ซาฟรีรีนา

ลำดับตอนที่ #15 : ความทรงจำที่ถูกขโมย

ความทรงจำที่ถูกขโมย

อัลทรอยหลบหนีความหวังดีที่รัฐบาลโลกหยิบยื่นให้

เขาไม่ได้ขึ้นยานกลับบ้านตามกำหนดการ

เพราะเขาต้องการรู้เรื่องราวทั้งหมด...สืบหาความจริงที่แอบแฝง

จริงอย่างที่ดิมเคยบอก 

บางที...การ ’ไม่รู้’ มีความสุขกับ ’การรับรู้’ มากมายนัก...

…

เขาถูกขโมยสมอง !

เปล่าครับ...  ไม่มีใครแอบมาผ่าตัดและยกเอาสมองของเขาออกไปทั้งอันแบบขโมยของ...

ในโลกยุคปลายศตวรรษที่ 21... 

ด้วยเทคโนโลยีชีวภาพเจริญสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว...  ทำให้กระแสการทำชีวิตให้เป็นอมตะเป็นที่นิยม  ระบาดไปทั่วโลก... 

มันเกิดขึ้นมาจากการรวมตัวกันของ 2 สถาบันที่มุ่งพัฒนา 2 วิทยาการซึ่งเป็นหัวใจสำคัญในการทำให้ชีวิตมษุษย์เป็นอมตะ

หนึ่งคือการโคลนนิ่ง...  ทำซ้ำสิ่งมีชีวิต

และอีกหนึ่งคือการดาวน์โหลดสมอง !

เมื่อมนุษย์สามารถสร้างกายภาพที่เหมือนร่างกายของคนเดิมทุกประการได้  และใส่ข้อมูลเดิมของเจ้าของกลับเข้าไปได้แล้ว

มนุษย์ย่อมสามารถเป็นอมตะได้...

นี่คือความเชื่อ  ความหวังใหม่ของโลกในยุคนั้น

GOD ... เป็นชื่อบริษัทเจ้าของลิขสิทธิ์ที่ประมูลได้สัมปทานเพื่อใช้ผลงานวิจัยนี้ในเชิงธุรกิจเป็นรายแรก

และเป็นบริษัทเดียวที่ครองสถิติร่ำรวยที่สุดในโลกกว่าครึ่งศตวรรษ !

บุคคลสำคัญของโลกในแวดวงต่าง ๆ  ทั้งนักการเมือง  นักธุรกิจ  เชื้อพระวงศ์ชั้นสูงของแต่ละประเทศ  รวมไปถึง  นักกีฬา  ดาราและไฮโซชื่อดัง 

ต่างก็เลี้ยงตัวทำซ้ำของตัวเองเอาไว้อย่างดี  คนละไม่ต่ำกว่า 4 คน !

ผู้คนทั่วโลกกระเสือกกระสน  ดิ้นรนสร้างฐานะ  เก็บหอมรอมริตเพื่อทำชีวิตให้เป็นอมตะ

จนแทบจะลืมการมีครอบครัว...  การมีลูกที่เกิดจากการรวมตัวกันของเซลล์สองเซลล์ที่แตกต่างกัน  ความรักของคนสองคน 

และการเฝ้าฟูมฟักเลี้ยงดูชีวิตที่เกิดจากธรรมชาติให้มานั้นจนเติบใหญ่ตามระบบการสืบสายพันธุ์ที่พระเจ้าประทานมาให้...

แต่ทว่า...  ในที่สุด

ความนิยมที่แพร่หลายนั้นก็จบไป...

พร้อมกับคำตอบที่ยังไม่มีใครตอบได้จนถึงยุคนี้

เมื่อมนุษย์ได้พบว่า...  แม้จะสามารถดาวน์โหลดข้อมูลทั้งหมดที่เป็นความรู้  ความคิด  และความทรงจำในอดีตจากการเรียงตัวของเซลล์สมองได้นั้น  

แต่จิตวิญญาณที่แท้จริงของตัวตนนั้นไม่ได้ติดตามมาด้วย !

