พลิกล็อกหัวใจนายโจรสลัด

ลำดับตอนที่ #8 : ความรู้สึกที่มีต่อเธอคนนั้น

                              สวัสดีผมโปโตกัส ดี เอส  ฉายาเอสหมัดเพลิง ผู้ที่มีค่าหัว 550 ล้านเบรีผมเข้ามาเป็นสมาชิกของกลุ่มหนวดขาวได้เกือบปีแล้วฉันได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าหน่วยที่2ของกลุ่มโจรสัดหนวดขาว มันเป็นเรื่องเมื่อสองเดือนก่อนที่ผมกำลังจะออกทะเลแต่พ่อ(หนวดขาว)ดันขอให้ผมไปรับลูกเรือคนหนึ่งที่ชื่อว่า “ทิศ”  ในตอนนั้นผมรู้เลยว่าต้องเป็นคนที่น่าสนใจมากเพราะพ่อไม่เคยออกปากให้ไปรับใครเลยนอกจากให้เขามาเอง  พอฉันได้เดินทางไปถึงเกาะเบอร์รี่เกาะที่นัดพบเพื่อมารับลูกเรือคนหนึ่งผมได้เดินเข้าไปในตัวเมืองและพบกับเด็กหนุ่มตัวเล็กๆไม่เชิงตัวเล็กน่ะเค้าก็สูงอยู่แหละ  เค้ามีผมสีส้มพันผ้าพกหัวสีน้ำเงินและคุมผ้ากับตัว  ผมไม่คิดเลยว่าคนที่ผมได้ไปรับก็คือเด็กคนนี้พอฉันพาเจ้าเด็กคนนี้มาบนเรือ ก็อดตกใจไม่ได้ที่มัลโก้คนในเรือจะเรียกและสนิทกับเจ้าเด็กคนนั้นเหมือนเคยรู้จักกันมานาน และความจริงก็เปิดเผยเด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้หญิงที่เป็นต้นหนเรือของกลุ่มเราเธอออกไปเมื่อสองปีก่อนหน้าที่ฉันจะเข้ามาในกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวสะอีกเธอชื่อจริงชื่อ “ทีน่า”  เธอก็ดูแก่นๆกวนๆดีน่ะบางครั้งที่เธอดูแสดงออกถึงนิสัยของเธอที่ร่าเริงและเข้ากับคนว่าแถมยังสนิมกับมัลโก้ด้วยสนิทเกินไปจริงๆน่ะช่วงแรกๆอาจเป็นเพราะว่าผมเป็นเด็กใหม่ยังไม่ค่อยสนิทหรือรู้จักกันมานานก็ได้หลายครั้งที่ผมต้องแอบมองและแอบยิ้มตามกับรอยยิ้มของทีน่าไม่ได้ทุกทีบางครั้งก็อดเป็นห่วงและอยากปกป้องเธอ อยากให้เธอมีความสุข  เอ้ะ!!นีอย่าบอกน่ะว่าผมกำลังแอบชอบทีน่า ผมสายหัวไปมาก่อน  ก็ยังไงก็เถอะก็อดคิดไม่ได้นี่นาทุกคนที่มัลโก้มาหาทีน่าเค้าทั้งสองดูสนิทสนมกันมากเลยล่ะจนผมอดสงสัยไม่ได้เลย นี่!!ผมกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย!!มันไม่ใช่ตัวของผมเลยบางครั้งผมควรเป็นตัวของตัวเองมากกว่านี้เพราะก่อนหน้านี้ทีน่าบอกกับผมว่าเค้าชอบผมในตัวตนที่เป็นร่าเริง บ้าๆหน่อยมันดูเท่ดี คำนั้นมันอดทำให้ผมยิ้มละเขินไม่ได้จริง ผมแอบยิ้มและขำกับตัวเอง ทึกครั้งที่คิดถึงหรือมองทีน่าผมก็จะยิ้มออกมาเองแถมยังดูท่าทีมีความสุขและอบอุ่นใจด้วย หรืออาจเป็นเพราะว่าผมหลงรักทีน่าเข้าแล้ว นี่น่ะหรอความรู้สึกของคนที่ชอบใครสักคน….ผมแอบหลับตาพร้อมกับหันหน้ามองขึ้นบนท้องฟ้าและยิ้มไปพลางๆก่อนที่จะเดินกลับไปที่เรือตามและทำตัวตามปกติเหมือนทุกๆครั้ง

