คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบหน้า
"ุ้อรับผิอบ ิม อิน เพราะุบอให้เอาเ็นนี้ไว้"
"ใ่ ผมะรับผิอบลูผมเอ
ุไม่้อทำอะไรหรอ แทฮยอน”
ิม อิน มอูเ็หิอายุสามเือนที่หิสาวอุ้มเธอมาให้อินทะเบียนรับรอบุร
ว่าเป็นพ่ออเ็หิที่ำลัหลับไม่รับรู้เรื่อราวที่เิึ้น
อินมอูเ็ผู้นั้นนที่เาเห็นเพียแ่รูปในโทรศัพท์มือถือที่เธอส่มานี่เาำลัะเป็นเป็นพ่อนในอีไม่้า
"อุ้มสิ นี่ลูอุนะิม
อิน" หิสาวยื่นเ็ผู้หิให้ับอิน
หิสาวที่เาเอในผับและื่นเ้าึ้นมาพบว่าเธอนอนเปลือยเปล่าอยู่้าๆ ายอเา
และยิ่ไปว่านั้น ู่ๆ เธอ็บอว่าเธอท้อ ท้อับเา
“เธอื่อ "ินฮยอน"
ลูอุ ิม อิน หมหน้าที่อันแล้วนะ ันะเินทาไปอเมริาวันนี้อนบ่าย
ุ้อูแลเธอ” เธอล่าวับอินะที่เามอูเ็หิที่หลับปุ๋ยโยที่ไม่รู้ว่า
แม่อเธอำลัะาเธอไปเ็ที่เิโยไม่ั้ใ
"ไปล่ะนะ ิม อิน"
แทฮยอนอาสวมแว่นาำและำลัะเินาทั้สอนไป
"พี่แทฮยอน พี่เอาหลานไปไว้ไหน?"เสียหนึ่ัึ้นรหน้า
"ินฮยอน!!!"เ็หนุ่มหน้าาสใสนหนึ่วิ่มา้วยอารามใ
"นีุ่เอาหลานผมมานี่นะ"
เาวิ่เ้าไปอุ้มเ็หิมาไว้ในอ้อมอามือออิน
"แทฮยอ! แามันมาทำไม?" แทฮยอนอาล่าวับน้อายอเธอ
"พี่ะทำอะไรอพี่อะ..แล้วนี่ใร?"
"แทฮยอแามพี่มาไ้ยัไ?"
"นี่พี่ิะทำอะไรอพี่...แล้วนี่" แทฮยออุ้มินฮยอนน้อยและมอหน้าทั้สอน
"ุเอาลูผมมานะ"อินพยายามอลูืนมาาแทฮยอ
"ุว่าอะไร ใร? ใรือลูอุ?"
แทฮยอหันไปถามอิน
"็ลูผมไ
ผมเป็นพ่ออเ็โยอบธรรม แล้วุเป็นใร?" อินเอ่ยถามแทฮยอ
"พ่ออเ็เหรอ?"แทฮยอล่าวอย่าสสัยและหันไปมอ
"พี่แทฮยอนอธิบายมาสิ! แล้วุนนี้ทำไมเาบอว่าเป็นพ่ออีฮยอน แล้วไหนพี่บอว่าพี่ำหน้าพ่อเ็ไม่ไ้ยัไ?"แทฮยอหันไปถามพี่สาวอเา
"แทฮยอ...แเอาลูืนเาไปสะ
นั่นลูอเา"
"ไม่ไ้ พี่ะเอาินฮยอนไปให้ใรเลี้ยไม่ไ้
นี่ลูพี่นะ!" แทฮยอไม่ยอม
"เอาให้เาไปแทฮยอ!"
"ไม่!!!"
"ันบอให้แเอาให้เาไป
ันไม่ใ่แม่เ็นนี้อี่อไป แไ้ยินไหม!" แทฮยอนบอแทฮยอ
"พี่แทฮยอน พี่หมายวาม....”
"ใ่..เาเป็นพ่ออเ็
และเาบอเอว่าไม่ให้พี่ทำแท้ เาะรับเลี้ยเ็นนี้เอ แเอาเ็ให้เาสะ..."