ตัวทำซ้ำกับคนเดิมเป็นคนละจิตวิญญาณกัน

ความคิดเหมือนกัน  คนละความรู้สึก

คนละคนกัน

เมื่อคนเดิมตายไป... จิตวิญญาณนั้นก็หลุดลอยจากไป... 

ไปไหน...ไม่มีใครบอกได้...  ไม่สามารถเรียกกลับมา...

เหมือนพระเจ้าได้เขียนโปรแกรมป้องกันการสอดรู้สอดเห็นของพวกเราไว้

ตัวตนของมนุษย์แต่ละคน  ยังคงเป็นปริศนา ...

จนแล้วจนรอด... มนุษย์ก็ยังไม่สามารถ Crack รหัสลับแห่งการสร้างคนของพระองค์ได้

ทำได้แต่เรื่องวุ่นวายสับสน...

ความฝันสลายลง...  เกิดการฟ้องร้องเรียกค่าเสียหาย  การประท้วงการทำลายตัวทำซ้ำซึ่งถือเป็นความผิดเชิงมนุษยธรรม 

การทิ้งชีวิตของตัวทำซ้ำตามยัตถากรรมทำให้เกิดสภาพสังคมที่แย่ที่สุด  โดยเฉพาะ

...เมื่อมีคนด้อยโอกาสที่มีกายภาพเหมือนกันหลาย ๆ คน...  มีบ้างที่แอบฆาตกรรมแล้วสมอ้างเป็นตัวจริงไปเลย

ที่น่ากลัวกว่านั้น...


การดาวน์โหลดสมองกลับสร้างปรากฏการณ์วุ่นวายให้โลกในยุคนั้นได้อย่างมหาศาล 

จนเป็นเป็นยุคมืดที่ตกต่ำกว่าโลกในยุคสงครามครั้งใด ๆ 

เมื่อความลับของบุคคลระดับผู้นำระดับโลก ในวงการต่าง ๆ ทั้งการเมือง การเงิน การทหาร  อุตสาหกรรม และธุรกิจ 

ถูกยักยอกออกมาแอบซื้อขายกันในระดับต่าง ๆ เพื่อหลายวัตถุประสงค์ 

ทั้งเพื่อการสงคราม  การขยายอำนาจ  การแย่งชิงตำแหน่งทางการเมือง  การแทรกแซงทางเศรษฐกิจ 

การจารกรรมข้อมูลการผลิตในวงการอุตสาหกรรม  การแข่งขันงานวิจัยและพัฒนา  การล้วงความลับทางธุรกิจระหว่างคู่แข่งทางการค้า... 

ที่นิยมเอามาเผยแพร่ในวงการข่าว  เห็นจะเป็นความลับของดาราและไฮโซชื่อดัง

จนต้องมีกฎหมายคุ้มครอง  สั่งห้ามไม่ให้ใช้เทคโนโลยีดาวน์โหลดสมองอีกเลย 

ถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน  มีโทษอย่างแรงทีเดียว

แต่ตัวเทคโนโลยีนั้นยังถูกแอบวิจัยและพัฒนาต่อมาเรื่อย ๆ โดยการสนับสนุนของชาติมหาอำนาจ  จนกลายเป็นรัฐบาลโลกในยุคนี้...

มันถูกใช้เป็นเครื่องมือในการจารกรรมข้อมูลลับของพวกเขาซึ่งเป็นผู้ตรากฎหมายห้ามนั้นเอง

แน่นอน...  ในปัจจุบัน  ด้วยเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ากว่ายุคโบราณนั้นอย่างเปรียบเทียบกันไม่ได้  

พวกเขาเพียงแค่ฉีดเซลล์หุ่นยนต์เข้าไปในสมองของเขา...แล้วส่งสัญญาณคลื่นความถี่ออกไปในขณะที่เขาหลับ 

เพื่อสำรวจและรายงานการเรียงตัวของเซลล์สมองของเขา 

อีกด้านหนึ่ง  เครื่องรับสัญญาณจะพล๊อตข้อมูลนั้นเป็น 4 มิติ 

พวกเขาก็แค่ทำซ้ำสมองของผมโดยการสร้างเซลล์ตามแบบจำลองนั้นแล้วใส่เข้าไปในหุ่นยนต์มนุษย์สักตัวเพื่อเรียกข้อมูลออกมาประมวลในคอมพิวเตอร์...

