ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พิษสง..ของคุณป้ามหาภัย...TOT
ตอนที่5
  --------------------------  ผ่านไป 20 นาที  ----------------------------
“ติ๊งต่อง  ๆๆๆ”
“พี่เปิดเอง”ปลายฝันรีบลุกขึ้นและเดินไปเปิดประตู
“.....นาย......”ปลายฝันชะงักเมื่อเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ
“เธอ....”
“ใครอะ”ฟ้าใสและโคจิจึงเดินมาที่ประตู  เมื่อเห็นปลายฝันยืนอึ้งอยู่นาน
“นาย....”โคจิและฟ้าใสพูดพร้อมกัน
“---------เงียบ---------”
“เออ..เข้ามาในบ้านก่อนซิ”ปลายฝันขัดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
                              ...................................................................................................
ห้องรับแขก
“เออ...นายคือ...หลานของเพื่อนคุณป้าฉันหรอ....เออ..ไม่ใช่ฉันแค่จะถามว่านายกินอะไรมารึยัง..เออ..ไม่ใ....”
(พระเจ้า!!ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้  ทำไมฉันถึงต้องสับสน..วุ่นวาย...เมื่อเห็นสายตาคู่นั้นด้วยนะ...*O* ;ปลายฝัน)
“ไหนห้องฉัน...”
“แล้ว!!นายชื่ออะไร”ปลายฝันถามเมื่อเห็นชายคนนั้นลุกขึ้น(ยังเก๊กเหมือนเดิมขนาดหัวมีผ้าพันแผลนะเนี่ย ;เจ๊)
“ไม่ไหวแล้ว...ต้องโดนสั่งสอนซักตั้ง...หมันไส้นัก”โคจิลุกขึ้นทำท่าเหมือนจะมีเรื่องกันแต่ดีที่ฟ้าใสจับทัน
“โคจิคุง ฉันว่าวันนี้ก็ดึกมากแล้วนะ เธอกลับไปก่อนเถอะนะ”ปลายฝันรีบตัดบท เมื่อรู้สึกว่าเหตุการณ์ชักเริ่มไม่ดี
 
“ฟ้าใสไปส่งโคจิซิ”ปลายฝันบอกฟ้าใสเพราะเกรงว่า นานไปจะเกิดเรื่อง
                                                    ..
“แล้วนายชื่ออะไรกันแน่  ฉันจะได้เรียกถูก”ปลายฝันถามขึ้นอีกครั้ง
“พอล”
“พอลหรอ”ปลายฝันทวนคำ
“เราชื่อ..ป...”
“ปลายจัง”พอลแทรกขึ้น(วางมาดเก๊กตามเคย) 
“เปล่า  ฉันชื่อปลายฝัน  โคจิคุงเค้าเรียกฉันแบบนั้น  แล้วนี่  ฟ้าใสน้องชายเรา”
“ฟ้าใสหรอ..ฮึๆๆๆ”
“หัวเราะอะไร”ฟ้าใสชักฉุนเมื่อถูกหัวเราะ
“อืม...คืนนี้นายนอนกับฟ้าใสไปก่อนนะ”ปลายฝันรีบพูด  กลัวว่าทั้ง 2 คนจะมีเรื่องกัน
“ฟ้าใส..นายก็ใจเย็นหน่อยซิยังไงเค้าก็เป็นแขกของเรานะ  แล้วดูแลเค้าดีๆด้วยล่ะ”ปลายฝันแอบพูดกับฟ้าใส 2 คน
 
ขณะที่พอลกำลังเดินดูรอบๆห้อง
“อืม...นี่ก็ดึกมากแล้ว  งั้นตามสบาย  ราตรีสวัสดิ์”ปลายฝันรีบออกมาจากห้อง
                                                  ..
เช้าวันรุ่งขึ้น
“ฟ้าใส  ตื่นเร็ว สายแล้ว  เดี๋ยวคุณป้าจะมารับนะ”ปลายฝันยังคงทำแบบเดิมๆ  ปลุกน้องชายตื่น
เธอคงลืมไปว่ามีอีกคนอยู่ในบ้านด้วย
“ฟ้าใส....”ปลายฝันเคาะเรียกแต่เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ  เธอจึงเปิดเข้าไป .
