เรื่อง แม่มดตัวร้ายกับนายเย็นชา [hanbin X jisoo]

ลำดับตอนที่ #8 : ep.8 [hanbin X jisoo]

จีซู พาร์ท

ตื๊ดดดดดดดดดดด

"จีซูตื่นมารับโทรศัพท์เร็ววว"

ใครเค้าโทรมาตอนนี้เนี่ยฉันพยุงร่างที่มีความง่วงอยู่เต็มอัตราเดินออกมารับโทรศัพท์ข้างนอกห้อง

"ทำไมพี่ไม่รับให้หนูล่ะห๊ะ"

"มันไม่ใช้เรื่องของฉันนี่"

-เจนนี่ คิม-

[ทำไมแกรับช้านักล่ะ]

"พอดีฉันเอาโทรศัพท์ไว้นอกห้องน่ะ"

[แกนี่แปลกนะ ไม่เอาไว้เล่นหรือโทรหาใครตอนกลางคืนรึไง]

"มีอะไรให้เล่นหรอ อีกอย่างก็ไม่มีใครโทรมาหาฉันด้วย"

[นั่นสินะแกไม่มีแฟนนิ่ ฮ่าๆๆๆ]

"พูดอย่างกับแกมี"

[กำลังมี ฮ่าๆๆๆ]

"พอๆ แล้วที่แกโทรมานี่มีอะไรอ่ะ"

[เออๆ พอดีฉันจะชวนแกไปสวนสนุกอ่ะ]

"สวนสนุกหรอ อารมณ์ไหนของแกอ่ะ"

[คือมีคนชวนฉันไปอ่ะแต่ถ้าไปกันแค่สองคนมันก็ไม่สนุกสิ]

"ไปกี่โมง"

[อีก 10 นาที มาแล้วกัน]

"อื้องั้นแค่นี้นะ"

"จะไปไหนยัยตัวแสบ วันหยุดก็อ่านหนังสืออยู่บ้านสิ"

"ไม่อ่านก็เก่งอยู่แล้วหน่าาา"

"ให้มันจริงเหอะ ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าว"

"ค่าาา ป้า"

"ยัยเด็กคนนี้ หน้าตีซะมัด"

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่ชวนเจนนี่ไปเที่ยวเป็นใครก็คงจะเป็นพี่จินฮวานแน่ๆสองคนนี้จีบกันอยู่แต่ถ้าฉันไปฉันคงเดินคนเดียวแน่ๆเลยถือว่าเดินเล่นแก้เบื่อแล้วกันอยู่บ้านก็ต้องฟังคนแก่บ่นอีกอยากกลับเมืองเวทมนตร์แล้วเนี่ย

เมื่อจีซูมาถึงสวนสนุกที่เพื่อนเค้านัดไว้ก็เห็นคนตัวเล็กทั้งสองยืนคุยกันอยู่จนทำให้คนตัวเล็กที่ยืนมองอยู่ไม่กล้าเดินเข้าไปหา

"แหม่ แม่นางคนสวยกว่าจะเสด็จมาเนอะะ"

เจนนี่ร้องทักเพื่อนตัวเล็กแต่ไกลคนจนทำให้จีซูต้องรีบเดินเข้ามา

"อันยองค่ะ พี่จินฮวาน"

"ที่ฉันยอมมาให้ก็ดีแค่ไหนแล้วห๊ะ"

"ถือว่าเป็นพระคุณมากค่ะ จริงๆแล้วฉันจะมาเดทกันโดนที่ไม่มีแกก็ได้ไง"

"แล้วเรียกฉันมาเพื่ออออออ"

จีซูยืนเท้าเอวและมองหน้าเพื่อนตัวเองด้วยความโมโห

"ฉันอ่ะอยากให้แกเที่ยวบ้างอ่ะ"

"เราไปเล่นเครื่องเล่นกันดีกว่านะสาวๆ"

