ยัยนินจาย้อนอดีต

สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ นารูโตะและซาสึเกะเป็นผู้หญิงนะคะ และก็ซาสึเกะและนารูโตะมีแฝดนะ และก็ซาสึเกะ นารูโตะ เปลี่ยนชื่อนะ

เรื่องมีอยู่ว่า นามิคาเสะ ไอ ฮารุโนะ ซากุระ อุซึมากิ นารูโนะ อุจิวะ ซาสึกิ

ฮิวงะ ฮินาตะ อุจิวะ ซาสึโนะ ไปทำภารกิจคือ ชิงคำภีร์ที่โดนขโมยกลับคืนมา แต่คำภีร์นั่นคือคำภีร์ย้อนเวลา จึงทำให้พวกเธอโดนดูดไปยังอดีต ของโฮคาเงะรุ่น1และ2แล้ว พวกเธอยังเจอ อินดราและอาชูร่าอีก หน่ำซ้ำพวกเธอยังไปทำให้หัวใจของพวกเขาหวั่นไหว และมีรักกัน จะทำอย่างไรกันดี

เหุตการณ์

ฟึ่บๆ

เสียงรองเท้านินจาสัมผัสกับต้นไม้ ใช่มันเป็รองเท้าของพวกเธอที่กำลังทำภารกิจชิงคำภีร์ย้อนเวลา

"พวกมันหนีเร็วจริงๆ"เสียงบ่นของนารูโนะ น้องสาวฝาแฝดของไอ

"นั่นสิ ทำอย่างไงดีล่ะ"เสียงอีกเสียงของซากุระเอ่ยขึ้น

"คงต้องตามไปจนกว่าจะสามารถเอาคำภีร์คืนมาได้นั่นแหละค่ะ"เสียงหวานของฮินาตะพูดขึ้น

"ใช่ เพราะถ้ามันได้คำภีร์ไปโลกนินจาต้องแย่แน่ๆ   "เสียงของหญิงสาวอีกคนที่ชื่อซาสึโนะพูดขึ้น

"มันหนีเร็วมากเป็นปีศาจรึไง"ซาสึกิบ่นอุบอิบ

"แต่ข้างหน้าเป็นหน้าผาแล้วนะ ทุกคน"เสียงของหญิงสาวคนสุดท้าย แฝดพี่ของนารูโตะ ไอเอ่ยขึ้น

"ห๊ะ"ทุกคนอุทานพร้อมกัน

"จริงด้วยค่ะ ข้างหน้าเป็นหน้าผา"ฮินาตะที่ใช่ เนตรสีขาวดูเอ่ยขึ้น

"งั้นก็รีบจัดการ"ซาสึเกะสั่งแล้วเร่งความเร็ว คนอื่นก็เช่นกัน

"พวกมันหยุดแล้วค่ะ"ฮินาตะพูดขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายหยุดลง

"5555พวกแกจ้างให้ก็จับฉันไม่ได้"พวกมันพูด

"ได้ ไม่ได้ก็ต้องลองดู"หลังจากที่นารูโนะพูดขึ้นพวกเรา จึงต่อสู้กับพวกมัน

5นาทีต่อมา

"แฮ่ก ๆ ส...เสร็จสักที"ซากุระพุดอย่างหมดแรงคนอื่นๆก็เช่นกัน

ตอนนี้สภาพของพวกเราเต็มไปด้วยแผล ส่วนจักระก็แทบจะหมด

"ฮินาตะ ช่วยใส่คอนเทคเลนส์หน่อยได้ไหม ฉันมีลางสังหรณ์แปลกว่าจะมีเรื่องกับเรา"ไอเอ่ยสั่งฮินาตะ