มิน่าล่ะ  ระหว่างนี้  เขารู้สึกแปลก ๆและคิดว่าเขาถูกขโมยเวลา...

เขาถูกขโมยความทรงจำต่างหาก!!!

เพราะการดาวน์โหลดสมองโดยเซลล์หุ่นยนต์จารกรรมนั้นต้องใช้เวลามากกว่าเครื่องสแกนขนาดใหญ่มาก 

ถ้าทำอย่างเร่งรีบจะสร้างความเจ็บปวดให้กับเจ้าของสมองนั้น  เพราะถูกกระทบกระเทือนโดยตรง 

ถือโอกาสที่เขาสับสนกับการนับคาบเวลาของดาวดวงนี้  แอบวางยานอนหลับให้เขานอนยาวนานเพื่อลักลอบขโมยสิ่งที่อยู่ในสมองของเขาออกไป

ที่เลวร้ายอย่างน่าตกใจที่สุด...

ถ้าเขาไม่ได้ไปพบกับเธอ... 

ถ้าเขาไม่ได้ให้ดิมช่วยหาหมอมาตรวจร่างกายของเขาทันการณ์... 

ถ้าเขากลับโลกและเชื่อฟังตามที่ทางรัฐบาลจัดการ...

เมื่อถึงบ้าน...  เขาจะไม่เหลืออะไรเลย 

กลายเป็นคนสูญเสียความทรงจำ !

ข้อมูลคำสั่งแบบตั้งเวลาในเซลล์หุ่นยนต์ที่ถูกเรียกออกมาคือโปรแกรมลบความทรงจำของเขาออกไปให้หมดสิ้นระหว่างอยู่บนยานกลับโลก...  !

เพื่ออะไรกัน...เขาเป็นเพียงแค่ศิลปินอิสระที่ยังไม่มีชื่อเสียง 

เป้าหมายอยู่ที่ซาฟรีรีนา...

จากนโยบายขยายอำนาจของมนุษย์โลกเพื่อสูบพลังงานจากต่างดาว 

การครอบครองแหล่งพลังงานใหม่ในป่าหินกันดารของชาวคองกาจะทำได้ง่ายขึ้นเมื่อขาดผู้นำที่เป็นหัวใจอย่างซาฟรีรีนา

ในตอนแรกที่ไม่มีข่าวใด ๆ เล็ดลอดออกมาเลย... เพราะความสงบนิ่งของซาฟรีรีนา

เขานึกถึงภาพที่เห็นเธอครั้งแรก  เธอนั่งนิ่งราวรูปปั้น  ไม่พูด  ไม่ดื่มกิน  ไม่แม้แต่เคลื่อนไหว  เหมือนไม่หายใจด้วยซ้ำ...

ไม่มีใครรู้เรื่องราวของชาวคองกา...  และยิ่งกว่านั้นคือไม่มีใครรู้เรื่องราวของซาฟรีรีนา

แม้แต่พันธมิตรชาวอีบรูเองก็ตาม  พวกเขารู้เพียงว่าเธอเป็นผู้นำเผ่าคองกาในฐานะหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ 

และให้ข้อมูลเพียงน้อยนิดว่าเธอเคยใช้ชีวิตช่วงสั้น ๆ ในโลกภายนอกตอนศึกษาอยู่  แต่ดูเหมือนว่า  ไม่มีใครรู้เรื่องของเธอจริง ๆ สักคน

การเจรจาจะไม่มีวันเกิดขึ้น  และถ้าหากเป็นแบบนั้นต่อไป

ที่น่ากลัวกว่านั้น  หากซาฟรีรีนาตายระหว่างที่อยู่ในความคุ้มครอง  หรือถ้าจะพูดให้ถูกคืออยู่ในการจำกัดบริเวณของรัฐบาลโลก 

เรื่องคงไม่จบลงด้วยดีเป็นแน่  อาจบานปลายเป็นชนวนก่อให้เกิดสงครามต่างดาวเลยก็ได้ 

มีมนุษย์โลกเพียงคนเดียวที่รู้เรื่องราวของเธอ 

ผู้บุกรุกที่รอดพ้นจากการเป็นเหยื่อ...

