[FIC] You're Mine คือคุณ END #JackJae ft.BNior Markbam #ฟิคคือคุณ
ตอนที่ 9 : EP.8 ความหลังที่ตราตรึง
8
Jackson x Youngjae
"อะไร เนี่ยพี่ ผมไม่ออกนะ เรื่องนิดๆหน่อยๆเอง" ยองแจพยายามสะบัดมือแจ็คสันที่กำแน่นอยู่ออกจากข้อมือตน ยูคยอมกับจองกุก ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์หันไปมองตามเสียงเพื่อนของตน แบมแบมที่กำลังเสิร์ฟอีกโต๊ะอยู่ ก็หันมาส่งสายตาให้เพื่อนอีกสองคน
"ชอบโดนลวนลามไงว่ะ?" ยองแจตีไปที่อกแจ็คสัน และมองค้อนไปทีหนึ่ง
"ไม่!!!" ยองแจพยายามบิดตัวเองเพื่อให้หลุดพ้นจากคนพี่ ที่แรงมหาศาลนั้นจับข้อมือตนแน่น
"ไป ลา ออก" คนพี่ดึงกระตุกแขนคนร่างบางเซเข้าหาตัว
"ขี้สั่ง ไม่ทำแล้วจะหาเงินไหนมาคืนล่ะ"
"ทำช่วงเย็นก็พอแล้วป่ะว่ะ"
"ก็มันช้าาอ่ะ งานนี้เงินเยอะดี เฮ้ย!พี่!" ยองแจต้องขึ้นเสียงปราบคนพี่ทันทีที่แจ็คสันใช้มือดีดหน้าผากตน และหันหลังให้ยองแจทันที
"ให้มันทำไปเถอะน่า โดนลวนลามนิดๆหน่อยๆ เดี๋ยวก็ชิน" มาร์คจัดการเติมไฟใส่ให้ทันที
"อืม ปกติยองแจก็โดนบ่อยๆอยู่แล้วนะแบมว่า" เสริมทัพด้วยแบมแบมอีกคนที่ยืนดูเหตุการณ์มาตลอด แจ็คสันหันควับไปหายองแจทันที
"ย๊า! พอหน่าๆ ทั้งสี่คนเลย มึงจะให้มันลาออกทำไมว่ะ ทำอยู่ที่นี่ก็ดีแล้ว ร้านนี้พี่แทคคุมเอง" เจบีพูดขัดขึ้นกับอารมณ์มาคุของเพื่อนตน แจ็คสันส่ายหน้าหน่ายๆ ไม่อยากให้ยองแจทำงานดึกไปมากกว่านี้อีกด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ ไม่ต้องทำแล้ว หนี้ฉันยกให้ ไม่ต้องคืน กลับ!" แจ็คสันตะโกนให้เพื่อนทั้ง 3 คนของยองแจให้ได้ยินไปด้วย และลากยองแจออกไป ไอรวยเอ้ย ยองแจได้แต่สบถในใจ
"เฮ้ย! อยู่กินก่อนดิ ไหนๆก็ไหนๆละ กูเลี้ยงเอง" มาร์คคว้ามือยองแจไว้ พร้อมยักคิ้วกวนๆไปทางแจ็คสัน
"เออ! ปล่อยได้แล้วสัส!" แจ็คสันปัดมือมาร์คที่จับมือยองแจไว้ แล้วจัดการส่งสายตาอาฆาตอีก 1 ช็อตเก๋ๆ นี่! ไอมาร์คบังอาจมาเตะเนื้อต้องตัวน้องแตง ไอหล่อ!