"พี่แทฮยอน ทำไมพี่โหผมบอว่าำหน้าพ่อเ็ไม่ไ้
แล้วถ้าเอาหลานไปแล้วหลานะเป็นยัไ?" แทฮยอน้ำาลอะอุ้มีฮยอนน้อยเอาไว้
"แล้วพี่ไม่สสารลูพี่เลยเหรอ? มันหิวนมหิวน้ำมามันะเป็นยัไ
พี่ยัมีวามเป็นแม่มันอยู่ไหม?" แทฮยอล่าวทั้น้ำา
"แเป็นแม่ันหรือเป็นน้อันแทฮยอ?
แไม่้อมาสั่สอน แเ้าใวามรู้สึอันบ้าไหม?" แทฮยอนล่าวพร้อมน้ำาับแทฮยอ
“ว่า...ัน้อลำบานาไหนที่ส่เสียเลี้ยูแมาและ ให้แเรียนหนัสือแทนพ่อับแม่
แล้วยัะมีเ็นนี้อี แ็รู้ใ่ไหม ว่าเราลำบาไม่มีปัาที่ะเลี้ยเ็นนี้้วย้ำไป
บ้าน็ไม่ไ้่าย่าเ่ามาสามเือน แเ้าใันบ้าไหมแทฮยอ แเ้าใันบ้าไหม?"
แทฮยอนร้อไห้สอพี่น้อร้อไห้ ทำให้ีฮยอนที่ื่นึ้นมาร้อไห้ามทั้สอน
"พี่ำลัะไปอเมริา
ไปอยู่ับอร์ แล้วพี่ะส่เินมาให้แนะ แทฮยอ" แทฮยอนปาน้ำาอทนับวามเสียในี้ไว้
แ่นี่เป็นหนทาเียวที่้อทำแบบนี้เพื่อให้ทั้สามอยู่รอ
"พี่แทฮยอนแล้วพี่ทิ้ผมไป
ผมะอยู่ับใร? เรามีันแ่สอพี่น้อนะ”
"แฟันะ แทฮยอ
สัวันันะลับมารับแ ไว้ันมีเิน
เราะไม่ลับไปลำบาอี่อไปแล้ว" แทฮยอนปาน้ำา
"แทฮยอนอ่า!!!”
"แ๋ๆ"
"โอ๋ๆ...อย่าร้อนะเ็ี
อย่าร้อนะ...อย่าร้อ" แทฮยอปลอบีฮยอนน้อยทั้น้ำา
"ลู...อย่าร้อนะรับ"
อินที่เห็นเหุาร์และฟัทั้สามนอย่าน่าสสารเมื่อเห็นินฮยอนน้อยร้อไห้เาึรีบมาปลอบในทันที
"นีุ่เยปลอบเ็ป่ะ...อย่ามายุ่นะ" แทฮยอ
"นี่ลูผมนะ...ุ"
"ใ่สะที่ไหนล่ะ...ฮือๆ"
แทฮยอปลอบไปร้อไห้ไป
"ันไปละนะ
แทฮยอูแลัวเอ้วย นี่เิน...แเอาไป่าย่าบ้านที่้าเาไว้นะ
แล้วใ้อย่าประหยัๆนะ สิ้นเือนันะส่เินมาให้แ เราะไม่นแบบนี้ลอไปหรอ
ฮือๆ ันไปนะ ูแลัวเอ้วย...ฮือๆ" แทฮยอนให้เิน้อนหนึ่ับแทฮยอไว้และเินาแทฮยอไป
"ันอโทษแทฮยอ
เพราะวามนทำให้เราเป็นแบบนี้ ันอโทษที่เลี้ยแแทนพ่อแม่ไม่ไ้ี
อโทษที่เป็นพี่แย่ๆ...ันอโทษ"
แทฮยอนอาล่าวทั้น้ำาในใ
่อนที่เธอะรีบเินาน้อายนเียวอเธอไป เพราะเธอลัวสสารน้อาย
เธอำเป็น้อทำ
"พี่แทฮยอน...ฮือๆ
แล้วผมะอยู่ับใร" แทฮยอร้อไห้ะอุ้มินฮยอนอาน้อยไว้ในอ้อมอและมอูพี่สาวที่เาอยู่้วยมาลอีวิเินาเาไป
"แๆ อุแว้ๆ อุแว้ๆ"
ินฮยอนอาเอาแ่ร้อไห้
"โอ๋ๆ ไม่เอาไม่ร้อลู
โอ๋ๆ"แทฮยอปลอบหลานเาทั้น้ำา
"ุเอาลูมาให้ผมไ้แล้วรับ"
อินเอ่ยึ้นะมอพวเาอย่าน่าหหู่
"ไม่!...นี่หลานผม ผมไม่ใหุ้หรอ ฮึ
ฮึ"
อ่าว.. "นี่ลูผมนะ
ผมมีสิทธิ์ที่ะเอาลูผมืน เอามาให้ผม ุไม่ใ่พ่ออเ็"
"ไม่ให้!!..."
