คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EP: 03 ระดับเยนา
EP: 03 ระับเยนา
หลัาที่ถือระเป๋าออมาาที่แห่นั้น ผม็หยิบโทรศัพท์ึ้นมาเพื่อโทรหาเพื่อน
หืม.. ผมมีเพื่อน้วยั้นหรอ ถึะิแบบนั้นแ่ภาพอพวฮยออ็แล่นเ้ามาในหัว
ผมรู้สึลัเลว่าสมวรโทรหาพวนั้นีมั้ย พวเาะสมเพศผมรึเปล่า หรือพวเาะีัวออห่าเมื่อผมไม่มีประโยน์อะไรแล้ว
"นอน้าทาไม่แย่"ผมัสินใที่ะไม่โทรหาใร รอให้เ่าแล้ว่อยหาห้อเ่าเล็ๆราาไม่แพมาีว่า
เมื่อิไ้ันั้น็เินไปที่สวนสาธาระ อาบน้ำในห้อน้ำที่นั่นแล้วล้มัวนอนบนเ้าอี้ยาว
พอมีโอาสไ้มาอยู่นเียวแบบนี้ ็รู้สึีไปอีแบบ.. หาเป็นเมื่อ่อนผมไม่ล้าัสินใ
็อนนั้นผมยัเ็และยัไม่มีที่ไปนี่เนอะ!
วามทรำที่ผ่านมา็มีทั้ีและร้าย ผมหลับาลพรานึถึเรื่อราวในอี... ภาพที่ผมำลัมีวามสุเมื่ออยู่ับเา ภาพที่ผมทุ์ใเมื่อเามีนอื่น
าระลืมใรันมันยาเย็น ผมไม่รู้ว่าถ้าเามาอโอาสาผมัวอผมะใอ่อนมั้ย แ่เมื่อผมัสินใที่ะออมาแล้วผม็ะไม่ไปเหยียบที่รนั้นอี
ผมไม่้อารที่ะเ็บอีแล้ว..
เ็บไว้แ่วามทรำีๆอนอยู่ับเา็พอ ั้แ่อนนี้ผมะเป็นนใหม่ ผมะพึ่พาัวเอให้มา
"หืม.."สายาอผมเหลือบไปเห็นเ็น้อยนนึที่เหมือนะหลมา
ผมลุึ้นเินไปหาเ็น้อยนนั้น หันมอ้ายวาเพื่อมอหาพ่อแม่อเ็ที่อาะอยู่แถวนี้ แ่็ไม่พบใรเลย...
"หนูมาทำอะไรรนี้ะเนี่ย"เ็น้อยยิ้มออมา ูแนึ้นเหมือน้อารให้ผมอุ้ม
้วยวามเอ็นูเ็เป็นพิเศษ ผมึอุ้มเ็นนี้ึ้นมาพาเินไปนั่บนเ้าอี้เพื่อรอผู้ปรออเ็นนี้มารับ
"..พี่ื่อแทยอนนะรับ"ผมแนะนำัวเอ สายาอเ็น้อยมอไปที่ระเป๋าอผมที่มีพวุแหมีห้อยอยู่
"หนูอบหรอะ? ั้นพี่ให้หนูนะ.."ผมถอพวุแออาระเป๋าแล้วยื่นให้เ็น้อย เมื่อไ้อที่้อารเ็นนี้็หัวเราะอย่าอารม์ี
เวลาผ่านไปัพั็ไม่เห็นผู้ปรออเ็นนี้เลย ผมึถือระเป๋าแล้วอุ้มเ็น้อยเพื่อพาไปสถานีำรวใล้ๆ
"ฮะๆ ูท่าะอบมาเลยนะะ"ผมรู้สึมีวามสุ เ็นนี้น่ารัมา ผมอยารู้ัว่าพ่อแม่อเ็นนี้ือใรถึทำให้เ็นนี้น่ารันานี้
ู่ๆ็มีายนนึวิ่มาหยุรหน้าผม ามเนื้อัวอเาเ็มไปินและฝุ่นมามาย เอ่อ.. ็ูล้ายอทานีนะ
พอเาเยหน้าึ้นมาผมะัไป เหมือนร่าายะ็อ.. นี่มันาฮยอนแผนเสริมสวยนี่นา
"อ่า.. นายามหาน้อสาวแย่เลย"าฮยอนสำรวเ็น้อยในอ้อมอผมระหว่าที่ผมพู เาถอนหายใล้ายโล่อแล้วสบาผม
"รับ.. ผมทำธุระแล้วู่ๆเยนา็หายไป"ื่อน่ารัั
"แล้วเยนาือลูอผม"
เอ๊ะ!?
