ปลายฝัน โค้งฟ้า รักเธอ(ฉัน)นิรันดร์

ลำดับตอนที่ #7 : ขอบคุณ..ที่ทำให้ฉัน..เข้าใจ(คุณป้า)

ตอนที่ 6   



ผู้คนมากมาย  จากบริษัทตกแต่งภายใน  บริษัทเฟอร์นิเจอร์   พนักงานขนส่งเสื้อผ้า(ใหม่จากร้าน)  



และอีกหลายบริษัท  ปลายฝันและฟ้าใสเดินดูรอบๆด้วยความแปลกใจ  เว้นแต่พอลและพวกป้าๆที่ยังคงเฉย  



“ขอโทษนะค่ะ  ส่งผิดบ้านหรือเปล่าค่ะ  คือเราไม่ได้สั่งนะค่ะ  ช่วยตรวจดูอีกทีได้ไหมค่ะ”ปลายฝันถามกับชายคนหนึ่ง  



ที่ดูท่าคงเป็นหัวหน้างานในครั้งนี้



“เอ้!ไม่ผิดนะ  บ้านหลังนี้ใช่ที่นี่หรือเปล่า”ชายคนนั้นยื่นกระดาษแผ่นหนึ่ง  ซึ่งเป็นที่อยู่ของๆที่ต้องนำมาส่ง



และมันก็ตรงกับบ้านของปลายฝัน  แต่พวกเธอไม่ได้สั่งนี่...



“ไม่ผิดหรอก  ฉันสั่งเอง”คุณป้าเจ้าระเบียบยังคงย่างกรีดกรายราวกับนางหงส์  ตรงมายังที่ๆปลายฝันยืนอยู่



“ เรียบร้อยไหม  มีอะไรขาดเหลือรึเปล่า”คุณป้าถามหัวหน้างาน



“ไม่มีครับคุณนาย  เรียบร้อยครับ”



“ดี”คุณป้ายิ้มพอใจกับผลงาน แต่สีหน้าของปลายฝันกับฟ้าใสกลับไม่ดีใจเลยสักนิด ..



                    ..................................................................................................................................



ภายในบ้าน  ทั้งเฟอร์นิเจอร์และมุมต่างๆได้รับการออกแบบตกแต่งใหม่ทั้งหมดไม่หลงเหลือเคล้าเดิมเลยแม้แต่น้อย

  

นั่นแจกันที่คุณพ่อ  คุณแม่ของปลายฝันรักมาก  มันอยู่มาพร้อมกับบ้านหลังนี้  แล้วพวกเค้าจะเอามันไปไหน..



“เดี๋ยว  จะเอาของพวกนี้ไปไหนน่ะ  อย่าเอาออกไปนะ”น้ำเสียงที่สั่นเครือ ท่าทางของคนโกรธจัด  



และน้ำตาที่คลอเบ้าของปลายฝันทำให้ทุกคนหยุด... และมองมาที่เธอเป็นตาเดียว



“ไม่ได้นะ  ห้ามขนของทุกชิ้นในบ้านนี้ไปไหนทั้งนั้น  ถ้าจะจัดใหม่ก็ต้องใช้มัน  เพราะของพวกนี้เป็นของคุณพ่อ



คุณแม่ของฉัน  ห้ามเอาออกไปนะ...ห้าม…”น้ำตาร่วงโรยลงมาเป็นสาย



ปลายฝันวิ่งหนีไปปล่อยให้ทุกคนอึ้งกับคำพูดและท่าทางของเธอ...



เนินเขาหลังหมู่บ้านจัดสรร



ปลายฝันมักจะมาที่นี่ทุกครั้งเมื่อมีเรื่องไม่สบายใจ   สมิทตามมาจนพบเธอ



“ไม่ต้องเข้ามา  ฉันอยากอยู่คนเดียว”ปลายฝันพูดออกไป  โดยไม่สนใจว่า..ใคร



“ขอโทษนะครับคุณหนู  ที่ผมเข้ามายุ่ง”เสียงของสมิททำให้ปลายฝันชะงัก  สมิทนั่งลงข้างๆปลายฝัน



“ผมเห็นคุณหนูนั่งร้องไห้คนเดียวแบบนี้ สักพักหนึ่งแล้ว ผมคิดว่าคุณหนูคงต้องการเพื่อน  ผมเลยอาสา”สายตาของ