"นีุ่! ะให้ีๆ หรือะให้ผมไปแ้ำรวหา!? เอาลูมาให้ผมนะ" อินท้ว
"ไม่!!!"
แทฮยอร้อไห้และปป้อีฮยอนไว้และปลอบให้เธอหยุร้อ
"เห้อ...เื่อเาริๆ เลย"
อินบ่นออมา้วยวามเหนื่อยใ
"อุแว้ๆ"ินฮยอนน้อยร้อไห้ไม่หยุ
"หยุร้อนะลู โอ๋ๆ" อินพยายามเ้าไปปลอบเ็น้อยให้หยุร้อ
"ออไปนะ..."แทฮยอปัมืออินออไปให้ห่าๆ
ินฮยอนอาน้อย
"นีุ่เียบๆ สิ เห็นไหมว่าลูำหลัมอหน้าผม
ำลัหยุร้อ ุหยุร้อไห้สะทีเ็มันร้อไห้ามุนะแหละ.." อินบอแทฮยอที่เอาแ่สะอึสะอื้นเสียใ
"โอ๋ๆ...ไม่ร้อนะ๊ะลู มู่ๆ
๊ะเอ๋? ๊ะเอ๋? ลูใรหว๋าๆ น่าาน่าเลียัเลย..." อินหยอีฮยอนน้อย
ทำให้เธอหัวเราะและมอหน้าอิน พร้อมทำาปริบๆ ยิ้มอบให้เา
"เอ๋า...ีฮยอนอา เบบี๋ หยุร้อไห้แล้ว” แทฮยอีใ
"เห็นมะ...โอ๋ๆ มานี่มาๆ
เี๋ยวพ่ออุ้มนะ..." อินล่าวและ้อนมืออุ้มินฮยอนอาที่ยิ้มให้อิน
"เห็นมะไม่ร้อเลย...โ่ว!" อินแสอำนาทันที
"โอ๋ๆ ป่ะ
เี๋ยวพ่อพาไปเินเล่นนะลูนะ ื้อเสื้อผ้าใหม่ให้้วย เอาเยอะๆ เลยเนอะ
ลูสาวน่าั..." อินล่าวับินฮยอนอา
"ส่วนุ...อบุนะที่เลี้ยลูให้ผม
่อไปนี้ผมะูแลินฮยอนเอในานะ “พ่ออเ็โยอบธรรม" อินยื่นเอสารให้แทฮยอูให้เ็มาแทฮยออ่านเอสารแล้วน้ำาไหล
ใ่อินือพ่อแท้ๆ อีฮยอน และอนนี้หลานที่เารัเหมือนลูำลัะาอ้อมอเาไป
"ินฮยอนอา..."
แทฮยอร้อไห้และปาน้ำา เาทำอะไรไม่ไ้้อปล่อยให้เ็ไปอยู่ับพ่อ
"ไปันลู...ลา่อนนะุ...บาย"อินโบมือลาแทฮยอและอุ้มินฮยอนไป
"แ้!!!!!"