                             นั้นเป็นเรื่องเมื่อสองเดือนก่อนตอนนี้ผมกับทีน่าเริ่มสนิทกันและอาจจะเข้าใจกันมากขึ้นแล้วด้วย  ผมเริ่มทำตัวปกติและเข้าหาและอยากปกป้องอยู่กับทีน่าไปนานๆเราแลกล๊อกโพสและใส่ไว้ข้างซ้ายข้างเดียวกันและมันเป็นเรื่องของเมื่อวานที่ผมออกไปหาเสบียงที่เกาะแอลนิมอลทางตอนใต้ของเรือส่วนมัลโก้แยกไปอีกทางไปเกาะฟลุ๊คเกาะของผลไม้ทางตะวันออกของเรือปล่อยทีน่าไว้ที่เรือกับพ่อและลูกเรืออีกหลายๆคนผมรู้เลยว่าเธอต้องเบื่อมากแน่ๆเลยคิดว่าจะหาเนื้อไปให้เยอะๆและเตรียมงานเลี้ยงฉลองกันผมกับมัลโก้นัดกันเซอร์ไฟร์ทีน่าเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของทีน่า ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันแหละจากมัลโก้เพิ่งรู้น่ะตาหมอนี่ก็ห่วงทีน่าด้วย  พวกเราทั้งคู่กลับมาซะเย็นเลยแถมยังได้เสบียงมาเพียบอีกด้วย

แต่ก็กลับไม่เจอทีน่าเห็นแต่พ่อที่กำลังโกรธจัดเราจึงเข้าไปหาพ่อกัน

“พ่อ!!ทีน่าล่ะแล้วพ่อเป็นอะไรไป??”   มัลโก้ถามหนวดขาวผู้เป็นพ่อที่กำลังอารมณ์เสียอยู่

“นั้นสิ!ไม่เห็นทีน่าเลย แถมตะกี้เห็นเรือและพวกหน่วยพยาบาลออกไปกันด้วยไปไหนหรอ”   เอสเสริม

“ทีน่าไปที่เกาะอควาเมอร์เมส!!และเรือและหน่วยพยาบาลพวกนั้นก็กำลังไปรับทีน่า!!”  หนวดขาวพูดด้วยอาการที่กำลังโมโหและอยู่ไม่สุข

“ทีน่าเป็นอะไร!!”   เอสรีบถามด้วยความเป็นห่วง

“นั้นสิ!!”   มัสโก้เสริม

“ไปดูเองดีกว่าน่ะสงสัยมาพอดี”   หนวดขาวชี้ไปทางซัจที่กำลังอุ้มทีน่าที่ปฐมพยาบาลเบื้องต้นเสร็จแล้วเดินขึ้นมาบนเรือ สำหรับซัจทีน่าก็เหมือนน้องสาวอีกคนที่เค้าก็รักและดูแลเป็นอย่างดี

“ทีน่า!!!”    เอสและมัลโก้รีบวิ่งไปดูอาการ  ทีน่าบาดเจ็บไม่มากแต่ก็หนักเอาการแขนซ้ายของเธอยังเป็นแผลและคงใช่ไม่ได้ไปสักพักแถมเธอยังดูท่าว่าจะสูบพิษของด็อกเตอร์คิวเข้าไปด้วยเธอจึงมีไข้ขึ้นเล็กน้อย

“เอาเป็นว่าฉันจะพาทีน่าไปนอนที่ห้องพยาบาลในเรือก่อนน่ะถ้าพวกนายสองคนอยากมาเยี่ยมและดูอาการของเธอก็ตามมาแล้วกันแต่ฉันว่าน่าจะให้เธอได้พักผ่อนบ้างน่ะรู้สึกเธอจะเพลียมากด้วยแถมไข้ก็ยังไม่ลดสักเท่าไหรหมอบอกว่าน่าจะสองสามวันไข้ถึงจะหายและรู้สึกตัว”   หลังจากที่ซัจพูดจบก็พาที่น่าไปนอนที่ห้องพยาบาลในเรื่อ เหลือแค่เอสกับมัลโก้ที่ยืนอยู่ด้านหลังมองดูอย่างเป็นห่วง

“มันเป็นใครน่ะที่มาทำกับทีน่าแบบนี้!!!”   เอสรู้สึกโกรธมากจนต่อยกับพนังของเรืออย่างแรงเพื่อระบายความโกรธของเค้าและโมโหของเค้า

