เรื่อง แม่มดตัวร้ายกับนายเย็นชา [hanbin X jisoo]

ลำดับตอนที่ #5 : ep.5 [hanbin X jisoo]

ฮันบิน พาร์ท

~ทำยังไงให้ไม่รักให้หัวใจมันหยุดแค่นี้~

โอ๊ยใครโทรมาตั้งแต่ชอบเลยว่ะเนี่ยผมล่ะเซงจริงๆเวลาโดนปลุกด้วยเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เนี่ย

… กู จุนฮเว…  

"มึงโทรมาทำไมว่ะงคนกำลังหลับกำลังนอน"

[กูก็ไม่อยากจะกวนมึงหรอกนะเว้ยแต่วันนี้มีเรียน9.00กูกลัวมึงจะสายอีก]

"เออๆขอบใจ แต่วันนี้กูน่าจะสายว่ะพอดีกูเจ็บข้อเท้า"เพราะยัยตัวแสบเมื่อคืนนี้นั่นแหละครับ

[อ้าวว มึงไปโดนอะไรตอนไหนว่ะเมื่อวานยังดีๆอยู่เลย]

"ไม่ต้องรู้หรอกรู้แค่ว่ากูเจ็บพอ"

'นี่นาย นายแต่งตัวเสร็จรึยังอ่ะ'ในขณะที่ผมคุยกับจุนฮเวอยู่ขาสำรองของผมก็ส่งเสียงมาแต่ไกลจีซูนี่รู้หน้าที่ดีแห๊ะ ฮ่าๆ

[เสียงใครว่ะมึงน่ารักว่ะ มึง]

"แปปนะมึง"

"เฮ้ยนี่นายยังไม่ลุกจากที่นอนอีกหรอไหนเมื่อคืนบอกว่ามีเรียนเช้าไง"

"ก็เธอไม่มาพยุงฉันไปห้องน้ำแล้วฉันจะไปยังไง"พอผมพูดจบอีกคนก็ทำหน้าตาเหมือนโดนขัดใจ

"ไอ่จุนแค่นี้นะเว้ย"ผมตัดสายจากจุนฮเว

"มาสิเอาแขนมาๆ"คนตัวเล็กพยุงผมเข้าไปที่ห้องน้ำตัวเล็กนิดเดียวแต่แรงเธอเยอะมากเลย

"นายอย่าล็อกประตูนะเดี๋ยวถ้าล้มฉันจะช่วยไม่ได้"

"คร้าบบบบ" พอออกคำสั่งเสร็จอีกคนก็เดินออกไปจากห้องน้ำหลังจากนั้นผมก็อาบน้ำชำระร่างกายจนสบายแล้วผมก็นุ่งผ้าเช็ดตัวท่อนล่างและปล่อยให้ท่อนบนเปลือยเพราะผมเป็นผู้ชายนิ่ครับคงไม่ใส่ไปถึงอกหรอก(ถึงฮันบินตัวจริงจะทำแบบนั้นก็เถอะ55)

"จีซู เสร็จแล้ววว!"อีกคนเปิดประตูเข้ามา

"เฮ้ยย นายทำไมไม่นุ้งผ้าให้มันดีๆห๊ะ!!!"พอเข้ามาก็อีกคนก็ทำท่าตกใจนิดๆสงสัยจะเป็นเพราะหุ่นแมนๆของผม

"ทำไมล่ะก็ฉันชอบแบบนี้อ่ะ"อีกคนเดินเข้ามาพยุงผมออกไปจากห้องน้ำ

"กล้ามก็เล็กนิดเดียวน่าจะปิดหน่อยนะ"ผมลูบกล้ามท้องตัวเองเบาๆ

"อะไรของเธอเนี่ย ชอบแบบแน่นๆหรอห๊ะ"

"หยุดพูดแล้วรีบแต่งตัวได้แล้ว"

"แต่ฉันยังไม่รีดเสื้อผ้าเลยนะ"

"ฉันรีดให้แล้ว"ผมทำหน้างงเพราะไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงรู้ว่าผมยังไม่รีด