แจ็คสันกระดกแก้วจิบไปพร้อมโยกหัวตามจังหวะเพลงที่ดีเจเปิด ส่วนยองแจก็นั่งหน้าบึ้งตึ้งนั่งหันหลังให้คนพี่ ทั้งโกรธ ทั้งงอน และโมโหแจ็คสัน และยิ่งมีสาวหุ่นบางร่างดีมาคลอเคลียที่โต๊ะด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ยองแจหน้าบึ้งตึงมากกว่าเดิม 10 เท่า แจ็คสันเห็นอย่างนั้นก็จับเก้าอี้ยองแจหมุนมาทางตน ยองแจมองภาพที่หญิงสาวนั่งคร่อมแจ็คสันแล้วของยิ่งขึ้น นี่กะจะยั่วกันใช่มั้ย แจ็คสันยักคิ้วหลิ่วตาให้ยองแจ
"ไปที่ห้องมั้ย" ยองแจขยับปากเป็นคำแบบไม่มีเสียง เพื่อให้คนพี่ได้อ่านปากของตนชัดๆ แจ็คสันยิ้มและผลักหญิงสาวออกจากตัว คว้าแขนยองแจลากออกมาจากโต๊ะทันที
"ไปไหน?" ร่างบางทีถูกลากมา ถามด้วยความสงสัย
"ไปห้องไง เมื่อกี้ชวนฉันนิ" ได้ยินดังนั้น ร่างบางก็รีบสะบัดมือของแจ็คสันออกทันที นี่คนพี่มันเข้าใจอะไรผิดไปแล้วเนี่ย
"บ้า ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น" ยองแจตาโต เป่าลมแก้มป่องก่อนจะเดินสะบัดหน้าไปอีกทาง
"จะไปไหน?" แจ็คสันตะโกนถามร่างบาง
"เข้าห้องน้ำ! ไม่ต้องตามมาเลยนะ กลับโต๊ะเองได้ โตแล้ว" ยองแจชี้หน้าปราบแจ็คสัน ก่อนจะวิ่งหายไปกับสายลม
แจ็คสันเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ไม่นานยองแจก็เดินมาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน แต่กลับมาพร้อมกับดอกไม้ในมือช่อใหญ่ เจ้าตัวก็ทั้งกอดทั้งดม จนแจ็คสันต้องเบ้หน้าแรงไปทีหนึ่ง
"ไง หึง ดอกไม้หรอว่ะมึง" มาร์คเอียงคอแซวเพื่อนที่สีหน้าเปลี่ยนไป เจบีก็พยักหน้าเบ้ปากเห็นด้วยกับมาร์ค แจ็คสันยักไหล่ก่อนจะหันไปหายองแจ
"ไปเอามาจากไหน หนุ่มๆไหนให้มา" ยองแจมองหน้าแจ็คสันด้วยหางตา
"ซื้อมา เด็กน่ารักดีเลยซื้อ" พูดไปก็ดมดอกไม้ไปพลาง เป็นคนชอบดอกไม้อยู่แล้วจึงไม่แปลกที่เมื่อเห็น เด็กเดินขายดอกไม้ เค้าจะเป็นคนหนึ่งที่เข้าไปช่วยซื้อเหมาดอกไม่จนหมด ได้ทั้งดอกไม้และทำบุญไปในตัว หล่อป่ะล่ะ?
"ชิส์!" แจ็คสันเบ้ปากอีกรอบ ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าที่มาร์คยื่นมาให้ กรอกลงคออย่างไม่สบอารมณ์ ดมอยู่นั้นแหละดอกไม้อ่ะ ดมจนจะท้องแล้วมั้งยองแจ มาร์คตบไหล่เพื่อนและยิ้มให้เพื่อนเพื่อปลอบใจ นั่งไปสักพักแจ็คสันรู้สึกร้อนๆอย่างน่าแปลก เหงื่อผุดออกมาเป็นน้ำ รู้สึกได้ถึงความต้องการของตัวเอง 'ไอเชี่ยมาร์ค!' ไม่น่าละแม่งยิ้มแปลกๆ ไอเพื่อนตัวดี แจ็คสันมองหน้ามาร์คที่่นั่งยิ้มร่าเห็นฟันอยู่ฝั่งตรงข้าม มาร์คลุกเดินมาข้างๆแจ็คสัน กอดคอแล้วดึงตัวแจ็คสันลงพื้น
