โลกอีกใบกับใครนะ

ผมเคยคิดว่าสักวันผมอยากหลุดออกไปจากโลกความเป็นจริงอันแสนหน้าเบื่อนี้จริงๆคุณคิดเหมือนผมใหม วันๆต้องตื่นเช้ามาเรียนหรือบางคนอาจจะทำงานใช้ชีวิตวนเวียนและไม่มีสีสันในชีวิต ผมเชื้อว่าหลายคนคงได้ดูการ์ตูนอนิเมชั่นต่างๆหลากหลายแนวรวมถึงสีสันต่างๆในการใช้ชีวิต ผมอยากจะหลุดเข้าไปอยู่ในโลกนั้นสักครั้งคงจะดีมากไม่น้อยผมคิดแบบนั้นคุณเชื้อใหม ผมอยากใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่ไม่ใช้โลกแห่งความเป็นจริงโลกที่มีเรื่องสนุขๆให้ทำแต่บางฉากบางตอนก็คงเป็นการใช้ชีวิตที่เหมือนกับโลกแห่งความเป็นจริงอยู่นั้นแหละแต่มันอาจจะสนุขกว่าเพราะเราได้ใข้ชีวิตที่ไม่ต้องเขียนหรืออะไรมากทำนองนั้นละมั้งและน่าจะมีอะไรที่น่าจะแปลกใหม่อยู่เยอะไม่น้อยเช่นกัน คงจะดีน้า~~ถึงมันจะเป็นไปไม่ได้แต่ทุกคืนที่ผมหลับตาลงนอนนั้นผมจะนึกและจิตนาการอยู่ในโลกแห่งความฝันของผมอย่างกับว่าเราได้หลุดไปอีกโลกหนึ่ง บรรยากาศที่ผ่อนคลาย ทิวทัศน์ที่แปลกตา ผมคิดว่าอยากจะรีบกลับมาจากที่ทำงานที่หน้าเบื่อ พอผมกลับมาถึงบ้านผมเริ่มรู้สึกง่วงจากนั้นผมล้มตัวนอนและหรับตาลงและผมสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่แปลกไปผมรับรู้ได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างจับต้องได้เหมือนเป็นโลกอีบใบจริงๆ และเมื้อผมลุกจากที่นอนอันแสนนุ่มนิ่มที่ไม่เคยสัมผัสนั้นมาก่อน ก็ได้ยินเสียงใครบางคนกำลังเดินเข้ามาในห้องของผมและพูดขึ้นมาด้วยนํ้าเสียงอันเย็นชาว่าตื่นแล้วหรอ รู้สึกยังไงบ้าง จากนั้นผมก็ได้รู้สึกได้ทันที่ว่านี้ไม่ใช้ความฝันแบบที่ผ่านๆมาผมอึ้งไปสักพัก ชายหนุ่มที่ดูเย็นชาคนนั้นเริ่เดินเข้ามาหาผมช้าๆด้วยท่าทางสงใสและถามผมว่า นายเป็นอะไรไปทำไมทำสีหน้าแย่แบบนั้นนายรู้สึกปวดเมื้อยตัวอย่างนั้นหรอ และผมก็คงต้องหยุดชะงักไปอีกครั้งกับคำพูดที่ว่ารู้สึกปวดตัวเมื้อยตัวอย่างนั้นหรอและผมก็ย้อนกับมามองตัวเองอย่างชัดๆอีกครั้งจนผมต้องกรี๊ดแตกเป็นตุ๊ดแต๋วเมื้อผมพบว่า ลอยอิหยังไม่รู้อยู่บนตัวผมมม~~และยังร่างกายที่เปือยป่าวนี้มันอะไรกันน~ต้องใช่แน่ๆความรู้สึกนี้มันอะไรกันอะไรกันเนี้ยความคิดของผมมันหยุดไม่ได้และนังเตียงนุ่มๆกับบ้านหลังใหญ่และผู้ชายที่นั่งจ้องหน้าผมอยู่นี้อีกก