"งั้นเธอออกไปรอข้างนอกก่อนเดี๋ยวแล้วจะเรียก"

"เออๆเร็วๆนะกว่าจะเดินถึงป้ายรถเมย์อีก"

ผมแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อย

"เสร็จแล้วคร้าบบบบบ"อีกคนเดินเข้าพยุงผมและพาผมเดินลงไปข้างล่างคอนโดเราทั้งสองเดินอย่างเงียบๆและมีจุดมุ่งหมายคือป้ายรถเมย์

"เธอเป็นนักกีฬาหรอ"และผมก็เป็นคนทำลายความเงียบลงไป

"เทควันโดสายดำ"ว่าแล้วไงเตะซะเอ็นข้อเท้าอักเสบเลย

"เอ่อออ ว่าแต่ว่าเธอเรียนคณะไหน"

"แพทย์ศาสตร์  แล้วนายล่ะ"

"วิศวะกรรม งั้นเธอก็ต้องเรียนเก่งน่ะสิ"

"รู้ดูผลตอนจบเทอมแล้วกันนะ"เก่งแน่นอนอยู่แล้วทั้งสวยทั้งเก่งปลื้มมมม

"อาๆรถมาแล้วรีบไปเถอะ"

พวกเรานั่งรถมาได้ซักพักก็ถึงมหาลัย… 

"จีซูอาาา อันยอง"คนตัวผอมๆร้องทั้งคนตัวเล็กขึ้น

"หวัดดีโรเซแล้วสองคนนั้นอ่ะ"

"สองคนนั้นเมาค้างอ่ะมึนหัวแล้วบอกว่าจะไม่มา"

"อ๋องั้นเราเข้าไปข้างในดีกว่า"

"เดี๋ยวนะจีซู นี่เธอเอาใครมาด้วยอ่ะหล่อจังหน้าคุ้นมากอ่ะ"

"ผมชื่อฮันบินครับคิมฮันบิน"ผมรีบแนะนำตัวทันที

"อ๋อออ ฮันบินที่เป็นนักบาสใช่มั๊ยอ่ะตัวจริงหล่อกว่าที่คิดอีกนะว่าแล้วทำไมฮ็อตจัง"

"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ"

"นายคนนี้เนี่ยนะฮ็อต ใครเค้าตาบอดมาปลื้มนายกันฮ๊ะ"เห็นมีแฟนคลับหน่อยก็หึงหรอหื้มมม

"เดี๋ยวไปส่งนายนี่นะตึกวิศวะก่อนนะโรเซ่"

เราทั้งสามคนเดินตรงไปยังตึกวิศวะวันนี้มหาลัยอาจจะดูโล่งๆหน่อยเพราะนศ.ส่วนใหญ่หยุดน่าจะมีแค่วิศวะที่มีเรียน

"เรียนเสร็จเดี๋ยวโทรบอกนะ"ลืมบอกไปครับว่าผมขอเบอร์จีซูไว้แล้วเพื่อความสะดวกในการเรียกใช้ขาสำรอง

"อืม ตั้งใจเรียนล่ะฉันไปและ"เขินครับผมเขินนน

"อือ"

"ไอ่บินมึงเป็นไงว่ะน่ะ"พอถึงจุดนัดหมายปุ๊บผมก็โดนยิงคำถามปั๊บ

"เอ็นข้อเท้าอักเสบอ่ะพี่จินฮวาน"

"แฟนในอนาคตเลยใครก็ได้สองคนนั้นอ่ะอย่างสวย"จุนฮเวเริ่มแสดงอาการอีกแล้วครับเห็นผู้หญิงไม่ได้เลย

"มึงหยุดเลยไอ่จุนเน่เดี๋ยวกูซัดหน้าแหก"พี่บาบิแกก็มาโหดตลอดอ่ะครับ

"อะไรว่ะพี่ผมชอบอ่ะ"

"จีซู อ่ะของกู"

เพี๊ยบบบบ

ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงอะไรเลยครับมันคือเสียงหัวพี่บาบิที่โดนมือเล็กๆของคนที่นั่งข้างๆตบ