"เชี่ย!!! แจ็คมึงเมาแล้วหรอว่ะ เฮ้ย !!ไอบีมาช่วยกุหน่อย" มาร์คล็อคคอแจ็คสันไว้ ไม่ให้เจ้าตัวได้ตั้งตัวอะไรมาก แจ็คสันไม่สามารถดิ้นอะไรได้ เพราะตอนนี้ แจ็คสันน้อยเริ่มตื่นแล้วล่ะสิ
"อะไรว่ะเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยสัส!" เจบีและมาร์ค ลากแจ็คสันมาที่รถของมาร์คที่อาสาจะไปส่งที่หอให้ ส่วนรถของแจ็คสัน เจบีจะขี่ตามไปคืนให้เอง
"ยองแจไปนั่งข้างหลังดูไอแจ็คมันไป" มาร์คไล่ยองแจทำท่าจะขึ้นมานั่งเบาะหน้ากับตน ยองแจพยักหน้าหงึกๆ แล้วขึ้นรถรถตามที่มาร์คบอก
ไม่นานรถก็แล่นถึงหอของแจ็คสัน มาร์คทำท่าจะลากร่างแจ็คสันขึ้นไปบนห้อง แต่ก็โดนปฏิเสธจากเจ้าตัว แจ็คสันลงรถมาและรีบเดินเข้าไปในหออย่างรวดเร็ว เค้าต้องรีบจัดการกับตัวเองให้เร็วที่สุด ยองแจได้แต่มองตามท่าทีของแจ็คสัน อะไรกันทีตอนอยู่ในผับล่ะเดินไม่ไหว ทีอย่างงี้เดินปร๋อเชียว ยองแจหันมาก้มหัวให้มาร์ค ก่อนจะเดินเข้าไป แต่ก็ถูกมาร์คคว้าข้อมือไปก่อน
"ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยดิ" ยองแจได้แต่มองหน้ามาร์คอย่างงงๆ ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะมาขอถ่ายรูป
"ครับ เอิ่ม...คือ" ไม่ทันที่ยองแจได้พูดอะไรมาก มาร์คก็รีบควักไอโฟนเครื่องเล็กขึ้นมาเปิดแอพกล้องตั้งท่าทันที
"เอ้ามาเร็วดิชิดๆหน่อย" ไม่พูดเปล่ามาร์คก็รั้งเอวยองแจให้มาชิดกับตน พร้อมเอาแก้มแนบหน้ายองแจ และกดถ่ายไป 1 รูปเปลี่ยนตั้งท่าใหม่พร้อมจะกดถ่ายอีกรูป
"อีกรูปนะ ยิ้มนะ 1 2 ซั่ม" พอจบคำสุดท้ายมาร์คก็หอมแก้มยองแจ และกดถ่ายไปอีก 1 รูปทันที ยองแจตาโตกับการกระทำของมาร์ค ที่มันรวดเร็มจนน่างงไปหมด แล้วนี่ทำไมเค้าต้องมาหอมแก้มด้วยเนี่ย มาร์คยิ้มให้กับไอโฟนจิ้มๆกดๆ ก่อนจะเก็บลงกระเป๋ากางเกง
"เอาล่ะ ฉันไปล่ะ โชคดีนะ" มาร์คยื่นมือมาลูบหัวยองแจก่อนจะรีบขึ้นรถ ขับออกไปทัน ยองแจไม่รอช้ารีบขึ้นห้องทันที เผื่อว่าคนพี่ต้องการอะไร จะได้หาให้ทัน
ยองแจเดินเข้าในห้อง ภายในมีแต่ความมืด ทำไมแจ็คสันถึงไม่เปิดไฟกันนะ หรือว่าจะเป็นอะไรไป ยองแจรีบถอดรองเท้า วิ่งเข้าไปหาคนพี่ในห้อง ก็ตกใจสะดุ้งกับร่างที่อยู่ๆก็โพล่ออกมาจากทางไหนไม่รู้ มายืนดักหน้ากันแบบซึ่งๆหน้า แถมยังมองด้วยสายตาแข็งกร้าวอีก
