รักเปรี้ยวจี๊ดของยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : ปั่นป่วนไม่เลิกรา

“กลับมาแล้วค่ะแม่” ฉันเดินสะพายเป้ข้างเดียวตรงดิ่งไปหลังร้านทันทีและจัดแจงหยิบการบ้านออกมาพร้อมถอนหายใจและขยี้ตาอย่างง่วงๆ

“เอ้า!ขยี้เข้าไป เดินไปล้างในห้องน้ำนู้น” นายซึจิแบกลังใส่ปลาเปล่าๆเข้ามาก่อนจะเหล่มองและบ่นฉัน

“ล้างทำไม ฝุ่นไม่ได้เข้าตา ชั้นง่วงๆได้ยินมั้ยห๊ะ! เทศน์อยู่นั่นแหละ” ฉันบ่นอุบอิบๆ ก็รู้ว่าเป็นห่วงแต่ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องรู้สึกเหมือนเด็กก็ไม่รู้ --*--

นายนั่นก็แค่ยักไหล่ก่อนจะยกลังปลาใบใหม่ออกไป ฉันจึงได้เวลาหันมามองการบ้านที่กองตรงหน้า  โอ้ววว….พระเจ้า!!! ทำไมมันเยอะและกองเป็นภูเขาเยี่ยงนี้นะT~T

ฉันพลิกการบ้านภาษาญี่ปุ่นหน้าแรก โหยย มาเป็นโคลงเลย^^” ฉันจะทำยังไงดีนะ--*--

ปกติเขาจะต้องเดินมา(เสนอหน้า)ขอช่วยฉันเองอ่า แต่วันนี้ทำไมยังไม่โผล่มาอีกนะ ตั้งแต่ที่ฉันด่าไปเมื่อก่อนหน้านี้ อย่าบอกนะว่าน้อยใจง่าาาาT^T

ระหว่างที่กำลังใช้ดินสอเคาะสมุดเบาๆเพื่อจะตัดสินใจว่าจะทำยังไงดีนั้น  เขาก็เดินเข้ามาพอดี

“เดี๋ยวช่วยนะ ตอนนี้คนซาแล้ว”

ฉันได้ยินดังนั้นก็ลุกไปเตรียมน้ำหวานเพื่อนกลบรอยยิ้มบนใบหน้าและแสร้งพูดล้อเขาไป

“นึกว่าจะเบี้ยวซะอีก” ฉันวางแก้วลงบนโต๊ะก่อนนั่งลงตาม

“เธอควรจะมีครูสอนพิเศษนะ ไปเรียนสิจะได้ทำการบ้านได้เองไง ไม่ต้องรอชั้น”

“ก็ไม่ได้รอ..แต่..ทำไม่ได้” ฉันเถียงเสียงเบาและก้มหน้าทันทีที่พูดจบ อายนี่!

“ชั้นเป็นครูสอนพิเศษให้เอามั้ยล๊า..^^คิดไม่แพงนะ แค่เลี้ยงขนมและไอติม”

“ผู้ชายบ้าไรชอบของหวาน-- --”

“ขอโทษเถอะคับ ผู้ชายทั้งโลกต้องเหมือนกันรึไงไม่ทราบ”

“ก็บุคลิกผู้ชายมันไม่เหมาะไง! เอาเถอะ สอนเร็วๆสิ เดี๋ยวเสร็จไม่ทันกันพอดี”

เขายิ้มๆก่อนหยิบดินสอในกล่องที่ตั้งไว้บนโต๊ะขึ้นมาเพื่อจะสอน

“นายน่าจะเป็นครูนะ^^ เอ่อ..ว่าแต่ งานประจำนายอะไรอ่ะ ชั้นไม่เห็นรู้เลย”

“จะรู้ไปทำมายยยยล่ะ”

“เอ้า!ก็นายทำงานที่นี่เลิกตั้ง3-4ทุ่ม ไหนกว่าจะกลับบ้านอีก ไปทำงานจะไม่เหนื่อยเหรอไง แถมมาแต่ละวันซะตรงเวลาเป๊ะ-*-”

“ไม่รู้สักอย่างไดัมั้ยห๊ะเธอ! ชั้นไม่ได้ทำงานหรอก ตอนนี้น่ะ เพิ่งจบ กำลังจะไปสมครงานพรุ่งนี้น่ะ”

“นายอยู่ได้ยังไงไม่ทำงานน่ะ”

“เอ้า!ก็เหมือนเธอมั้ง 555 ล้อเล่นก็ทำงานพิเศษไง ถ้าทำเยอะๆบวกกับเราขยันและซื่อตรง ก็มีใช้แล้ว” เขาเดินไปล้างมือก่อนจะพูดทิ้งท้ายว่า

