พลิกล็อกหัวใจนายโจรสลัด

ลำดับตอนที่ #5 : ค่าหัว 230 ร้อยล้านเบรี

                              หลังจากที่ฉันเล่าเรื่องข้อมูลของฉันให้พวกนั้นไปฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าคิดถูกหรือผิดที่เล่าให้ทั้งสองคนฟัง ==^ การโดนหัวหน้าหน่วยทั้งสองคนของเรือมาจับตาเหมือนจะโดนจิกแบบนี้ไม่ค่อยโล่งเลยแฮะ  จะว่าไปเกาะข้างหน้าคือเกาะแห่งขนมหวาน เกาะสวีท!! >< ถึงจะมาบ่อยแต่ก็ไม่เบื่อและครั้งนี้ก็เหมอนกันที่ฉันขอพ่อว่าจะขอลงไปหาอะไรทานและจะเอาของฝากมาให้ด้วยซึ่งคุณพ่อก็ได้ว่าอะไรแต่ตาหัวหน่วยสองสองนี่ดั่นเน๊บมาด้วยอะสิบอกว่าอยากลองไปทานของหวานจ้างให้ก็ไม่เชื่อหรอกช่างเถอะถือว่าเอาคนมาถือของด้วยแล้วกัน

“ทีน่า!!ไม่เบื่อหรอมาตั้งหลายรอบแล้ว”   มัลโก้ถามขึ้นมา

“ไม่อะ!! ฉันชอบของหวาน”   ทีน่าตอบ

“พวกฉันก็ชอบ”    เอสกับมัลโก้เสริม

“ฉันไม่เชื่อหรอก!!ฉันก็ดูแลตัวเองได้น่ะไม่ต้องมาคอยตามอะไรหรอก!!ฉันรูว่าพวกนายเป็นห่วงฉันแต่ฉันไม่ใช่เด็กแล้วน่ะแค่เป็นน้องมัลโก้6ปีอ่อนกะเอส3ปีเอง -3- ’’   ทีน่าโวยวาย

“5555เอาน่าพวกเราไม่มาเปลี่ยนไปเพราะเธอหรอกไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ..”   เอสจับหัวทีน่าพร้อมกับพูดและมองด้วยสายตาอบอุ่นจนทำให้ทีน่าอดที่จะแก้มแดงไม่ได้

“อะแฮม!ไปได้แล้วเดี้ยวจะกลับดึกน่ะพ่อจะเป็นห่วงเอา!”    มัลโก้พูดแทรกขึ้นมาและดึงมือทีน่าไป

“ฉันเดินเองได้น่ามัลโก้… -3- เอ้ะ!! เค้ากำลังสั่นหรอดูจากด้านหลังเหมือนมัลโก้กำลังโกรธเลย”  ทีน่าที่โดนมัลโก้ดึงมือไปก็อดสงสัยมัลโก้ไม่ได้ส่วนเอสก็ได้แต่เดินตามและยิ้มไปพลางฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นจุดเชื่อมโยงของทั้งคู่แต่ไม่หรอกๆเค้าทั้งสองคงห่วงฉันในฐานะครอบครัวล่ะมั้ง…

                     ขณะที่ฉันกำลังเลือกซื้อขนมอย่างอร่อยและแอบป้อนให้ทั้งคู่ก็เถอะดีเหมือนกันมาเป็นคนถือของให้5555ไม่เชิงหรอกฉันแค่อยากมาเที่ยวมากกว่าเพราะฉันแค่เห็นพวกเขายิ้มได้ก็มีความสุขแล้วล่ะพวกเค้าก็ควงต้องมีวันพักผ่อนบ้างและคงอยากมาผ่อนคลาย ความจริงฉันแค่อยากจะชวนพวกเขามาเพื่อพักผ่อนนี่แหละถึงเหตุผลจะดูว่าฉันมาแค่ทานขนมก็เถอะ

                ขณะที่มัวเพลินกับการเดินเที่ยวเล่นพวกกองทัพเรือก็ดันโผลออกมาซะได้ไม่น่าเชื่อที่พวกเขาจะมาเกาะสวีทสงสัยคงมาตรวจการเฉยๆเพราะเกาะนี้พวกโจรสลัดบางคนก็ชอบมากันบ่อยๆแต่ฉันก็ไม่สนใจหรอกแต่ดันโชคร้ายสุดๆที่พวกนั้นดันจำมัลโก้กับเอสได้  T^T  สรุปไม่ได้พักสิน่ะ

“นั้นโปโตกัส ดี  เอส และมัลโก้แห่งกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวนี่แถมมากับผู้หญิงด้วยตัวประกันหรอก??”  พลตรีคนหนึ่งตะโกนมาอย่างดังจากด้านหลังพร้อมลูกน้องของเค้า5-6คน

“คิดได้ไงนั้นเจ้าพวกนั้นฉันเนี่ยน่ะตัวประกัน”   ทีนาพูดขึ้นมา

“เอาน่าเธออยู่นี่จะเดี้ยวจะรีบจัดการให้ไวและซื้อของฝากกลับกัน”   เอสพูดขึ้นมา

“นั้นสิรีบจัดการให้จบๆไปจะดีกว่า!!”    มัลโก้เสริม

“นี่ๆพวกนายนี่น่ะเบาๆหน่อยล่ะเดี้ยวเป็นเรื่องใหญ่”   ทีน่าพูดเตือนทั้งสองคน

                      เชื่อฉันไหมล่ะพวกนั้นลุยได้ไม่ถึงห้านาทีร้านพังเยอะมากแถมไม่ห่วงเลยว่าคนแถวนั้นจะโดนลูกหลงบ้างรึป่าวแถมเล่นกันซะหนักเสียงดังด้วยแปปเดียวพวกกองทัพเรือก็เรียกกำลังเสริมออกมาแถมรอบนี้มีพลเรือโทแถมมาด้วยอีกหนึ่งนายอีกมีหวังฉันคงต้องร่วมด้วยแล้วล่ะไม่งั้นยาวแน่  ฉันที่ยืนดูอย่างเดียวก็พลันถอนหายใจออกมาทันที

