ปีกปกป้อง-อิไล คลาร์ก

ข้อมูลเบื้องต้น

[หมู่บ้านริมทะเลสาบ]

บรรยากาศที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของทะเล ลมหนาวเย็นพัดผ่านผิว ดวงตาที่จ้องผ่านความมืดมิดเปล่งประกายแสงสีฟ้า สิ่งที่อยู่ในสายตาของเรานั้นคือฮันเตอร์อสูรกายผู้กัดกิน



'งานยากเสียแล้วสิ'



อสูรกายผู้นั้นสามารถอัญเชิญหนวดออกมาจากความสิ้นหวัง และใช้มันเพื่อคร่าชีวิตของพวกเรา
เมื่อมองไปรอบๆสายตาก็ได้พบกับคุณไดเยอร์ที่กำลังปั่นไฟอยู่ เมื่อเธอรับรู้ถึงสายตาที่มองมา เธอจึงหันมาทักเรา



"คุณคลาร์ก!มาปั่นไฟด้วยกันเถอะค่ะ"



เราจึงพยักหน้าตอบ พร้อมกับเดินเข้าไปปั่นไฟข้างเธอ ปั่นได้เพียงชั่วครู่ เสียงแห่งความตายก็ได้ดังขึ้น



แตร้ง!



เราและคุณไดเยอร์หันไปยังทิศทางของเสียงนั้น พบว่าคุณเอลลิสได้ล้มลงเสียแล้ว ไม่ได้การแล้วเราต้อง...


"คุณคลาร์กปั่นไฟไปก่อนนะคะ คุณเอลลิสน่ะ ดิชั้นจะช่วยเองค่ะ!"

"แต่ว่า...!?"


เรายังพูดไม่ทันจบประโยค เธอคนนั้นก็วิ่งไปไกลเกินกว่าเสียงของเราจะไปถึง เราทำได้เพียงปั่นไฟต่อตามที่เธอคนนั้นต้องการ
ในที่สุดเธอก็สามารถช่วยคุณเอลลิสให้พ้นจากพันธนาการได้ 

  

...แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น เธอโดนคำสาปจากอสูรผู้กัดกิน หนวดที่อยู่ข้างหลังได้ตวัดมาแทงเข้าที่หลังของเธอ เธอสามารถวิ่งต่อไปได้ด้วยพลังของการซื้อเวลา แต่สุดท้ายเธอคนนั้นก็ล้มลง เธอได้ส่งสัญญาณให้คุณเอลลิสหนีไปให้ไกล

คงถึงเวลาของเราแล้วสินะ เราวิ่งเข้าไปช่วยคุณไดเยอร์ โดยให้นกฮูกกางปีกปกป้องร่างกายของเรา
ถึงกระนั้นโชคชะตากลับไม่เคยเข้าข้างเรา เสียงแห่งความหวังสำหรับทุกคนดังขึ้น แต่ไม่ใช่กับเราในตอนนี้ 

สายตาของอสูรกายผู้กัดกินเปล่งประกายสีแดงท่ามกลางความมืดมิด ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี นกฮูกของเรากันหนวดของเขาได้ทันเวลา

เราสามารถช่วยเธอคนนั้นได้สำเร็จ 

เพียงแต่จังหวะที่เราหมุนตัวนั้น เราโดนร่ายคำสาปใส่ สายตาเรากวาดมองไปรอบๆก็ได้พบว่าเราโดนล้อมเสียแล้ว เราคงต้องตายอยู่ที่นี่สินะ อย่างน้อย...เราก็ปกป้องทุกคนได้ หากเราปกป้องใครไม่ได้ เราก็เป็นแค่เพียงตุ๊กตาตัวหนึ่ง แต่...เรายังอยากมีชีวิตอยู่ เรายังอยากเจอ---



อึก!!!อาา!!!



"ขอ..โท..ษนะ"



สายตาของเราเริ่มพร่ามัว ผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้มราวกับก้นบึงมหาสมุทรปลิวผ่าน สิ่งสุดท้ายที่เรารู้สึกได้ก่อนจะหลับไป คือ อ้อมกอดของคนคนหนึ่ง...




                                                                          'ใครกันนะ...ที่มอบอ้อมกอดครั้งสุดท้ายให้กับเรา'