สมิทช่างอ่อนโยนยิ่งนัก  ซึ่งผิดจากภายนอกที่ดูเหมือนบอดี้การ์ดทั่วๆไป  ทั้งขรึมและน่าเกรงขาม



“-------เงียบ-------”ดวงตาของปลายฝันในตอนนี้นั้น..เปี่ยมไปด้วยความซาบซึ้งและความชื่นชมในตัวสมิทยิ่งนัก



“ผมเข้าใจ..ความรู้สึกของคุณหนูดี..เพราะผมเองก็เคยเป็นเช่นนี้ ..เมื่อก่อน..คุณพ่อของผมติดการพนันอย่างหนัก



ผมยังจำภาพตอนนั้นได้  ของๆเราถูกเจ้าหนี้ขนออกไปต่อหน้าต่อตา  จนกระทั่ง ..บ้านถูกยึด”



เด็กหญิงที่เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายหยุดร้องไห้  เมื่อชายคนหนึ่งเริ่มเล่าเรื่อง  เค้าเหม่อมองไปตรงหน้า  



ราวกับกำลังฉายหนังเรื่องหนึ่งให้กับเด็กน้อยได้ชม  ใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้น  



สร้างความรู้สึกอบอุ่นให้กับเด็กหญิงซึ่งไม่เคยได้รับมานาน..



“ขอโทษนะค่ะ  คุณสมิทที่หนู...”



“ไม่หรอกคุณหนู  คนที่คุณหนูควรขอโทษน่าจะเป็นคุณป้าของคุณหนูมากกว่า  ท่านคงรู้สึกผิดที่ทำให้คุณหนูเสียใจ



ท่านหวังดีกับพวกคุณหนูมากนะ  ถึงแม้ภายนอกจะดูเจ้ากี้เจ้าการและเจ้าระเบียบไปบ้าง แต่จริงๆแล้วเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนมาก”



“คุณสมิท ...รู้จักคุณป้าดีจังเลยนะค่ะ  ฮึๆๆๆ  หนูรู้นะว่าคุณสมิทรู้สึกยังไงกับคุณป้า..แต่หนูจะไม่บอกคุณป้าหรอกค่ะ  หนูสัญญา”



เด็กหญิงชูนิ้วก้อยขึ้น เพื่อเป็นการแสดงคำมั่นสัญญา  แสงแดดยามเย็นทอแสงอ่อนๆ  



สะท้อนให้เห็นเงาของมือ 2 มือ ของคน 2 คน...



                                   ........................................................................................................................



บ้านปลายฝัน



หลังจากเหตุการณ์ผ่านพ้นไป   เมื่อปลายฝันและสมิทกลับมาถึงบ้านก็พบว่า  ของทุกอย่างที่เป็นของเก่าของบ้าน



ถูกนำกลับมาใช้ทั้งหมด(ยกเว้นเสื้อผ้า)  แต่ก็มีของตกแต่งใหม่ๆเข้ามาเช่นกัน  ทำให้บ้านมีความสวยงามและยิ่งขึ้น  



ปลายฝันขอโทษคุณป้าทางโทรศัพท์ เพราะเมื่อปลายฝันมาถึงคุณป้าก็กลับไปแล้ว  แต่ปลายฝันและสมิทรู้ดีว่า



คุณป้ากำลังยิ้มและดีใจอย่างมาก  แต่ถึงยังไงคุณป้าก็คือคุณป้าจอมเฮี๊ยบที่ทำเสียงดุเสมอตามฟอร์มของเธอ



งานนี้คงต้องขอบคุณ สมิท ที่ทำให้ป้าหลานเข้าใจกันได้..ขอบคุณ..



*********โปรดติดตามได้ในตอนต่อไป  มาคอยลุ้นกันว่าเมื่อ 2 พี่น้อง ที่ใช้ชีวิตแบบธรรมดามาโดยตลอด



จะต้องผันตัวมาเป็นหนุ่มสาวสังคม  พวกเค้าจะทำอย่างไร  เป็นกำลังใจให้พวกเค้าด้วยนะค่ะ  รับรองสนุกแน่จ้า*********