คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ค่ำคืนที่ยาวนาน
“คาโล เป็นอะไรโทรศัพท์แกนะแพงนะเว้ย”คิลบอก
“คิล เฟรินเขา….”คาโลไม่พูดต่อ
“ทำไม เฟรินมันเป็นไร”คิลถาม
“เฟริน ล้มหัวน็อกพื้นยังไม่ได้สติ”คาโลบอก
“กับบ้านเดี๋ยวนี้ ด่วนด้วย”คิลบอก
“นี่ๆ คุณคนขับเกวียนเดี๋ยวพวกเราจะกลับก่อน คุณขับเกวียนไปทีหลังนะ”คิลบอกคนขับเกวียน
คนขับเกวียนพยักหน้า
“คาโลร่ายเวทย์เร็ว”คิลบอกคาโล
“เร็วสิเร็ว”คิลเร่ง
“รู้แล้ว เดี๋ยวดิ”คาโลสวน
แล้วคาโลก็ร่ายเวทย์(อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าร่ายเวทย์อะไร) 3 วินาทีต่อมาคาโลก็มาถึงบ้าน
พบแองจี้เฝ้าเฟริน ส่วนมาทิลด้ากันเรนอน คุยกับหมอหลวง
“เฟรินเป็นไงบ้าง”คาโลถามแองจี้
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง ไปถามหมอโน่น”แองจี้ตอบแล้วชี้ไปทางหมอ
“หมอ เฟลิโอน่าเป็นยังไงบ้าง”คาโลถามหมอ(ต้องใช้ชื่อเติมถูกไหมค่ะ)
“ท่านอย่าเป็นห่วงไปเลย องค์ราชินีไม่เป็นไรแล้วส่วนเรื่องนั้นท่านควรจะรีบแก้ปริศนาโดยเร็วนะ พะยะค่ะ”หมอบอก
“”ขอบใจ เจ้ากับไปได้แล้ว”คาโลบอกหมอหลวง
หมอหลวงคำนับ แล้วเดินจากไป
“เย็นแล้วไปหาอะไรกินกันเถอะ”มาทิลด้าบอก
“อืม ก็ดี”คิลบอก
แล้วทุกคนก็ไปกินข้าว ยกเว้นคาโล
“คาโลไม่มากินข้าวหรอ”คิลถาม
“ใช่ค่ะคุณคาโล คุณควรจะกินข้าวหน่อยนะค่ะ”เรนอนบอกคาโล
“ฉันไม่มีอารมย์กิน”คาโลตอบแค่นั้น
“อย่าเป็นอะไรนะเฟริน”คาโลบอกกับร่างที่ยังไม่มีสะติ
เวลาผ่านไปทุกคนนั้งเฝ้าเฟริน และทุกคนค่อยขอตัวไปนอนทีละคนทีละคน
“คาโล นายคิดจะเฝ้าเฟรินทั้งคืนเลยหรอ”คิลถาม
“คงงั้น”คาโลตอบ
“งั้นฉันไปนอนก่อนนะ เที่ยงคืนแล้ว”คิลบอก
“ว่าไงนะตอนนี้กี่โมงแล้ว”คาโลถาม
“เที่ยงคืน ทำไม”คิลเริ่มงง
“เหลือเวลาอีก 6 วัน”คาโลพูด
“จริงสะนะ”คิลบอก
แล้วคิดก็เดินไปนอน ทิ้งไว้เพียงคู่รักคู่นึงเท่านั้น
พระอาทิตย์ขึ้น เสียงนกขับขาน น้ำค้างหยอดลงจากยอดหญ้า ช่างงดงามเสียจริงเหมือนกับจะต้อนรับการกลับมาของใครบางคน
“คาโล คาโล ตื่นได้แล้ว”เสียงเรียกที่คุ้นเคย เสียงที่เขาอยากได้ยินตลอดคืน
“เฟริน นายฟื้นแล้ว”คาโลพูดอย่างดีใจ
“ก็เออนะดิ ถ้ายังไม่ฟื้นจะได้คุยกับแกไหม”เฟรินพูดแบบกวนๆ
“เสียงดังแต่เช้าเลย อะไรวะ”คิลเดินออกมาจากห้อง
“เฮ้ย พื้นแล้วหรอวะ”คิลพูด
“เออดิ”เฟรินตอบ
“ฟื้นแล้วหรอเจ้าตัวยุ่ง”แองจี้ถาม
“ฟื้นแล้วหรอค่ะ”เรนอนถาม
“ฟื้นละ”มาทิลด้าพูดเชิงถาม
“เออ ฉันฟื้นแล้วได้ยินรึยัง ฉันพื้นแล้ว”เฟรินตะโกน
“ได้ยินแล้ว เสียงดีจริงเลยนะ”แองจี้พูด
“ไปหาอะไรกินกันเถอะ หิวมากๆ”เฟรินบอก
“สุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องกินนะแก”คิลบอก
“ไปก็ไป หิวแล้วเหมือนกัน”คาโลบอก(เราก็กำลังหิวพอดี)
********************************************************************************************************************ไชโยจบบทที่ 3 แล้วนะค่ะ มานั่งพิมพ์แต่เช้าข้าวปลายังไม่ได้กิน ก็กินข้าวเสร็จจะมานั่งพิมพ์ละกันนะค่ะ
...อ่า น่า สง สาร คน แต่ง จัง อด หลับ อด นอน ไอ่ เรา ก้ อด นอน ไป ด้วย เปน ห่วง เค้า อ่า เด่
ความคิดเห็น