คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ผีเสื้อขยับปีก(1)
หิราหยิบหนัสือพิมพ์อิเล็ทรอนิึ้นมาอ่านในอนเ้า ท่ามลาบรรยาาศอบอุ่นอเาผิไฟแบบเ่า พ่อบ้านราวาแ้วยาลิ่นุนลบนโ๊ะพร้อมับโ๊ามเล็ๆที่ไร้รสาิ
บนาวเราะห์ส่วนัวที่ห่าไลวามเริ หลัาสูเสียนรั นายหิให่แห่ระูลภัี็มีสุภาพทรุโทรมลเรื่อยๆ เธอเ้ารับารรัษาไปพร้อมับพัฟื้นอยู่ที่บ้านพัาอาาศอันห่าไล มอยู่ในสถานที่ึ่เ็มไป้วยวามทรำอเธอับนายท่านน่อน
วามรัอันลึึ้อนายท่านและนายหิน่อนเป็นที่โษันเสมอ ไม่แปลเลยที่หิราะป่วยเป็นโรทาใไปพร้อมๆ ับร่าายที่ทรุลเรื่อยๆ ไม่สามารถรัษาให้หายาไ้ บรราผู้อาวุโสอระูลไม่ล้าที่ะให้หิราไ้ยินเรื่อระทบระเทือนิใ ันั้นลอระยะเวลาที่ผ่านมาึไม่มีรายานเินำเป็นส่ไปยัาวเราะห์อันห่าไลเลย พวเาลัวว่าสุภาพอเธอะทรุหนันาไปในะที่ระูลยั้อารอำนาอเธออยู่
แ่พวผู้อาวุโสไม่รู้ว่าหิราินิสัยอ่านหนัสือพิมพ์ทุเ้าเลียนแบบนายท่านน่อนหลัาที่เาาไป เธออ่านหนัสือพิมพ์ในะที่เอนายบนโฟา านั้นสีหน้า็ทวีวามเย็นามาึ้น ่าวในหน้าหนัสือพิมพ์รายวันบอเล่าเรื่อุบิบเล็ๆ ไม่ละเอียนั อีทั้ยัใ้ัวอัษรย่อ แ่นในแวว่ารู้ว่าใรเป็นใร
[ลายเป็นระแสร้อนแรทั่วาแล็ี่หลัารายารเบิว์ไออลายนิ่สาร์ EP แรอออาาศ เ้าหิัวริระูลให่ปราัว เหล่านัสืบพาันว้าวุ่น ามุเบื้อหลัันให้วั เผยปมมีารลั่นแล้ี่ภายในหรือไม่ นายหินอทะเบียนสมรสอัษรย่อ อ. และลูสาวอาศัยอยู่ในบ้านหรู ินี อยู่สบาย ็อปปิ้ระายทุวัน แ่เ้าหิัวริลับรอนแรมอยู่นอบ้าน นั่ร้านอาหารเล็ๆ ้าทา]
มีภาพแนบเอาไว้ มันไม่ไ้ถ่ายให้เห็นหน้าอย่าัเน แ่หิราำไ้เพียมอแวบแร เ็สาวัวน้อยในุนัเรียนสวมทับ้วยบอมเบอร์แ็เ็สีำ ศีรษะเล็ๆ มัผมทรทวิลเทลไม่มีเรื่อประับ เธอนั่หันหลัอยู่ในร้านอาหารรอบรัวทีู่เป็นันเอ ในะที่พนัานายำลัวาานระเบื้อลบนโ๊ะ ้วยอศาที่เอียเล็น้อยทำให้มอเห็นว่าเป็นเมนู้าวผัที่มีุ้เพียสามัว
หิราโมโหนหน้าแ
“นี่มันเรื่ออะไรัน ทำไมันถึไม่รู้ว่าหลานอันินอยู่แบบนี้ “
