ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เด็กต่างดาว
"หยุดดดดดด หยุดร้องงๆเงียบบบบบ!!!!"
ได้ผล ... เด็กน้อยทั้งหกพร้อมใจกันเงียบ และหันมาจ้องหน้าชั้นเงียบๆ น้องผมขาวนั่งจ้องหน้าชั้นตาแป๋ว ยู่ปากน้อยๆก่อนจะหุบๆอ้าๆเหมือนอยากจะพูดอะไรซักอย่าง น้องผมเหลืองนั่งเหม่อ มองทะลุหัวชั้นออกนอกห้องไปแล้วมั้งนั่น น้องหัวเขียวยังคงสภาะเดิม ยิ้มงงๆต่อไป น้องหัวฟ้าชักแหง่กๆ...เอ่อ ใจเย็นนะเป็นอะไร????... น้องหัวชมพูกำแขนเสื้ิอน้องหัวแดงแน่น ก่อนเจ้าตัวหน้าโหดจะแยกเขี้ยวใส่ชั้นอีกครั้ง
"คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงกล้าส่งเสียงดังโวยวายแบบนี้?" ใครกันแน่ที่ควรจะพูดประโยคนี้!!??
"อยู่ๆก็สร้างความวุ่นวายแบบนี้ใช้ได้เหรอฮะ!!???" ก็เออสิว้อยยยย!!!
"คนก่อความวุ่นวาย ... สมควรตาย". เห่ยเห่ยเห่ยเห้ยยยยยยยยยย. ปืน!!!!!
เจ้าหนูผมแดงยกปืนสีดำกระบอกใหญ่ขึ้นมาชี้หน้าชั้นอย่างไม่ลังเล แต่ก่อนที่จะได้ลั่นไก เจ้าหนูผมชมพูรีบดึงแขนไว้ พร้อมยู่ปากน้อยๆ ก่อนจะทำเสียงอ้อน
"ยงกุก อย่าเลยนะ ฆ่ามนุษย์โลกคนนี้ไม่ได้หรอกรู้มั้ย อย่านะ ปุอิงปุอิง เชื่อเค้านะ"
"...ทำไมจะฆ่าไม่ได้ฮิมชาน?"
เจ้าเด็กหัวแดงเหมือนจะอารมณ์เย็นลงเล็กน้อยหลังจากน้องหัวชมพูเอาแก้มไปถูๆแขนก่อนจะเริ่มอธิบายต่อโดยเด็กอีก 4 คนนั่งทำหน้าเอ๋อมองหน้าชั้นที เจ้าเด็กหัวแดงทีสลับไปสลับมาจนคอแทบหลุด
"ก็คนนี้น่ะยงกุก เป็นคนที่จะมาเป็นหม่าม้าเราไง หม่าม้าน่ะ อือ~~อือ~~"
เดี๋ยวนะ หม่าม้า???? ชั้น??? หม่าม้า??? ของไอ้เด็กพวกนี้!!??? ตลกละ ปีนี้พึ่งจะ 19 ต้องมาเลี้ยงลูก ตลกกกละะ!! เจ้าเด็กหัวแดงขมวดคิ้วใหญ่ มองหน้าเด็กหัวชมพูกับชั้นสลับไปมาก่อนสั่นหัวไปมาอย่างไม่เชื่อ น้องหัวชมพูพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะหันไปหาอีก 4 คนที่นั่งอ้าปากหวอจนกรามจะค้างแล้วมั้งนั่น
"ฮโยซองบอกว่า จะพามาส่งที่ที่จะให้อยู่ แล้วก็จะพามาอยู่กับคนที่จะเป็นหม่าม้าไง จะไม่ได้เหรอ อือ??"
ทั้งห้าคนส่ายหน้าเร็วๆ ก่อนจะหันมามองหน้าชั้นตาแป๋วเหมือนต้องการคำตอบ และคิดว่าชั้นจะตอบได้? ...คือ เด็กพวกนี้ยังไม่รู้แล้วชั้นจะรู้มั้ย? งงพอๆกันนี่แหละไอ้พวกเด็กบ้า... เจ้าหัวแดงถอนหายใจแรงๆ ก่อนจะกอดน้องหัวชมพูไว้หลวมๆ แล้วหันมามองหน้าชั้นด้วยสายตาคาดโทษ ...คือ ชั้นทำอะไรผิดรึยังเหอะ?????...