“หา!!!!”แต่ปลายฝันต้องพบกับความแปลกใจ  เมื่อเห็น  พอลผู้ที่ดูภายนอกเหมือนคุณชายสมบูรณ์แบบ
แต่กลับต้องนอนบนพื้น  ส่วนฟ้าใสนอนสบายอยู่บนเตียงนุ่มๆ  กับผ้าห่มผืนอุ่นสบาย
“...ตื่นได้แล้วย่ะ...ตื่นๆๆๆ”ปลายฝันโวยวายหลังจากที่ยืนอึ้งอยู่นาน
“อะไรของเธอเนี่ย  โวยวายแต่เช้า”พอลที่กำลังงัวเงี่ยตื่น  เพราะตกใจเสียงของปลายฝัน  แต่แล้วก็กลับลงไปนอนต่อ
“ใช่!!พี่นี่มันวันเสาร์นะ  ทำงานก็ตอนเย็น  จะรีบไปไหนยังเช้าอยู่เลย”ฟ้าใสเองก็งัวเงียลุกขึ้นมาโวยวายแล้วกลับลงไปนอนต่อเช่นกัน
“ว้าย!!ไม่ได้นะยะ  วันนี้คุณป้าจะมารับนะ”ปลายฝันจึงต้องทั้งฉุด กระชาก ลาก ถูน้องชายอีกครั้ง  แต่คราวนี้กลับหนักกว่าเก่า
เพราะเธอต้องทำถึง 2 คน(น่าสงสารนางเอกจัง ; เจ๊)
“โอ้ย!!”(ดันลุกขึ้นมาโวยวายพร้อมกัน  ฉันก็ตกใจหมดซิ ; ปลายฝัน)
                                           
09.00น(.00วินาที)
“ติ๊งหน่อง  ๆๆๆๆ”
“ค่ะ  คุณป้าหรอค่ะ  ซักครู่นะค่ะ”ปลายฝันเดินมาเปิดประตู
“หา  !!  แต่งตัวแบบนี้  จะไปข้างนอก”คุณป้าจอมระเบียบมองการแต่งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าของปลายฝัน 
“ค่ะ”
“ไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้”
“หา !!!เปลี่ยนหรอค่ะ  ทำไมค่ะ  เสื้อยืดกับกางเกงยีนมันไม่ดีตรงไหนค่ะ”
“ไปพบผู้ใหญ่จะแต่งแบบนี้ได้ยังไง  พวกเธอเองก็เหมือนกัน(ฟ้าใสกับพอล)”
“เรามีแต่ชุดแบบนี้นี่ฮะ”ฟ้าใสตอบตามตรง
“สมิท  เธอโทรเลื่อนเวลาที  แล้วพาพวกผู้ชายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่นะ  เจอกันที่โรงแรมแล้วกัน  อ้อ!เร็วหน่อยนะ ”
ฮองเฮาว์หันไปสั่งผู้ติดตาม  ที่ดูท่าทางฉลาดและรู้งานเป็นอย่างดี
“ครับ/มาดาม”สมิทโค้งรับคำสั่ง
ร้านเสื้อผ้า
หลังจากที่ลองเสื้อผ้าอยู่นานสองนาน  คุณป้าเจ้าระเบียบก็ได้ชุดที่ถูกใจและเหมาะกับปลายฝัน
“อืม  ตัวนี้  แล้วก็ชุดที่กองอยู่ตรงนั้นทั้งหมดเลยนะ ” (เมื่อเทียบแล้ว  คงได้ประมาณตู้ใหญ่ๆ เต็มตู้พอดี-*-)
“หาทั้งหมดหรอค่ะคุณป้า  มันไม่มากเกินไปหรอค่ะ  แล้วอีกอย่างเสื้อผ้าที่นี่มีแต่ราคาแพงทั้งนั้นเลย”
“ไม่  แค่นี้ยังน้อยไป  เพราะว่าเดี๋ยวเสื้อผ้าของเธอทั้งหมด ฉันจะเอาไปบริจาค”
“หา  ไม่นะค่ะคุณป้า  เสื้อผ้าพวกนั้นมีบางตัวที่หนูพึ่งซื้อมาใหม่นะค่ะ  แล้วหนูก็ชอบแต่งตัวแบบนั้นมากกว่าค่ะ”
“ก็เพราะว่าพ่อ  แม่ของเธอรั้น..  ถึงหนีออกมาแล้วปลูกฝังรสนิยม...แบบนี้ให้พวกเธอ”
“แต่..”
