>_<รุ่นพี่สุดซ่าขอท้าปราบยัยตัวแสบ>_<

ลำดับตอนที่ #5 : >__

“ดีจังมาโรงเรียนวันแรกพวกเราก้อได้เพื่อนใหม่เกือบร้อยคนแน่ และก้อศัตตรูอีกเยอะด้วย

ล่ะ”

ฉันพูดขณะเดินขึ้นห้องเรียนไปเรียนคาบแรก แต่ว่าก้อไม่อยากไปเจออีตารุ่นพี่สองคนนั้น

เลย ถ้ามาแค่พี่ทีมกะพี่ปังอ่ะ ฉันจะไม่ว่าอะไรเลย แต่ว่านายนั่น(พี่แทนกะพี่บอล)ดันมา

ด้วยซะงั้น พอเข้าห้อเรียนก้อกำลังเช็กชื่อโดยนายนั่นอยู่

“ธิดารัตน์”นายนั่นกำลังเรียกชื่อไครก้อไม่รู้

“ลลิตตา”

“มาค่ะ”

“อ้าวเทอเองหรอ ทำไมเข้าห้องเรียนสายล่ะ”

อีตานั่นมองหน้าอย่างหาเรื่อง

“ก้อเพราะว่าไม่ได้เข้าเรียนเร็วไงล่ะ”ฉันตอบกลับไปด้วยท่าท่างกวนมากมาย

“เทอ ฉันอุส่าถามเทอดีๆนะ หรือว่าอยากจาโดนเช็คขาดฮะ”นายนั่นตะคอกกลับมา

“ค่ะๆ เพราะว่ามีนัดเลยทำไห้เข้าเรียนสายค่ะ”ฉันกัดฟันตอบไป

“อ๋อ มีนัด ไปนัดผู้ชายที่ไหนไว้ล่ะ”

“......  ”อดทนไว้ นับหนึ่งถึงสิบไว้แพมอย่าอารมเสีย

“เลยมาเข้าเรียนสายน่ะ รู้ก้อรู้อยู่ว่าวันนี้วันเรียนวันแรก”

“......”

หนึ่ง.สอง...สาม...

“เหนผู้ชายดีกว่าการเรียนหรอเทออ่ะ”

สี่....ห้า.....หก......

“แล้วต่อไปเนี่ยเทอจาไปทำอะไรได้ แค่มาเข้าห้องเรียนไห้พร้อมคนอื่นแค่นี้ยังทำไม่ได้”

เจ็ด.......แปด........เก้า.........

“เฮ้ย พอเหอะแทน”พี่ปังพยายามห้ามนายนั่น

“ทำไมวะปัง ฉันก้อแค่จาสอนยัยนี่แค่นั้นแหละ”

“เฮ้ย ไอแทน”

สอ-อิ-บอ = สิบ

“ไม่ต้องหรอกค่ะพี่ปัง” เพี๊ยะ ฉันเดินไปตบหน้านายนั่นเต็มแรง พร้อมน้ำตาที่ไหลลงมา

“ทำไมล่ะ! แค่มาเข้าห้องเรียนสาย!!มันผิดขนาดนั้นเลยหรอ ฮะ!!! คนเรามันก้อต้องมี

ผิดกันบ้างสิ  แล้วทำไมนายไม่รู้จักฟังเหตูผลก่อน”ล่ะ ฉันตะคอกกลับไป ทำไมนายต้อง

มาพูดเหมือนคนๆนั้นด้วยนะ ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้ฉันเสียไจมากเลย หลังจากนั้นฉันก้อไม่รู้

อะไรอีกเลย

“แพมมมมม!!!!”

----- 2ปีที่แล้ว -----

 “น้องแพมครับ คบกะพี่นะครับ”

“เอ่อ ค่ะ”

สวัสดีค่ะฉันชื่อแพมนะคะ แฟนของแพมชื่อพี่แชมป์ค่ะ พี่แชมป์นิสัยดีมากเลยล่ะค่ะ

เค้าเปนคนที่เปนสุภาพบุรุษมากเลยล่ะค่ะ

เราคบกันมาได้หลายเดือนแล้วค่ะ พี่แชมป์ตอนนี้เค้าอยุ่ม.3ค่ะ ส่วนแพมอยู่ม.2ค่ะ

“นี่ๆพี่แชมป์คะ”ฉันเรียกพี่แชมป์  

“คับ”