"ถ้าเป็นแบบนี้ก็ช่วยไม่ได้ คงต้องอยู่ที่นี่ไปอีกซักพัก" หา????? ตัดสินใจเองเลย?? ถามกันซักคำรึยัง?????
"คนนี้ชื่อฮิมชาน ถัดไปเป็นแดฮยอน ยองแจ จงออบ แล้วก็จุนฮง ส่วนชั้นยงกุก ข้อตกลงอยู่ร่วมกันคือ อาหารมาให้หนัก มีอะไรจัดมาให้หมด ทางที่ดีขอเป็นเนื้อย่างเพราะพวกเราชอบ"
หนูหัวเขียวหรือจงออบยิ้มค้าง พยักหน้าอย่างกระตือรือร้นพร้อมพึมพำคำว่า เนื้อย่างๆ ซ้ำไปซ้ำมาจนน้องหัวเหลือง หรือยองแจต้องเอามืออุดปาก
"ข้อสองคือ อย่ามายุ่งกับพวกชั้นมากถ้าไม่ได้เรียกหา แล้วก็อย่าขัดคำสั่ง"
น้องหัวฟ้าหรือจุนฮงหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ...มีความสุขมากมั้ย?????...
"ข้อสามก็ ดูแลพวกชั้นดีๆ เดี๋ยวจะลิสท์รายการให้ว่าต้องซื้ออะไรมาเตรียมบ้่าง"
น้องหัวขาวหรือแดฮยอนชูกระดาษที่เต็มไปด้วยรายการที่อ่านแทบไม่ออก ...อะไรคือมาโทปู้วู้ววะ?...
"สุดท้าย อย่าทำตัววุ่นวาย ถึงจะเป็นหม่าม้าชั้นก็ยิงตายได้เหมือนกัน"
น้องหัวชมพูหรือฮิมชานยิ้มกว้างโชว์ฟันทันที ก่อนโึคลงหัวไปมาทำหน้าแอ๊บแบ๊ว เด็กๆที่เหลืออมยิ้ม หัวเราะคิกคัก เหมือนไอ้เรื่องที่ยงกุกพูด หรือไอ้การฆ่าคนเป็นอะไรที่ สนุก? ชั้นพยายามตั้งสติ เจ้าเด็กพวกนี้ดูแล้วไม่ได้ล้อเล่นแน่ๆ ปืนนี่ก็พร้อม แถมเจ้าเด็กฮิมชานเห็นยิ้มหวานอย่างนั้น แต่ดันใส่สนับมือนี่สิ ทั้งหนามทั้งมีด เวรกรรมจริงๆ เรื่องอะไรต้องมารับมือกับเด็กพวกนี้วะเนี่ยยยยยยยย
โครกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ครากกกก โครมตึงครืนนนนนนนน
เห่ยๆๆ เสียงอะไรเนี่ย แผ่นดินไหวเหรอ ชั้นหันไปมา มือยึดโซฟาหลังตัวไว้แน่น แต่เด็กพวกนี้กลับยิ้มขำ พร้อมใจกันหันไปมองยงกุก ที่กุมท้องตัวเองไว้น้อยๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นต้องชั้นเขม็ง ...หืม?...
"หิวซะแล้วสิ พาไปกินเนื้อย่างทีซิ"
บอกทีว่าเสียงดังเหมือนคนมาพังคอนโดเมื่อกี๊คือเสียงเจ้าเด็กนี่ท้องร้อง ... พาไปกินเนื้อย่าง? กับเจ้าพวกนี้เนี่ยนะ?? ไปกับปืนกับสนับมือ???
"เดี๋ยวนี้!!"
เจ้าหัวแดงยงกุกคำรามเสียงดังพร้อมกระชับปืนแน่น ยกแขนเล็งใส่กบาลชั้นอีกรอบ
F*CKKKKKKKKKKKKKKKKKKKK!!!