“บอกแล้วให้เธอจ้างชั้นเลยไง!”  อีตานี่--*-- ยังไม่เลิก /



ฉันเดินเข้าโรงเรียนตามปกติแต่ก็มีเหตุการณ์ไม่ปกติเกิดขึ้นตรงหน้า มีดอกกุหลาบสีต่างๆตรึงไว้กับบอร์ดข่าวสารของโรงเรียนมีใจความประมาณว่า ‘เด็กปี2ห้องcน่ารักจัง โดยเฉพาะอากิระจังกับมิหะกิ’ ชื่อฉันนี่เว้ย-*-

ระหว่างที่ฉันยืนอึ้งอยู่นั้น อากิก็เดินมาคล้องคอฉันอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน

“เฮ้ย!อากิ แกเห็นยัง” ฉันเอี้ยวคอไปถามมัน

“เอ้า!ไม่เห็นก็บอดแล้วแหละแก”

“ไม่ตกใจเลยO_o”ฝีมือแกเปล่าวะเนี่ย”

“เฮ้ย!ชั้นไม่บ้าขนาดนี้หรอก จะไปโปรโมทตัวเองกะแกทำไมกัน แต่ไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวชั้ยจัดการเอง แต่ไอ้บอร์ดนี่สิ”

“ดันมันไปข้างหลังบอร์ดกิจกรรมดีมั้ย ตั้งไว้งี้อายเค้าว่ะ^^””

“ลุย!^o^” - - -



คาบแรกของวันนี้ฉันต้องเรียนวิชาประวัติศาสตร์ติดกัน2คาบ-O-*

ฉันหาวแล้วก็หาวอีก มันไม่ได้น่าเบื่อขนาดนั้นหรอกนะ แต่การที่ต้องมานั่งอ่านแบบทดสอบโจทย์ยาวๆตั้งแต่เช้าแบบนี้ก็ต้องง่วงเป็นธรรมดา ฉันพลิกแบบทดสอบที่พิมด้วยA4 5แผ่นเย็บติดกันอย่างเบื่อๆ

“เอาล่ะ หมดเวลาๆมาส่งๆ” อาจารย์คิกุมิผู้รวบผมไว้กลางศีรษะแล้วมัดทับด้วยผ้าโปร่งสีดำอีกทีก็ปรบมือเรียกบรรดานักเรียน บางคนก็ได้สติเพราะเสียงนี้นี่แหละแล้วก็รีบลนลานออกไปส่ง

ฉันหันไปทางขวาก็ยังเห็นอากินอนอย่างสบายอกสบายใจโดนใช้กล่องดินสอขนฟูๆของเธอต่างหมอน

“นี่ๆ ตื่นได้แล้ว” ฉันสะกิดๆก่อนจะเขย่าตัวเธอซะเลย

“ห๊ะ!ไรไ”

“ส่งได้แล้วแม่คุณ!ไปเหอะ ชั้นจะได้ไปส่งกะแกด้วย”

มันจึงลุกไปโดยที่ฉันก็เดินตามไปอีกที

“มิหะกิเก่งนะ คาบนี้ยังไม่หลับด้วย จารย์อุตส่าห์ดูว่าสถิติจะเพิ่มมั้ย แต่น่าเสียดายก็ยังเท่าเดิมนะ เหนียวแน่นกันจริงๆเลย^^” อาจารย์ยังสาวเลยไม่ค่อยเข้มงวดมากนัก แต่เวลาเธอโกรธก็น่ากลัวใช่เล่น^^”

ฉันได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆให้ก่อนจะเดินกลับไปนั่ง

“ไอ้มีห์!!!” อากิที่ยืนจ้องหน้าต่างอยู่หันมาทางฉันก่อนจะลากให้เดินไปดูสิ่งที่เธอดูอยู่ก่อนหน้าอย่างตื่นเต้น

“อะไรของแก เห็นผู้ชายมาแก้ผ้าอยู่หน้าเสาธงเหรอไง”

“แค่นั้นไม่ทำให้ฉันตกใจหรอกย่ะ อ่ะดูๆๆๆๆ ดูให้เต็มตาว่ามันน่าตกใจมั้ย หน้าประตูโรงเรียนน่ะ”

ฉันก็มองไปตามที่มันชี้แล้วก็เห็นชายคนนึงอยู่ในชุดสูทสีเทาเข้มที่กำลังค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ตึกเรียนมากขึ้น

นายซึจินี่!!!!!!!!!! มาทำอะไรที่นี่ของเขากันนะ--*--