"ทำไมไม่เปิดไฟ ตกใจหมด" ยองแจกุมหัวใจตัวเอง ค่อยๆหายใจช้า
"ฮึ!" ไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากคนพี่ มีเพียงเสียงจากลำคอ กับสายตาที่มองมาอย่างกับยองแจทำอะไรผิดมาอย่างงั้น ยองแจขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ส่ายหน้าให้คนพี่ ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น แจ็คสันก็ฉุดแขน และกอดยองแจไว้แน่น
"อะไรเนี่ย! ปล่อย" ยองแจดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของตนพี่
"ทำไม กอดไม่ได้หรอ ชอบไม่ใช่หรอ แบบนี้อ่ะ ทำไมชอบทำตัวประเจิดประเจ้อจังว่ะ!" ไม่พูดเปล่าแจ็คสันทั้งหอมแก้ม ทั้งกอดแน่นขึ้น
"เมาแล้วปล่อย" ยองแจทุบไปที่อกคนพี่ไปอีกหลายที จนแจ็คสันต้องปล่อยให้ร่างบางเป็นอิสระ สรุปจะเมาไม่เมาเนี่ยไอพี่สั้น แรงเยอะฉิบหายเลย ยองแจลูบแขนตัวเองเบาๆ
"ไม่ เมาว้อย แต่ตอนนี้มีอารมณ์ ทำไมชอบมันอีกแล้วอ่ะดิ ไอมาร์คอ่ะ หรือว่า...ที่ผ่านมามึงไม่เคยเลิกชอบมันว่ะ" แจ็คสันเดินต้อนยองแจมาที่โซฟาตัวเก่ง ร่างบางเงยหน้ามองคนพี่ ขาก้าวถอยหลังหนีแจ็คสัน ที่ตอนนี้หน้ายองแจแทบจะชิดอกแกร่งๆของแจ็คสันแล้ว ร่างบางขมวดคิ้วสงสัย ทำไมต้องพี่มาร์ค เกี่ยวอะไรด้วย ทำตัวอะไร พูดไม่รู้เรื่องสักที
"เออ!แล้วยุ่งไรด้วยล่ะ" ยองแจเริ่มขึ้นเสียงบ้าง คนบ้าอะไรคิดเองเออเอง
"ฉันจะทำให้นายเลิกชอบมันไงล่ะ"
_______________________________________________________________
...Talk Talk...
"มึงพายองแจไปลาออกเลยนะ สัส!" แจ็คสันลากยองแจมาที่โต๊ะก๊งเหล้าของเพื่อนตนทันที เมื่อเห็นยองแจโดนลูกค้าในผับลวนลามที่ห้องน้ำ ถ้าเค้าไม่ไปเจอป่านนี้คงจะโดนไปไหนแล้ว
"อะไร เนี่ยพี่ ผมไม่ออกนะ เรื่องนิดๆหน่อยๆเอง" ยองแจพยายามสะบัดมือแจ็คสันที่กำแน่นอยู่ออกจากข้อมือตน ยูคยอมกับจองกุก ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์หันไปมองตามเสียงเพื่อนของตน แบมแบมที่กำลังเสิร์ฟอีกโต๊ะอยู่ ก็หันมาส่งสายตาให้เพื่อนอีกสองคน
"ชอบโดนลวนลามไงว่ะ?" ยองแจตีไปที่อกแจ็คสัน และมองค้อนไปทีหนึ่ง
"ไม่!!!" ยองแจพยายามบิดตัวเองเพื่อให้หลุดพ้นจากคนพี่ ที่แรงมหาศาลนั้นจับข้อมือตนแน่น
"ไป ลา ออก" คนพี่ดึงกระตุกแขนคนร่างบางเซเข้าหาตัว