พ่อบ้านราาสว่าวาบ วาเอสารที่รวบรวมเอาไว้ลอระยะเวลาที่ผ่านมาลบนโ๊ะน้ำา ารเลื่อนไหวอภูผาทำให้ทิศทาทั้หมในระูลเปลี่ยนไป ผู้อาวุโสบานเล็เห็นถึวามบพร่อในารัสินใอเ้าระูลนปัุบันมานานแล้ว ทว่าไม่เหมือนับารร่วมมือแบบหุ้นส่วนอบริษัทเอน พวเาพัวพันัน้วยสายเลือและผลประโยน์อย่าลึึ้ไม่สามารถถอนัวออไ้่ายๆ แม้ว่ามันะมีแนวโน้มล่มม็าม หลัาที่ภูผาเริ่มเินหมาพวผู้อาวุโส็ไม่ลัเลที่ะสนับสนุนเา
หิราอ่านบแล้วบโ๊ะ อาารอเธอทรุัวลอย่ารวเร็ว ทว่าเสียที่เล็ลอออาไรฟันึ่บแน่น้วยวามโรธลับเป็นประโยเรียบ่ายและทรพลั
“ให้เือพวนั้นไสหัวออไปาบ้านอันะ ถ้าันื่นมาแล้วพวมันยัอยู่็เรียมไสหัวออไปพร้อมันไ้เลยทั้พ่อแม่ลู”
พ่อบ้านแสท่าทาร้อนรนในะที่แผนหลัเ็มไป้วยเหื่อ ทีมแพทย์มืออาีพอยท่าอยู่นานแล้วเร่รีบเ้าไปทำารรัษา นายหิให่ไม่เยมีอาารทรุหนันานี้มา่อน พวเาทั้หม่า็เป็นนที่ถูนายท่านน่อนุบเลี้ยเอาไว้่อมาถูส่่อให้อยู่ภายใ้ารูแลอผู้นำระูลนปัุบัน แ่ไม่นานมานี้พวเาทั้หมอยู่ในำมืออนายน้อยภูผาายหนุ่มอายุเพีย 24 ปีเท่านั้น ไม่มีใราิมา่อนว่าเาะทรพลัและน่าลัวนานี้ เ็มไป้วยประายไฟอันร้อนแรและโหเหี้ยม หาไม่ทันระวั็สามารถายไ้เลย
อนนี้ายหนุ่มนที่ว่านั้นนั่อยู่ในอนโเพียลำพั แสสีฟ้าาภายนอส่อทะลุระันระสุนเ้ามา เผยให้เห็นวามยุ่เหยิภายในห้อ ทั้อเอสารและเสื้อัวนอที่ถูวาทิ้เอาไว้ลวๆ ท่ามลาเสียเปียโนที่ั้ำแล้ว้ำเล่าภูผาประสานมือเอาไว้้านหน้าและเฝ้ามอน้อสาวอย่าั้ใ วาสีแอเาเ้มึ้นในวามมื
มีเสียแ้เือนมามายในเรื่อมือสื่อสารอเา หนึ่ในนั้นเหมือนะเป็น้อวามแ้่าวาาวเาะห์อันห่าไล
[นายหิให่อาารทรุหนั]
ภูผายันิ่ัน ใบหน้าหล่อเหล่าเย่อหยิ่เย็นา ไม่ไ้มีแสวามใเลยแม้แ่เสี้ยวเียว วาเรียวยาวเียวัึ้นปลายหาาแ่ำาอารม์ที่รุนแร่อนหน้านี้ เาละสายาาเรื่อมือสื่อสารลับไป้อมอยัุเิม เพลลับบ้านยัถูบรรเล้ำๆ ระทั่เสียเาะประูัึ้น ผู้่วยเินเ้ามาในสภาพอบาำล้ำน่าสสาร
"นายท่านิ่อมาอีแล้ว่ะ"
"บอเาว่าันยุ่มา ไม่ว่า"