"มึงตบก็ทำไมว่ะไอ่เตี้ยยย"

"กูรู้ว่าไอ่บินมันอยากจะทำแบบนี้แต่มันทำไม่ได้เพราะว่ามันเป็นน้องไงกูเลยทำแทน"

"ทำไมว่ะนั้น กูทำอะไรผิดว่ะ"

"มึงไม่แหกตาดูรึไงว่าน้องมันเดินมาส่งไอ่บินอ่ะ"

"เออแม่งเอ้ยย กูอกหักอีกแล้ว งั้นก็ขอ…"

"โรเซ่ของผมนะจองแล้วว"พี่บาบิยังพูดไม่จบก็โดนจุนฮเวชิงสาวไปก่อนซะแล้ว

"เจนนี่กูจองนะ"พี่ใหญ่ของเราก็มีจองสาวกับเค้าเหมือนกัน

"ลิซ่าสวยเหมือนกันกูจอง"บาบิเอาหมด

"ลิซ่าวันนี้ไม่มามหาลัยหรอครับ……อ๋อพอดีเราเห็นจีซูกับโรเซ่อ่ะครับ……อ๋องั้นหรอครับพักผ่อนเยอะๆนะครับ"

"ไอ่ดงไอ่เหี้ยยยยยมึงไปรู้จักกันตอนไหนว่ะพังๆก็พัง"พี่บาบิผู้น่าสงสารผมล่ะสงสารพี่เค้าจริงๆเลย

"เออๆไม่เป็นไรเว้ยเดี๋ยวกูจะจีบพี่ซูจองให้ติดเลย"

"มึงคิดดูขนาดพี่เซฮุนหล่อยังจีบไม่ติดเลย"

เพี๊ยบบบบ… 

"ไอ่สัสบิ มึงตบกูทำเหี้ยไงว่ะ"

"มึงต้องให้กำลังใจกูสิว่ะแม่งเอ้ยยย"

พี่ซูจองเป็นรุ่นพี่ที่ได้รับความสนใจอยากมากจากคนในมหาลัยครับเพราะทั้งเรียนเก่งและสวยมากเลยครับนับว่าเป็นที่ต้องการของผู้ชายเกือบทั้งมหาก็ว่าได้บ้านนี้เค้าเลี้ยงลูกยังไงไม่รู้นะครับสวยทั้งพี่ทั้งน้องเลย

"ไปๆพวกเด็กๆได้เวลาเรียนของพวกมึงแล้วไปเรียนไปเดี๋ยวกูจะนั่งรออยู่ตรงนี้"

คาบเรียนของพวกผมหมดไปอย่างช้าๆผมนี่แทบจะหลับเลยครับ

จีซู พาร์ท

"เออนี่จีซูทำไมแกต้องไปดูแลฮันบินล่ะ"เราทั้งสองนั่งทำธุระของตัวเองมาด้วยความเงียบซักพักเพราะว่าสิ่งที่เราทั้งสองคนทำต้องให้สมาธิมากโรเซ่วาดรูปคนคนนึงอยู่และฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือเพื่อจำชื่อเส้นเลืดทุกส่วยในร่างกายใช่แล้วฉันเรียนศัลยแพทย์แต่เจนนี่เรียนแพทย์ทั่วไปยัยนั่นเลยดูสบายๆ

"ไม่มีอะไรหรอกหน่าแค่อยู่คอนโดเดียวกัน"

"ไม่จำเป็นเลยเพื่อนฮันบินออกจะเยอะอีกอย่างพี่บ๊อบบี้กับพี่จินฮวานก็อยู่คอนโดข้างๆเองนะ"ตั้งแต่มาเรียนที่นี่นะเพื่อนแต่ล่ะคนความรู้เรื่องชาวบ้านแน่นมากมายเลยทีเดียว

"จริงหรอ"อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงพี่พวกนั้นพูดว่า(พอดีบ้านพี่อยู่คนละทางกับมันอ่ะ)

