ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5 กุ๊ดจี่ นังมารร้าย
        “  คูณหนูค่ะ  คุณหนู  สายแล้ว ตื่นเถอะค่ะ “  สาวใช้เขย่าตัวเซน่าเบาๆ
           
              เด็กสาว ลืมตาช้า ๆเพื่อ ปรับม่านตาให้เข้ากับแสงสว่าง ยามเช้า
            “  กี่โมงแล้วเนี่ย ??” เธอถามเสียง งัวเงีย
            “  7โมง  ครึ่งแล้วค่ะ “  สาวใช้ตอบเสียงเบา
            “  ห้ะ!!!  ไม่ปลุกฉันชาติหน้าเรยล่ะยะ  “  แล้ว เซน่า ก็รีบกระวีกระวาด
            ไปอาบน้ำแต่งตัว  แล้ววิ่งมาราธอน ลงบันได ไปขึ้นรถ
       
            ซึ่งสาวใช้ ได้ ลงไปบอกคนขับ  ว่า
       
              “  วันนี้เหยียบให้มิดเลยนะพี่  “
            “อ๊ากกกกกก  สายแล้ว  สายแล้ว  นิ นาย  ขับเร็วๆเลยนะวันเนี้ย  “  เซน่าสั่งเสียงหอบ หลังจาก วิ่ง
           
            มาราธอน  ลงบันไดกว่า 30 ขั้น มา
            7.40  บนท้องถนน  ที่แน่นขนัด  ไปด้วยรถยนต์จำนนวนมหาศาล  ก็แน่ล่ะ บ้านคุณหล่อน
            เค้าอยู่ย่านธุรกิจ  การค้า
            “  นาย ๆ แซง ไปเลย ไอ้ คันนั่น  หน่ะ  เร็ว.” 
            “  ปิ๊น  ปิ๊น  “  เสียงแตร รถ คันอื่น บีบ ไล่รถของเซน่า
            “  เฮ้!!  Benz  คันนั้น ขับดีๆ หน่อยสิโว้ย !!    “
              “  เชอะ  พวกรถ กระจอก  ขับไป ไม่ต้องสนใจมัน  รถฉันมีประกันดีอยู่แล้วย่ะ “
              “ ครับคุณหนูเซน่า  - - “  .”
              “  จะรีบ ไปไล่  ค  วาย  !!  เข้าคอกหรอ  ฟร่ะ  “
              “  ปรี๊นนนนนนนนนน!!  .”
     
      ภายใน 10  นาที  เซน่า  เดินเข้า รร มาด้วยความปลอดภัย แถม ทันเวลาอย่างฉิวเฉียดอีกต่างหาก
          (= =)“  <<<  เล่นเอาคนขับรถ  เหงื่อตกเลยทีเดียว
          ห้อง  A1      ดร.หัวเหม่งกำลังเช็คชื่อ นร.อยู่พอดี
          +Miss  แองจี้        :  มาค่ะ
         
          + Miss เซน่า      :  ??
         
            “  สายนะ  “   
         
            “  เด๋วก่อนค่า  มาแล้วค่ะ “  เซน่า วิ่งมาทันเวลา ดร. หัวเหม่งขานชื่อเธอพอดี
          “  เกือบ ไปแล้วนะครับ ทีหลังโปรดมาให้ทันด้วย  “  ดร. หัวเหม่ง ติเตียนเทอก่อนจะหันไปขานชื่อ
     
          นักเรียน  คน ต่อไป
            +  Mr. โรบินฮู๊ด  <  ใครตั้งชื่อนี้ให้เนี่ย  กร๊ากก  >
         
        “  นี่ เซน เกือบแล้วไหมล่ะ  ทำไมมาสายห๊ะ  “  ซอนเทีย ถาม
            “  แมรี่  ปลุกฉันช้าอ่ะดิ    เมื่อเช้านี้  รถติดจะตาย ไม่อยากจะพูด“  เซน่าตอบคำถามเสียงหอบๆ
            “  อะนะ  มาทันก็ดีแล้ว  “  แองจี้ปลอบ  แต่ดูเหมือน ความซวยของเซน่ายังไม่หมดแค่นั้น
            “  มิส  แองจี้  มิส  เซน่า  มิส  ซอนเทีย  กรุณา  ออกไปยืนนอกชั้นด้วยนะ ผมจะทำการสอน
                ไม่ต้องการให้พวกคุณร รบกวนเพื่อนๆ  “  รอยยิ้ม ผุดขึ้นมาอย่างชั่วร้าย
              “  ค่า  TOT  “ สาว 3  คนเดินออกไปนอกห้องเรียน โดยมี เมจังที่หน้าเสีย  มองอยู่
              เซน่า  แองจี้  และซอนเทีย  เดินออกมายืน  หน้าห้อง 
              “  ทำโทด ยังกะฉัน เป็นเด็กงั้นแหละ  โห่  อีตาเหม่งเอ้ย  “  แองจี้บ่นอย่างหัวเสีย
     