"ขี้สั่ง ไม่ทำแล้วจะหาเงินไหนมาคืนล่ะ"
"ทำช่วงเย็นก็พอแล้วป่ะว่ะ"
"ก็มันช้าาอ่ะ งานนี้เงินเยอะดี เฮ้ย!พี่!" ยองแจต้องขึ้นเสียงปราบคนพี่ทันทีที่แจ็คสันใช้มือดีดหน้าผากตน และหันหลังให้ยองแจทันที
"อืม ปกติยองแจก็โดนบ่อยๆอยู่แล้วนะแบมว่า" เสริมทัพด้วยแบมแบมอีกคนที่ยืนดูเหตุการณ์มาตลอด แจ็คสันหันควับไปหายองแจทันที
"ย๊า! พอหน่าๆ ทั้งสี่คนเลย มึงจะให้มันลาออกทำไมว่ะ ทำอยู่ที่นี่ก็ดีแล้ว ร้านนี้พี่แทคคุมเอง" เจบีพูดขัดขึ้นกับอารมณ์มาคุของเพื่อนตน แจ็คสันส่ายหน้าหน่ายๆ ไม่อยากให้ยองแจทำงานดึกไปมากกว่านี้อีกด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ ไม่ต้องทำแล้ว หนี้ฉันยกให้ ไม่ต้องคืน กลับ!" แจ็คสันตะโกนให้เพื่อนทั้ง 3 คนของยองแจให้ได้ยินไปด้วย และลากยองแจออกไป ไอรวยเอ้ย ยองแจได้แต่สบถในใจ
"เฮ้ย! อยู่กินก่อนดิ ไหนๆก็ไหนๆละ กูเลี้ยงเอง" มาร์คคว้ามือยองแจไว้ พร้อมยักคิ้วกวนๆไปทางแจ็คสัน
"เออ! ปล่อยได้แล้วสัส!" แจ็คสันปัดมือมาร์คที่จับมือยองแจไว้ แล้วจัดการส่งสายตาอาฆาตอีก 1 ช็อตเก๋ๆ นี่! ไอมาร์คบังอาจมาเตะเนื้อต้องตัวน้องแตง ไอหล่อ!
"ไปที่ห้องมั้ย" ยองแจขยับปากเป็นคำแบบไม่มีเสียง เพื่อให้คนพี่ได้อ่านปากของตนชัดๆ แจ็คสันยิ้มและผลักหญิงสาวออกจากตัว คว้าแขนยองแจลากออกมาจากโต๊ะทันที
"ไปไหน?" ร่างบางทีถูกลากมา ถามด้วยความสงสัย
"ไปห้องไง เมื่อกี้ชวนฉันนิ" ได้ยินดังนั้น ร่างบางก็รีบสะบัดมือของแจ็คสันออกทันที นี่คนพี่มันเข้าใจอะไรผิดไปแล้วเนี่ย
"บ้า ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น" ยองแจตาโต เป่าลมแก้มป่องก่อนจะเดินสะบัดหน้าไปอีกทาง
"จะไปไหน?" แจ็คสันตะโกนถามร่างบาง
"เข้าห้องน้ำ! ไม่ต้องตามมาเลยนะ กลับโต๊ะเองได้ โตแล้ว" ยองแจชี้หน้าปราบแจ็คสัน ก่อนจะวิ่งหายไปกับสายลม
"ไง หึง ดอกไม้หรอว่ะมึง" มาร์คเอียงคอแซวเพื่อนที่สีหน้าเปลี่ยนไป เจบีก็พยักหน้าเบ้ปากเห็นด้วยกับมาร์ค แจ็คสันยักไหล่ก่อนจะหันไปหายองแจ
"ไปเอามาจากไหน หนุ่มๆไหนให้มา" ยองแจมองหน้าแจ็คสันด้วยหางตา
"ซื้อมา เด็กน่ารักดีเลยซื้อ" พูดไปก็ดมดอกไม้ไปพลาง เป็นคนชอบดอกไม้อยู่แล้วจึงไม่แปลกที่เมื่อเห็น เด็กเดินขายดอกไม้ เค้าจะเป็นคนหนึ่งที่เข้าไปช่วยซื้อเหมาดอกไม่จนหมด ได้ทั้งดอกไม้และทำบุญไปในตัว หล่อป่ะล่ะ?