ทั้งสามเดินเข้าไปในสวนสนุกและเลือกเล่นเครื่องเล่นสนุกๆมากมายแต่มีแค่สองคนเท่านั้นที่สนุกกับการเล่นส่วนคนที่คอยเดินข้างๆแต่ไม่ขึ้นเล่นอะไรเลยอย่างจีซูก็ทำหน้าเซงๆตลอดเธอคิดในใจว่าเครื่องเล่นสูงก็ไม่สนุกเท่าที่เธอขี่ไม้กวาดส่วนบ้านผีสิงก็ไม่สนุกเท่าหนีพ่อแม่ไปเล่นเมืองอสูร

"นี่เจนนี่ฉันจะไปเดินเล่นนะพอจะกลับแล้วโทรเรียกฉันแล้วกัน"

"จีซูแกจะไม่เล่นอะไรเลยจริงๆหรอ"

"ไม่ล่ะฉันอยากเดินเล่นมากกว่า"

"ถ้าฉันพาแกมาลำบากแล้วก็ ฉัน…"

"ไม่หรอกฉันไม่อยากอยู่บ้านพอดีอ่ะแกเล่นให้สนุกเถอะนะไม่ต้องห่วงฉันหรอก"

"โอเค เดี๋ยวจะกลับแล้วจะโทรไปนะ"

"อื้อ"

จีซูเดินแยกออกมาจีซูเดินเล่นรอบๆสวนสนุกที่มีแต่เสียงหัวเราะและเสียงแห่งความสุขคงจะมีแต่เธอเท่านั้นที่มีความรู้สึกที่แตกต่าง

อีกคนนึงก็มาเที่ยวสวนสนุกเหมือนกันนั่นก็คือคิมฮันบิน ซานะ มินะ โมโม๊ะ และจื่อวี ฮันบินที่ต้องทำตัวเหมือนมีความสุขเพราะเป็นคำสั่งของพ่อและเพื่อปกป้องจีซูจากอันตราย

จีซูมองเห็นกลุ่มของฮันบินที่กำลังสนุกสนานทำให้คนตัวเล็กก้มหน้าลงไปเพราะรู้สึกเจ็บๆที่อกข้างซ้ายเธอไปเคยเป็นแบบนี้มาก่อน'ทำไมมันเจ็บตรงนี้'มือเล็กแตะตรงอกข้างซ้าย'เค้าคงหายดีแล้วสินะ เค้าคงมีความสุขกับคนของเค้ามากสินะ เค้าเห็นเราเป็นตัวอะไรกันทำไมคิดจะดีก็ดีคิดจะไล่ก็ไล่ แล้วทำไม่ฉันรู้สึกแบบนี้ล่ะฉันไม่ชอบที่ตัวเองรู้สึกแบบนี้เลยอาการแบบนี้มันเรียกว่าอะไรกันนะ'จีซูคิดในใจเธอหลับตาลงแล้วรู้สึกร้อนๆที่ตาแล้วมีน้ำใสๆไหลออกมา

/อย่ามายุ่งกับฉันอีกกกก/

คำนี้คอยวนเวียนในหัวของเธอตลอดเวลา

ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด

เสียงสั่นของโทรศัพท์เรียกสติคนตัวเล็กเธอเช็ดน้ำตาแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋า

-เจนนี่-

"อื้อ~"

[แกเป็นไรป่ะเนี่ย]

"ป่าวอ่ะ พอดีหายใจไม่ออก ว่าแต่จะกลับแล้วหรอ"

[ใช่เดี๋ยวฉันรอแกอยู่ด้านหน้านะแล้วไปกินข้าวกัน]

"แกไปเถอะ ฉันจะกลับบ้านแล้ว"

[แกไม่เป็นไรแน่นะ] 

"อื้อ"

จีซูกลับกลับถึงบ้านเธอก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาพร้อมกับความรู้สึกที่เธอไม่รู้ว่าที่เมืองมนุษย์เค้าเรียกว่าอะไรแต่ที่เธอรู้นั้นเหมือนหัวใจดวงน้อยๆของเธอถูกบีบจนแหลก…