ซาฟรีรีนา

ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องที่เล่าขานถึงดาวดวงใหม่

เรื่องที่กล่าวขานถึงดาวดวงใหม่

 “…โดยสรุป  จุดตัดหมายเลข  13A  ถึง  27K  คือ  ป่าเขตร้อนแห่งหมู่เกาะมาซูม … ถิ่นของพวกมัน”

 “ให้ตายเหอะ!… ผมไม่อยากไอ้พวกนั้นว่าเป็นมนุษย์ได้เลย มันคือสิ่งมีชีวิตที่อึดและทรหดที่สุดด้วยวิวัฒนาการทางสายพันธุ์ให้ทนกับสภาวะแวดล้อมแบบนั้นได้ก็เท่านั้นเอง”

 “โดยกินพวกเดียวกัน?”

 “ผิดล่ะ…มันกินทุกอย่างเลยที่มันรู้ว่ากินได้ โดยเฉพาะที่มันเรียกว่าผู้บุกรุกอย่างเราไง!  มันก็กลุ่มฆาตกรขนาดฝูงชนดี ๆ นี่เอง 

หลายปีมาแล้วที่เราพยายามส่งนักสำรวจจากโลกเข้าไป  แต่ทุกครั้งก็ไม่มีใครรอดออกมา  

…หึ  หึ…แม้แต่ซาก…

นอกจากข่าววิทยุดาวเทียมที่ส่งมายังโลกก่อนวาระสุดท้ายของพวกเขา  ทำให้เรารู้ว่า  ป่านั่นไม่ใช่ป่าธรรมดาและไม่น่าจะเรียกป่าได้เลย  ถ้ามันอยู่ในโลกของเรา   

ด้วยความผิดพลาดอย่างฝ่ายแปลภาษาต่างดาว ..มันคือผาหินสูงต่ำเป็นล้านๆ  แห่ง  เลี่ยนล้านราวกับเสาหินอันแห้งแล้งขนาดมหึมา

บ้างก็ปกคลุมด้วยดอกไม้พิษชื่อฟารารา  หากลึกลงไปในดินแดนนรกนั้น  ขุมพลังงานมหาศาลกำลังนอนคอยการปลูกขึ้นมาของพวกเราอยู่ที่นั่น 

น่าเสียดายที่พวกคองกาผู้ปกครองดินแดนแห่งป่าหินไม่รู้จักนำออกมาใช้  และพวกอีบรูที่แสดงตนเป็นผู้ปกครองดวงดาวก็ยังไม่รู้ความลับอันนี้เลย…

จริงอย่างทีเคยว่ากันว่า  มนุษย์เท่านั้น ได้ถือกำเนิดมาเพื่อเป็นผู้มีอำนาจควบคุมพลังงานในจักรวาล…

คำสั่งสุดท้ายของท่านประธานาธิบดี  ท่านทั้งหลายโปรดฟังให้ดี…”