"ชิส์!" แจ็คสันเบ้ปากอีกรอบ ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าที่มาร์คยื่นมาให้ กรอกลงคออย่างไม่สบอารมณ์ ดมอยู่นั้นแหละดอกไม้อ่ะ ดมจนจะท้องแล้วมั้งยองแจ มาร์คตบไหล่เพื่อนและยิ้มให้เพื่อนเพื่อปลอบใจ นั่งไปสักพักแจ็คสันรู้สึกร้อนๆอย่างน่าแปลก เหงื่อผุดออกมาเป็นน้ำ รู้สึกได้ถึงความต้องการของตัวเอง 'ไอเชี่ยมาร์ค!' ไม่น่าละแม่งยิ้มแปลกๆ ไอเพื่อนตัวดี แจ็คสันมองหน้ามาร์คที่่นั่งยิ้มร่าเห็นฟันอยู่ฝั่งตรงข้าม มาร์คลุกเดินมาข้างๆแจ็คสัน กอดคอแล้วดึงตัวแจ็คสันลงพื้น
"เชี่ย!!! แจ็คมึงเมาแล้วหรอว่ะ เฮ้ย !!ไอบีมาช่วยกุหน่อย" มาร์คล็อคคอแจ็คสันไว้ ไม่ให้เจ้าตัวได้ตั้งตัวอะไรมาก แจ็คสันไม่สามารถดิ้นอะไรได้ เพราะตอนนี้ แจ็คสันน้อยเริ่มตื่นแล้วล่ะสิ
"อะไรว่ะเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยสัส!" เจบีและมาร์ค ลากแจ็คสันมาที่รถของมาร์คที่อาสาจะไปส่งที่หอให้ ส่วนรถของแจ็คสัน เจบีจะขี่ตามไปคืนให้เอง
"ยองแจไปนั่งข้างหลังดูไอแจ็คมันไป" มาร์คไล่ยองแจทำท่าจะขึ้นมานั่งเบาะหน้ากับตน ยองแจพยักหน้าหงึกๆ แล้วขึ้นรถรถตามที่มาร์คบอก
ไม่นานรถก็แล่นถึงหอของแจ็คสัน มาร์คทำท่าจะลากร่างแจ็คสันขึ้นไปบนห้อง แต่ก็โดนปฏิเสธจากเจ้าตัว แจ็คสันลงรถมาและรีบเดินเข้าไปในหออย่างรวดเร็ว เค้าต้องรีบจัดการกับตัวเองให้เร็วที่สุด ยองแจได้แต่มองตามท่าทีของแจ็คสัน อะไรกันทีตอนอยู่ในผับล่ะเดินไม่ไหว ทีอย่างงี้เดินปร๋อเชียว ยองแจหันมาก้มหัวให้มาร์ค ก่อนจะเดินเข้าไป แต่ก็ถูกมาร์คคว้าข้อมือไปก่อน
"ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยดิ" ยองแจได้แต่มองหน้ามาร์คอย่างงงๆ ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะมาขอถ่ายรูป
"ครับ เอิ่ม...คือ" ไม่ทันที่ยองแจได้พูดอะไรมาก มาร์คก็รีบควักไอโฟนเครื่องเล็กขึ้นมาเปิดแอพกล้องตั้งท่าทันที
"เอ้ามาเร็วดิชิดๆหน่อย" ไม่พูดเปล่ามาร์คก็รั้งเอวยองแจให้มาชิดกับตน พร้อมเอาแก้มแนบหน้ายองแจ และกดถ่ายไป 1 รูปเปลี่ยนตั้งท่าใหม่พร้อมจะกดถ่ายอีกรูป
"อีกรูปนะ ยิ้มนะ 1 2 ซั่ม" พอจบคำสุดท้ายมาร์คก็หอมแก้มยองแจ และกดถ่ายไปอีก 1 รูปทันที ยองแจตาโตกับการกระทำของมาร์ค ที่มันรวดเร็มจนน่างงไปหมด แล้วนี่ทำไมเค้าต้องมาหอมแก้มด้วยเนี่ย มาร์คยิ้มให้กับไอโฟนจิ้มๆกดๆ ก่อนจะเก็บลงกระเป๋ากางเกง
"เอาล่ะ ฉันไปล่ะ โชคดีนะ" มาร์คยื่นมือมาลูบหัวยองแจก่อนจะรีบขึ้นรถ ขับออกไปทัน ยองแจไม่รอช้ารีบขึ้นห้องทันที เผื่อว่าคนพี่ต้องการอะไร จะได้หาให้ทัน
