Beside the sun

ลำดับตอนที่ #1 : ความเหน็บหนาว

เสียงสะท้อนของคลื่นน้ำดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท

อากาศยามเที่ยงวัน โดยที่แดดร้อนๆลามเลียต้นคออยู่แบบนี้ เสียงที่ได้ยินนั้นเปรียบประดุจสรวงสวรรค์

"จะไปไหนน่ะมิกิ"

เสียงเรียกชื่อฉันดังขึ้นเบาๆจากทางด้านหลัง ฉันเผยอเปลือกตาที่ปิดอยู่ขึ้นอย่างเกียจคร้าน

"อะไรของนาย" ฉันขยับตัวขึ้นนั่ง พลางเบือนหน้าไปยังท้องฟ้าไกลออกไป

"ทำอะไรอยู่น่ะ ที่ติวให้ไปน่ะ เข้าหัวมั่งมั้ยเนี่ย?"

"ไม่รู้สิ ร้อนจะตาย ใครจะมีปัญญาไปอดทนฟังไหว"

"สรุปว่าไม่ได้ฟังสินะ เฮ้อออ น่าจะรู้อยู่แล้วนะเรา..."

อีกฝ่ายว่าพลางนอนเหยียดยาวลงกับพื้นปูกระเบื้องสีขาวที่เย็นกว่าอากาศรอบตัว

"นี่!!!! มานอนอะไรน่ะ?"

"ห๊ะ! ชั้นนอนมั่งไม่ได้เหรอยังไง ทีเธอยังนอนได้เลยนะ"

"ก็นั่นมัน..."

"นั่นมันเธอ? จะพูดอย่างนี้ใช่มั้ยล่ะ?" เขาว่าพลางเก็บหนังสือเรียนที่เปิดกางแผ่ไว้ให้เป็นระเบียบแล้วเดินลงจากระเบียงไป..

เป็นอย่างนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ....ที่เราต้องทะเลาะกัน

ที่เขาเอาใจใส่การเรียนมากกว่าฉัน....

แล้วฉันเริ่มน้อยใจเขามากมายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

คำพูดเขาที่เคยบอกว่า ให้ฉันเอาใจใส่การเรียนให้มากกว่านี้

ตอนนี้สนใจแต่การเรียนก็พอดังกลับไปกลับมาในหัวสมองปลาทองน้อยๆของฉัน

"เฮ้ออออออออ~~~"

เมื่อกลับถึงบ้าน ฉันก็ล้มตัวลงกับที่นอนนุ่มๆทันที

กริ๊งงงงงงงงง~~~~~

เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือดังทำลายบรรยากาศน่าอึดอัดนั้นลงได้เป็นอย่างดี

"นี่มิกิอยู่ไหนเนี่ย ไปต่อกันมั้ย?" ปลายสายคือเสียงเพื่อนของฉันเอง

เสียงอีกฝ่ายดังมาก คาดว่าน่าจาอยู่ในร้านเหล้าร้านไหนสักร้าน

"เอออออ..."

"กลัวโคชิเหรอ?"

"กลัวทำไมโคชิ??"

"ก็รายนั้นหวงเธอออกจะตายไปนี่ มันคงไม่ยอมให้เธอออกมาเที่ยวแหงๆเลย เนอะๆพวกเรา"

เสียงหัวเราะหลายเสียงดังขึ้นมาตามสาย นั่นเป็นการทำให้ฉันตัดสินใจได้แทบจะทันที

"เดี๋ยวเจอกัน ที่ไหนว่ามา"

"เฮ้ย จะมาจริงดิ?"

"ถ้าไม่ชวนกันจริงๆ จะโทรมาทำไมล่ะ?" ฉันเรี่มขมวดคิ้ว ก่อนจะวางสายอีกฝ่ายไป

เซ็ง...........................ทั้งเพื่อน ทั้งแฟน ทำไมทุกๆอย่างมันเซ็งอย่างนี้นะ......................

ฉันเบื่อฤดูหนาวที่แสนจะเย็นชาแล้ว....มันหนาวเหน็บเข้าไปถึงขั้วหัวใจ....

อย่างนี้ฉันไม่ชอบเลย จริงๆนะ....

กริ๊งงงงงงงงง~~~~~

ฉันเหลือบมองเบอร์โทร พลันอุทานด้วยความแปลกใจ

"ริน...."