกว้างขนาดนั้นก็จิง แต่นี้มัน...
    พี่เฟรม:ได้สิ
    เอม&บีม&นก: เอ๋!!!!!!!!
    5 วันต่อมา
    แชะ แชะ
    เอม: โธ่เอ๊ย..ที่แท้ก็ชวนมางานแต่งหรอกหรอไอเราก็คิดไปซะใกล้เชียววว
    แอมมี่: เอ้าา..ก็หนูบอกไปแล้วนี้ค่ะว่า"ไปงานแต่งงานกัน"
    นก&เฟรม:นั้นดิพี่ก็ได้ยินอย่างนั้น
    นก:งั้นเดี๋ยวพี่มาน้ะ ไปห้องน้ำก่อน
    แอมมี่:เครๆค่ะแล้วเจอกันน้ะค่ะ:
    เฟรม:งั้นชั้นไปด้วยน้ะพอดีรู้สึกปวยฉิ่งฉ่องนิดๆล้ะ
    พอใกล้ไปถึงห้องน้ำ เฟรมจับมือนกด้วยความเร็วมากๆ แล้วพูด
    เฟรม:นกพี่ถามจิงๆ น้ะว่าเอง.....
    นก:ค่ะพี่เฟรมมีไรป่าว
    เฟรม:ป่าวจ้ะ
    นก:งั้นพี่ช่วยปล่อยมือหนูได้แล้วมั้งค่ะ (พูดด้วยความเขินหน้าแดง)
    เฟรม:จ้ะขอโทดจ้ะ
    นกรีบวิ่งไปในห้องน้ำพร้อมกับยิ้มด้วยความแอบรักอยางแรง
    วันรุ้งขึ้น ณ โรงเรียน
    ปั้ง!!!!
    นก:อารุนสะหวัดทุกคนนนนนน
    เหวอ (ตกใจทั้งห้องเรียน)
    เอม:แหม่ๆ นกมาวันแรกก็ก่อวีระกรรมเลยน้ะเธอออ
    นก:ก็ปกติน้ะ
    เอม:จร้าๆ
    นก:เอมมม ไปโรงอาหารกันน้ะๆ
    เอม:ได้ๆ รอแปปนึ่ง
    ทั้งคู่เดินไปที่ โรงอาหาร
    นก:ว้าวววววววววววววววว น่ากินสุดๆเลย (น้ำลายจะใหลล)
    เอม:นกกินไรอ้ะ
    นก:เอาหมดนี้อย่างล้ะ2ค่ะ ป้า
    ป้า:ได้จ้ะรอแปปน้าาา
    นก:ค้ะ
    เอม:นกแกนี้ไม่เปรี่ยนไปเลยน้ะ แต่แกเป็นยังงี้ไงถึงได้น่ารักทุกอย่าง เฮ้ออ
    นกไปนั้งกินข้าวที่โต๊ะกับเอม
    นก:เอมเค้าอยากกินน้ำอ้ะ ซื้อไห้เค้าหน่อยจิ
    เอม:ได้ๆ
    เฟรมเดินมาหานกแล้วมานั้งข้างๆ
    เฟรม:นกวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันป้ะ
    นก:ไม่อ้ะชั้นไม่อยากไปกับไอรุ้นพี่ขี้เก็ก
    เฟรม:เครร
    เอม:อ้าวพี่เฟรมมีไรป่าว
    เฟรม:ป่าว พี่กำลังจะไปล้ะ
    เอม:อ๋อ เครค่ะบ้ายบ่าย
    นก:นี้ยายเอมชั้นไม่เข้าใจเลยน้ะว่าอีตาขี้เก็กนั้นมีไรดีนักหนาสาวถึงได้ติดกันเต็ม
    เอม:ก็รุ้นพี่เฟรมอ้ะน้ะทั้นหล่อน่ารักรวยเรียนก็ดีใครไม่หลงก็บ้านแล้ว
    นก:เรอะงั้นชั้นก็ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย
    พักกลางวัน
    นก:โอ้ยย น่าเบื่อว้ะไปหาไรทำดีกว่า
    เอม:นกโทดทีน้ะวันนี้ชั้นคงไปก่อวีระกรรมกับเธอไม่ได้ล้ะแหละวันนี้ชั้นมีติวข้อสอบ โทดทีน้ะ
    นก:ไม่เป็นไร เราคนเดียวก็เหลือแหล่ล้ะ
    เอม:บายย
    นก:บาย
    นกไปที่ดาดฟ้าแล้ววาดกำแพงเลอะเทอะไปหมด แต่มีคนมาเห็น 
    ..?..:นี้เธอตรงนั้นอ้ะ หยุดน้ะอย่าขยับแม้แต่นิดเดียว
    นก:แกเป็นใคร
    คนที่ออกมาจากเงาก็ค่อ"เฟรม"
    นก:เอ้าาา นึกว่าใครที่แท้ก็ไอขี้เก็กนี้เอง
    เฟรม:ว่าใครขี้เก็ก เดวเอาเรื่องที่เธอเขียนกำแพงไปไห้ครูดูวะเลย
    นก:เฮ้ย!!!!!