ได้ผล ... เด็กน้อยทั้งหกพร้อมใจกันเงียบ และหันมาจ้องหน้าชั้นเงียบๆ น้องผมขาวนั่งจ้องหน้าชั้นตาแป๋ว ยู่ปากน้อยๆก่อนจะหุบๆอ้าๆเหมือนอยากจะพูดอะไรซักอย่าง น้องผมเหลืองนั่งเหม่อ มองทะลุหัวชั้นออกนอกห้องไปแล้วมั้งนั่น น้องหัวเขียวยังคงสภาะเดิม ยิ้มงงๆต่อไป น้องหัวฟ้าชักแหง่กๆ...เอ่อ ใจเย็นนะเป็นอะไร????... น้องหัวชมพูกำแขนเสื้ิอน้องหัวแดงแน่น ก่อนเจ้าตัวหน้าโหดจะแยกเขี้ยวใส่ชั้นอีกครั้ง
"คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงกล้าส่งเสียงดังโวยวายแบบนี้?" ใครกันแน่ที่ควรจะพูดประโยคนี้!!??
"อยู่ๆก็สร้างความวุ่นวายแบบนี้ใช้ได้เหรอฮะ!!???" ก็เออสิว้อยยยย!!!
"คนก่อความวุ่นวาย ... สมควรตาย". เห่ยเห่ยเห่ยเห้ยยยยยยยยยย. ปืน!!!!!
เจ้าหนูผมแดงยกปืนสีดำกระบอกใหญ่ขึ้นมาชี้หน้าชั้นอย่างไม่ลังเล แต่ก่อนที่จะได้ลั่นไก เจ้าหนูผมชมพูรีบดึงแขนไว้ พร้อมยู่ปากน้อยๆ ก่อนจะทำเสียงอ้อน
"ยงกุก อย่าเลยนะ ฆ่ามนุษย์โลกคนนี้ไม่ได้หรอกรู้มั้ย อย่านะ ปุอิงปุอิง เชื่อเค้านะ"
"...ทำไมจะฆ่าไม่ได้ฮิมชาน?"
เจ้าเด็กหัวแดงเหมือนจะอารมณ์เย็นลงเล็กน้อยหลังจากน้องหัวชมพูเอาแก้มไปถูๆแขนก่อนจะเริ่มอธิบายต่อโดยเด็กอีก 4 คนนั่งทำหน้าเอ๋อมองหน้าชั้นที เจ้าเด็กหัวแดงทีสลับไปสลับมาจนคอแทบหลุด
"ก็คนนี้น่ะยงกุก เป็นคนที่จะมาเป็นหม่าม้าเราไง หม่าม้าน่ะ อือ~~อือ~~"
เดี๋ยวนะ หม่าม้า???? ชั้น??? หม่าม้า??? ของไอ้เด็กพวกนี้!!??? ตลกละ ปีนี้พึ่งจะ 19 ต้องมาเลี้ยงลูก ตลกกกละะ!! เจ้าเด็กหัวแดงขมวดคิ้วใหญ่ มองหน้าเด็กหัวชมพูกับชั้นสลับไปมาก่อนสั่นหัวไปมาอย่างไม่เชื่อ น้องหัวชมพูพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะหันไปหาอีก 4 คนที่นั่งอ้าปากหวอจนกรามจะค้างแล้วมั้งนั่น
"ฮโยซองบอกว่า จะพามาส่งที่ที่จะให้อยู่ แล้วก็จะพามาอยู่กับคนที่จะเป็นหม่าม้าไง จะไม่ได้เหรอ อือ??"
ทั้งห้าคนส่ายหน้าเร็วๆ ก่อนจะหันมามองหน้าชั้นตาแป๋วเหมือนต้องการคำตอบ และคิดว่าชั้นจะตอบได้? ...คือ เด็กพวกนี้ยังไม่รู้แล้วชั้นจะรู้มั้ย? งงพอๆกันนี่แหละไอ้พวกเด็กบ้า... เจ้าหัวแดงถอนหายใจแรงๆ ก่อนจะกอดน้องหัวชมพูไว้หลวมๆ แล้วหันมามองหน้าชั้นด้วยสายตาคาดโทษ ...คือ ชั้นทำอะไรผิดรึยังเหอะ?????...