"ค่ะ"ฮินาตะ ตอบรับก่อนจะใส่คอลแทคเลนส์

วูบ

"พี่ คำภีร์มันเรืองแสงอ่ะ"นารูโนะพูดขึ้นเมื่อคำภีร์เรืองแสง

"เอ๊ะ"พวกเธออุทาน

ฟึ่บ

จู่ก็มีหลุมดำดูดเราเข้าไป

"กรี๊ดดด/อึก"พวกเธอต่างอุทานขึ้นมา

หลังจากนั้นทุกอย่างก็เบา

ไม่ใช่ล่ะ นี่มันบนท้องฟ้า

ซากุระ *

"กรี๊ดดดดดดด"ฉันกรี๊ดออกมาก็จะไม่ให้กรี๊ดได้ไง บนฟ้านะบนฟ้า

ส่งมาดีๆไม่ได้รึไง ที่นี่อดีตเหรอต้องปกปิดความจริงสินะ แต่ชั่งเรื่องนั้นก่อน

ช่วยตรูด้วย กรี๊ดดด ไอ ทุกคนช่วยฉันด้วย 

"ใครก็ได้ช่วยด้วย กรี๊ดดด"โดยอกอิแม่จะแตก จะถึงพื้นแล้ว

กรี๊ดดดด ถึงแล้ว

ฟึ่บบ

"เจ้าเป็นใคร ถึงตกมาจากฟ้า"ฉันได้ยินเสียงทุ้มใกล้ๆหู จึงเปิดตาขึ้น

ใคร ฉันคิด

อึก ปวดหัว ไม่ไหวแล้ว

วูบ

ฉันสติดับทันที

ไอ*

อึก ตายแน่ ตรูไม่รอดแน่แต่ ต้องตั้งสติ ที่นี่อดีต คงต้องปิดบังสินะ แย่ล่ะมั่วแต่คิด จะถึงพื้นแล้วสิ 

"คาถาลม วิถีลอยตัว"ฉันใช้คาถา

ฟึ่บ 

"อัก ปวดหัว"ฉันพูด ขอร้องล่ะใครก็ได้ช่วยด้วย

"นี่เป็นอะไรรึปล่าว"เสียงทุ้มดังมาจากด้านข้างฉันจึงหันไปมองก่อนสติจะดับวูบไป

นารูโตะ*

"กรี๊ดดดดด"ฉันกรี๊ดออกมา ตายแน่ๆ เดี๋ยวนะ คำภีร์เป็นคำภีร์ย้อนเวลา อดีตเหรอตายแน่ ทุกคนต้องปิดบังแน่ๆ

แต่ก่อนอื่น

"ช่วยด้วยย"ฉันพูด

ฟึ่บ

เอ๊ะ ไม่เจ็บ รึว่า

คิดเสร็จก็มองข้างร่างทันที

"โอ๊ยยย เจ็บอ่ะ เอ๊ะ เธอเป็นใคร"เขาพูด เดี๋ยวนะหน้าคุ้นๆ อึก อักปวดหัว

ฟึ่บ

ฉันสติดับวูบ

เสียงสุดท้ายที่ได้ยินคือ

"นี่ เธอๆ เป็นไรนะ นี่"นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันได้ยิน       

ซาสึกิ*

แย่ล่ะ ที่ไหนเนี่ย อดีตแน่ก็เราโดนคำภีร์ย้อนเวลาดูดมานี่แต่ก่อนอื่น

"ช่วยด้วยยย"ฉันร้องออกมาทันที

เสียวโว๊ยยย

ฟึ่บ

"เจ้าเป็นใครกัน"เขาพูด ใครว่ะ ฉันจึงเงยหน้าไปมองคนพูด แต่ดันปวดหัวส่ะได้ม...ไม่ไหวแล้ว

วูบ

และฉันก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย

ฮินาตะ*

กรี๊ดดดด สูงจัง ใครก็ได้ช่วยด้วย

ฟึ่บ

"เจ้า เป็นอะไรรึปล่าว"คนที่ช่วยฉันถาม

"ป...ปวดหัว อึก "ฉันสลบทันที

ซาสึโนะ*

อึกทำไมต้องบนฟ้า แย่ล่ะ 

ฟึ่บ

ใครว่ะ

อึกปวดหัว แย่ล่ะ ไม่ไหวแล้ว

ฉันก็สลบทันที