บทนำ
ข้างสนานีรถไฟ ผมมานั่งใต้ต้นไม้เพื่อทบทวนเรื่องราวบางอย่างที่ทำให้ผมสูญเสียทุกอย่างไป
"แก ไอ่บาร์ เธอเป็นแบบนี้เพราะแก!!"
"เฮอะ !! เพราะชั้นเหรอ นาบบอกเพราะฉันเหรอ ลองถามตัวเองดีดีก่อนเหอะว่าเพราะใคร-_-+"
"แกทำให้เธอจากไป แกก็รู้ว่าฉันคิดยังำงกับเธอ"
"ฉันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับแก แกเองที่ไม่ยอมปริปากบอกเธอ สมควรล่ะหล่ะ"
"แก!!!!!"
"นับจากนี้ฉันและนายจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่างคนก็ต่างไปไม่มายุ่ง
เกี่ยวกันอีก"
"ได้ถ้าแกต้องการแบบนั้น"
พอคิดถึงเรื่องราวพวกนี้ ก็รู้สึกใจหนักอึ้งยังไงก็ไม่รู้สิ ทำไมน่ะฟ้า
ถึงต้องให้ผมพบเจอกับเรื่องราวแบบนี้ ผมคิดถึงเธอ....จริงน่ะ........คิดถึงเธอ
จริงจริง.....
In a long way man went to meet her
.....I miss her..... if time is back l will do my best
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น