ที่สำคัญ...  เธอกลับยอมสละแขนและเสี่ยงชีวิต  แม้กระทั่งยอมสูญเสียอิสรภาพเพื่อรักษาชีวิตของมนุษย์โลกผู้นั้น

ความทรงจำของเขาจึงกลายเป็นคำตอบที่ดี

เรื่องราวบนผาหินแห่งกำเนิด...  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรอยร้าวของดวงดาว... 

เหมือนเป็นคำเฉลยที่ต้องการ    รัฐบาลโลกจึงใช้ชีวิตผมเป็นตัวประกัน  ในการต่อรองกับเธอ

ในที่สุด...

เธอจึงยอมร่วมมือในการเจรจา...หลังจากได้รับความเห็นชอบความคณะผู้นำเผ่า...
และเมื่อทุกอย่างสำเร็จลงด้วยดีในทางการข่าว... 

มันดีเพียงพอสำหรับสร้างภาพแล้ว  แต่ไม่ดีพอสำหรับข้อตกลงด้านผลประโยชน์ 
รัฐบาลโลกจึงต้องการปิดฉากทุกอย่างลง


หักหลัง...

ในเมื่อข้อมูลจากความทรงจำผมบอกว่า  การกำจัดซาฟรีรีนา  ไม่ใช่การวางแผนฆ่าหญิงสาวผู้ดำรงตำแหน่งซาฟรีรีนาผู้นั้น 

แต่ต้องป้องกันไม่ให้เกิดการถ่ายทอดวิญญาณ...  จะต้องไม่มีซาฟรีรีนาอีกต่อไป   !!

มนุษย์จะได้สร้างโลกใหม่ให้คองกา... !



ซาฟรีรีนาจึงถูกวางยา...

สารเคมีชนิดหนึ่ง  ที่จะไหลซึมสู่ระบบหมุนเวียนโลหิต   ให้เกิดปฏิกิริยาเคมีในเลือด  เปลี่ยนร่างกายของคนคนหนึ่งให้กลายเป็นระเบิดเวลา !!!

จะไม่มีใครสามารถรับการถ่ายทอดวิญญาณได้อีกในทุกกรณี...

หากชาวคองการู้ตัวก่อนการระเบิด  ก็ไม่มีใครสามารถรับการถ่ายทอดวิญญาณแห่งซาฟรีรีนาด้วยการกินเลือดเนื้อตามความเชื่อได้ 

และการตายโดยระเบิดจนไม่เหลือซากสังขารใด... 

จะทำให้ไม่มีผู้ใดสามารถรับการถ่ายทอดวิญญาณตามความเชื่อแห่งเผ่าพงศ์เดิมได้อีกเลยตลอดกาล

เป็นแผนการอำมหิต  รอบคอบ

พวกเขาคำนวณให้เกิดการระเบิดหลังการเจรจาจบสิ้นลง 2 วันซึ่งตรงกับการเดินทางกลับถึงเขตแดนของชาวคองกา 

ซึ่งการระเบิดนี้จะสามารถทำลายชีวิตผู้นำเผ่าอีกหลายคน 

ที่สำคัญยังสร้างความสับสน  ป้ายสีความผิดให้กลุ่มผู้ก่อการร้ายชาวอีบรูผู้ต่อต้านมนุษย์โลกที่มารอรับการกลับดินแดนของซาฟรีรีนาอีกด้วย

สร้างความสับสน  หวาดระแวง  และแตกแยก...  จุดเริ่มต้นของการยึดครองดวงดาวที่มนุษย์โลกถนัดนัก

แต่ที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน... 