              “  น่าขายหน้าชะมัด  ดูไอ้หน้าสิวนั่นดิ  หัวเราะเราใหญ่เรย  ชิชิ  “  ซอนเทียก้มหน้ามองลงพื้น
              “ ขอโทดนะ ที่ทำให้พวกแก พลอยซวยไปกะฉันด้วย  “ เซน่าเอ่ยอย่างสำนึกผิด 
                “  โทดตัวเองไมเล่า  ก้อคุยด้วยกันหมดเนี่ย    เราเพื่อนกันนะ”  แองจี้  มองหน้า เซน่าแล้วยิ้มให้
            โฮะ  โฮะ โฮะ    เสียงหัวเราะ ราวกับ นังมาร ร้าย ดังขึ้น
           
            เจ้าของเสียง คือ  เกรซ  ลูกสาว แบรนด์  Gucci  มีเอกลักษณ์ โดดเด่นเลยก็คือ
           
              She  ปากเป็ด
         
              หล่อนมาพร้อมกับเพื่อนสนิท อีก 2 คน  ชื่อ ลอเรน และ  วาเนซ่า 
   
   
            “ ต๊าย  พวกเรา ดูยัย อัปลักษณ์พวกนี้ ซิ  โดนเขาไล่ออกจากห้อง อะฮะฮะ “
            ยัย เกรซหัวเราะท้องขัด  ท้องแข็ง
       
            แองจี้เดือดเป็นไฟ    เทอแทบจะไปกระฉากหัวยัย นี่อยู่แล้ว  แต่ซอนเทียดึงตัวไว้
            “  เธอ  เป็นใครอะ  ทำไมมารยาท แย่อย่างนี้  “  เซน่าถาม หน้าใสซื่อ 
           
      ( คือนางเอกเพิ่งเข้าเรียนใหม่อ่ะค่ะ    เข้ามา2เดือนที่แล้วเลยไม่รู้ไรมาก)
           
          “  ก .. แก  ปาก ดี “  วาเนซ่า  จ้องเซน่าตาขวาง
              “ ไม่ต้องไปพูดกับมัน  หรอก เซน  เปลืองน้ำลาย”  ซอนเทีย แสยะยิ้ม ใส่นังพวกนั้น
              “ หนอย  นังซอนเทีย  “ ลอเรน ผลัก ไหล่ ซอนเทียจนเซ ไปข้างหลัง
              “  หยุด  ลอเรน  นังนี้เข้าใหม่เมื่อ 2 เดือนที่แล้วใช่ไหม  “  เกรซ  ถามพลาง มอง นางเอกของเรา
     
        หัวจด  เท้า
            “  อือ  สงสัย จะเปงอย่างงั้น “    เพื่อนหล่อนว่า
            “  ปากร้ายไม่ใช่เล่นเลยนะ ยะ”  เกรซ พูด ใช้นิ้วมือ จับที่ปลายคางเซน่า ซึ่งเธอรีบสบัดออก
              อย่างรังเกียจ
            “  ก็ดีกว่า ปากเป็ดอย่างหล่อน ล่ะย่ะ “ เซน่าตอบ
              สายตาอาฆาต  พุ่งมาทาง  เธอทันที
         
              “  แล้วเราจะได้เห็นดี กัน นัง น้องใหม่ “  หน้าแปลกที่เกรซ ไม่ได้ทำอะไร
        แต่เดินนำเพื่อนของเธอออก  ไปเฉยๆ 
              “  เซน่าเอ้ย  รับรอง ยัยนี่กัดแกไม่ปล่อยแน่ “  ซอนเทียทำหน้ากลุ้มใจ
             
              “  แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ  ฉันว่าพวกเรารับมือมันได้  “  แองจี้เอ่ย  เสียงเธอยังคงโหดๆ
        เนื่องจากโมโห  จัด     
     
             
            “  ดูท่า ยัยนี่จะร้ายกาจนะ  .”  เซน่า ว่า  แล้วเพื่อนของเธอก็พยักหน้าอย่างนั้น ซะด้วย
            “  ต่อไปนี้  เราต้องคอยระวังตัว ให้ดีเชียวล่ะ .”    ซอนเทีย เตือน  เพื่อนๆน้ำเสียงหล่อนบ่งบอก
        ความตึงเครียดเป็นที่สุด
       
             
      Love brandname  2b Con>>>
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น