ชายาแดงด้าย

เป็นการเขียนนิยายจีนครั้งแรกเลยค่ะ ช่วยแนะนำหรือติชมได้นะคะ

“ข้าไม่มีวันยอมเป็นของท่าน! ข้าจะหนี!”หนิงฮวาละทิ้งกริยาที่สตรีพึงมีไปจนสิ้น ชี้นิ้วเรียวใส่หน้าร่างสูงที่ยืนเป็นพระอิฐพระปูนเบื้องหน้า

“เจ้าก็ลองดู แล้วจะรู้ว่าบุรุษเช่นข้าเลวได้เพียงใด”ว่าแล้วก็สาวเท้าเข้ามาใกล้ ใบหน้าเยือกเย็น สายตาคมเฉี่ยวมองใบหน้านวลที่ตื่นกลัว ปากกล้าขาสั่นที่หนึ่ง ปากดีๆแบบนี้ชอบยิ่งนัก หึๆ

“แล้วท่านจะได้รู้ว่าสตรีอย่างข้าทำอะไรได้บ้าง”ถึงคำพูดจะดูกล้าหาญแต่เท้าน้อยกลับร่นถอยไปเรื่อยๆ นางพยายามทำหน้าที่คิดว่าน่ากลัวที่สุดหวังจะให้แม่ทัพหนุ่มได้รู้ว่านางไม่กลัวเขาหรอก

แต่ทำไมเขากลับหัวร่อนางได้ล่ะ! มันตลกถึงเพียงนั้นเลยหรือ!!

หลิ่งเหอ(สันติภาพแห่สายลม)แม่ทัพแห่งแคว้นจ้าว

หนิงฮวา(บุปผาแห่งความสงบ) สาวงามล่มเมืองแห่งแคว้นจ้าว

ซูลี่(พลังอำนาจอันงดงาม) บุตรีจวนราชครูแห่งราชวงค์จีน

ฮุ่ยเปียว(สัญลักษณ์แห่งความฉลาด) เพื่อนชายและคนสนิทของแม่ทัพแห่งแคว้นจ้าว

เทพแห่งโชคชะตา

รอเจิมเลยจ้าาาา ฝากด้วยนะคะ<3