"อุแ้...........แ้ๆ"
ทันทีที่อินะเินาแทฮยอไปินฮยอนน้อย็ร้อไห้ึ้นในทันที
"โอ๋...ลูอย่าร้อ..โอ๋ๆ"
"ินฮยอน..." แทฮยอปาน้ำาและเินมาหาหลาน้วยวามเป็นห่ว
เาไม่อยาาหลานัวเล็ๆ อเาไป
"โอ๋ๆ...อย่าร้อนะๆ" แทฮยอรีบเ้ามาปลอบหลานัวน้อยทั้น้ำา
"ุเอาหลานผมมานี่" แทฮยอ้อมมืออุ้มินฮยอนที่ำลัร้อไห้มาอุ้ม
สัพัเธอ็หยุร้อ
"โอ๋ๆ น้าไม่ทิ้หนูไปไหนหรอนะ...น้าไม่ทิ้หนูไปไหนหรอโอ๋ๆ
อย่าร้อเ็นะเ็ี"แทฮยอปลอบหลานัวน้อยอเา
"เอาไีล่ะทีนี่
ีฮยอนไม่ยอมไปับผม้วยถ้าไม่มีุ"อินล่าว
"ั้นให้ผมามไปส่เธอที่บ้านไ้ไหม? หลานอาะยัไมุ่้นมือุ้นน่ะ"แทฮยออบอินไปและอุ้มินฮยอนน้อยไว้ในอ้อมอ
"อืม ั้น็ไ้แล้วนีุ่ว่าเหรอ?” อินเอ่ยถาม
"ผม...ไม่มีานทำน่ะรับ
เลยว่าลอ ปริผม็เลี้ยินฮยอนอยู่ที่บ้าน
พี่สาวผมเป็นนไปทำาน"แทฮยออบอินไป
"แ่วันนี้ผมะพาลูไปื้ออเ้าบ้าน
ุอยู่็ีเหมือนันไปเลือื้ออให้ลูผม้วย ผมไม่เยเลี้ยเ็มา่อน"
อินล่าว
"ั้น...ผมะไปับุ้วย็ไ้"แทฮยออบอินไปและเินามอินไป้อยๆ
ินฮยอนน้อยหัวเราะยิ้มสใสไปับทั้สอน
อินพาแทฮยอึ้นรถยน์ส่วนัวอเาไปยัห้าสรรพสิน้าเพื่อไปเลือื้อุให้ินฮยอนน้อย
"ุเลืออะไรมา
นี่มันอเ็ทารเอาไปเ็บเลยนะ ินฮยอนสามเือนแล้ว นี่อ่านรึเปล่าเนี้ย?"แทฮยอบ่นให้อินที่เาหยิบนาผ้าอ้อมเ็มาผิ
"ย๋า!! ผมะรู้ไหม
็เห็นมันเียนว่าสำหรับเ็ๆ" อินเาหัวอบแทฮยอ
"เ็เา็แบ่วัยามพันาารอเ็ามอายุ
ริๆ เลยุนี่ มานี่ะพาไปเลือ”
แล้วแทฮยอ็พาอินไปเลือผ้าอ้อมเ็และแนะนำเา
"แล้วุเปลี่ยนผ้าอ้อมเป็นป่ะ?"
"ไม่อะ...ไม่เยเปลี่ยน"
- -*(“แทฮยอทำหน้าเพลียมา
“นี่หลานันะไปอยู่ับพ่อมัน มันะไม่เอาี้เถ้าให้ินเหรอเนี้ย ทำอะไร็ไม่เป็น
เห้อินฮยอนหลานน้าเอ้ย...ะเป็นายร้ายียัไเนี้ย”)
"แล้วุ็ะเอาินฮยอนไปเลี้ยเนี้ยนะ? นีุ่ถามริะเอาหลานผมไปไว้ในอแล้วมัไว้ใ่ไหม?