“พอ..เธอไม่ต้องพูดแล้ว  ยังไงเธอก็ต้องทำตามที่ฉันบอก  ป่านนี้ที่บ้านเธอ คงจะเรียบร้อยแล้วกระมัง”
“อะไรหรอค่ะที่เรียบร้อย”
“เดี๋ยวกลับไปเธอก็รู้เอง”รอยยิ้มของคุณป้าในตอนนี้....ช่างเสียวสันหลังยิ่งนัก (*-*) 
“..สมิทหรอ  พวกผู้ชายเสร็จกันรึยัง  อืม..ฉันเสร็จแล้ว  ดี..ฉันจะรีบไป”คุณป้ายังคงเดินไปคุยโทรศัพท์ไป  ปลายฝันต้องรีบเดินตาม
เธอสังเกตเห็นถึงความเป็นนักธุรกิจใหญ่ของคุณป้า  เพราะหล่อนทำตัวคล้ายพวกที่เวลาเป็นเงินเป็นทองไปซะหมด  (..-*-..)
โรงแรม
“สวัสดีค่ะ  มาดาม  เชิญทางนี้ค่ะ”พนักงานต้อนรับออกมาต้อนรับคุณป้าเป็นอย่างดี  และเดินนำไปที่โต๊ะซึ่งจองไว้ที่ห้อง V.I.P.
“มาดามมาถึงแล้วครับ”สมิทเอ่ยขึ้น  ในตานั้นลุกเป็นประกาย  แต่ปกปิดไว้ด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม.. 
“โอ้..มาแล้ว  หรือมาดาม..”ชายฝรั่งคนหนึ่งเอ่ยขึ้น  พร้อมก้มลงจูบมือคุณป้า(จอมเพี้ยว)  แต่..ดูเหมือน...ไม่มีใคร..
สังเกตเห็นสายตาของสมิทที่เสมือนมองหญิงอันเป็นที่รักกับชายแปลกหน้า นอกจากปลายฝัน  และเช่นกัน..
ไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาของพอลที่แอบมองปลายฝัน
“เออ...เชิญนั่ง..”หญิงชาวเอเชียคนหนึ่งขัดขึ้น  หล่อนคือป้าแท้ๆของพอล
“มาดาม..นั่นหลานชายกับหลานสาวของมาดามหรือน่าตาน่ารักจิ้มลิ้มกันทั้งคู่เลย”ชายฝรั่งยังคงสนใจในตัวคุณป้า
“ใช่  เด็กผู้ชายทางซ้ายมือคนนั้นเป็นหลานของมาดาม คิม  ยอง  เฮ”(ป้าของพอล)  หลังจากอาหารมื้อเช้าเสร็จสิ้นลง
 
ต่างก็แยกย้ายกลับที่พัก  แต่คุณป้าของพอลและคุณป้าของปลายฝันหลังจากที่ส่งพวกปลายฝันที่บ้านแล้ว 
แต่พวกปลายฝันต้องพบกับความแปลกใจ
******** ...เกิดอะไรขึ้นกับบ้านของเธอ(ปลายฝัน)  มันเกิดอะไรขึ้น..... 
                              ต้องมาติดตามกันในตอนหน้าจ้า...เป็นกำลังใจให้พวกเค้าด้วยนะจ๊ะ...  **************
           
  --------------------------  ผ่านไป 20 นาที  ----------------------------
“ติ๊งต่อง  ๆๆๆ”
“พี่เปิดเอง”ปลายฝันรีบลุกขึ้นและเดินไปเปิดประตู
“.....นาย......”ปลายฝันชะงักเมื่อเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ
“เธอ....”