ผู้่วยันรอบแว่นสีเินเียบๆ "รับทราบ่ะ"
เปลวนภาเสพิอหวาน เมื่อเ็สาวรู้สึไม่มั่นเธอ็ะหยิบบาสิ่เ้าปา าุระรู้นิสัยส่วนนี้อเ็สาวีที่สุ ันั้นภาพ่อมาที่ผู้มไ้เห็น็ือ หลานสาวนเล็อระูลอาาบาเนะพยายามเอานมหวานเท่าที่มีมาอเอาไว้บนพื้นรหน้าอบอสัวน้อย ใบหน้าเล็ที่ละเอียอ่อนอเปลว้มล หาายัปราสีแระเรื่อึ่เป็นผลาารร้อไห้เปลวแสท่าทาว่า่ายในะที่ำลัีถุนมทยอยเอาธัพือัแท่ใส่ปา บรรยาาศเปลี่ยนเป็นแปลประหลาทันที แ่็อบอุ่นและน่ารัมาเ่นัน
“ที่รัเอาอีไหม”
เปลวพยัหน้า ในปาเ็มไป้วยนมอบริษัทที่เป็นสปอนเอร์ให้รายาร านี้ถูเพิ่มเ้ามาใน EP แรอย่าใส่ใมา่อมาถุนมไม่ี่ห่อ็ว่าเปล่าทันที เปลว้อมอมัน้วาแมวทรเสน่ห์ ใบหน้าปราวามสูเสียราวับโลถล่มลมา
อาหารนหรอ แม่ไม่อิ่มเลยแม้แ่นิเียว
“หมแล้วหรอ”
“ไปูที่ห้อรัวันเถอะ”
เสียระิบอเ็สาวสอนัออมาาห้อนรี พูุยเี่ยวับาร้นหาเสบียอาหาร หัว้อเปลี่ยนไวมา อารม์อผู้มสวิไปมา
[พี่สาวาุระทำพิธีรรมอะไรอยู่หรือเปล่า]
[น่ารัมา ให้อาหารบอสัวน้อย]
[ินเหมือนระรอเลย น่ารัริๆ อยาอมแ้ม]
[บ้าเอ้ยน่ารัมา ันอยาะปั้นเธอเป็น้อนลมๆ และอมไว้ในปา]
[บอสัวน้อยร้อไห้เสร็แล้ว็หิว ฮ่าๆ ลมา]
[รายารวานมไว้ในห้อนรีให้มันเยอะๆ หน่อยะไ้ไหม อยาะโษาริๆ หรือเปล่าเนี้ย]
[อ่าา บอสัารอารม์ไ้ีมา ในะที่ันยัร้อไห้อยู่เลย]
[นมที่บอสินยี่ห้ออะไร ันะไปื้อมาินบ้า]
เปลวเเลบลิ้นเลียปา สอมือล้วระเป๋าเสื้อวอร์มึ่ถูสวมทับุนอน เสื้อผ้าทุิ้นถูออแบบโยรายารภายใ้อนเปนัเินทาอวาศ ที่เปลวหนีบุ๊าิ้อาวน่ารัเอาไว้ที่แน มุ่รไปยัห้อรัว
อัธพาลน้อยสอนาาวโลเป็นที่รู้ัไม่น้อย โยปิแล้วพวเธอะมีภาพลัษทีุ่ร้ายและเ้าถึยา แ่พอเปลวนภาปล่อยผมให้ทิ้ัวลรลาหลั และสวมใสุ่สบายๆ มัน็ให้วามรู้สึอวามเยาว์วัยและละเอียอ่อน เหมือนน้อสาวัวน้อยที่บ้าน ผู้เ้าแ่ันนอื่นๆ อไม่ไ้ที่ะมอแล้วมออี
☄️☄️☄️
โปริามอน่อไป
ปล.
อบุสำหรับอมเม้น ไล์ โเนท และำลัใานัอ่านทุท่าน อบุริๆ่ะ
ไรท์ะพยายาม่อไปเพื่อสร้าสรร์ผลานออมาให้ทุท่านไ้อ่านนบ❤️
ความคิดเห็น