"ตอบมาว่าทำไมต้องเป็นแกที่ต้องดูแลฮันบิน เร็วสิจีซูบอกมาาา"อีกคนเขย่าฉันจนจะแยกร่างแล้วเนี่ย

"ฉันเป็นคนทำนายนั่นเองแหละ เลยต้องรับผิดชอบ"

"เธอทำยังไงอ่ะเอาไม้ฟาดหรอห๊ะะะ"

"เปล่าา ฉันแค่เตะ"

"ไหนเอาเท้ามาดูดิ"

"เฮ้ยๆอย่าดิ"อีกคนจับขาฉันยกขึ้นมาเพื่อดู

"ขาแกก็ไม่ได้ช้ำนะ ขาก็เล็กๆแล้วไปเตะให้ฮันบินเจ็บขนาดนั้นได้ไงกันฮะ"

"ไม่รู้ดิ ฉันก็ว่าเตะไปเบาๆเองอ่ะ"แรงแม่มดนี่ดีจริงๆเลยฮ่าๆ

"แกนี่นะ แรงคนหรือแรกควาย ฮ่าๆๆๆ"

"ยัยโรเซ่นี่ อย่าโดนแบบนายนั่นมั๊ยล่ะห๊ะ"

"ไม่เอาหรอกฮ่าๆ"

"เดี๋ยวนะโรเซ่เธอวาดรูปใครอ่ะ ผู้ชายด้วย ไหนมาดูหน่อยซิ"

"ไม่ให้ดูหรอกความลับ"

"แต่ฉันจะดูอ่ะ เอามาดูหน่อย"

ฉันพยายามแย่งกระดานรูปของอีกคนแต่อีกคนกลับไม่ยอมให้ฉันให้ฉันดูเลย

แบบนี้ต้องใช้วิธีนี้แล้ววว

"น้ำแข็ง"พอโรเซ่นิ่งฉันก็หยิบกระดานมาอย่างสบายๆ

"ละลาย"ดูท่าอีกคนจะตกใจน่าดูฮ่าๆ

"นี่เธอสะกดจิตฉันหรอ เธอเป็นหมอผ่าตัดรึหมอผีอ่ะ"

"ยัยบ้านิ่ เธออ่ะติ๊งต๊องฮ่าๆ"

"เป็นงั้นไปฮ่าๆๆ เอาของฉันมาเร็วจะวาดต่อ"

"นี่มันน่าคุ้นๆแฮ๊ะ ใช่นายวอนๆๆอะไรนะจำได้"

อร๊ายยยยยย พี่วอนโฮมาแล้ว กรี๊ดดดดดดด

"อ๋อชื่อว่าวอนโฮ นายคนนั้นนี่เองคนที่เดินชนฉันวันนั้น"

"อะรายยยยยย"อย่าบอกนะว่าโรเซ่ชอบนายคนนั้นอ่ะ เหอะๆ

"เธอคงไม่ได้ชอบนายนั่นหรอกใช่มั๊ย"

"คือฉัน..."

"เพื่อนเธอชอบใครไม่สำคัญหรอกแแต่เธอห้ามมายุ่งกับคนของฉัน"

อยู่ๆก็มีผู้หญิงสามคนเดินเข้ามาหาฉันและโรเซ่ที่โต๊ะม้าหินอ่อน

"คนของเธอคือใครหรอ แล้วเธอเป็นใครหรอ"แน่นอนว่าคนที่พูดไม่ใช่ฉันแต่เป็นโรเซ่เพื่อนของฉันเอง

"มินะคนไหนที่มากับฮันบินเมื่อเช้า"

"คนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่นั่นไง"ฉันอ่านหนังสืต่อไปโดยไม่สนใจ

"มีอะไรกับเพื่อนฉันมั๊ย"

"อย่ามายุ่งกับฮันบินของฉัน"ถ้าไม่มีอะไรพลาดคนที่ยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าโรเซ่ก็คือซานะสินะ

"ซานะงั้นหรอ" 

"ยัยนั่นรู้จักเธอได้ไงอ่ะซานะ"