“ใครอะ”ฟ้าใสและโคจิจึงเดินมาที่ประตู  เมื่อเห็นปลายฝันยืนอึ้งอยู่นาน
“นาย....”โคจิและฟ้าใสพูดพร้อมกัน
“---------เงียบ---------”
“เออ..เข้ามาในบ้านก่อนซิ”ปลายฝันขัดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
                              ...................................................................................................
ห้องรับแขก
“เออ...นายคือ...หลานของเพื่อนคุณป้าฉันหรอ....เออ..ไม่ใช่ฉันแค่จะถามว่านายกินอะไรมารึยัง..เออ..ไม่ใ....”
(พระเจ้า!!ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้  ทำไมฉันถึงต้องสับสน..วุ่นวาย...เมื่อเห็นสายตาคู่นั้นด้วยนะ...*O* ;ปลายฝัน)
“ไหนห้องฉัน...”
“แล้ว!!นายชื่ออะไร”ปลายฝันถามเมื่อเห็นชายคนนั้นลุกขึ้น(ยังเก๊กเหมือนเดิมขนาดหัวมีผ้าพันแผลนะเนี่ย ;เจ๊)
“ไม่ไหวแล้ว...ต้องโดนสั่งสอนซักตั้ง...หมันไส้นัก”โคจิลุกขึ้นทำท่าเหมือนจะมีเรื่องกันแต่ดีที่ฟ้าใสจับทัน
“โคจิคุง ฉันว่าวันนี้ก็ดึกมากแล้วนะ เธอกลับไปก่อนเถอะนะ”ปลายฝันรีบตัดบท เมื่อรู้สึกว่าเหตุการณ์ชักเริ่มไม่ดี
 
“ฟ้าใสไปส่งโคจิซิ”ปลายฝันบอกฟ้าใสเพราะเกรงว่า นานไปจะเกิดเรื่อง
                                                    ..
“แล้วนายชื่ออะไรกันแน่  ฉันจะได้เรียกถูก”ปลายฝันถามขึ้นอีกครั้ง
“พอล”
“พอลหรอ”ปลายฝันทวนคำ
“เราชื่อ..ป...”
“ปลายจัง”พอลแทรกขึ้น(วางมาดเก๊กตามเคย) 
“เปล่า  ฉันชื่อปลายฝัน  โคจิคุงเค้าเรียกฉันแบบนั้น  แล้วนี่  ฟ้าใสน้องชายเรา”
“ฟ้าใสหรอ..ฮึๆๆๆ”
“หัวเราะอะไร”ฟ้าใสชักฉุนเมื่อถูกหัวเราะ
“อืม...คืนนี้นายนอนกับฟ้าใสไปก่อนนะ”ปลายฝันรีบพูด  กลัวว่าทั้ง 2 คนจะมีเรื่องกัน
“ฟ้าใส..นายก็ใจเย็นหน่อยซิยังไงเค้าก็เป็นแขกของเรานะ  แล้วดูแลเค้าดีๆด้วยล่ะ”ปลายฝันแอบพูดกับฟ้าใส 2 คน
 
ขณะที่พอลกำลังเดินดูรอบๆห้อง
“อืม...นี่ก็ดึกมากแล้ว  งั้นตามสบาย  ราตรีสวัสดิ์”ปลายฝันรีบออกมาจากห้อง
                                                  ..
เช้าวันรุ่งขึ้น
“ฟ้าใส  ตื่นเร็ว สายแล้ว  เดี๋ยวคุณป้าจะมารับนะ”ปลายฝันยังคงทำแบบเดิมๆ  ปลุกน้องชายตื่น
เธอคงลืมไปว่ามีอีกคนอยู่ในบ้านด้วย
“ฟ้าใส....”ปลายฝันเคาะเรียกแต่เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ  เธอจึงเปิดเข้าไป .