ชายคนนั้นเริ่มขยับตัวเข้าหาผมและกระซิบกับผมว่า (เมื้อคืนนายรู้สึกดีไหม) และชายที่ท่าทางเย็นชาและร่างกายอันอัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อนี้มันอะไร เขาค่อยๆเคื้อนยายร่างกายและริมฝีปากอันชมพูอวบอิ่มนั้นเข้าหาผมมและมืออันเรียวยาวของเขาได้สัมผัสบนตัวผมและจู๊บอันเร้าร้อนของเขา นี้มันอะไรกันนี้มันเรื่องบ้าอะไรกันนี้~~ไอหื่นนี้มันอะไร ความคิดผมผุดขึ้นอีกครั้ง หลังจากนั้นผมก็ได้กระโดดออกจากเตียงด้วยร่างกายอันล่อนจ้อนนั้นของผม ผมรีบคว้าผ้าที่อยู่ใกล้มือผมที่สุดมาปิดส่วนที่มีอยู่น้อยนิดของผม และชายคนนั้นก็ถามผมขึ้นมาอีกครั้งว่านายเป็นอะไรของนายดมื้อคืนนายไม่เป็นแบบนี้นี่แล้วนายยังบอกว่าชอบอีกต่างหาก ผมอ้ากกก~นี้มันเรื่องบ้านอะไร~~ผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมาอีกว่าถ้านายไม่รีบไปทำงานเดี๋ยวจะสายไปสายนะรีบไปอาบนํ้าเถอะเดี๋ยวฉันจะช่วยนายอาบเอง ผมตอบไปว่าไม่ต้องเดี๋ยวผมจะอาบ- ผมพูดไม่ทันจบชายคนนั้นก็พูดออกมาว่าทุกทีฉันก็เป็นคนอาบนํ้าให้นายอยู่แล้วเราก็อาบด้วยกันทุกวัน ความคิดผม ม้ายยย~และผมก็ตัดสินใจทำทุกอย่างไปก่อนทั้งเรื่องอาบนํ้าและงานที่นี้ เอ่อแล้วงานของผมมันคืองานอะไรที่ไหน ชั่งมันเถอะไปก็รู้เองถ้ากลับมาจากทำงานแล้วหลับคงกลับไปได้ ความคิดผมเปี่ยนผมอยากกลับไปโลกแห่งความจริงมากกว่าแล้วตอนนี้TT หลังจากนั้นเขามาส่งผมที่ทำงานผมก็ต้องพบกับสิ่งที่หน้าตกใจอีกครั้งง ที่ทำงานของผม มะ..มันอะไรกันเนี้ย นะ..นี้มันนๆๆ !? บาร์เกย์ (เอ้ะ? คนเขียนเป็นวายหรอเนี้ยย ผมไม่ได้อยากอยู่ในโลกวายนะแต่ก็เอาเถอะ) แล้วผมหน้าที่อะไรหละ? อยู่ๆก็มีชายคนหนึ่งที่ไม่คุ้นหน้าอีกแล้วเดินเข้ามาแล้วบอกกับผมว่า ทำไมนายยังไม่ไปตอนรีบลูกค้าประจำของนายอีก ผมก็เลยทำตามๆเขาไป ผมค้นพบว่า ลูกค้าประจำของผมคืออ ชายท่าทางเย็นชาที่นอนกับผมทุกวันคืนอาบนํ้าให้ผมมาส่งที่ทำงาน แล้วเอ่อในเมื้อเป็นแบบนี้ทำไมยังจะไห้มาทำงานที่นี้ทำไมไม่ขังผมไว้ในบ้านล้าวว เอ่อแลเวกูจะคิดเรื่องกักขังทำไมว่ะไอเวลเอ้ยยTT และผมก็นึกออกว่าจริงๆแล้วผะ..ผม ขะ..ขาย บะ..บะ.บะ..บริ.การรร~~หร้ออออ บ้าไปกันใหญ่แล้วๆ หลังจากนั้นเขาก็พาผมมาที่บ้าน เขาได้จัดการซื้อตัวผมและขังผมไว้กับเขาคนเดี๋ยว เอ่ออย่างกับว่าเขาอ่านตวามคิดผมออกอย่างนั้นแหละ หลังจากกับมาก็เริ่มม ทำมิดีมิร้ายยผมอีกครั้งงงอะไรกัน มืออันเรียวยาวร่างกายอันเต็มอิ่มไปด้วยกล้ามเนื้อนี้และยังอบอุ่น เขาหล่อมากถึงผมจะไม่อยากชมก็เถอะๆ เป็นครั้งแรกที่ผมสังเกตใบหน้าของเขาอย่างชัดๆ เขาก็พูดขึ้นว่านายอยากอยู่กับฉันตลอดไปไหม ฉันชอบนายมากตั้งแต่ที่ฉันไปที่นั้น เขาพูดไม่ทันจบผมก็ใช้มือนี้อุดปากของเขาเพาะผมไม่อยากฟางงง~~หลังจากนั้นเขาก็เริ่มลงมือกับผมอีกครั้ง