เรื่องราวผีๆ ที่คุณอยากรู้ ตอน..."พายโลงมาอุ้ม"

Credit : ผลงานเหล่านี้... เป็นเรื่องที่ใช้ลงในวอสอัพที่ผ่านมาของ Mr.Hill คับ
ใครที่ชอบแนวหลอนๆ แบบนี้ เชิญไปพบกันที่ในไอดีนะขอรับ~!! [i-like]

เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่ฉันอายุไม่ถึง 10 ขวบ แต่ฉันติดตาภาพวันนั้นมาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นฉันอยู่กับแม่และยายที่ จ.นครปฐม ซึ่งบ้านของเรามีศาลาไว้นั่งเล่นริมน้ำด้วย

วันนั้นซึ่งเป็นวันลอยกระทง ยายกับแม่ให้ฉันช่วยเย็บกระทงเมื่อกลับจาก ร.ร.เพื่อจะได้เอาไว้ไปขายที่วัดไร่ขิงและวัดดอนหวายที่จะมีคนมาเที่ยวเยอะ เมื่อเย็บได้หลายใบเยอะพอสมควร ก็จะมีคนขนไปขายอีกทีต่อไปเรื่อยๆ พอใกล้ 3 ทุ่ม ยายก็ขอเข้าไปนั่งพักในบ้านเพราะเมื่อหลังและขามาก จึงเหลือเพียงแม่กับฉันที่ยังนั่งเย็บกระทงอยู่ ตอนที่นั่งอยู่แรกๆ จะมีคนพายเรือผ่านไปผ่านมาเยอะมาก เพราะมีทั้งคนที่จะเข้าไปขายของและไปเที่ยว แต่อยู่ดีๆ ก็เงียบเชียบไม่มีวี่แววผู้คนผ่านมาเลยจนน่าแปลกใจ แถมยังมีเสียงหมาหอนแว่วมาไกลๆ ซึ่งฉันกับแม่ยังคุยเล่นๆ กันว่าผีที่ไหนมันจะออกมาตั้งแต่วันขนาดนี้หล่ะ และระหว่างที่คุยกับแม่นั้น ฉันก็เดินลงไปล้างมือที่บันไดท่าน้ำเพราะเลอะยางต้นกล้วย ตอนที่ก้มหน้าล้างมือ ฉันเริ่มได้ยินเสียงน้ำดังจ๋อมๆ~!! แบบว่ามีคนพายเรือผ่านมาแต่ฉนไม่ได้หันหน้าขึ้นไปมอง แล้วฉันก็ต้องตกใจเพราะ...แม่ของฉันร้องกรี๊ดขึ้นมาแล้วรีบวิ่งมาหาฉัน และพอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองทางที่แม่มองจ้องอยู่ ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมยาวๆ และกำลังพายเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็วจนน่ากลัว และพอเค้าเข้ามาใกล้อีก ฉันก็เห็นว่าเขาคือนายชุบซึ่งป่วยเป็นวัณโรคตายไปตั้งแต่เดือนที่แล้ว และกล่องที่นั่งอยู่ก็คือโลงศพนั้นเอง ฉันได้ยินเสียงแม่ตวาดว่า “ไปนะ อย่ามายุ่งกับลูกฉัน” แล้วก็ฉุดตัวฉันขึ้นจากบันได ก่อนที่มือของนายชุบจะมาจับฉันทัน ฉันกับแม่เห็นนายชุบมองจ้องมาอย่างโกรธๆ แล้วก็พายโลงหายไปในความมืด

ตอนเช้าแม่กับยายพาฉันไปทำบุญสะเดาะเคราะห์ที่วัดและรดน้ำมนต์เป็นการใหญ่ที่รอดมาได้ ไม่อย่างนั้นคงต้องไปพายโลงกับนายชุบแล้ว