“นี่!!เอส!มัลโก้!ช้ากว่านี้ฉันว่าเราอดกินมื้อเย็นแน่!!”   ทีน่าตะโกนบอกพวกเขา

“อ่าเข้าใจแล้วล่ะทีน่า!!”    เอสและมัลโก้ตะโกนเป็นสัญญาณว่าจะรีบจัดการให้เสร็จ

                      เชื่อพวกเค้าจริงๆๆแต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็ดันมาเกิดเมื่อมีเด็กคนหนึ่งโดนลูกหลงและทำตุ๊กตาหลุดมือแล้ววิ่งมาเอาพอดีกับจังหวะการโจมตีที่พลทหารกองทัพเรือกำลังยิงมาพอดี

“เด็กไม่เกี่ยวอย่าเอามารวมได้ไหม!!พวกนายน่ะ”   ฉันที่ใช่พลังของผลโคนะโนะปรับสภาพอากาศแรวงโน้มถ่วงบริเวณรัศมีที่ลูกกระสุนกำลังโจมตีมาทำให้มันตกลงสู่พื้น

“ทีน่า!!”   เอสและมัลโก้ที่กำลังจัดการพวกกองทัพอยู่ก็วิ่งมาทางฉันกับเด็ก

“ไม่เปนไรน่ะจ่ะ”  ฉันอุ้มเด็กพร้อมกับยื่นตุ๊กตาให้และบอกให้ไปหลบ

“ตะกี้มันอะไรกันน่ะความสามารถปรับแรงโน้มถ่วงหรอ?”  พลตรีที่ยืนมองดูกำลังตกใจและสงสัย

“ตะกี้พวกแกเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าทีน่าสิน่ะ!!!”   พลโทเดินเข้ามาแทรก

“เชอะ!!ได้ยินด้วยหรอ”   มัลโก้พูดขึ้นมา

“เอาน่าไหนๆก็ได้ยินแล้ว!!!ใช่!!ฉันทีน่าต้นหนแห่งกลุ่มโจสลัดหนวดขาว”   ทีน่าพูดขึ้นมา

“มัลโก้หัวหน้าหน่วยที่1ของกลุ่มหนวดขาวค่าหัว 550ล้านเบรี โปโตกัส ดี เอส หัวหน้าหน่วยที่2ของกลุ่มหนวดขาวค่าหัว 750 ล้านเบรี ทีน่าต้นหนแห่งกลุ่มหนวดขาวค่าหัว 100 ล้านเบรี ดูสิพวกเราโชดดีแค่ไหนที่มาเจอโจรสลัดสามคนที่มีค่าหัวรวม 1400 ล้านเบรีพวกเรานี้โชคดีจริงๆ”  พลโทพูดแทรกออกมาด้วยท่าทางดีใจ

“จะรออยู่ทำไมเล่ายิงมัน!!”   พลตรีอีกคนสั่งพลทหารเรือ

“ใครจะยอม!!!โคนะโคนะ!!ปัดสะท้อน”   ทีน่าเรียกลมและบังคับให้สะท้อนลูกปืนออกไป

“งั้นแถมด้วยนี่!!!”   เอสปล่อยไฟออกมาโจมตีกลางของพวกพลทหาร

“รีบไปกันเถอะ!!เดี้ยวจะป็นเรื่องใหญ่”    มัลโก้ตัดบท

“ได้!!”    ทีนาและเอสพูดก่อนที่เอสจะปล่อยไฟโจมตีจนเหลือทหารแค่ 4-5 ตนและพลตรีและพลโทไว้และหนีกลับเรือเพราะเค้ารู้ว่าถ้าอยู่นานต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่เพราะแถวนี้ใกล้ศูนย์ใหญ่ด้วย

“ไม่จริงน่าผลโคนะโคนะเลือกผู้ที่ครอบครองมันแล้วหรอ!”  พลโทพูดขึ้นก่อนที่จะเอามือมาปัดควัน

“จะให้ตามมันไปไหมครับท่าน”    พลตรีอีกคนเสริม

“ไม่ต้อง!!เราต้องกลับไปรายงานให้รัฐบาลทราบเรื่องผลโคนะโคนะ”   พลโทพูดตัดประโยคพร้อมเดินกลับและสั่งให้ถอยไปที่ศูนย์ใหญ่ก่อนแต่เค้าก็อดคิดไม่ได้เรื่องที่ทีน่าได้ครอบครองผลโคนะโคนะได้แต่พูดทิ้งท้ายไว้ว่า “ทีน่า ต้นหนแห่งกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวฉันต้อวงจับเธอมาให้ได้!!!”

“ทีน่า!!ไหงเจ้าไปแสดงตัวให้มันรู้เรื่องผลโคนะโคนะเห็นไหมใบนำจับเนี่ย”   หนวดขาวชายผู้เป็นพ่อแอบโมโหในเช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อเห็นใบประกาศจับที่ตนอุสากำชับไว้แต่ลูกสาวกลับไม่ฟังเลย

“แหมๆๆไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะพ่อถึงว่าพลาดแล้วกันเน้อ”    ทีน่าแก้ตัวพร้อมกับเอาใบนำจับมาดู

“ทีน่า ต้นหนแห่งกลุ่มโจสลัดหนวดขาว จับเป็น!!ค่าหัว 230 ล้านเบรี!!”