ไห้ตายเถอะผมอยากรีบหลับๆไปจิงๆ หลังจากที่ผมหรับและตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ผมคิดว่าจะได้กลับโลกเดิมสะอีกไงได้หละ เตียงนุ่มๆนี้มันอะไรแล้วไง้คนที่นอนก่อนฉันอยู่นี้ยังไม่ลุกก็ไปอีกก ~~จบสิ้นแล้วสินะชีวิตฉัน โลกอีกโลกหนึ่งอะไรกันทำไห้ฉันเหนื่อยกว่าเดิมอีกต่างหาก แต่ไครจะไปรู้ว่าเขาหน้าตาดีขนาดนี้ ผมใช้มือนี้จับผมของเขา ผมอยากจะถามเขาว่าใช้แชมพูยี่ห่ออะไรจริงๆนะ และเขาก็เริ่มลืมตาตื่นแล้วจับหัวของผมลงแล้วริมฝีปากอันอวบอิ่มนี้อะไรกัน กูยังไม่ชินอีกหรออ ไม่ชินอะไรก้านนไม่ควนนึกด้วยซํ้าแต่เอาเถอะเห็นแก่ความหน้าตาดีและอบอุ่นของเขาผมจะยอมอยู่กับเขาก็ได้โลกนี้คงน่าสนุขกว่าโลกที่ผมเคยใช้ชีวิตเหมือนแต่ก่อน ผมหวังว่าคนๆนี้คงจะดีกับผม อะไรเนี้ยความคิดหวานๆนี้มันอะไร มือเรียวยาวคู่นี้ก็ยังโอบกอดร่างกายของผมไว้ และครั้งนี้ที่ผมหลับตาลงและลืมตาคู่นี้ขึ้นมา บรรยากาศที่เปี่ยนไปอีกแล้วเตียงแข็งๆแคบๆนี้ ผมคิดว่าผมคงกลับว่าโลกเดิมหลังจากที่ความคิดผมเป็นสุข ผมรู้สึกไม่ยุติธรรม แล้วนํ้าตานี้มันอะไรกันน !? ป่าวนะทำไมผมต้องนํ้าตาไหลละ ผมคงต้องไปทำงานตามปกติสินะเจ้านายที่เอาแต่สั่งงานทั้งวันนี้ ผมยืนรอรถไฟที่จะเดินทางไปที่ทำงานนั้นผมรู้สึกอะไรบางอย่างแต่ผมก็ไม่ได้สนใจจนมาถึงที่ทำงาน ผมเดินชนกับใคสักคนและรีบขอโทดเขาอย่างกังวลใจ ทันใดทีผมเงยหน้าขึ้นมานั้น นํ้าตาผมทำไมไหลละ สีหน้าท่าทางแบบนี้มันอะไร แต่ผมก็ไม่ได้สนใจและรีบเดินออกไป และผมก็ได้ยินเสียงชายคนนั้นนํ้าเสียงอันเย็นชานี้ ผมหันไปมองหน้าเขาอีกครั้งและได้ยินกับคำนี้ (นายอยากอยู่กับฉันตลอดไปไหม) คำพูดนี้มันอะไร และเขาเริ่มยิ้มให้ผมรอยยิ้มที่ไม่เคยเห็นกับมาเห็นในโลกนี้เนี้ยนะ นํ้าตาผมก็ไหลออกมาอีก ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาผมแล้วก็พูดอีกประโยคหนึ่งว่าตอนที่ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นนายรู้ไหมฉันปวดใจแค่ไหนและพอฉันหลับตาลงไปพร้อมกีบความสิ้นหวังนั้นฉันก็มาอยู่ในโลกที่แปลกตาและได้เจอนายฉันมีความสุขนะถ้าได้อยู่กับนายอีกครั้ง หลังจากนั้นทำไมขาของผมถึงวิ่งเขาหาเขาน้ะ? สัมผัสนี้อ้อมกอดนี้มืออันเรียวยาวของเขาและนํ้าตาของเราทั้งสองคนทำไมถึงได้ไหลออกมากันน้ะะ หวังว่าครั้งนี้เมื้อผมหลับตาลงและลืมตาตื่นคงจะได้เห็นหน้าเขาตลอดไป .. ผมมีความคิดหนึ่งอยากจะพูดกับทุกคนคือ เมื้อคุณมีความผิดหวังแล้วยังไงซะคำนี้ก็คงต้องคู่กับความหวังอยู่ดี!???O_o จบ.