[รามเกียรติ์] - สวนหลังบ้าน

-Prologue-

    ปกติแล้วในวรรคดีหลายๆเรื่องมักจะมีปัญหาเกิดในสวนของใครสักคน หรือไม่ก็อุทยานสักแห่งในวัง

    มันก็จะมีเหตุการณ์ประมาณว่า...

"โอ๊ะ! วันนี้อากาสดีจังเลย ไปเดินเล่นในสวนดีกว่า" ไม่ก็เกิดจากการเข้าใจผิดคิดว่าเป็นป่า (ซึ่งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าดูไม่ออกหรืออย่างไร  ในเมื่อสวนที่มีเจ้าของจะมีการจัดระเบียบต้นไม้ได้ดีมากกว่าป่าเป็นไหนๆ) แล้วก็ไปเก็บผลไม้ เด็ดดอกไม้ใบหญ้าและหักกิ่งไม้กันอย่างสนุกมือโดยไม่คำนึงถึงการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์...

    และแน่นอน เกริ่นมาซะขนาดนี้แปลว่าเรื่องนี้ก็ต้องเกิดในสวนและเจอปัญหาอย่างหลังอย่างไม่ต้องสงสัย

    "เชี่ย!!! ใครมันมาระเบิดสวนกูเละอย่างนี้วะ!?!?!"

    'กูหลับไปแค่แป๊บเดียวเองนะ ทำไมมันมีอะไรแบบนี้ได้ล่ะ? แล้วใครจะมารับผิดชอบสวนกู!!!???'

    "ข้าแค่จะกลับมาเยี่ยมสวนที่บ้าน แล้วทำไมข้าต้องมาทำเรื่องพวกนี้ด้วยล่ะท่าน? และข้าเป็นผู้เสียหายนะ สวนผลไม้ข้าเละไปครึ่งแถบน่ะท่านไม่เห็นรึ?"

- คำถามจากนักศึกษาคนหนึ่ง

.

.

.

.

End Prologue.

•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•○•

    //คุยกันหน่อย//

สวัสดีรีดเดอร์ทุกท่านนะคับโผมมม คือฟิคเรื่องนี้เกิดจากความวู่วามของเราเองแหละ แบบว่าเห้ย มันต้องจัดแล้วปะ พล็อตมันได้อะ ต้องรีบแต่งก่อนที่ไอเดียจะไปคุยกับรากมะม่วงก่อน ไม่งั้นเราอาจจะกลับไปช่วงดีเพรสอีกรอบเพราะสมองตัน เลยเกิดเป็นฟิคเรื่องนี้ขึ้นมานั่นเอง  เราอาจจะมาๆหายๆหน่อยนะ เพราะโรงเรียนเราให้การบ้านกับสอบค่อนข้างโหดร้ายมาก แม้ช่วงนี้จะเป็นช่วงหลังสอบกลางภาคก็ตาม

อย่างไรก็ตามไรท์ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยน้า  ขอให้ทุกคนรอดจากโรงเรียนโดยเร็วนะ ไปละแม่เรียกไปกินข้าว เจอกันตอนที่1จ้า

ปล. ฝากเอ็นดูนางเองเราด้วยนะ