สืบคดีปริศนาขององค์หญิงน้อย

วันที่ 27 กันยา ปี1524

“หมอหลวงรีบหน่อยพระสนมเจ็บท้องแล้ว!!!!!!!”เสียงของสาวใช้ประจำตัวของพระสนมหลานมู่ พระสนมระดับที่6ของฮ่องเต้ ที่ในเวลานี้กำลังจะให้กำเนิดทายาทให้กับฮ่องเต้แล้ว

“ข้ารีบอยู่”หมอหลวงกล่าวพลางเดินถือกล่องใบใหญ่ไปด้วย “หวังว่าจะทันนะ”หมอหลวงพูดเพราะในเวลานี้ได้มาอยู่ที่หน้าห้องของพระสนมเรียบร้อยแล้ว “ข้าาาาาา เจ็บท้อง!!!!!”พระสนมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดน้ำตาไหลอาบแก้มนวลในเวลานี้กับรู้สึกได้ถึงความทรมารของพระสนมเลย ผ่านไปไม่นานการทำคลอดของพระสนมหลานมู่ได้เสร็จสิ้น  “พระสนมได้คลอดพระธิดาแล้ว”หมอหลวงกล่าวด้วยความยินดีพร้อมทั้งค่อยๆนำพระธิดาไปวางข้างๆพระสนมที่ในเวลานี้ได้หลับไปเพราะอาการหมดแรง “ข้าขอตัวก่อน”หมอหลวงกล่าวก่อนจะหันไปพบกับฮ่องเต้ที่พึ่งจะเดินเข้ามาไม่นาน     “ถวายบังคมฝ่าบาท”สาวใช้ทั้งหมดพูดพร้อมกับหมอหลวง"หลานมู่เป็นไงบ้าง"ฮ่องเต้ถามด้วยน้ำเสียงนิ่งและดูน่ากลัวปนกับความแข็งแกร่งของผู้นำสุดๆ “ฝ….ฝ่าบาท ขออถัยที่ข้าน้อยมาช้าแต่การทำคลอดพระสนมเป็นไปได้ด้วยดี พระสนมร่างกายอ่อนแอมากการคลอดพระธิดาเป็นไปได้ยาก แต่ตอนนี้ปลอดภัยดีแล้วพะยะคะ” หมอหลวงกล่าวด้วยเสียงที่สั่นเครือเพราะกลัวถูกลงโทษเรื่องมาช้า"พระธิดาเหรอ ข้าขอดูหน้าหน่อย"ฮ่องเต้พูดด้วยหน้านิ่งแต่ภายใจก็แบบ(ลูกสาวคนเดียวของพ่อรักที่สุดเลย)ประมาณนั้น “ค่ะฝ่าบาท”สาวใช้ค่อยๆอุ้มพระธิดาขึ้นมาแล้วเดินไปหาฮ่องเต้อย่างช้าๆเพราะกลัวพระธิดาจะตื่น ฮ่องเต้ค่อยๆเอามืออุ้มพระธิดาตัวน้อยขึ้นมาสายตาพลางมองใบหน้าที่น่ารักของพระธิดา “ข้าขอตั้งชื่อว่าหลานหลิง ก็แล้วกัน”ฮ่องเต้กล่าวจบก็เอาหลานหลิงให้สาวใช้พาไปนอน

---

5ปีต่อมา

หลานหลิงอายุได้5ขวบแล้ว เธอนั้นฉลาดมากสามารถตอบคำถามถุกอย่างที่ราชครูถามได้หมดแถมเรียนรู้ไว้ด้วย หลานหลิงในตอนนี้ได้วิ่งเล่นอยู่ในสวนของวังหลวง “หลานหลิงจร๊ะ มาหาป้าเร็ว”เสียงสาวที่เรียกตัวว่าป้าแต่ใบหน้าราวกับผู้หญิงวัย20คนนี้คือพระสนมลำดับ4ที่กำลังนั้งจิบชาอยู่กับพระสนมลำดับที่5 “ค่า ป้าต้าลู่”หลานหลิงกล่าวพลางวิ่งด้วยความซุกซน “เดี๋ยวก็ล้มหรอก!”พระสนมลำที่5กล่าวพลางมาดุหลานหลิงทำเอาหลานหลิงกลัวจนจะร้องไห้เลย “ไม่เอาน่่าหลิงเฟิงหลานหลิงกลัวแล้ว”ต้าลู้อุ้มพลางปลอบหลานหลิงที่กลัว “ข้าแค่กลัวว่าหลานหลิงจะล้มเท่านั้นเอง” หลิงเฟิงพูดพลางน้อยใจที่ตนดันมีเสียงที่ดุตลอดเวลา “หลานหลิงการเป็นหญิงต้องทำตัวให้สมกับเป็นกุลสตรีนะ” ต้าลู่พูดสอนหลานหลิงพลางวางหลานหลิงลงที่พื้น “กุลสตรี?” หลานหลิงพูดแบบสงสัยเล่นเอาหลิงเฟิงเหนื่อยใจไม่น้อยที่หลานลสวคนนี้ไม่เคยเรียนเกี่ยวกับมารยาทของกุลสตรีเลย “งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวอาไปบอกราชครูให้สอนให้นะ” หลิงเฟิงพูดพลางเอาพัดที่สีฟ้าที่มีลวดลายก้อนเมฆมาปิดส่วนปากเอาไว้ “ถ้าเรียนกุลสตรีอะไรนั้นหนูจะมีพัดแบบคุณป้ากับคุณอาไหม” หลานหลิงกล่าวด้วยแววตาตื่นเต้น ทำเอาพระสนมทั้งสองหลุดขำด้วยความเอ็นดูไม่ได้ “แน่นอนสิ”มีเสียงนึงแทรกขึ้นภายในการสนทนาทำเอาทั้งสามตกใจสุด “ถวายบังคมฝ่าบาท”พระสนมทั้งสองทำความเคารพแต่หลานหลิงกับมองด้วยความสงสัยก่อยจะลองทำตาม “ถวายบังคมเสด็จพ่อ” หลานหลิงทำความเคารพทำเอาคนติดตามของฮ่องเต้อดชมไม่ได้ “ว่าแต่เสด็จพ่อมาเยี่ยมท่านแม่เหรอ” หลานหลิงถามก่อนจะถูกฮ่องเต้อุ้ม “มาตามเจ้ากลับนั้นแหละ”ฮ่องเต้กล่าวจบก็พาหลานหลิงกลับ

“ฉันว่าฮ่องเต้อยากได้พระธิดามากกว่าโอรสแน่”เสียงหญิงสาวปริศนาที่คุยกันกับกลุ่มสาวใช้ในวัง “พรุ่งนี้นักบุญจะมาดูด้วยชะตาฮ่องเต้ด้วย” หญิงสาวพูดพร้อมทั้งยิ้มแบบมีเลห์สุดๆพลางนั้งอยู่ที่เก้าอี้ที่ดูหรูหราเป็นพิเศษ