ผมแข็งแกร่งที่สุดในต่างโลก(ฉบับรีเมค)

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2 เมื่อพลาดต้องข่ม

ภายในห้องที่เรียบง่ายค่อนข้างจะไม่มีอะไรเลย...มีเด็กหนุ่มร่างบางแต่หล่อเหลากำลังแสดงท่าทีดีใจออกมาอย่างแปลกประหลาด

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันแสนน่าลุ่มหลงไม่ทราบว่ารอยยิ้มของเด็กหนุ่มผู้นี้น่าลุ่มหลงอยู่แล้วแต่แรกหรือเป็นเพราะการจุติที่ผิดธรรมชาติของชายผู้มาจากยุคอันรุ่งเรืองของเทคโนโลยี

ชายหนุ่มผู้นี้คือหลี่หยางฝ่ามือของเขาโบกและจิ้มไปมาเบื้องหน้าและจดจ้องบางอย่างผ่านอากาศ

“ระบบพัฒนาชุมชน..เอ่อ...ไม่สิพัฒนาบุคคลสินะแต่....เมื่อกี้มันพัฒนาชุมชนชัดๆ จะรอดไหมเนี่ยระบบเรา เฮ้อ!”ปากพลันส่งเสียงกล่าวออกมาอย่างฉับพลันหลี่หยางยิ้มเยาะเล็กน้อย

[….ขออภัยระบบขัดข้องเล็กน้อย......ข้ามอบแต้มฟรีให้ท่าน 1000 แต้ม]

“แหะๆ นี่เอาจริงดิ! เวรกรรมจริงๆแท้!แต่ก็ดีอย่างน้อยก็ไม่เลวร้าย”หลี่หยางจากที่กล่าวออกมาและยิ้มเยาะล้อเล่นเพียงเท่านั้นแต่เขาไม่คิดว่าระบบจะจริงจัง

แต่อย่างนี้ก็เป็นเรื่องดีเช่นกันที่เขาสามารถเอาเปรียบระบบได้แบบนี้ไม่งั้นจะเป็นระบบเองที่ขูดเลือดขูดเนื้อเขาแทนนี่เป็นประสบการณ์จากการอ่านนิยายมามากมายของหลี่หยางที่พอจะมองพวกระบบติดตัวพระเอกว่ามันขูดเลือดขูดเนื้อพระเอกขนาดไหนในการบริโภคแต้ม...

“ถ้าเป็นในนิยายในการคาดเดาจากสภาพแวดล้อมแล้วเราต้องเป็นไอ้ขยะแน่นอน”หลี่หยางมองดูสภาพห้องของเขามันไม่ค่อยน่าอภิรมย์เอาเสียเลย

ของใช้ทุกอย่างดูเก่าๆและไม่มีราคาแถมยังมีฝุ่นเล็กน้อยอีกด้วย

“สมแล้วจริงๆที่ถูกเรียกว่าขยะ..เฮ้อ..แม้แต่ห้องของตนเองยังไม่ดูแลเลย”หลี่หยางส่ายหัวและร่างกายของเขาก็เปลี่ยนอิริยาบทเป็นท่ายืน

“ระบบ...ฉันว่านายต้องให้ภารกิจแรกกับฉันได้แล้วนะเอาเป็นการทำความสะอาดห้องนี้เป็นไง?ดีไหม?”หลี่หยางหรี่ตาด้วยความเจ้าเล่ห์เขาจะกดเจ้าระบบนี้จนจมดินเพื่อไม่ให้มันเหิมเกริมกล้าที่จะเอาเปรียบราคาแต้มกับเขา

[……]

[ภารกิจ :ทำความสะอาดห้อง 10 แต้ม]

“หืม...น้อยจังงกเกินไปหรือเปล่าอย่าลืมความผิดพลาดของแกตอนแรกสิ?”หลี่หยางยิ้มและกล่าวออกมา

[ภารกิจ :ทำความสะอาดห้อง 100แต้ม]

การแจ้งเตือนนี้ราวกับว่าจะถูกหลี่หยางข่มขู่ได้สำเร็จมันจึงยอมถอยให้เขาก้าวหนึ่ง

ถ้าถามว่าทำไม่หลี่หยางถึงใจกล้าและไม่กลัวระบบหนีหายไปจากเขานั่นก็เพราะว่าประสบการณ์การอ่านนิยายของเขาที่มากมายในเรื่องแบบนี้

หากหลี่หยางเดาไม่ผิดระบบพวกนี้เป็นตัวแทนดูดแต้มให้เทพเจ้าบางตนและแต้มพวกนี้เป็นสิ่งที่เหมือนกับเงินทองของมนุษย์ในการที่เทพเจ้าตนนั้นจะไปใช้สอยในดินแดนของตน

ถ้าหากหลี่หยางเดาไม่ผิดมันต้องมีกฎบางอย่างที่สามารถให้ผู้ที่ได้รับระบบอย่างหลี่หยางสามารถร้องเรียนความผิดพลาดของระบบได้

นี่จึงทำให้เขามั่นใจในการข่มเหงระบบ...