สมออผมล้ายประมวลผลไม่ทัน เยนาือลูอาฮยอน ..ั้น็แสว่า
"ุือพ่ออเยนาสินะ!"
ผม้อมอาฮยอนใหม่แล้ว นอาหน้าาีเา้อเลี้ยลูอี อายุน้อยนานีู้มีวามรับผิอบัเลย
"ุเนี่ย... มีวามรับผิอบสูัเลยนะ ผมนับถือุริๆ"ผมล่าวมเา้วยวามริใ น้อยนที่ะล้ายอมรับออมารๆแบบนี้
ผมยื่นเยนาให้เาึ่เา็รับเยนาไปแล้วยิ้มอย่ามีวามสุ อ่า.. วามรัอพ่อับลูนี่มันสวยามริๆ
สายาอาฮยอนมอที่ระเป๋าอผม นั่นทำให้ผมมอาม เาสสัย..
"หนีออาบ้านั้นหรอ?"เาถาม้วยวามสสัย ผมรู้สึไปเอรึเปล่าว่าสายาอเาูมีประายบาอย่า
"พอีผมไม่มีบ้านให้ลับไปแล้วน่ะรับ ผมไม่มีรอบรัว.."าฮยอนะัสายาอเามีวามเศร้าเือปน
"ั้น.. นายะมาอยู่้วยัน่อนมั้ย"
ให้ายเถอะ! หมอนี่วนนที่พึ่รู้ัเ้าบ้าน ะบอว่าใีหรือ่าวีนะ
"ะีหรอรับ.."ถึผมะพูแบบนั้น็เถอะ สุท้ายผม็เินามเาไปอยู่ี
แผ่นหลัอเาูว้าและหนาันะ.. น่าะแบรับอะไรมาเยอะน่าู ผม้อมอเาใหม่
"อบุนะรับ"
ผมยืนมอห้อนาเล็ที่เาอาศัยอยู่ับเยนา มันูอบอุ่นีนะเมื่ออยู่ันแ่สอน แ่พอมีผมเ้ามาอยู่้วยูแน่นยัไไม่รู้
หรือผมะรบวนเามาไป?
าฮยอนอุ้มเยนาไปนอน เาหยิบระเป๋าามือผมแล้วไปวาไว้หน้าู้เสื้อผ้าเ่าไปู้นึแล้วหยิบฟูนอนับหมอนเ่าๆออมาาู้
ผมรับฟูับหมอนมาแล้วปูนอนทา้าน้ายอเยนา ส่วน้านวาเป็นที่นอนอาฮยอน
"อในห้อน้ำใ้ไ้ามสบาย"ผมพยัหน้าเป็นเิเ้าใ หยิบเสื้อผ้าและผ้านหนูเ้าห้อน้ำไปอาบน้ำ
อืม.. พรุ่นี้ผม้อื้อฟูนอนับหมอนใหม่ แล้ว็อใ้ส่วนัว.. ื้อุสวยให้เยนา็ีเหมือนัน เ็ผู้หิ้อแ่ัวให้น่ารั!
