คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The way 1...
The way 1…
~Cause there’s some thing in the way you look at me
It’s as if my heart know you’er the missing piece
You make me bilive that there’ nothing
In this wold I can’t be ~ I never know what you see
But there’s something in the way you look at me~
^
^
^
^
^
^
^
Khacha past..
(ฮัลโล~ว่าไงไอ้ชา)
“เชี้ย!มาสายอีกแล้ว” สายอีกเหมือนเคย
(เออ!กูรู้แล้ว)
“แล้วมึงอยู่ไหน”
(อยู่บ้าน) _*_
“เร็วๆเลย กูรออยู่มหาลัย มาเร็วๆเดี๋ยวพี่เค้าจะมาแล้ว ถ้าอีก5นาทีมึงไม่มา มึงตายยยยยยย!!!!”
(เออค้าบบบบบบ) มันพูดแล้วตัดสายผมทิ้งไป เฮ้อ!ผมละเหนื่อยใจ…มีเพื่อนแบบมัน
เอ่อ….ผมลืมแนะนำตัวครับ ผมชื่อ คชา นนทนันท์ครับ เอ่อ..คือ ผมมีเรื่องจะบอก *กระซิบ* ผมน่ะแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง ชื่อพี่
เต๋าครับ เค้าอยู่ปี3คับ ผมแอบชอบมา2ปีเต็มล่ะ ผมจะนั่งรอพี่เค้าทุกเช้าคอยเอาขนม หรือของไปให้ แต่!... ผมไม่ได้เป็นคนให้เอง
หรอน่ะ มันเขิน>< ผมให้ไอ้เฟรม..เอ่อ..เพื่อนผมที่คุยโทรศัพท์กับมันเมื่อกี๊ ไปให้แทนครับ
ว่าแต่ตอนนี้มันอยู่หนายยยยย!! เฟรม~~!!!!
“แฮ่กๆๆ…มะ..มาแล้ว” นั้นไงตายยากมากกกกกก~
“เออ!-..- ทำไมเงื่อมึงเต็มตัวเลยว่ะ?”มันยืนหอบหายใจ ซักพักมันก็ทรุดตัวลงนั่งข้างๆผม ตอนนี้ผมไม่สนอะไรแล้ว ผมได้แต่ชะเง้อ
หา รุ่งพี่(ที่รัก)อยู่><
~นั้นไงมาแล้ววววววว!! เมื่อเห็นพี่เต๋าเดินมา ผมก็ปลุกไปเฟรมที่ตอนนี้มันนอนไม่รู่เรื่องรู้ราวอยู่ข้างๆผม แม่ง!ไปอดหลับอดนอน
มาจากไหนฟ่ะ!!
“ไอ้เฟรม” ผมเขย่าตัวปลุกมัน
“อื้อ….”
“ไอ้เฟรม!” ผมกระชากเสียงดัง แต่ไม่เป็นผล
“ไอ้เชี้ย!เฟรมมมมมมมมมมมม!!” ผมตะโกนใส่หูมันทันที
“เห้ย!!มึงจะตะโกนทำไมเนี้ย~”
“สมน้ำหน้า :p โน่น!พี่เต๋ามาแล้ววว~ เอาขนมไปให้หน่อย…” ผมลดเสียงลงปกติ แล้วให้มันเอาขนมไปให้พี่เต๋า
“เอ่อ!!ใช้กูจัง….ตังค์ก็ไม่จ่าย …โอ๊ย!!เชี้ย!!” ผมเอาขวดน้ำปาใส่หัวมัน 555สม!บ่นดีนัก คิคิ ><
โอ้!มันเดินไปแล้วๆๆๆ >< ณ.จุดนี้รัก เฟรมมากอ่า ~
#สั้นมากกกกกก เเหะๆ เม้นด้วยเด้อ...
ความคิดเห็น