ภายในห้องตอนนี้หลี่หยางได้ปัดกวดเช็ดถูจนเสร็จสิ้นพร้อมกับเสียงแจ้งเตือนที่ดังให้หลี่หยางได้ยินเพียงผู้เดียว

[ภารกิจเสร็จสิ้น:ทำความสะอาดห้อง 100 แต้ม]

พร้อมกับเสียงที่น่าฟังของบุรุษหล่อเหลาดังขึ้น“Status”

มันเป็นภาษาที่คนบนดาวดวงใหม่ที่หลี่หยางทะลุมิติมานี้ไม่เข้าใจ

[ PLAYER NAME :หลี่หยาง OLD: 15ปี ฉายา:ขยะ]

[ Level : ปราณกำเนิดขั้นที่ 4[เคล็ดวิชานภาสวรรค์ [ชั้นต่ำ]]]

[ Skill :ฝ่ามือทุบภูผาขั้นต่ำ,กายาปฐพีขั้นต่ำ,เงาลวงตาขั้นต่ำ]

[ Point : 1100 ]

“ว้าวเป็นขยะแต่ชื่อวิชานี่เท่ห์ไม่เบาเลย”หลี่หยางอ่านชื่อเคล็ดวิชาที่เจ้าร่างเก่าฝึกฝนแล้วยิ้ม

“ไม่มีวิชากระบี่หรือดาบ...แต่ก็สมแล้วที่ถูกเรียกว่าขยะคงไม่สามารถฝึกได้สินะ”หลี่หยางพิจารณาทุกอย่างราวกับว่าตนได้เป็นเจ้าของคนเก่าเกี่ยวกับความสามารถของตน

เมื่อดูจนพอใจแล้วหลี่หยางก็ปิดหน้าต่างสถานะของเขาลงพร้อมกับเสียงการกล่าวที่ตื่นเต้นเล็กน้อยกับการที่จะกล่าวในสิ่งที่เขาต้องการในครั้งนี้

“Shop”แน่นอนว่ามันคือร้านค้าของระบบอย่างไม่ต้องสงสัยและหน้าต่างร้านค้าที่เป็นภาพโฮโลแกรมก็ปรากฏแก่สายตาของหลี่หยาง

[Shop]

[อาวุธ]

[เคล็ดวิชา]

[โอสถ]

[ไอเทมอื่นๆ]

รายการปรากฏแก่สายตาของหลี่หยางเขาไม่รอช้าที่จะเข้าไปยังหมวดหมู่เคล็ดวิชา

[เคล็ดวิชา]

[บ่มเพาะ]

[โจมตี]

[ป้องกัน]

[เคลื่อนไหว]

[การหลอมโอสถ]

[การหลอมอาวุธ]

“บ่มเพาะ”หลี่หยางไม่ลังเลที่เขาจะเขาไปดูเคล็ดวิชาบ่มเพาะ

เนื่องจากเขามั่นใจว่าเคล็ดวิชาในระบบต้องดีกว่าเคล็ดวิชาที่เขามีในตอนนี้

[บ่มเพาะ]

[เคล็ดวิชานภาพลิกสวรรค์: 1000แต้ม [เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

[เคล็ดวิชาอัสนีสวรรค์ : 1000แต้ม[เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

[เคล็ดวิชาอัคนีผลาญ : 1000แต้ม[เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

[เคล็ดวิชาเงาจันทรา : 1000แต้ม[เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

[เคล็ดวิชาวารีเทพ: 1000แต้ม[เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

[เคล็ดวิชาพฤกษาเทพ: 1000แต้ม[เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

[เคล็ดวิชาปฐพีกลืนสวรรค์: 1000แต้ม[เป็นเคล็ดชั้นสูง]]

เคล็ดวิชามากมายปรากฏแก่สายตาของหลี่หยางเขาเลือกเคล็ดวิชาที่เขาสามารถซื้อได้ในตอนนี้

“เมื่อพิจารณาดูเอาเป็นว่าเคล็ดวิชานภาพลิกสวรรค์แล้วกัน”เสียงของหลี่หยางดังขึ้นมันก็เป็นการยืนยันการซื้อเคล็ดวิชา

เมื่อหลี่หยางดูความเข้ากันได้ของแต่ละวิชาและความวิเศษของมันเขาก็ได้ตัดสินใจที่จะซื้อเคล็ดวิชานภาผลิกสวรรค์เพราะมันสามารถฝึกต่อกันจากวิชาเก่าของเขาได้และยังมีความสามารถที่ใช้ธาตุได้ทุกธาตุอีกด้วยในการบ่มเพาะวิชานี้

มันสามารถหลอมรวมทุกอย่างเข้าด้วยกันได้สมชื่อวิชานภาพลิกสวรรค์...

จบ...