สิ้นเเสงเทียน

“ข้าขอพิษฐานด้วยลมหายใจสุดท้ายของข้า ท่านชายข้าอภัยให้ท่าน ให้เเก่ความรักของเรา เเละอภัยให้ตัวข้าเอง เราอย่าได้พานพบกันอีก ภพหน้าภพใดขอให้ข้าเกิดมาพร้อมกับเเสงสว่างเเห่งตะวัน อย่าได้ต้อยต่ำเยี่ยงเเสงเทียนเช่นนี้เลย เเลข้าจะตามไปหักใจคนที่ทำร้ายข้าทุกชาติภพ” เสียงนี้ดังก้องอยู่ในห้วงฝันของ หญิงรำไพรลดา ทุกค่ำคืน “เธอเป็นใครกันเเน่ ทำไมถึงได้ละม้าย คล้ายคลึงกับฉันนัก หรือมันมีอะไรเป็นเบื้องหลังสิ่งนี้กันนะ”