“หา!!!!”แต่ปลายฝันต้องพบกับความแปลกใจ  เมื่อเห็น  พอลผู้ที่ดูภายนอกเหมือนคุณชายสมบูรณ์แบบ
แต่กลับต้องนอนบนพื้น  ส่วนฟ้าใสนอนสบายอยู่บนเตียงนุ่มๆ  กับผ้าห่มผืนอุ่นสบาย
“...ตื่นได้แล้วย่ะ...ตื่นๆๆๆ”ปลายฝันโวยวายหลังจากที่ยืนอึ้งอยู่นาน
“อะไรของเธอเนี่ย  โวยวายแต่เช้า”พอลที่กำลังงัวเงี่ยตื่น  เพราะตกใจเสียงของปลายฝัน  แต่แล้วก็กลับลงไปนอนต่อ
“ใช่!!พี่นี่มันวันเสาร์นะ  ทำงานก็ตอนเย็น  จะรีบไปไหนยังเช้าอยู่เลย”ฟ้าใสเองก็งัวเงียลุกขึ้นมาโวยวายแล้วกลับลงไปนอนต่อเช่นกัน
“ว้าย!!ไม่ได้นะยะ  วันนี้คุณป้าจะมารับนะ”ปลายฝันจึงต้องทั้งฉุด กระชาก ลาก ถูน้องชายอีกครั้ง  แต่คราวนี้กลับหนักกว่าเก่า
เพราะเธอต้องทำถึง 2 คน(น่าสงสารนางเอกจัง ; เจ๊)
“โอ้ย!!”(ดันลุกขึ้นมาโวยวายพร้อมกัน  ฉันก็ตกใจหมดซิ ; ปลายฝัน)
                                           
09.00น(.00วินาที)
“ติ๊งหน่อง  ๆๆๆๆ”
“ค่ะ  คุณป้าหรอค่ะ  ซักครู่นะค่ะ”ปลายฝันเดินมาเปิดประตู
“หา  !!  แต่งตัวแบบนี้  จะไปข้างนอก”คุณป้าจอมระเบียบมองการแต่งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าของปลายฝัน 
“ค่ะ”
“ไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้”
“หา !!!เปลี่ยนหรอค่ะ  ทำไมค่ะ  เสื้อยืดกับกางเกงยีนมันไม่ดีตรงไหนค่ะ”
“ไปพบผู้ใหญ่จะแต่งแบบนี้ได้ยังไง  พวกเธอเองก็เหมือนกัน(ฟ้าใสกับพอล)”
“เรามีแต่ชุดแบบนี้นี่ฮะ”ฟ้าใสตอบตามตรง
“สมิท  เธอโทรเลื่อนเวลาที  แล้วพาพวกผู้ชายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่นะ  เจอกันที่โรงแรมแล้วกัน  อ้อ!เร็วหน่อยนะ ”
ฮองเฮาว์หันไปสั่งผู้ติดตาม  ที่ดูท่าทางฉลาดและรู้งานเป็นอย่างดี
“ครับ/มาดาม”สมิทโค้งรับคำสั่ง
ร้านเสื้อผ้า
หลังจากที่ลองเสื้อผ้าอยู่นานสองนาน  คุณป้าเจ้าระเบียบก็ได้ชุดที่ถูกใจและเหมาะกับปลายฝัน
“อืม  ตัวนี้  แล้วก็ชุดที่กองอยู่ตรงนั้นทั้งหมดเลยนะ ” (เมื่อเทียบแล้ว  คงได้ประมาณตู้ใหญ่ๆ เต็มตู้พอดี-*-)
“หาทั้งหมดหรอค่ะคุณป้า  มันไม่มากเกินไปหรอค่ะ  แล้วอีกอย่างเสื้อผ้าที่นี่มีแต่ราคาแพงทั้งนั้นเลย”
“ไม่  แค่นี้ยังน้อยไป  เพราะว่าเดี๋ยวเสื้อผ้าของเธอทั้งหมด ฉันจะเอาไปบริจาค”
“หา  ไม่นะค่ะคุณป้า  เสื้อผ้าพวกนั้นมีบางตัวที่หนูพึ่งซื้อมาใหม่นะค่ะ  แล้วหนูก็ชอบแต่งตัวแบบนั้นมากกว่าค่ะ”
“ก็เพราะว่าพ่อ  แม่ของเธอรั้น..  ถึงหนีออกมาแล้วปลูกฝังรสนิยม...แบบนี้ให้พวกเธอ”
“แต่..”