"ถ้าเป็นแบบนี้ก็ช่วยไม่ได้ คงต้องอยู่ที่นี่ไปอีกซักพัก" หา????? ตัดสินใจเองเลย?? ถามกันซักคำรึยัง?????
"คนนี้ชื่อฮิมชาน ถัดไปเป็นแดฮยอน ยองแจ จงออบ แล้วก็จุนฮง ส่วนชั้นยงกุก ข้อตกลงอยู่ร่วมกันคือ อาหารมาให้หนัก มีอะไรจัดมาให้หมด ทางที่ดีขอเป็นเนื้อย่างเพราะพวกเราชอบ"
หนูหัวเขียวหรือจงออบยิ้มค้าง พยักหน้าอย่างกระตือรือร้นพร้อมพึมพำคำว่า เนื้อย่างๆ ซ้ำไปซ้ำมาจนน้องหัวเหลือง หรือยองแจต้องเอามืออุดปาก
"ข้อสองคือ อย่ามายุ่งกับพวกชั้นมากถ้าไม่ได้เรียกหา แล้วก็อย่าขัดคำสั่ง"
น้องหัวฟ้าหรือจุนฮงหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ...มีความสุขมากมั้ย?????...
"ข้อสามก็ ดูแลพวกชั้นดีๆ เดี๋ยวจะลิสท์รายการให้ว่าต้องซื้ออะไรมาเตรียมบ้่าง"
น้องหัวขาวหรือแดฮยอนชูกระดาษที่เต็มไปด้วยรายการที่อ่านแทบไม่ออก ...อะไรคือมาโทปู้วู้ววะ?...
"สุดท้าย อย่าทำตัววุ่นวาย ถึงจะเป็นหม่าม้าชั้นก็ยิงตายได้เหมือนกัน"
น้องหัวชมพูหรือฮิมชานยิ้มกว้างโชว์ฟันทันที ก่อนโึคลงหัวไปมาทำหน้าแอ๊บแบ๊ว เด็กๆที่เหลืออมยิ้ม หัวเราะคิกคัก เหมือนไอ้เรื่องที่ยงกุกพูด หรือไอ้การฆ่าคนเป็นอะไรที่ สนุก? ชั้นพยายามตั้งสติ เจ้าเด็กพวกนี้ดูแล้วไม่ได้ล้อเล่นแน่ๆ ปืนนี่ก็พร้อม แถมเจ้าเด็กฮิมชานเห็นยิ้มหวานอย่างนั้น แต่ดันใส่สนับมือนี่สิ ทั้งหนามทั้งมีด เวรกรรมจริงๆ เรื่องอะไรต้องมารับมือกับเด็กพวกนี้วะเนี่ยยยยยยยย
โครกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ครากกกก โครมตึงครืนนนนนนนน
เห่ยๆๆ เสียงอะไรเนี่ย แผ่นดินไหวเหรอ ชั้นหันไปมา มือยึดโซฟาหลังตัวไว้แน่น แต่เด็กพวกนี้กลับยิ้มขำ พร้อมใจกันหันไปมองยงกุก ที่กุมท้องตัวเองไว้น้อยๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นต้องชั้นเขม็ง ...หืม?...
"หิวซะแล้วสิ พาไปกินเนื้อย่างทีซิ"
บอกทีว่าเสียงดังเหมือนคนมาพังคอนโดเมื่อกี๊คือเสียงเจ้าเด็กนี่ท้องร้อง ... พาไปกินเนื้อย่าง? กับเจ้าพวกนี้เนี่ยนะ?? ไปกับปืนกับสนับมือ???
"เดี๋ยวนี้!!"
เจ้าหัวแดงยงกุกคำรามเสียงดังพร้อมกระชับปืนแน่น ยกแขนเล็งใส่กบาลชั้นอีกรอบ
F*CKKKKKKKKKKKKKKKKKKKK!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น