“ฉันเข้าใจแกดีเลยล่ะเอส!!”    มัลโก้ที่ยืนอยู่กับเอสก็รู้สึกแบบเดียวกัน

“พวกหนวดดำไง…”    หลังจากหนวดขาวพูดคำนี้ออกมาทำให้เอสและมัลโก้อดหันมาสนใจไม่ได้

>> วันต่อมา <<

“ทำไมพวกหนวดดำถึงมาโผลที่กะอควาเมอร์เมสได้ล่ะ”   เอสถามซัจที่เป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันวว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นั้นได้..แต่ที่น่าแปลกใจมากกว่านั้นพวกนั้นเห็นทีน่าได้ยังไงอีกอย่างดูท่าพวกนั้นจะพยายามจะจับตัวทีน่ามากเลยล่ะ”   ซัจพูดมาแบบสงสัย

“เพราะพวกมันอยากได้พลังของผลโคนะโคนะน่ะสิ”   หนวดขาวเสริม

“ผลโคนะโคนะสามารถแค่ควบคุมสภาพอากาศได้อย่างเดียวไม่ใช่หรอมันจะเอาไปทำไมล่ะทั้งๆที่พวกมันก็มีต้นหนประจำเรือของมันแล้วด้วยนี่นา”    มัลโก้พูดขึ้นมาเหมือนกำลังสงสัย

“ผลโคนะโคนะไม่ได้มีพลังแค่ควบคุมสภาพอากาศได้อย่างเดียวไงล่ะถึงแม้จะมีพลังแค่ควบคุมสภาพอากาศได้มันก็มีประโยชน์มากอยู่แล้วแต่ผลโคนะโคนะยังมพลังแผงอยู่น่ะสิว่าสามารถบิดเบือนมิติและเปิดประตูมิติที่เก็บกักพลังหรือสิ่งที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ยังไงล่ะคนที่สามารถมองเห็นได้และนำทางไปจนกระทั้งควบคุมมันได้มีแต่ผลที่มีพลังของผลโคนะโคนะนั้น   ในกรณีทีน่านั้นก็อาจมีสิ่งที่ผลโคนะโคนะถูกใจอยู่จึงเลือกให้เธอมาเป็นผู้ที่ครอบครองมันได้ ปกติคนที่ไม่สามารถควบคุมพลังของมันได้มีโอกาสที่จะได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตได้ แต่ทีน่าก็สามารถบังคับและใช่มันได้ง่ายดายและดีเลยเชียวล่ะเลยทำให้ใช่พลังของมันได้เต็มที่และมีประสิทธิภาพมากขึ้น”   หนวดขาวผู้เป็นพ่อที่มีประสบการณ์มามากจึงรู้ข้อมูลพวกนี้

“งั้นผมขอไปดูทีน่าก่อนน่ะ”    เอสพูดตัดประโยคสนทนาแล้วเดินไปที่ห้องพยาบาลคนเดียว

“เอส..”    มัลโก้ทำได้แต่ยืนมองตามเอสที่เดินไปหาทีน่าด้วยความเป็นห่วง

“ทำไมเธอต้องมาเจอแบบนี้ด้วย…ขอโทษน่ะที่ไม่ได้อยู่ปกป้องเธอ”   เอสโทษตัวเองทั้งๆที่กำลังมองทีน่าที่นอนซ่มอยู่ที่เตียงและมีบาดแผลอยู่ด้วยเช่นกันและกุมมือทีน่าเอาไว้

“เอส…”   ทีน่าที่กำลังป่วยได้แต่ละเมอเรียกชื่อของเอสทั้งๆที่เธอก็ยังไม่ได้สติมากเท่าไหร

“นี่เธอ…คิดถึงฉันตลอดเลยสิน่ะ…ต่อไปนี้ฉันจะทำหน้าที่ปกป้องเธอให้ดีกว่านี้..เพราะว่าฉันน่ะ..”   เอสยิ้มพร้อมกับมีน้ำตาซึมที่ตาของเขาแอบไหลลงบนหน้าของทีน่าสองสามหยดนี่เขากำลังร้องไห้หรอเนี่ย?...

เอสโน้มตัวลงไปหาทีน่าก่อนจะประกบริมฝีปากของเค้าลงบนริมฝีปากของทีน่าที่กำลังหลับอยู่เพื่อเป็นคำสัญญาพร้อมกับทิ้งทายไว้ว่า “ฉันน่ะรักเธอน่ะ..ทีน่า”  [#โอ้วคนแต่ง แต่งเองฟินเอง..อยากมีมั้ง55 >///<]