ลิงน้อยกับจรเข้

ข้อมูลเบื้องต้น

         มีฝูงลิงน้อยอยู่ฝูงหนึ่ง อยู่รวมกันในป่าอย่างมีความสุข โดยมีผู้นำฝูงคอยดูแลความเรียบร้อย แต่ในฝูงนั้นีลิงน้อยอยู่สี่ตัว ไม่พอใจการปกครองของลิงจ่าฝูง โดยคิดว่าทำไมจ่าฝูงพาแต่ไต่เถาวัลย์บนต้นไม้ไปมา ไม่พาลงลงไปว่ายน้ำหรือไปบินบนทองฟ้าบ้าง  

         วันหนึ่งเจ้าลิงสี่ตัวนี้ได้ไปพบกับจรเข้ซึ่งขึ้นมาบนผิวน้ำกำลังรอหาเหยื่อกินอยู่ เจ้าลิงจึงทักจรเข้ไปว่า 

        “พี่จรเข้ใต้น้ำนั่นเป็นอย่างไร สบายดีไหม สวยงามหรือเปล่า”

        ฝ่ายจรเข้ได้ยินดังนั้น ก็นึกในใจว่า วันนี้คงได้อาหารกินแล้ว มีเหยื่อมาถึงปาก จึงตอบว่า 

         “ใต้น้ำนี่สวยงามมาก มีฝูงปลาว่ายเต้นระบำ มีต้นไม้หลากสีสรรเลยนะ แถมที่อยู่ของเราน่ะเป็นถ้ำทองอีกต่างหาก”

         ฝ่ายพวกเจ้าลิงได้ยินอย่างนั้นก็เกิดอาการอยากจะไป อยากจะได้มีที่อยู่แบบจรเข้บ้าง พวกมันจึงปรับทุกข์กับจรเข้ว่า

         “พวกเราอยู่แต่ในป่า วันๆก็โหนแต่กิ่งไม้ โหนแต่เถาวัลย์ไปมาไปไหนก็ไม่ไกล อาศัยก็แค่ในถ้ำเล็กๆ ถ้ามีถ้ำทองอย่างท่าน ว่ายน้ำได้อย่างท่านก็น่าจะดี  แต่ในน้ำมีปลาเยอะแยะจริงหรือ ถ้ามีเราจะได้ไปป่าวประกาศให้เพื่อนๆเรารู้”

         จรเข้จึงได้ทีวางอุบายโดยบอกให้เจ้าลิงน้อยตัวหนึ่งลงมาในปากเพื่อจะพาไปดูถ้ำทอง 

          “เฮ้ย เจ้าลิงน้อย งั้นเจ้าตัวใดตัวหนึ่งก็ลงมาในปากข้าสิ ข้าจะนำเจ้าไปดูถ้ำที่ข้าอยู่ เมื่อลงไปถึงที่นั่นเจ้าจะว่ายน้ำได้แบบข้านั่นแหละ”

         เจ้าลิงได้ยินดังนั้นก็ให้เพื่อนลิง กระโดดลงไปในปากจรเข้หนึ่งตัวก่อนเพื่อดูลาดเลา  เมื่อลิงน้อยโดดลงไปจรเข้ก็หุบปากและดำลงไปใต้น้ำ  ซักพักหนึ่งจรเข้ก็กลับขึ้นมาอีกครั้ง แต่ไม่ปรากฎว่ามีเจ้าลิงน้อยอยู่ในปาก เจ้าลิงพากันสงสัยว่าเกิดอะไรกับเพื่อนของตน จึงถามจรเข้ไปว่า

        “เพื่อนของข้าไปไหน ทำไมไม่กลับมาพร้อมเจ้า”

       “จรเข้ตอบกลับไปว่า เพื่อนของเจ้ากำลังว่ายน้ำเล่นเพลินอยู่ในถ้ำทอง ไม่ยอมกลับขึ้นมาและรอพวกเจ้าอยู่ที่นั่น ให้ข้ากลับมารับพวกเจ้า”

        เมื่อได้ยินดังนั้นเจ้าลิงน้อยก็กระโดดลงไปอีกตัว เพื่อให้จรเข้พาลงไปยังถ้ำทองโดยที่ไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันและเพื่อนต่างตกเป็นอาหารของจรเข้  และเมื่อจรเข้ขึ้นมาบนผิวน้ำคราวนี้มันอิ่มแล้วจึงออกอุบายให้เจ้าลิงกลับไปก่อนแล้วค่อยมาเป็นอาหารให้มันในวันหลัง โดยมันพูดกับลิงน้อยว่า