“พอ..เธอไม่ต้องพูดแล้ว  ยังไงเธอก็ต้องทำตามที่ฉันบอก  ป่านนี้ที่บ้านเธอ คงจะเรียบร้อยแล้วกระมัง”
“อะไรหรอค่ะที่เรียบร้อย”
“เดี๋ยวกลับไปเธอก็รู้เอง”รอยยิ้มของคุณป้าในตอนนี้....ช่างเสียวสันหลังยิ่งนัก (*-*) 
“..สมิทหรอ  พวกผู้ชายเสร็จกันรึยัง  อืม..ฉันเสร็จแล้ว  ดี..ฉันจะรีบไป”คุณป้ายังคงเดินไปคุยโทรศัพท์ไป  ปลายฝันต้องรีบเดินตาม
เธอสังเกตเห็นถึงความเป็นนักธุรกิจใหญ่ของคุณป้า  เพราะหล่อนทำตัวคล้ายพวกที่เวลาเป็นเงินเป็นทองไปซะหมด  (..-*-..)
โรงแรม
“สวัสดีค่ะ  มาดาม  เชิญทางนี้ค่ะ”พนักงานต้อนรับออกมาต้อนรับคุณป้าเป็นอย่างดี  และเดินนำไปที่โต๊ะซึ่งจองไว้ที่ห้อง V.I.P.
“มาดามมาถึงแล้วครับ”สมิทเอ่ยขึ้น  ในตานั้นลุกเป็นประกาย  แต่ปกปิดไว้ด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม.. 
“โอ้..มาแล้ว  หรือมาดาม..”ชายฝรั่งคนหนึ่งเอ่ยขึ้น  พร้อมก้มลงจูบมือคุณป้า(จอมเพี้ยว)  แต่..ดูเหมือน...ไม่มีใคร..
สังเกตเห็นสายตาของสมิทที่เสมือนมองหญิงอันเป็นที่รักกับชายแปลกหน้า นอกจากปลายฝัน  และเช่นกัน..
ไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาของพอลที่แอบมองปลายฝัน
“เออ...เชิญนั่ง..”หญิงชาวเอเชียคนหนึ่งขัดขึ้น  หล่อนคือป้าแท้ๆของพอล
“มาดาม..นั่นหลานชายกับหลานสาวของมาดามหรือน่าตาน่ารักจิ้มลิ้มกันทั้งคู่เลย”ชายฝรั่งยังคงสนใจในตัวคุณป้า
“ใช่  เด็กผู้ชายทางซ้ายมือคนนั้นเป็นหลานของมาดาม คิม  ยอง  เฮ”(ป้าของพอล)  หลังจากอาหารมื้อเช้าเสร็จสิ้นลง
 
ต่างก็แยกย้ายกลับที่พัก  แต่คุณป้าของพอลและคุณป้าของปลายฝันหลังจากที่ส่งพวกปลายฝันที่บ้านแล้ว 
แต่พวกปลายฝันต้องพบกับความแปลกใจ
******** ...เกิดอะไรขึ้นกับบ้านของเธอ(ปลายฝัน)  มันเกิดอะไรขึ้น..... 
                              ต้องมาติดตามกันในตอนหน้าจ้า...เป็นกำลังใจให้พวกเค้าด้วยนะจ๊ะ...  **************
           
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น