พออาบน้ำเสร็็เห็นว่าาฮยอนมอมาที่ผมพอี รู้สึประหม่าอบล ผมไม่เยโนนอื่นมอ้วยสายาแบบนี้มา่อน
เาเินไปหยิบผ้านหนูแล้วเ้าไปอาบน้ำ นั่นทำให้ผมถอนหายใออมา ผมล้มัวนอนฟูนอนอัวเอแล้วมอเยนาที่ำลัหลับอย่าสบายใ
"..น่ารัั!"ผมท่อำว่าน่ารัวนไปหลายสิบรั้ ูสิ! นาอนพลิัวยัน่ารัเลย
"อยามีลูน่ารัๆแบบนี้ัเลยน๊า"ผมบ่นพึมพัมับัวเอ
เสียเปิประูห้อน้ำัึ้น ผมึหันไปมอ็พบว่าาฮยอนออมาในสภาพผ้านหนูพันรอบเอว
นั่น.. ล้ามแน่นันะ แถมาวมา้วยผมมอเาสลับับเยนา เ็นนี้เหมือนแม่นี่เอ
ผมไม่ล้าถามว่าแม่อเ็นนี้ไปไหน มันูเสียมารยาทและอาไปสะิ่ออารม์ออีน
"ผม้อทำยัไนะถึะมีลูน่ารันานี้"ผมพูับเาเพื่อทำให้เาหายเร็
าฮยอนไม่อบแล้วเินไปแ่ัว ผมเบิาว้าเป็นไ่ห่าน ไอ้หมอนี่! มันอายบ้ามั้ย!!
ผมยมือึ้นปิา..
"แ่ัวเสร็ยัรับผมะไ้เอามือออ"าฮยอนยัเมินผมอีเ่นเย เาไม่อบผม..
ลิ่นแมพูอ่อนๆลอยเ้ามา ผมเอามือออแล้วลืมา็พบว่าเานั่ห่าาผมไม่มา
"...อยู่ที่นี่ไ้ามสบาย"เาเปิปาพูเป็นประโยที่สอหลัามาถึห้อ
"ผมทำแบบนั้นไม่ไ้หรอ เอาแบบนี้แล้วัน.. ผมะ่วยุเลี้ยเยนาเอ!"
"ถ้าผมอยู่เยๆรู้สึไม่ี ให้ผม่วยเถอะนะรับ"ผมส่สายาเว้าวอนไปหาเา เาถอนหายใออมาแล้วล้มัวนอนหันหลัให้เารฟูัวเอ
ผมะถือว่านั่นเป็นอันว่าเาลแล้ละัน!
นอนบ้าีว่าพรุ่นี้มีเรียนนี่
ผมื่นึ้นมาใน่ว 6 โมเ้า หันไปมอูเยนา็เห็นว่ายัหลับาอยู่ ผมึลุึ้นไปอาบน้ำแ่ัวแล้วพาเยนาินนม
าฮยอนที่ื่นึ้นมาูใที่เห็นว่าเยนาหายไป แ่พอเห็นว่าลูอเาอยู่บนัผม็ถอนหายใออมา
"รีบไปอาบน้ำเถอะรับ เี๋ยวผมูเยนาให้เอ"เาพยัหน้าเ้าใแล้วไปอาบน้ำแ่ัว
ผมยื่นเยนาให้เาแล้วทำับ้าวสำหรับนสอนแบบ่ายๆ ไาวนละฟอับ้าวสวยร้อนๆไรับ
็ผมทอเป็นแ่ไ่นี่นาอย่าว่าผมนะ!
"ทาน้าวเถอะรับแล้วไปเรียนัน"
พอทาน้าวเสร็าฮยอนเาบอให้ผมไปเรียน่อน ผมพยัหน้าเ้าใแล้วเินไปยัโรเรียนแวอน
เมื่อมาถึห้อพวฮยออ็ทัทายผมามปิ ใ่รับ.. มันปิแ่็มีนสัเุเห็นวามผิปิาัวผม
"ทำหน้าเหมือนหมาโนทิ้ไปไ้"ินอเอ่ยึ้นมา
ไอ้หมอนี่ยัปาหมาไม่เยเปลี่ยน ไม่แปลใเลยทำไมถึนมาถึอนนี้
"็ปิีนะรับ"ผมพูเสียเรียบ
"เบะปาทำไม ทำหน้าแบบนี้ใรๆ็ูออเว้ย!"
"เียบไปเลย!"
ผมสบัหน้าหนีินอ แสร้มอออไปนอหน้า่าทำเป็นไม่ไ้ยินเสียโวยวายออีฝ่าย
เหมือนโ่วย.. อาารย์เินเ้ามาสอนพอี
เย็นนี้ทำอะไรให้าฮยอนินีนะ แล้วเยนาอบุสีแบบไหนัน เี๋ยวอนพัเที่ยไปแผนเสริมสวยีว่า
____________________
น้อแทมา่วยพ่อาเลี้ยลูแล้วววว~
ความคิดเห็น