"ทำไมไม่เปิดไฟ ตกใจหมด" ยองแจกุมหัวใจตัวเอง ค่อยๆหายใจช้า
"ฮึ!" ไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากคนพี่ มีเพียงเสียงจากลำคอ กับสายตาที่มองมาอย่างกับยองแจทำอะไรผิดมาอย่างงั้น ยองแจขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ส่ายหน้าให้คนพี่ ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น แจ็คสันก็ฉุดแขน และกอดยองแจไว้แน่น
"อะไรเนี่ย! ปล่อย" ยองแจดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของตนพี่
"ทำไม กอดไม่ได้หรอ ชอบไม่ใช่หรอ แบบนี้อ่ะ ทำไมชอบทำตัวประเจิดประเจ้อจังว่ะ!" ไม่พูดเปล่าแจ็คสันทั้งหอมแก้ม ทั้งกอดแน่นขึ้น
"เมาแล้วปล่อย" ยองแจทุบไปที่อกคนพี่ไปอีกหลายที จนแจ็คสันต้องปล่อยให้ร่างบางเป็นอิสระ สรุปจะเมาไม่เมาเนี่ยไอพี่สั้น แรงเยอะฉิบหายเลย ยองแจลูบแขนตัวเองเบาๆ
"ไม่ เมาว้อย แต่ตอนนี้มีอารมณ์ ทำไมชอบมันอีกแล้วอ่ะดิ ไอมาร์คอ่ะ หรือว่า...ที่ผ่านมามึงไม่เคยเลิกชอบมันว่ะ" แจ็คสันเดินต้อนยองแจมาที่โซฟาตัวเก่ง ร่างบางเงยหน้ามองคนพี่ ขาก้าวถอยหลังหนีแจ็คสัน ที่ตอนนี้หน้ายองแจแทบจะชิดอกแกร่งๆของแจ็คสันแล้ว ร่างบางขมวดคิ้วสงสัย ทำไมต้องพี่มาร์ค เกี่ยวอะไรด้วย ทำตัวอะไร พูดไม่รู้เรื่องสักที
NC >>> Twitter #ฟิคคือคุณ หรือ @memikosan
3 ปีที่แล้ว
"พี่ ขอนะยองแจ" แจ็คสันกระซิบร่างบางเปลือยเปล่านอนอยู่ใต้ตัวเอง ไม่มีเสียงตอบรับจากยองแจ มีแต่เสียงสายตาที่ส่งมาหวานหยาดเยิ้มแทนคำตอบ ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ยองแจยิ้มตาหยีพร้อมกับถูจมูกตนไปมากับจมูกคนพี่ แจ็คสันจุ๊บเบาๆไปที่ปากของร่างบางสองสามที หมั่นเขี้ยวในความน่ารักของคนร่างบาง ทั้งคู่ดื่มด่ำรสชาติความสุขในค่ำคืนนั่นอย่างเต็มที่ เวลาล่วงเลย ยองแจตื่นมาในอ้อมกอดของแจ็คสัน ค่อยๆยกแขนของคนพี่ออกเบาๆ เพราะกลัวพี่จะตื่นขึ้นมา วันนี้เป็นวันเกิดของมาร์ค เพื่อนๆของเค้าเลยจัดงานวันเกิดให้ที่บ้านของมาร์ค ซูจีเพื่อนสนิทของยองแจและเป็นแฟนมาร์ค จึงชวนยองแจมาเป็นเพื่อนด้วยกัน ทีแรกยองแจก็จะปฏิเสธไป เพราะกลัวว่าซูจีจะไม่สบายใจเพราะตนนั่นเคยชอบมาร์คมาก่อน แต่สุดท้ายก็ต้องยอมใจอ่อนมาจนได้
หลังเสร็จภาระกิจรักของแจ็คสันและยองแจ ร่างบางลุกขึ้นมาจัดเสื้อผ้าตนให้เข้าที่ ก่อนจะจูบลงที่หน้าผากของแจ็คสันทีหนึ่ง และเดินออกจากห้อง ยองที่ไม่คุ้นสถานที่นัก เดินสำรวจชั้นภายในบ้านหลังกว้าง ภาพวาด ภาพถ่ายสวยเก๋ติดไว้ตรงผนังอย่างเป็นระเบียบ นี่ก็ตี 1 กว่าแล้วข้างล่างที่จัดงานน่าจะกลับกันไปหมดแล้วยังจะพอเหลืออะไรให้กินมั้ย น้า ยองแจคิดเช่นนั้นก็ค่อยๆก้าวบันไดเดินลงไป