“เดี่ยววันนี้พี่แชมป์ไม่ต้องไปส่งแพมนะคะ”

“ทำไมอ่ะ แล้วแพมจากลับกะไคร แพมนอกไจพี่หรอ”พี่แชมป์พูดพลางทำหน้าเหมือน

จาร้องไห้

“ป่าวนะๆ พอดีวันนี้แพมกะเนยจาไปซื้อของวันเกิดไห้เพื่อนนะค่ะ พี่แชมป์ไม่ต้องเปน

ห่วงนะคะเดี่ยวตอนกลับแพมจาโทรไห้คนขับรถมารับค่ะ นะ”

“อืม ก้อได้ แต่ว่าแพมอย่านอกไจพี่นะคับ”

“ไม่นอกไจหรอกค่ะ เพราะว่าแพมอ่ะรักพี่แชมป์คนเดียว”

 “จ้า พี่ก้อรักแพมนะ”ฉันดีไจมากเลยล่ะ เพราะว่าพี่แชมป์อ่ะเปนรักครั้งแรกของฉันเลย

ล่ะ ฉันเคยคิดนะว่าถ้าไม่มีพี่แชมป์ฉันคงอยู่ไม่ได้แน่ๆเลย

“เนยๆๆ อันนั้นน่ารักป่ะ ฉันจาซื้อที่ห้อยไปไห้พี่แชมป์ด้วยล่ะ น่ารักป่ะ”ฉันกะยัยเนย

กำลังดูที่ห้อยโทรศัพท์ แต่มันมีอยู่คู่นึงอ่ะ เปนที่ห้อยแล้วก้อเปนรูปหัวไจอันละครึ่งดวง

ต้องซื้อไปคู่กันมันถึงจามาประกบกันได้

“นี่ๆแพม นั่นมันพี่แชมป์ป่าววะ เดินควงอยู่กะไครอ่ะแกดูดิ ท่าทางมีความสุขจัง”เมื่อฉัน

หันไปมอง ฉันก้อหนพี่แชมป์เดินจับมืออยุ่กะยัยลูกหมี

ปึก! ที่ห้อยโทรศัพท์หล่นลงพื้น ฉันเลยตัดสินไจเดินเข้าไปหาพี่แชมป์

“พี่แชมป์”

“ลุกหมีเค้าเปนอารัยกะพี่คะ”ฉันถามพี่แชมป์ที่กำลังยืนยิ้มอยู่กะยัยลูกหมี

“แฟนไหม่พี่จ้ะ”พี่แชมป์ตอบหน้าตาเฉย

“ทำไมอ่ะคะ แล้วแพมล่ะ”ฉันถามพี่แชมป์ทั้งน้ำตา

“แหมมมมม ยัยแพม เดี่ยวนี้น่ะเทอไม่รู้หรอว่าพี่แชมป์น่ะเค้าเปนดาวโรงเรียนแล้วนะ

จาไห้เค้ามาทนคบกะคนอย่างเทอได้ไงล่ะจ้ะ

ใช่มั้ยคะพี่แชมป์” ยัยลุกหมีพูดแทรกขึ้นมา

“ใช่จ้ะ ลูกหมีพูดอารัยก้อถูกจ้ะ”

“พี่แชมป์แล้วแพมล่ะคะ เรายังเปนแฟนกันไช่มั้ยคะ” ฉันถามพี่แชมป์อย่างมีหวัง

“หึหึ งั้นแพม เราเลิกกันเถอะ”

“ไม่นะๆ ฮือๆๆๆๆ โฮๆๆๆๆๆๆ”ฉันนั่งลงร้องไห้อย่างไม่อายไคร

ผ่านไป 3 วัน ฉันก้อหยุดเรียนไป3วัน หลังจากที่ฉันที่เลิกกะพี่แชมป์

“เฮ้ย!!!ยัยแพมแกทำไมโทรมขนาดนี้วะ แค่ผู้ชายเลวๆคนเดียวอ่ะ”ยัยเนยถามฉัน

“ฮือๆๆๆๆๆๆ แกจาพูดถึงทำไมอ่ะ ฉันอุส่าทำใจได้แล้วนะ ฮือๆๆๆๆๆ”

“อ้าว ไปหาที่นั่งก่อนเถอะแล้วค่อยขึ้นเรียน นะ”

“อือ”

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง

“แพมๆ เรารีบไปขึ้นห้องเรียนกันเถอะนะ”เนยสะกิดฉันที่กำลังนั่งร้องไห้ไม่ยอมหยุด

“......”