ซาฟรีรีนารู้สึกตัวก่อนถึงความผิดปกติในร่างกาย

...  เธอจึงแยกตัวออกมาจากขบวนเดินทางกลับกลางทาง  ลอบเข้ามาพบดิมและอ้อนวอนให้เขาช่วยส่งข่าวเพื่อที่จะได้พบอัลทรอยเป็นครั้งสุดท้าย 

เขาหวนนึกถึงคำพูดของเธอวันนั้น...

“เพราะข้าแท้ ๆ ... “

…

“โอ... ไม่ผิดเลยจริง ๆ  ข้ารู้อยู่แล้วว่า ท่านไม่มีทางหักหลังข้า ข้าเชื่อมั่นเช่นนั้นมาตลอด  แล้วท่านก็ไม่ทำให้ข้าผิดหวังเลย...

ข้าดีใจที่สุด...ข้าขอแค่พิสูจน์ความจริงอันนี้ให้หายกังวลแล้วข้าก็ไม่ต้องการอะไรอีก  ข้าจะได้จากไปอย่างมีความสุข...” 

เธอเป็นห่วงเขา... 

เธอคงรู้ว่าเขาไม่ได้หักหลังเธอ...  แต่มีคนอื่นที่หักหลังเขาและเขากำลังอยู่ในระหว่างอันตราย... 

เธอจึงทำทุกอย่างเพียงเพื่อพบหน้าเขาอีกครั้งก่อนจากไป

เขาเองก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเธอทำอย่างไรถึงได้รู้ตัวก่อนว่าเธอได้กลายเป็นระเบิดชีวภาพลูกหนึ่งไปแล้ว 

และชีวิตกำลังนับถอยหลังลงเรื่อย ๆ  ...

น่าแปลกที่เธอสามารถคำนวณแม้แต่เวลาระเบิดได้อย่างแม่นยำ 

เธอไม่อยากให้เขารับรู้ว่าเธอจากไปอย่างไร  เธอถึงย้ำกับดิมนักหนาว่าเขาต้องกลับมาก่อนพระจันทร์ขึ้น... 

และเมื่อเขาและเธอไม่รักษาเวลาที่วางแผนไว้  เธอจึงให้เขาสัญญาว่าจะไม่หันกลับไป...

เขาก็ไม่ได้หันกลับไปจริง ๆ ตามสัญญา...

เอเกรธา...

เธอคือขนนกสีขาวบริสุทธิ์ของเขา

เหมือนเป็นความหมายของชีวิต  เป็นพลัง  เป็นแรงบัลดาลใจที่เขาค้นหามานานแสนนาน... 

เขาเสียใจที่สุดที่ไม่ได้ให้เกียรติเธอตามที่เธอเข้าใจ 

 ผู้ที่ต้องมีร่างสุดท้ายเป็นซากศพอันเน่าเปื่อย  แตกสลายสู่รูปของอนินทรีย์แห่งธาตุทั้งสี่ 

วิญญาณจากฟากฟ้า…ธาตุที่ห้า  หรือธาตุชีวิตจะล่องลอยจากไปสู่ความมืดมิดนอกจักรวาล  จากความเป็นคองกาชั่วนิรันดร์

 เขาได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เป็นเช่นนั้นเลย

 สำหรับเขาแล้ว  การที่เขาเฝ้าคิดถึงเธออยู่เสมอ  คือการที่เธอไม่ได้ตายจากไปไหน   เธอจะมีชีวิตสถิตอยู่ในจิตใจของเขาตลอดไป

 แต่ทว่า...สำหรับเธอ 

ความเชื่อของชาวคองกา  ทำให้เขาไม่แน่ใจ

สิ่งเดียวที่เขาตั้งใจจะทำก่อนไปจากที่นี่  คือการตามหาสิ่งล้ำค่าที่เขาได้ทำหายไป...

เขาจะไม่จากไปไหนจนกว่า...

ได้ให้เกียรติเธอตามสัญญา