รักแท้หรือแค่หิว...(แวมไพร์)

ลำดับตอนที่ #5 : ep.5

พาร์ท ซูจอง

นายต้มมาฉันจะรู้รสมั๊ยเนี่ยแต่ว่าไปนายก็ดูแลดีอยู่นะหล่อด้วยอยู่ด้วยกันมาฉันก็พึ่งเห็นความหล่อของเค้าแหละค่ะ

"อือ ขอบคุณนะ"

"ฉันทำข้าวต้มอร่อยนะมีอะไรที่เธอไม่ชอบรึป่าว"ยิ่งทำแบบนี้หน้าตานายก็ยิ่งหล่อขึ้นกว่าเดิมอีกอ่ะ ดูแลดีจัง

"ไม่มีอ่ะ ฉันกินได้หมดแหละทำมาเถอะ"

"ได้ๆ รอแปปนึงนะBaby"

"นายนิ่ เดี๋ยวโดน"

ทำไมชอบทำให้หวั่นไหวนะแต่จินยองคงไม่คิดอะไรกับฉันหรอกเพราะวันนั้นได้ยินเสียงเบาๆว่ายังลืมนายอนแฟนเก่าไม่ได้ ไม่เอาสิซูจองถ้าเธอรู้สึกแบบนี้เธอเองนะที่จะเจ็บทำไมฉันรู้สึกแบบนี้ล่ะเราเพิ่งรู้จักกับเค้านะอย่าเป็นแบบนี้สิซูจองเธอเป็นแบบนี้ไม่ได้เธอจะรู้สึกดีกับมนุษย์ไม่ได้เด็ดขาดจำไว้ซูจอง...

"มาแล้วๆข้าวต้มหอมๆ"ทำไมใจเต้นแรงล่ะ

"แต่กลิ่นมันเหม็นเหมือน..."

"จมูกเธอพังรึป่าวเนี่ย"

"กลิ่นกระเทียมมันแรงมากเลยนะ"ตอนนั้นฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเพราะว่าไม่กินก็กลัวจะเสียน้ำใจ

"เธอแพ้กระเทียมหรอ ทำไมไม่บอก"

"ป่าวๆ เอามาเถอะฉันกินได้"กินต้องจำใจกินเพราะกลัวจะเสียน้ำใจ

"มาเดี๋ยวฉันป้อน"

"ฉันกินเองได้"อย่าทำแบบนี้ได้มั๊ยจินยองนายกำลังทำให้ฉันบ้าตายอยูู่นะ

"มือเธอเจ็บอยู่นะซูจองจะให้ใช้ช้อนหรือให้ใช้ปากป้อนห๊ะเลือกเอา"

ฉันเงียบให้คนตรงหน้าป้อนไปจนหมดแน่นอนตอนนั้นฉันอยากจะอ้วกจะแย่แล้ว

"นายออกไปไป ฉันจะพักผ่อน"

"โอเค หายเมื่อไหร่ช่วยมาดูแลฉันด้วย"

พอเค้าเดินออกไปฉันก็วิ่งพุ่งเข้าห้องในทันทีนอกจากจะโดนแดแแไม่ได้ฉันยังจะกินกระเทียมไม่ได้อีกฉันอยากเป็นมนุษย์จังฉันอยากมีความรักกับมนุษย์...

"เธออ้วกหรอเป็นอะไรมากรึป่าวให้ฉันเข้าไปนะ"

"ไม้ต้องฉันไม่เป็นไร"

นี่ก็ผ่านไปเดือนนึงแล้วที่ฉันดูแลเค้าไม่ใช่สิต้องใช้คำว๋าเราดูแลกันและกันเราเข้ากันได้ดีเลยแหละค่ะ

"จินยองอาาา ให้ฉันเข้าไปได้มั๊ย"

"เข้ามาเลย"ฉันเดินเข้าห้องจินยองแต่กับเจอจินยองเปลือยท่อนบนอยู่ฉันได้แต่ปิดตา

"นี่จะไม่ดูหุ่นฉันเลยหรอฉันมีกล้ามนะซูจอง55555"

"บ้า! ทำไมนายไม่บอกว่าถอดเสื้ออยู่ห๊ะ"ฉันได้แต่ปิดตาและยืนนิ่งเพราะใจมันเต้นแรงมากจริงๆ

"จะกลัวทำไมกันในอนาคตต้องเห็นมากกว่านี้อยู่แล้ว5555"

ฉันกล้าขยับไปไหนเพราะกลัวจะชนกับตัวจินยองแต่อยู่ๆก็รู้สึกว่ามีอะไรมาอยู่ตรงหน้าอย่าให้เป็นจินยองนะและจับตัวฉันไปกอดฉันได้แต่ยื่นตัวแข็ง

"นะนะนายทำอะไรน่ะ"

"ฉันชอบเธอนะซุจองคบกับฉันนะ"คำพูดนั้นทำเอาใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ

"ถ้าตกลงให้เธอเงียบแต่ถ้าเธอปฏิเสธขอแค่เธอผลักฉันออกแล้วลืมเรื่องนี้ซะ"

แน่นอนว่าฉันเลือกที่จะเงียบ

"ฉันรักเธอนะซูจอง"ฉันกลัวแค่เค้าจะยังไม่ลืมอดีตของเค้า

"ไปกินข้าวกันเถอะ"

พาร์ท จินยอง

ผมตัดสินใจเลือกซูจองแล้วผมจะไม่เปลี่ยนใจ

"นี่นายขอคบแล้วชวนเดทเลยหรอห๊ะ"

"แน่นอนฉันรีบแต่งวันไหนดีหล่ะ5555"

"บ้าาาา นายมันบ้า"คนอะไรเขิลโคตรน่ารักเลย ^^

"ไปเถอะ"ผมโอบเธอให้ตัวติดกับผม

"นายจะโอบฉันทำไมหละเนี่ยอึดอัด"

"ฉันหวงแฟนฉันนี่นาเธอจะสวยมากทำไมหละดูสิคนอื่นมองเต็มเลย"

ก็ผมหวงของผมนี่แล้วผู้ชายพวกนั้นมองเหมือนจะกินซูจองเลย

"คบกันแค่วันเดียวนายเป็นขนาดนี้แล้วหรอ"

"ไม่รู้หละฉันหวง ไม่เที่ยวและกลับบ้านไปนอนดีกว่า"

เวลาผ่านไป... 

"จินยองอาาาา นายจะไม่พาฉันไปเที่ยวไหนจริงๆหรอฉันอยู่บ้านเฉยๆมานานและนะ"อ้อนให้ตายก็ไม่พาไปหรอก

"หอมแก้มก่อนสิเดี๋ยวพาไป"แต่ผมกับโดนปาหมอนใส่

"ฝันไปเถอะ แบร่ๆๆๆ"

"คิดว่าหนีได้หรอจับได้จะหอมให้แก้มช้ำเลย"

"กลัวจังเลยยย555555"

ผมจับได้เลยหอมให้หายเหนื่อยเลย

"โอ๊ยฉันขี้เกียจวิ่งแล้วอ่ะ ง่วง"

"นอนสิ"

ผมกอดคนตัวเล็กให้นอนซบอกดูท่าทางจะง่วงจริงๆและเราก็หลับไป…