    นก:อยากบอกน้ะพี่เฟรมหนูขอล้ะ
    เฟรม:งั้นเธอต้องทำตามที่ชั้นบอก
    นก:ได้ๆ พี่
    เฟรม:งั้น..เธอมาเป็นแฟนกับชั้นซะ
    นก:ไม่มีทาง
    เฟรม:บอกมีทางสิ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูครูล้ะก็
    นก:เคร เป็นก็เป็น
    เฟรมเอาแขนมาพาดที่ไหล่ของนก
    เฟรม:ไหนๆ คุณแฟนรองหอมแก้มเค้าดูสิ
    นก:เอ๋!!
    นก:มันไม่มากเกินไปหน่อยหรอออ
    เฟรม:กำแพงน้ะจ้ะกำแพง
    นกพลักเฟรมออกแล้วรีบเก็บของกลับบ้านไป
    วันต่อมา
    ณ บ้านนก
    นก:ไปก่อนน้ะค้ะแม่
    แม่:จร้าา
    นกออกไป ได้ไปเห็นรถหรูราคาแพงมากๆ มารอรับไปโรงเรียน
    นก:เฮ้ยยย รถใครอ้ะ
    ณ ตอนนั้นกระจกค่อยๆเลื่อนลงจนเห็นเห็นว่าเป็นใคร (เฟรมนั้นเอง)
    เฟรม:ขึ้นมา
    นก:ไม่!!
    เฟรมเปิดประตูรถแล้วรากนกขึ้นรถไป จนถึงโรงเรียน
    พอถึงโรงเรียน
    ทุกคน:เป็นไปได้ไงเนียยย พี่เฟรมกับพี่นก เป็น แฟนกันน ข่าวใหญ่เลยน้ะเนีย
    นก:พี่เฟรมมขันดีแล้วหรอที่ทำแบบนี้
    เฟรม:แบบใหนไม่เห็นรู้เรื่องเลย
    นก:ชั้งเหอะไปเรียนล้ะบ่าย
    เฟรม:แล้วเจอกันน้ะที่รัก จุ๊บๆ
    นก:ไอบ้าเอ๋ยยย
    พอตอนกลับบ้าน
    พี่เฟรมก็มารับกลับเฮ้ยยย
    นก:วันนี้พ่อแม่ไม่อยู่บ้านซะด้วยทำไรดี
    ปี้น~~~~~
    นก:ค่าๆ
    เฟรม: ไปเที่ยวกันไหม
    นก:พี่รู้ได้ไงว่าสันนี้แม่ชั้นไม่อยุ่บ้าน
    เฟรม:ก็แม่เธอเป็นคนโทรมาบอกชั้นว่าวันนี้เค้าไม่อยู่บ้านเลยฝากเธอไว้กับชั้น
    นก:เรอะ (แม่น้ะแม่)
    นกได้ดืมเหล้าจนหลบไป เฟรมจึงพาตัวนกไปโรงแรมที่เฟรมเป็นผุ้บริหารอยู่
    เฟรม:นกๆ ตื่นๆ
    นก:มีไรกรอไอเฟรม (กำลังเมา=ก.ล.ม)
    เฟรม:ไปอาบน้ำไป
    นกเอามือรัดคอเฟรมแล้วละมอมาว่า
    นก:ไอเฟรมเองรู้ป้ะว่าข้ารักเองรักมากๆแต่ข้าไม่กล้าบอกกล้วเองจะมาล้อ
    เฟรม:จ้ะๆ ไปอาบน้ำก่อนไป
    นก:สลัดเฟรมออกจากตัวแล้ว ถอยหลังไปสามเก้า 
    นกก็ได้ถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมดแล้วได้เดินตรงไปที่ห้องน้ำแต่นกได้ดึงเฟรมลงไปในอ่างอาบน้ำด้วยกัน
    เฟรมก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่จึงทำในสิ่งที่ใจห้ามไม่ได้ลงไป
    วันรุ่งขึ้น
    นก:อ้าวพี่เฟรมเป็นอะไรทำไมสีหน้าดูไม่ดีเลย
    เฟรม:นก...เมื่อคืนพี่ขอโทดที่พี่ทำเรื่องอย่างว่ากับนกไป
           นกตบพี่ก็ได้ตีพี่ก็ได้น้ะพี่มันเลวเอง
    นก:ไม่เป็นไรหรอกพี่ไหนๆเรื่องมันก็เกิดไปแล้วมันคงย้อนกลับมาเป็นเหมื่อนเดิมไม่ได้แล้วพี่
    นกเดินมากอดเฟรมจากข้างหลังด้วยความรักและสงสารเฟรมแล้วพูดปลอบใจเฟรม
    นก:ไม่เป็นไรน้ะพี่
    เฟรม:นกพี่ขอโทด พี่ขอรับความผิดด้วยการ แต่งงานกับเธอ
           นกแต่งงานกับพี่น้ะ
    นก:จ้ะ แต่งงานกันน้ะ
    เฟรมดีใจมากจนร้องให้อย่างหนั้กเพราะนกเป็นผู้หญิงที่เฟรมรักมากๆ
    "แล้วทั้งคุ่แต่งงานกันอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข มีลูก แฝดชาย2 หญิง1รวมมีลูก 3 คน (จบแล้วจร้าาาา)


    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×