คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro : my Princess
เจ้าหญิงน้อยๆของฉัน...ฉันคิดถึงเธอเสมอเลยนะ....
ถ้าฉันไม่ทำอะไรให้ตัวเองยุ่งๆจนลืมๆมันไปบ้าง...ก็ต้องหลับนี่ล่ะ เป็นวิธีการที่ฉันจะไม่คิดถึงเธอได้มากที่สุด
ตลอดเวลา...ฉันมักคิดอยู่เสมอ เธอจะอยู่กับฉันมั้ย? เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยรึเปล่า
(แน่นอน คำตอบนี้ไม่มีใครตอบได้...แม้กระทั่งฉัน...)
ฉันกลัว...บอกเลยตรงๆ ว่าฉันกลัวความสัมพันธ์ของเรา มันเหมือนใกล้ชิด...แต่ก็ห่างไกล....
อาจจะเป็นเพราะ อายุที่ห่างกัน...หรือ เพราะเราเหมือนกัน กันแน่นะ......
ตั้งแต่ที่ฉันได้รู้จักเธอ(โดยบังเอิญ) ฉันรู้สึกว่า ชีวิตของฉันมันมีค่ามาก....ฉันอยากทำทุกๆอย่างให้ได้อยู่ใกล้ๆเธอ
จะให้ฉันย้ายไปประจำห้องม.3ก็คงไม่ไหว (ไม่ใช่ว่าฉันชอบเด็กทุกคนหรอกนะ...ชอบก็แค่เธอนี่ล่ะ)
ฉันเลยอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ..อาจารย์ห้องพยาบาล.....สามารถดูแลเด็กๆได้ทุกคน(โดยเฉพาะถ้าเธอไม่สบายล่ะก็นะ...จะดูแลให้อย่างดีเลย)
เวลาพักกลางวัน ฉันมักจะเดินผ่านโถงทางเดินที่แสนจะวุ่นวาย ก็เพื่อจะได้เห็นเธอน่ะแหละ
แต่เธอก็คงไม่รู้หรอกนะ...ว่ากิจวัตรของเธอน่ะ มันอยู่ในสายตาของฉันจนหมดน่ะแหละ
ไม่ว่าจะ กินข้าว...แล้วก็นอน ไม่ก็นั่งวาดรูป (เธอเคยบอกฉันว่าอยากเป็นจิตรกร)
"เซเลส!"
"ห๊า!!" ฉันสะดุ้ง มือที่เขี่ยๆเต้าหู้ในชามกระตุกอย่างแรง ก่อนที่ฉันจะมองหน้าของคนที่เรียกฉัน ที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้มากๆแล้วนั่นล่ะ เจ้าตัวถึงกลับไปนั่งที่เดิม
"เหม่ออะไรน่ะ ไม่ชอบกินเหรอ? ไม่ชอบก็บอกได้นี่น๊า ชั้นไม่บังคับเซเลสหรอกนะ"
"อ่อ! เปล่าๆ ไม่มีอะไร ก็ชอบนะ ก็อร่อยดี"
"หมู่นี้เซเลสดูเหม่อๆนะ งานเยอะเหรอไง? หรือเด็กดื้อ???" เธอกัดตะเกียบ พลางเอียงคอถาม(อย่างน่ารัก)
"หึๆๆ ถ้าจะดื้อ ก็เป็นเธอล่ะมั้ง? ฮ่าๆๆๆๆ ดูทำหน้าเข้า เหมือนปลาบู่ชะมัด"
"ปลาบู่????" อ่อ! ฉันลืมบอกไป เจ้าหญิงของฉันน่ะ เป็นคนเกาหลี ส่วนฉันน่ะ มันคนไทย (ก็เอเชียคือๆกานน่ะแหละ โอเคนะ? 555)
"อืมมมม ปลาที่มานจาดูเหมือนมีแก้มพองๆลมอ่ะ ทำหน้าแบบนี้!" ว่าแล้วฉันจะคว้ามือถือยื่นไปตรงหน้าเธอ
'แชะ!!!'~ โทรศัพท์สีดำในมือของฉันทำหน้าที่อย่างดี ภาพของเธอที่กำลังทำท่าพองลมปรากฏแก่สายตาทันที
"นี่ยังไงล่ะ เจ้าหญิงปลาบู่! ฮ่าๆๆๆ ตลกมากเลยฮยอน~" ฉันหัวเราะอย่างหมดไส้หมดพุง(จริงๆนะ)
"ฮึ! ไม่เห็นจะน่ารักเลย ทำไมเซเลสชอบรูปแบบนี้นะ ถ้าอยากถ่าย ก็ถ่ายตอนที่มันน่ารักๆสิ ตอนนี้ไม่เห็นจะน่ารักเลย"
"น่ารักสิ~ ไม่ว่าตอนไหน เจ้าหญิงของชั้นก็น่ารักเสมออยู่แล้วนะ แต่ ถ่ายรูปน่ะ เค้าเอาไว้เก็บความทรงจำที่ไม่อยากให้เสียไป สิ่งที่ไม่ได้เห็นบ่อยๆนะ"
เธอเงียบไป แต่ฉันรู้ ว่าเธอน่ะ อายไปเรียบร้อยแล้ว
"ไม่เอาแล้ว คราวหลังก็ถ่ายตอนสวยๆซะด้วย ความทรงจำที่ชั้นสวยๆน่ะ ไม่อยากได้เลยเหรอไง แบร้ๆๆๆ"
ฉันส่ายหัว ก่อนจะคีบอาหารทานต่อ
นี่แหละ ความน่ารักของเธอ....ฉัน....ถอนตัวไม่ขึ้นเลยจริงๆล่ะน๊า....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบพาร์ทอินโทรล คงได้เข้าเรื่องกันจริงๆตอนหน้านะค่ะ อิอิ
ฝากไว้ด้วยคร่า ขอบคุณมากค่ะ~ (จาพยายามมาอัพบ่อยๆนะค่ะ T.T////)
ความคิดเห็น