ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sassy Sister 💋 ยัยแสบนี่พี่สาวผม

    ลำดับตอนที่ #1 : EP.00 💋 Prologue (1)

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 67


    EP.00
    Prologue (1)
    ------------------------




    กึก! กึก! กึก!

     

    เสียงร้องเท้าส้นสูงสีแดงวิ่งอย่างไม่ลดฝีเท้าในซอยเปลี่ยวย่านสถานบันเทิงแห่งหนึ่งในประเทศไทย หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนไว้หน้าม้าในชุดนักศึกษากระโปรงสั้นเหนือเข่าเกือบคืบยังคงมองหาเส้นทางที่ปลายสายโทรศัพท์ได้บอกกับเธออย่างตั้งใจ

     

    พี่วิ่งเข้าซอยแล้วตรงมาเรื่อยๆเลยนะ พอเห็นแยกพี่ก็เลี้ยวซ้าย เดินอีกนิดนึงพี่จะเห็นกำแพงบ้านพัก Love Villa ที่นั่นแหละพี่ที่ไอ้นิคบอกพวกผมมา

     

    หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเหนือกำแพงก็เห็นบ้านพักที่มีป้ายไฟนีออนหลาติดอยู่ว่า ‘Love Villa’ สถานที่ที่เธอกำลังตามหาอยู่นั่นเอง

    “อืม พี่เจอละ ขอบใจมากนะทอย”

    หญิงสาวตอบกลับปลายสายเสร็จเธอก็กดตัดสายแล้วเอาโทรศัพท์ยัดใส่กระเป๋าถือ จากนั้นเธอก็มองซ้ายมองขวาหาลู่ทางที่จะปีนกำแพงสูงระดับสายตานี้ทันที ฝ่ามือเรียวยาวจับที่ขอบกำแพงให้มั่นและเมื่อตั้งท่าได้เธอก็กระโดดขึ้นกำแพงและโยนตัวลงมาหยั่งพื้นบ้านพักหลังนั้นได้อย่างสวัสดิภาพ


    ตุ๊บ!


    เสียงส้นร้องเท้ากระแทงกับพื้นไม้ดังลั่นแต่มันคงไม่ดังพอจะทำให้ชายผมเงินที่ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าบ้านได้ยิน

     

    เออ! วันนี้กูได้ตัวเด็ดมารับรองทิปเพียบ

     

    เสียงของชายคนนั้นดูวุ่นกับปลายสายในโทรศัพท์จนไม่รู้สึกตัวเลยว่าหญิงสาวคนนี้กำลังยกเก้าอี้พลาสติกที่ตั้งอยู่ข้างๆสระน้ำภายในบ้านพักโยนใส่เขาอยู่

              “เฮ้ย! ไอ้ลูกหมา!!!

              “แปปนะ.. เสียงใครวะ” ชายผมเงินพูดกับปลายสายก่อนหันไปทางต้นตอของเสียง “!!!! เหี้_!!!!!

             

     

    โครม!!!!!

     

     

    เก้าอี้พลาสติกทั้งดุ้นกระแทกเข้าหน้าชายผมเงินจนเขาถึงกับหงายหลังล้มพับไปกองกับพื้น แต่นั่นยังไม่สาแก่ใจหญิงสาวคนนี้ เธอวิ่งเข้ามาย่อตัวแล้วทิ่มเข่าใส่อกชายผมเงินไม่ให้หนีเธอได้ก่อนใช้มือข้างนึงจิกคอเสื้อและมืออีกข้างนึงง้างขึ้นเตรียมปล่อยหมัดลงบนหน้าของเขา

    “กูยอมแล้ว! กูยอมแล้ว! นี่มึงจะฆ่ากูให้ตายคามือเลยรึไงไอ้เฌอ”

    “เออ! กูเคยบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าจะไปทำระยำกับใครก็ได้ยกเว้นคนใกล้ตัวกู! กูน่าจะลากมึงเข้าคุกตั้งแต่วันนั้นละ!

    “ก็ไหงมึงบอกว่าไอ้ตี๋นั่นไม่ใช่น้องมึงไง!

    !!!!

      

    เอาล่ะ!

     

    ก่อนทุกคนจะงงกับเหตุการณ์ข้างต้นไปมากกว่านี้ ฉันว่าบางทีทุกคนคงต้องทำความรู้จักกับตัวเอกของเรื่องนี้อย่างฉัน เฌอมาล์ย กุลนาฏหรือ เฌอ หรือ นางมาร ที่ใครๆเขาตั้งฉายาให้กันซะหน่อย ขอย้อนกลับไปนิดนึงนะนิดเดียว สักประมาณ 17 ปีที่แล้วน่ะ

              แม่ทิ้งฉันให้อยู่กับพ่อตั้งแต่ฉันอายุ 2 ขวบ จากนั้นไม่นานแม่ก็แต่งงานใหม่กับเศรษฐีชาวจีนและมีลูกด้วยกัน 1 คน พ่อฉันเป็นตำรวจปราบปรามยาเสพติด ตอนฉันอยู่ ป.4 พ่อโดนลูกหลงระหว่างปฏิบัติหน้าที่จนถึงแก่ชีวิต นั่นเป็นครั้งแรกในรอบ 8 ปีที่ฉันได้เจอหน้าแม่และ จาง เว่ยหลงน้องชายต่างพ่อของฉัน