"เท่านี้ก็น่าจะพอแล้วมั้งซูจี"
"ไม่เอาน่า ดีนะที่แนะนำพี่แจ็คให้แจ พี่แจ็คสุดยอดทำให้คนอย่างยองแจตกหลุมรักได้ สองคนนั้นลงเอยกันก็ทำให้แจลืมคุณได้"
"อืม เรานี่ร้ายนะ"
"ใครบอก พี่แจ็คร้ายกว่าต่างหาก ฮิฮิ"
มาร์คและซูจียิ้มให้กันโดยไม่รู้เลยว่ายองแจนั่นได้ยินหมดทุกอย่างที่สองคนพูด ขาบางๆของยองแจเดินขึ้นห้องอย่างคนไร้วิญญาณ ร่างบางเดินเข้าห้องมาอย่างเงียบๆ หัวใจที่บีบรัดมันช่างทรมานเหลือเกิน มองคนที่ตนรักที่นอนอยู่บนเตียงคิงไซส์ ความเคว้งคว้างเข้าครอบงำจิตใจ คนรอบกายที่ตนไว้ใจทุกคนใส่หน้ากากเข้าหาตนหมด ทุกความรู้สึก ทุกสัมผัสที่แจ็คสันให้ มันก็เป็นเพียงแค่แผนการของพวกเค้าเท่านั่น นัยต์ตาร้อนผ่าวราวโดนแสงอาทิตย์สาดส่อง น้ำใสอุ่นไหลออกมาจากดวงตาเรียวสวย เพื่อระบายความอัดอั้นใจใจออกมากผ่านทางน้ำตาใสๆ ยองแจยกมือปิดปาดตัวเองกลั้นเสียงไว้ไม่ให้สิ่งมีชีวิตในห้องได้ยิน คงต้องตัดใจและตัดความสัมพันธ์ให้เร็วกว่านี้ ไม่งั้นตนเองก็คงจพถลำลึกไปมากกว่านี้ ยองแจตัดสินใจ เดินออกจากห้อง และกลับบ้านด้วยตัวเองอย่างเงียบๆ...
_______________________________________________________________
...Talk Talk...
มาพูดคุย ติชมกันได้ในทวิตเลยนะ ติดแท๊กกันเลย
>>> #ฟิคคือคุณ <<<
เม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า ทุกๆคอมเม้นไรท์อ่านหมดนะ
เรารออ่านคอมเม้น+ติชมของทุกคนอยู่นะคะ ^o^
จัด NC ให้เบาๆ มาร์คก็จอมวางแผน จอมขี้แกล้งไม่แพ้พี่สั้นเลย
แถมทำให้สองคนนี้เข้าใจผิดกันตลอด ทั้งในอีตและปัจจุบัน
ทำไมถึงทำกับน้องแตงของเราได้ ใจร้าย TT
ให้กำลังใจน้องแตงกันด้วยน้าาาาา
>>> #ฟิคคือคุณ <<<
เม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า ทุกๆคอมเม้นไรท์อ่านหมดนะ
เรารออ่านคอมเม้น+ติชมของทุกคนอยู่นะคะ ^o^
จัด NC ให้เบาๆ มาร์คก็จอมวางแผน จอมขี้แกล้งไม่แพ้พี่สั้นเลย
แถมทำให้สองคนนี้เข้าใจผิดกันตลอด ทั้งในอีตและปัจจุบัน
ทำไมถึงทำกับน้องแตงของเราได้ ใจร้าย TT
ให้กำลังใจน้องแตงกันด้วยน้าาาาา
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามและให้กำลังใจนะคะ
อ่านให้สนุกน้า
อ่านให้สนุกน้า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
แต่พี่มาร์คคงอยากให้เพื่อนสมหวังเลยจัดยาให้ชุดหนึ่ง
ตื่นมาจะเป็นไงนะ แจน้อยเราคงช้ำอีกแน่เลย
ร้ายอย่างนี้ไม่ยกแบมให้หรอกนะ 555
>>>> ส่วนแจ็คก็ป๋ามากกก และขี้หึงมากกกก ยองแจต้องสตรองนะลูก<<<<