เห้อ...อะไรันเนี้ยๆ"แทฮยอบ่นออมาทันที
"หลานผมเป็นนนะ ไม่ใ่ลูนลูานะที่ะทำแบบนั้นๆไ้
เห้อ!!!"แทฮยอรอา
"รับๆ หู้ยย บ่นัเลยรับ
เิเลยรับเิเลือเลยรับ!ุผู้เี่ยวา่ำอเรื่อเลี้ยเ็...ผมะอยเป็นผู้สัเาร์เอรับ"
อินล่าวและเินามแทฮยอที่อธิบายให้ฟั
"นี่็ะเย็นแล้วนะรับ ไปหาอะไรทานันไหม?" อินล่าวับแทฮยอหลัเาเลือื้ออนเ็มันรถและเ็นามหลัแทฮยอ
"อืม...อบุนะ"
แทฮยออบและเินนำหน้าอินไปที่รถ ่อนที่ทั้สอะไปยัร้านอาหารเพื่อหาอะไรทาน
"อ่ำๆ
หม่ำนะลูนะ..."อินำลัะป้อนุปให้ินฮยอนน้อย
"นี่ะทำอะไร? เ็สามเือนะินุปไ้ยัไ
เปิอ่านหนัสือู่มือเลย...เอ่าอ่าน" แทฮยอเปิหนัสือู่มือารเลี้ยเ็ให้อินอ่าน
"แฮ่ๆอโทษรับ"
"อ่า...้านอฝนแล้ว"อินหันออไปมอนอหน้า่าและพบว่าสายฝนลมาอย่าหนั
แทฮยอป้อนนมวให้ินฮยอนที่ื่มนมอย่าแสนอร่อย
"เอาไีล่ะ
เสื้อผ้าินฮยอนอยู่ที่ห้อพัผมเ็มเลย ไว้วันพรุ่นี้ผมะเอามาใหุ้นะ"
แทฮยออบ
"แล้วุะลับบ้านยัไล่ะรับทีนี้
ฝนแล้วนะ"
"เี๋ยวผมนั่แท็ี่ลับไ้รับ"แทฮยออบและป้อนนมินฮยอนอา
"ั้นเี๋ยวผมไปสุ่ที่บ้านแล้วันเอาแบบนี้ีไหม?”
"ั้น...็ไ้" แทฮยออบและอิน็ับรถไปส่แทฮยอทีั่หน้าอพาร์ทเมน์แห่หนึ่
"เออ พอีเลย...เี๋ยวผมไปเอาเสื้อผ้าอินฮยอนอามาใหุ้นะ"แทฮยออบ
ทันทีที่เาะออไปารถเพื่อะไปนเสื้อผ้าบาัวมาให้ินฮยอนอา
"แ้ๆๆๆ"
"อ่าว ลูร้ออีแล้ว..."
"โอ๋ๆ อย่าร้อนะ" อินพยายามปลอบินฮยอนน้อยแ่เธอ็ไม่หยุร้อไห้
"โอ๋ๆ...น้าไปเอาเสื้อมาให้หนูนะ
อย่าร้อนะลูนะ"แทฮยอึเ้าไปปลอบหลาน
"เาไม่ยอมอะ เาะไปับุ
แล้ว็ะอยู่ับผม้วย"อินออวามเห็นึ่มัน็เป็นแบบนั้นริๆ
เพราะินฮยอนอยาให้ทั้สอนอยู่ใล้ๆ เธอลอ
"เอาแบบนี้ไหม? ุมาเป็นพี่เลี้ยเ็ให้ีฮยอนีไหม?”
เี๋ยวผมะ้าุเอเพราะผม็ไปทำาน้วย ผมำลัะหาพี่เลี้ยเ็อยู่พอี
แล้วผมิว่าุ็ยัว่าานอยู่ใ่ไหม? เลี้ยลูผมให้้วยเถอะนะรับ
เพราะินฮยอนอบอยู่ับุ..."
“อีอย่าุเลี้ยลูผมมาั้แ่เ็ผูพันับลูผมมาและุเป็นน้าเาผมไว้ใุ"เามอหน้าแทฮยอ้วยแววาอร้อ
"แ่ว่า...ผม"
"ไ้โปรสสารผม และเห็นแ่ินฮยอน้วยเถอะรับ"อินอร้อแทฮยออีรอบและับมือเาไว้้วยแววาอ้อนวอน
"ทำไีวะ...หลาน็สสาร อิานี่เลี้ยลูไม่เป็นอะ าน็ไม่มีทำพอีเลย เห้อ...็ีนะะไ้อยู่ับหลานลอเวลา้วย"แทฮยอิในใ
"ล
ผมะเป็นพี่เลี้ยหลานให้ับุ"แทฮยออบลอินไป
"เย้ๆ รินะ"
"อืม...นี่เห็นับีฮยอนนะ
ผมสสารหลานหรอ"
"ไโย! อบุมานะ
ลูะมีนเลี้ยแล้วเนอะ ลูเนอะ อะ แว๋ๆ"อินหยอล้อินฮยอนอย่าีใและหันมายิ้มให้ับแทฮยอ
("ละมัอิาบ๊อ") แทฮยอหัวเราะและยิ้มอบลับอินไป
"ั้นเี๋ยวผมึ้นไปเอาเสื้อผ้าให้ินฮยอนนะรับ..."