              ครอบครัวใหม่ของแม่มางานศพพ่อโดยที่ญาติฝั่งพ่อต่างยินดีต้อนรับแม่เหมือนกับลืมไปแล้วว่าแม่เคยทำอะไรไว้กับพ่อบ้าง เว่ยหลงเป็นน้องฉัน 2 ปีแปลว่าแม่มีเว่ยหลงหลังจากทิ้งเราไปทันที ถึงทุกคนจะให้อภัยแม่ได้แต่ฉันไม่

             

              “เฌอ ย้ายไปอยู่จีนกับแม่นะ

     

              คำพูดของแม่ในตอนนั้นบอกตรงๆว่าฉันคิดว่านั่นเป็นคำพูดที่เห็นแก่ตัวที่สุด

              “หนูไม่อยากย้ายไปอยู่ไหนทั้งนั้น หนูมีเพื่อน มีครอบครัวที่นี่ ทำไมแม่ไม่ย้ายกลับมาอยู่กับหนูละ”

              “แม่ทำอย่างนั้นไม่ได้น้องยังเล็กอยู่ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วใครจะดูแลน้อง”

              เหอะ ยังเล็กเหรอ?

              “ตอนที่แม่ทิ้งเราไปหนูเพิ่งจะ 2 ขวบเอง แบบนั้นไม่เรียกว่าเด็กใช่ไหม”

              “!

              แม่ได้ฟังคำพูดของฉันในวัย 10 ขวบก็ถึงกับจุก โชคยังดีที่ ลุงนิวัฒน์ พี่ชายแท้ๆของพ่อคุยกับแม่ให้เรื่องที่จะรับฉันไปเลี้ยง ฉันเลยได้ใช้ชีวิตลั้นล้าต่อที่ไทยอย่างสงบสุข(?) ฝั่งบ้านพ่อฉันเป็นตำรวจกันหมดตั้งแต่รุ่นปู่ บ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่เลยมีหลายหลังอยู่ในรั้วเดียวกัน ตลอด 8 ปีที่ฉันได้อาศัยอยู่ในบ้านของคุณลุงฉันก็ซึบซับกฎระเบียบของบ้านหลังนี้ไปทีละนิด รวมไปถึงแบบอย่างที่มีทั้งผิดและถูกของลูกพี่ลูกน้องทั้ง 2 คนของฉันด้วย

              พี่ลิฟท์หนุ่มหล่อคมเข้มเจ้าชู้ประตูดินคบผู้หญิงไม่ซ้ำ Area อายุห่างจากฉัน 5 ปี 

              ‘ออยสาวน้อยแสนวิว อายุเท่าฉัน หัดเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ตั้งแต่อายุ 14 โดยมีฉันเป็นหนูทดลองให้นางมาโดยตลอด

              ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวย (อิอิ) และการแต่งหน้าแต่งตัวที่ได้เรียนรู้มาจากออยรวมไปถึงความกระล่อนปลิ้นปล้อนที่ได้มาจากพี่ลิฟท์ทำให้ชีวิตวัยมัธยมของฉันเฟื่องฟูสุดๆ ฮุฮุ

              อนิจจา..

              พอเรียนจบมอปลายความซวยต่างๆก็เริ่มรุมเร้าเข้ามา ทั้งตกรถ ตกน้ำ ตกโต๊ะ ตกเตียง ตกตู้ ตกสอบ สอบตก โดนพัดลมบาดมือ บาดนิ้ว และบาดแขน บาดขา (มีใครทันเพลงนี้มั้ง ไม่เด็กแล้วนะเธอออ)

              เอาเป็นว่าฉันถูกแฟนทิ้งหลังเรียนจบชีวิตเลยเคว้งคว้าไปพักใหญ่ และเหนือสิ่งเลวร้ายกว่าการถูกแฟนทิ้งนั่นก็คือ!

     

              การกลับมาของครอบครัวใหม่

     

            แม้เวลาจะผ่านไปนานเกือบ 9 ปี แต่แววตาตื่นกลัวเหมือนลูกหมาจนตรอกของ จาง เว่ยหลง ไม่เคยเปลี่ยนไป มันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบอารมณ์ทุกครั้งที่เราต้องเผชิญหน้ากัน ชีวิตใครกันแน่ที่น่าสงสาร อย่ามาทำเหมือนตัวเองอ่อนแอหน่อยเลย ฐานะทางบ้านเรียกว่าโคตรรวย! เป็นทายาทของ KBB CORPORATE ผู้ผลิตเครื่องยนต์ทุกชนิดของจีน เรียนดี กีฬาเด่น ความสามารถมีเป็นร้อยๆอย่าง แถมยังหล่อขาวตี๋ตรงสเปคสาวๆหลายคนอีกด้วย

     

              เหอะ ช่างน่าอิจฉาจริงๆ




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×