       “เพื่อนลิงเอ๋ย เพื่อนของเจ้าที่อยู่ที่ถ้ำทองของข้าให้มาบอกว่าให้เจ้ากลับไปชวนเพื่อนๆของเจ้าไปอยู่ท่ถ้ำทองด้วย เพราะถ้าอยู่กันตามลำพังถ้ำทองมันกว้างใหญ่แะสวยงามมาก อยู่กันตามลำพังเพียงไม่กีตัวมันน่าเสียดาย” เจ้าลิงน้อยได้ยินดังนั้นก็หลงเชื่อ กลับไปที่ฝูงไปชักชวนเพื่อน โดยเล่าให้ฟังว่า 

      “วันนี้พวกเราสี่ตัวไปพบจรเข้มา ได้ไปเที่ยวถ้าทองมาด้วยนะ สวยงามมากเลย นี่เพื่อนของเรายังว่ายน้ำเล่นที่ถ้าทองอยู่เลย ไม่ยอมกลับขึ้นมาเพราะที่นั่นอุดมมบูรย์กว่าในป่านี้มาก ไปกับพวกข้าสิ”  ซึ่งก็มีลิงน้อยหลงเชื่อตามไปในวันรุ่งขึ้นซึ่งก็ออกอุบายให้เจ้าลิงน้อยให้เพื่อนของตัวเองลงไปก่อน ส่วนตัวเจ้าลิงน้อยนั้นยังไม่ให้ไปเพราะจะต้องอยู่เพื่อพาเพื่อนๆไปก่อน เป็นการช่วยเหลือเพื่อนๆเพื่อที่มันจะได้เป็นผู้นำฝูง ซึ่งลิงน้อยก็หลงเชื่อและทำตามที่จรเข้คอยสอน

      เมื่อลิงน้อยหายออกจากฝูงไปหลายตัว เดือนร้อนถึงลิงจ่าฝูงไปตามดูว่าทำไมเหล่าลิงน้อยๆถึงหายไป เมื่อรู้ต้นสายปลายเหตุจ่าฝูงจึงพาลิงกลุ่มหนึ่งมาเมื่อพบจรเข้กำลังจะคาบลิงน้อย  จ่าฝูงจึงนำไม้โยนไปที่จรเข้ จรเขเห็นดังนั้นจึงดำน้ำหนีไป  เหตุการณ์นั้นสร้างความไม่พอใจให้กับเจ้าลิงน้อยเป็นอย่างมาก กล่าวหาลิงจ่าฝูงว่าทำเพื่อขัดขวางพวกตนไม่ให้ไปอยู่ในที่ที่่ดีกว่า แม้ว่าลิงจ่าฝูงจะบอกว่านั่นคือจรเข้กำลังหลอกเจ้าลิงน้อยไปเป็นอาหารยังไงมันก็ไม่ยอมเชื่อ  หลายวันต่อมาเจ้าลิงน้อยแอบไปพบจรเข้อีกครั้ง แล้วเล่าให้จรเข้ฟังว่า

      “เจ้าลิงแก่หัวหน้าฝูงมันบอกว่าท่านจะหลอกกินพวกข้า” จรเข้ได้ฟังดังนั้นก็รู้แล้วว่าแผนการณ์ของมันแตกแล้วจำต้องจัดการกินลิงผูงนี้อย่างรวดเร็ว และเพื่อให้ตัมันเองได้เป็นจ่าฝูงของจรเข้ในบึงมันจึงต้องหาอาหารมื้อใหญ่ให้เพื่อนๆจรเข้ของมัน มันจึงบอกกับลิงน้อยไปว่า 

       “งั้นเจ้าก็ไปทำลายที่พักเล็กๆของเจ้าสิแล้วเจ้าก็พาพวกลงไปอยู่ในถ้ำทองกับข้า ข้าจะพาพรรคพวกมารอรับพวกเพื่อนๆของเจ้า”

       เจ้าลิงน้อยได้ยินดังนั้นก็กลับไปเผาที่อยู่ของตัวเอง ซึ่งทำให้เหล่าฝูงลิงไม่มีที่อยู่หนีตายกัน  จ่าฝูงลิงพาลิงในฝูงหนีไปแต่เจ้าลิงน้อยกลับไม่ยอมไปด้วยแล้วพาลิงบางส่วนแยกไปที่ริมบึงที่ที่จรเข้รออยู่หลายตัว เมื่อถึงที่มันก็ให้ทุกตัวกระโดดเข้าปากจรเข้เพื่อหวังให้จรเข้พาไปยังถ้ำทอง และมันเองก็กระโดดเข้าไปยังปากของเพื่อนมันเพื่อให้พาไปยังถ้ำทอง ซ่งนั่นก็เป็นวันสุดท้ายที่เจ้าลิงน้อยมีลมหายใจเพราะทันที่ที่จรเข้งับปากลงมาและดำน้ำลงไปลมหายใจของลิงน้อยก็สิ้นสุด ส่วนจรเข้ก็ได้อิ่มท้องกับอาหารอย่าเอร็ดอร่อย