คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไอ้เป้ง
“ฝนะอะไรทุเย็นวะเนี่ย”
ผมสบถโทษฟ้าฝน ่อนวิ่เ้าอพาร์ทเมนท์อนเอ ัวเปียมะล่อมะแล่หัวรเท้า ะำลัไล่น้ำออารอเท้าอยู่นั้น ็เห็นสาวสวยนัศึษาลมาารถยน์ันหรู...เธอายามอผม้วยหาา ผมลอบมอหุ่นระทวยามไปนเธอเินึ้นลิฟ์ไป
ใร ๆ ็เรียผมว่า “ไอ้เป้” เพราะผมเป็นพนัานออฟฟิศน ๆ นหนึ่ในฝ่ายเินเอสาร หรือเรีย่าย ๆ ว่าแมสเนเอร์แ่ประำอยู่ในออฟฟิศนั่นล่ะรับ ทำหน้าที่เินแหมาย เอสาร และยัทำานอื่น ๆ ิปาถะในออฟฟิศ ั้แ่่อมเรื่อปรินเอร์ไปนถึ่วยเปลี่ยนหลอไฟ
้วยวามที่อนเรียนหนัสือผมไม่ไ้ั้ใสัเท่าไหร่ สอบเ้ามหาลัยั ๆ ็ไม่ไ้ บออมา 3-4 ปีแล้ว็เลยหาานทำยาหน่อย น้อเป็นพนัานออฟฟิศ๊อ๋อยไปวัน ๆ
ผมไม่ใ่แ่เป็นพนัานน ๆ เท่านั้นนะรับ แ่ยอมรับว่าหน้าาอผม็ไม่ไ้เรื่อไ้ราวเสีย้วย ้วยวามเป็นเ็่าัหวั รูปร่าหน้าาสามัประำบ้าน ไม่่อยมีผู้หิเหลียวมอ มีแ่ผมที่อบมอสาว ๆ สวย ๆ าว ๆ หมวย ๆ และยิ่เป็นสาวนัศึษา้วยแล้ว ผมยิ่เหลียวมอนบารั้ถูมอลับ้วยหาาแบบเหยียหยามันเลยทีเียว
อพาร์ทเมนท์ที่ผมเ่าอยู่นั้นถือว่าไม่หรูแ่็ไม่่อม่อ ่าเ่าถือว่าแพเอาารสำหรับเินเือนอผม แ่็พอ่ายไ้เพราะหารสอับเพื่อนร่วมห้ออีน มันื่อ “ไอ้เ” ึ่เป็นเพื่อนอผมั้แ่เรียนมหาลัย
ไอ้เร้ามับผมหลาย้านเลย หน้าามันีใ้ไ้ สู าว ี๋ เล่นเวนหุ่นีสไล์นายแบบ ไม่แปลใที่มีสาว ๆ ิพัน แถมหน้าที่ารานอมัน็ี้วย เรียว่าร้ามับผมทุอย่า มันอบหนีบพาผมไปเที่ยวผัเที่ยวบาร์ยาม่ำืน้วย แ่ผม็ไม่เยไ้แอ้มหรอนะรับ มีแ่มันที่อเบอร์สาวนไหน็ไ้เือบทุน
อพาร์ทเมนท์แห่นี้มีสาว ๆ อยู่ันเยอะเพราะใล้มหาวิทยาลัย ผมับไอ้เเลือที่นี่เพราะไ้เห็นอาหาราอยู่ทุวัน สาวนัศึษาสวย ๆ าว ๆ เินันพล่านไปหมโยเพาะ่วเปิเทอม
มีน้อนัศึษาอยู่นหนึ่ที่ผมอบเป็นพิเศษน้อแอบมอเธอทุรั้ เธอื่อ “แพม” รูปร่าหน้าาัอยู่ในระับนาฟ้าในสายาอผม เส้นผมยาวสลวย ผิวาวเนียน หุ่นสมส่วน เรียวาามนอยาะลูบไล้ ที่สำั...หน้าออเธอันเสื้อนัศึษาออมาเป็น้อนนผมัวลว่าระุมอเธอะปริเ้าสัวัน
ไอ้เเอไม่่อยะสนใน้อแพมสัเท่าไหร่ ผมเาเอาว่า เธอไม่ใ่สเปมันและมันเอ็มีสาว ๆ อยู่ในส็อมามาย่ายออยู่แล้ว แพมมีรถยน์หรูมาส่เือบทุวัน เาเอาว่าเป็นหนุ่ม ๆ หรือแฟนเธอนั่นล่ะ ็แน่อยู่แล้ว รูปร่าหน้าาึูเพียนั้นย่อมมีหมู่ภมรมาิพันเป็นเรื่อธรรมาใ่ไหมรับ
ผมยอมรับอย่าไม่อายเลยว่า ยิ่เห็นน้อแพม ผมยิ่อยายัเยียวามเป็นสามีให้สัรั้ เหมือนที่เาพูันว่า ไ้สัรั้ะั้ใทำาน นั่นล่ะรับ วามรู้สึอผม ผมยอมรับแบบลูผู้ายเลยว่าเยบันทึภาพเธอไว้ในหัวแล้วมา่วยัวเออยู่บ้า โยเพาะเมื่อเธอใสุ่นัศึษา หรือุอยู่บ้านที่เป็นาเาสั้นอวเรียวา...เ็ี่อย่าบอใรเลย