“นะ เรายังอยู่แค่ม.2 เราไม่ควรจาโดดเรียนนะ เรารีบขึ้นห้องกันเถอะ แล้วอีกอย่างนึงนะ

แกก้อไม่ควรจาเอาเรื่องผู้ชายเลวๆ มาทำไห้เสียการเรียนนะ ไปขึ้นห้องเรียนเถอะ”เนยพูด

เตือนสติฉัน ขอบไจนะเนย แกก้อเปนเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันจิงๆ

“อืม ฉันจาไม่เอาเรื่องพี่แชมป์มาคิดแล้วล่ะ ฉันจาถือว่าฉันไม่เคยรุ้จักเค้าละกานนะ”

“อืม”หลังจากนั้นเราก้อเดินขึ้นห้องเรียน แต่ว่าเมื่อมาถึงก้อหมดคาบเรียนไปแล้ว และฉัน

ก้อเหนว่าพี่แชมป์กะยัยลูกหมีนั่งกันอยู่หน้าห้อง พอฉันเดินผ่าน ยัยลูกหมีก้อพูดขึ้นมาว่า

“แหมมม พี่แชมป์ดูสิคะวันนี้น่ะมีคนโดดเรียนคาบแรกด้วยล่ะค่ะ ไม่ดีเลยนะคะ”

“นี่ พวกฉันจาเข้าเรียนหรือไม่น่ะมันไปเกี่ยวอารัยกะเทอ”เนยตอบออกไป ฉันพยายามที่

จาไม่มองหน้าพี่แชมป์” “อ๋อ ป่าวหรอกมันก้อไม่ไช่เรื่องอารัยของฉันหรอกนะ แต่แบบว่า

คนรู้จักกันอ่ะ แล้วอีกอย่างก้อเปนอดีตแฟนของพี่แชมป์ด้วยอ่ะนะฉันก้อเลยพูดไห้ฟังซะ

หน่อย ว่าการโดดเรียนอ่ะมันไม่ดี ไช่มั้ยคะพี่แชมป์” ยัยลูกหมีหันไปถามพี่แชมป์

“ไช่จ้ะ”พี่แชมป์ยืนขึ้น แล้วก้อเดินมาทางฉัน

“......”ฉันยืนเงียบ จ้องหน้าพี่แชมป์

“แค่มาเข้าเรียนแค่นี้ยังทำไม่ได้ แล้วโตไปจาไปทำอะไรได้เนี่ย หัดมีความรับผิดชอบบ้าง

สิน้องครับน้องแพม” พี่แชมป์พูดพร้อมกะรอยยิ้มที่เยาะเย้ยพวกเรา

เพี้ยะ ฉันเดินเข้าไปตบหน้าพี่แชมป์

“ทำไมล่ะ ฉันจะมาเข้าเรียนหรือไม่เข้าเนี่ยมันเกี่ยวอะไรกะนายด้วยหรอ ไปหัดดูแลแฟนนายไห้ดีเถอะ ก่อนที่จามาว่าคนอื่นน่ะ ส่วนเทอนะยัยลูกหมี ฉันขอบอกไว้เลยนะ ว่าอย่าไปเชื่อผู้ชายคนนี้ไห้มากนักระวังเทอจะโดนเขี่ยทิ้งแบบฉัน”ฉันพูดยาวแล้วก้อจับมือเดินออกมาพร้อมกะเนย พอฉันหันหลังน้ำตามันก้อไหลลงมา นี่น่ะหรอ ผู้ชายที่เปนรักแรกของฉัน คนที่ฉันคิดว่าจาอยู่ไนโลกนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีเค้า แต่ว่าตอนนี้ฉันไม่มีนายฉันก้ออยู่ได้ ฉันยังมีพ่อ มีแม่ มียัยพลัม แล้วก้อมีเนย เพราะฉะนั้น ลาก่อนค่ะพี่แชมป์ รักแรกของฉัน

----------------------------------------------------