"เี๋ยวลู็ร้อั้นผมไป้วยสิ"
"เอาั้น็ไ้"
แทฮยอพาอินที่อุ้มีฮยอนน้อยึ้นมาที่ห้อ
เาไุแห้อและเปิเ้าไป
ห้อที่มืสนิท แทฮยอึเินไปุเทียนที่มุมหนึ่อห้อ
"โห...ทำไมห้อมืแบบนี่เนี้ย?
ทำไมุไม่เปิไฟล่ะ..." อินบ่น
"เอ่อ..ือ...ห้อไม่ไ้่าย่าไฟมาสามเือนแล้ว
เาเลยัไฟ"แทฮยออบอินไป
"อะ อะไรนะรับ? แล้วุ็อยู่มืๆ ับลูผมแบบนี้เนี้ยนะ?"อินล่าวและมอหน้า
"โถ่...ลูพ่อ" อินมอหน้าีฮยอนและหันไปมอแทฮยอที่ำลัเ็บอ
"สิ้นเือน
ั้น็อีสอวันนะสิ แล้วถ้าเาไลุ่ออุะไปอยู่ไหน?" อินเอ่ยถามแทฮยอะแทฮยอเอาเทียนส่อหาเสื้อผ้าให้ีฮยอน
"็...ยัไม่รู้เหมือนัน
ถ้าเาไล่ผมออผม้อไปหาที่อยู่ใหม่"แทฮยอล่าวอย่าเศร้าๆ อบอินไป้วยอาารยิ้มสู้
อินมอเา้วยวามสสาร
"เอาี้ละัน
ุไปอยู่ที่อนโับผม...ผมมีห้อว่าห้อหนึ่พอี ุะไู้แลลูผมทั้ลาวันและเวลาลาืน้วย...แบบนี้ีไหม?"อินบอแทฮยอไป เาอยา่วยแทฮยอริๆ
"ริเหรอ?ุะให้ผมไปอยู่้วยริเหรอ อบุนะรับ"แทฮยอล่าวอย่าีใและรีบเินไปหาอินในทันทีและรู้สึาบึ้ในน้ำใออินมา
เพราะเาไม่รู้ะไปอยู่ที่ไหนับใร เพราะีวินี้เาไม่มีใรเลยนอาพี่สาวและีฮยอนน้อย
"ผมะทำานบ้านให้เป็นารอบแทนุนะ"แทฮยอมอหน้าอิน้วยวามีใ
"ผมสสารุั
ุลำบามาสินะ" อินล่าวและมอไปูสภาพห้อ
ห้อที่ว่าเปล่าแทบไม่มีอะไรเลย แถมยัไม่มีไฟฟ้าใ้อี้วยพร้อมับมอแทฮยอ้วยวามสสาร
"อโทษ้วยนะรับ ที่ผมเลี้ยลูุอย่าลำบา"
"ไม่เป็นไรหรอรับ
าที่ผมูุูแลลูผมีมาๆ
อบุุเ่นัน"อินลล่าวและยิ้มให้ับแทฮยอท่ามลาวามมื
"อบุรับ ที่่วยเหลือผม
นอาพี่สาวผม ินฮยอน ีวินี้ผม็ไม่มีใรอีแล้ว"แทฮยอล่าวทั้น้ำาะถือเทียนเอาไว้ในมือมันยิ่ทำให้อินสสารและอยาปลอบเา
"ั้นุเ็บอที่ำเป็นไว้นะ
ไว้พรุ่นี้ผมะพามานอย้ายไปที่บ้านผม"
"อบุมานะรับ"แทฮยอเ็บอท่ามลาวามมืพร้อมับปาน้ำาไปเาลับีใีวินี้เาไม่มีใรอีแล้ว
เาหันไปมออินที่ำลัหยอล้อินฮยอนอาแล้วรู้ึ้าบึ้ในัวิม
อินที่ยื่นมือมา่วยเา เพราะถ้าเาถูไล่ออ เา็ไม่รู้เหมือนันว่าะไปอยู่ไหน
"อบุนะ
ผมะไม่ลืมบุุอุ"
แทฮยอล่าวในใ
และเ็บอออาห้อไป อินับรถพาแทฮยอมาที่อนโ
เาให้แทฮยออุ้มลูและแบอแทนแทฮยอ
บอน : #เลิฟอีสเบบี้
ความคิดเห็น