>_<รุ่นพี่สุดซ่าขอท้าปราบยัยตัวแสบ>_<

ลำดับตอนที่ #3 : เมื่อเราพบกัน

เฮ้อออ หลังจากเดินหาโต๊ะมานาน พวกเราสองคนก้อเหนโต๊ะว่างอยู่

"นี่ๆยัยเนย โต๊ะนั่นไง ว่างอยุ่ เรารีบไปนั่งกันเถอะ”

“อืม ไปสิ”

เมื่อเราสองคนนั่งไปได้สักพักก้อมีรุ่นพี่ผู้ชาย2คนเดินมาที่โต๊ะที่ฉันกะยัยเนยนั่งอยู่

“นี่เทอ”รุ่นพี่สุดหล่อคนหนึ่งพูดขึ้นมา

“...”

“รู้มั้ยว่านี่อ่ะโต๊ะไคร”

“นายไม่รู้แล้วมาถามฉันแล้วฉันจารู้มั้ยล่ะ” ฉันตอบกลับไป

“นี่เทอรู้มั้ยว่ามาเถียงรุ่นพี่อยู่เนี่ยมันไม่มีมารยาทเลยนะ”

“ขอโทดนะ นายเปนรุ่นพี่หรอ ทำไมไม่ทำตัวสมที่ไห้เปนรุ่นพี่หน่อยล่ะ”

“เทอ!!!”

“ชื่อแพมกะเนยค่ะ”

“แพมมมมมม เนยยยยยย เอ๋? มีเรื่องอารัยกันหรอ”แพรเข้ามาถามพวกเราสองคนเมื่อ

เหนว่าพวกฉันกำลังเถียงกะรุ่นพี่สองคนนี้อยู่

“ป่าวหรอกแพร พอดีว่ามีหมาเอ้ยสุนัขมาเห่าแถวนี้พวกเราก้อเลยไล่นิดหน่อยน่ะแพร

ไช่มั้ยเนย” ฉันตอบประชดอีตารุ่นพี่สองคนนั้นไป

“ไช่ๆๆ คิดดูนะแพรขนาดอยู่ไนรร.หมามันยังเห่าหอนอยู่ได้ น่ารำคาญจิงๆ” เนยตอบ

“นี่พวกเทอ กล้าดียังไงมาว่าพวกฉันเปนหมาเนี่ย” อีตารุ่นพี่คนเดิมพูดขึ้นมา 

“ฉันยังไม่ได้ว่าพวกนายเปนหมาเลยนะ ยังไม่ได้เอ่ยชื่อสักคำ พวกนายอ่ะร้อนตัวไปเอง

มากกว่า” ยัยเนยตอบกลับไปอีกแล้ว ดีมากเพื่อนรัก ไม่เสียแรงที่คบกะเทอมานาน

“อ้าว นายว่าไครอ่ะ ทำอย่างกะนายหล่อจังเลย หน้าก้ออย่างกะปลาไหล” สงสัยคำว่า สวย

ก้อไม่สวยจาทำไห้เนยอารมเสียแล้วล่ะ เอาเลยเนยสู้ๆ จัดการมันเลย เอ้ย ไม่ดีๆ เราเปน

เพื่อนยังไงพวกนั้นมันก้อผู้ชายแล้วเนยก้อเปนผู้หญิง เราจาต้องห้าม 

ออดดดดดดดดดด

เหมือนดังเสียงสวรรค์ ที่ทำไห้พวกเราไม่ต้องไปยืนเถียงกับพวกนี้อีก

“เฮ้ยๆเนยไปเถอะวันนี้วันแรก เดี่ยวจาไปเข้าแถวสาย อย่าไปมัวเสียเวลาเถียงกะพวกนี้อยู่

เลย”

“โห ที่แท้ก้อไม่กล้า ทำเป็นเอาเรื่องเข้าแถวมาอ้าง” อีตารุ่นพี่คนแรกเถียงขึ้นมา แพรจ๋า

เราอยู่แก๊งเดียวกันนะ ทำไมเทอไม่ช่วยพวกเราเถียงเลยล่ะ

“เนย” ฉันหันไปเรียกเนยที่กำลังตัวสั่น มือกำหมัดแน่นด้วยความโกรดอันมหาศาล 555

คราวนี้นายตายแน่

“เนยๆๆ”ฉันเรียกเนยอีกครั้ง คราวนี้เนยหันมามองฉันแล้ว เย้ๆๆๆ เฮ้ยไม่ใช่เวลามาดีไจ

“เนย แพร แผนเดิม”เนยกะแพรทำหน้างงอยู่สักพัก ก่อนที่จายิ้มกันออกมา

“ทำไมหรอ? แผนเดิมของพวกเทอเนี่ยอยุ่ดีๆก้อจาชิ่งหนีไปไช่ป่ะ พวกเราอ่ะรู้หรอก แผน

นี้อ่ะ 555”อีตารุ่นพี่คนแรกพูดขึ้นมาอีกแล้ว

“ฉันหมดความอดทนแล้วนะ เนย แพร 1..2...3....” ฉันพูด

 ผัวะ...ผัวะ...ผัวะ...

งง ละสิคะว่าทำไมถึงมีเสียงอย่างนี้ ก้อเพราะว่า เสียงแรก ฉันจัดการต่อยไปที่หน้าอันไม่

หล่อของอีตารุ่นพี่คนแรกไป จนหมอนั่นร้องโอ๊ยเลยล่ะ 555 (ออกแนวโรคจิตนะคะ

นางเอกเรา) ส่วนเสียงที่สองและที่สามคือเสียงที่ยัยเนยและยัยแพรต่อยเข้าไปที่ท้องของ

นายหน้าปลาไหลอย่างที่เนยเรียกจนล้มลงไป พวกเราก้อกำลังจาเดินไป แต่ว่าตารุ่นพี่

หน้าปลาไหลก้อพูดว่า

“พวกเทอคิดผิดแล้วล่ะที่มาเล่นกะแก๊ง boy evil star น่ะ หึหึ”

“ทำไมเวลานายนั่นพูดจาต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยอ่ะ แพม” เนยหันหน้ามาถาม

“ฉันก้อไม่รู้เหมือนกันนะ แต่ว่าแก๊งที่นายนั่นพูดมันแก๊งของพี่ปังไม่ใช่หรอ”

“อืมๆ ใช่ งั้นพวกเราก้อไม่ต้องกลัวหรอก”แพรพูดออกมา

“งั้นพวกนายก้อจำไว้ละกันว่าแก๊ง Girl evil star นี่แหละที่กล้าเล่นกะแก๊ง boy evil

star” ฉันพูดแล้วก้อหันหลังเดินจากไป โดยที่ไม่ได้ยินพวกผู้ชายข้างหลังพูดเลยว่า

“ฉันชักจะสนไจยัยผู้หญิงแก๊งเมื่อกี้แล้วว่ะ ไช่มั้ยบอล”

“เออ ฉันก้อคิดงั้นว่ะ”

 --------------------------------------------------
ถ้าอ่านจบแล้ว ก้อช่วยคอมเม้นต์หน่อยนะคะ