"แหม่โมโม๊ะใครเค้าก็รู้ทั้งนั้นแหละว่าฮันบินเป็นของซานะ ยัยนี่ก็เหมือนกับคนอื่นนั่นแหละ"

"เป็นแบบที่ยัยนั่นพูดหรอแก"เพื่อนตัวผอมหันมามองที่ฉัน

"ไม่นะ พอดีฮันบินบอกฉันเมื่อคืนนี้หน่ะ"

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

"เมื่อคืนงั้นหรอ"

"นี่ๆกรี๊ดเสียงดดังว่ะ ผีเข้าหรอน้อง"คนตัวสูงและคนตัวสูงน้อยกว่าเดินมาเมื่อได้ยินเสียง

"พี่บ๊อบบี้ค่ะ มาหามินะหรอคะ"

"ไม่อ่ะพอดีฉันมาหาสองคนนี้"พี่บ๊อบบี้ชี้มาทางเราสองคน

"ช่างพี่เหอะ ตกลงเธอไปไหนกับฮันบินตอนกลางคืน"

"คือว่า..."เหมือนพี่จินฮวานจะตอบคำถามแทนฉันฉันมองหน้าพี่จินฮวานและพยักหน้าเบาๆเหมือนกับจะบอกว่าไม่เป็นไรฉันจะจัดการเอง

"เอ เมื่อคืนไปไหนมาน้าาาา เมาด้วยสิจำไม่ได้"

"นี่แก"อีกคนทำท่าง้างมือจะตบฉันแต่โรเซ่จับไว้ได้

"อย่าคิดจะแตะต้องเพื่อนฉันนะ"

"เอาไอ่เตี้ยเกิดศึกแล้ววว"

"แล้วเมื่อไหร่ไอ่บินจะเรียนเสร็จว่ะ

ตื๊ดดดด ตื๊ดดดดดด

...คิม ฮันบิน...

[เธออยู่ไหนจีซู]

"นายเรียนเสร็จแล้วใช่มั๊ยเดี๋ยวไปรับ"

[เร็วเลยๆฉันหิวข้าวแล้ว]

"เออๆรอแปปนึง"พอพูดเสร็จฉันก็รีบตัดสายและหัวกลับไปมองที่คนตรงหน้าต่อ

"เธอต้องเลิกยุ่งกับฮันบินเพราะฮันบินเป็นของฉัน"

"โรเซ่เรารีบไปกันเถอะเดี๋ยวฮันบินจะรอนานเค้าหิวข้าวแล้วด้วย"

"นี่เธอจะไปไหนห๊ะ อย่ามาโกหกฉันหน่อยเลยฮันบินจะโทรมาหาเธอได้ไง"

"งั้นเธอก็ไปดูกับพวกเราสิจะได้รู้ว่าจีซูพูดจริงๆ"

"งั้นพวกพี่ไม่ก่อนนะจีซูโรเซ่ระวังตัวด้วยนะ"

"ค่ะ"ฉันและเพื่อนหันไปโค้งให้กับรุ่นพี่ทั้งสอง

และพวกเราและพวกนั้นก็เดินตรงไปยังตึกวิศวะฮันบินนั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะคนเดียวแต่พอเค้าเห็นผูู้หญิงสามคนหลังสีหน้าเค้ากลับเปลี่ยนไปทันที

"พวกเธอมาทำไม"

"เห็นมั๊ยยัยจีซู ฮันบินของฉันถามว่าเธอมาทำไม"

"เธอนั่นแหละมาทำไม"

"ฉันก็มาดูแลฮันบินไง นายเป็นของฉันนะ"

"เธอดูแลฉันไม่ได้หรอก จีซูไปกินข้าวกัน"

ฉันและโรเซ่เดินเข้าไปหาฮันบินและพยุงเค้าขึ้นมาเพื่อจะพาไปโรงอาหารฮันบินปล่อยให้คนที่เอาแต่พูดว่าฮันบินเป็นของฉันยืนนิ่งอึ้งอยู่กับที่...