ถือว่าผมโีหรือโร้าย็ไม่รู้ที่น้อแพมอยู่ในึเียวับผม ั้นเียวัน แถมห้ออเธอยัห่าออไปไม่ี่เมร ที่ว่าโี็เพราะผมะไ้เห็นน้อแพมอยู่บ่อย ๆ แ่โร้าย็ือผมไ้แ่เห็น เหมือนหมามอเรื่อบินไม่มีผิ
เหุาร์ที่พลิผันีวิอผมน้อมาเล่าให้พี่ ๆ น้อ ๆ ฟัันเิึ้นใน่วหัว่ำืนหนึ่ ผมนั่ิบเบียร์อยู่นเียวในห้อ เปิประูหน้าไว้เพื่อให้ลมโร ไอ้เไปเที่ยวับเพื่อนที่ทำาน ผมี้เียไปไหน็เลยวเบียร์อยู่ในห้อนเียวีว่า ผมื่มไปไ้ถึวที่สาม ไ้ยินเสียส้นสูัมาาหน้าลิฟท์ ผมหลับาฟั็รู้ไ้เลยว่านัศึษาสาวนสวยอผมลับมาถึห้อแล้ว
ผมยับัวไปะโหน้าู เธอเินหน้าเิผ่านประูห้ออผม สายาวัมาเล็น้อย้วยแววาที่มีวามเหยีย ๆ อยู่ภายใน ผมรู้สึุ่น้อหมอใึ้นมาทันใ เบียร์สามวทำให้ผมหน้าร้อน เรียวาาวนวลเนียนที่โผล่พ้นระโปรนัศึษาระุ้นวามหื่นอยาในัวผมึ้นมาเย ๆ
ั่ววินาทีนั้น ไม่รู้อะไรลใให้ผมลุึ้นยืน แล้วเินออไปหน้าห้อ มอเห็นน้อแพมที่ำลัไประูเ้าห้ออยู่ หน้าออวบมันูันเสื้อนัศึษาท้าทายสายาอผมเหลือเิน ผมลืนน้ำลายเอื้อ เป็นไเป็นันละวะ
ผมสาวเท้า้าวไปแบบเียบๆ แล้วยืนอยู่้านหลัเธอ ลิ่นน้ำหอมลอยมาแะมู อารม์หื่นอยาลุโนึ้นมาทันใ น้อแพมไม่รู้ว่าผมมายืนหื่นอยู่้าหลั เมื่อเธอไุแไ้ ประูเปิออ ผม็สวมอเธอไว้า้านหลัทันที
“ว๊ายย!!...”
น้อแพมร้อออมา ผมรีบันัวเธอเ้าไป้านในห้อแล้วปิประูทันที แพมิ้นลุลัอยู่ในอ้อมแนอผม เรี่ยวแรอเธอมาเินว่าที่าไว้ อนนี้ผมใเ้นระรัว เพิ่รู้สึหวาลัวุาราึ้นมา็อนนี้ แ่ผมเ้ามาอยู่ในถ้ำเสือแล้ว ะให้ถอยหนีอนนี้โยไม่ไ้ลูเสือออมา็เผิับโทษไม่่าัน...อผมเล่นอสูสัรั้เถอะ
“แ...ปล่อยั้นนะ!...”
แพมพยายามิ้นให้หลุพ้นาอ้อมแนอผม แ่ผมไม่ปล่อย่าย ๆ หรอรับ เนื้อัวที่นุ่มนิ่มแ่ึแน่นทำให้ผมหื่นอยาึ้นมาแบบสุ ๆ ผมุนันร่าอ้อนแอ้นให้นอนลบนเียแล้วทาบทับไว้
น้อแพมมอหน้าผมมึทึ แล้วร้อเสียันผม้อเอามือปิปาเธอไว้ วามหื่นทับวามลัวเสียะั ผมบีบเล้นเ้านมบนเสื้อนัศึษา มันเ้สู้และให่ล้นมือนท่อนเอ็นอผมแ็ผาุอยู่ใ้าเ น้อแพมิ้นพราๆ ให้หลุพ้นาารล้วเินอผม แ่็ไม่ไ้ผล
ผมหน้ามืแบบสุ ๆ แล้ว ผม้มลอนไ้อออันหอมรุ่น บีบยำทุส่วนบนร่าามอน้อแพมามที่มืออผมะเลื่อนไปถึ แพมร้อ่าผมอย่าเสีย ๆ หาย ๆ แ่ผม็ไม่ไ้สนใใ ๆ ยั้วัววามเสียวบนเรือนร่านอเธอไม่วามือ
แพมิ้นเฮือสุท้าย เธอหลุออาอ้อมออผมไ้ แล้วพยายามะลุหนีาเีย ผมผวาเ้ารวบเอวออเธอไว้ แ่็เสียหลั ร่าอเราสอนถลำไป้านหน้าที่อบเีย ่อนะถลาลบนพื้นราวับนปีหั มับอผมระแทับพื้นระเบื้ออย่าั
นั่นือเสี้ยววินาทีสุท้ายที่ผมำไ้่อนทุอย่าะมืับไป
ความคิดเห็น