ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : THE NIGHT 04
"ที่ไหนกัน ที่นี่ที่ไหน??" หญิงสาวผมสีทองยาวลากชายชุดกระโปงของเธอเดินมายังที่ๆแห่งหนึ่ง ที่ซึ่งมีแต่ต้นไม้เหี่ยวเฉารกร้าง พื้นดินแห้งแตกละเอียด ท้องฟ้าสีดำ ดวงจันทร์กลมโตสีแดง...กลิ่นของความชั่วร้ายของปีศาจคละฟุ้งไปทั่ว หญิงสาวเดินวอกแวกอย่างระแวง ทันใด...นั้น! 'หมับ' มีบางสิ่งมาสัมพัสแขนของฮิซากิ
"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!" ฮิซากิร้องดังลั่น
"อะ...เอ่อ..." ชายหนุ่มผมสีดำเงาดวงตาสีแดง เป็นเจ้าของมือที่จับแขนฮิซากิอยู่
"คะ...คน...คุณเป็นคนใช่มั้ย?แล้วที่นี่มันที่ไหน" ฮิซากิถามอย่างร้อนรน
"...คือ..." มาซาชิพูดอํ้าอึ้ง
"มาซาชิ...." ร่างชันแวมไพร์เจ้าของดวงตาโปร่งใสขาวได้ปรากฏมาด้านหลังทั้งสอง
"ทะ...ท่านพี่ มาทำอะไรในที่แบบนี้ครับ" มาซาชิหันไปถามพี่ชายตัวเอง ฮิซากิก็หันไปมองเช่นกัน
"หลีกไป!" คามิโจวผลักไสมาซาชิออกไปจากตัวฮิซากิอย่างไม่ใยดี
"แม่นาง...ไม่ต้องกลัว ข้าจะพาเจ้ากลับบ้านเอง" คามิโจวพูดแล้วแสระยิ้มอย่างมีเลศนัย
"..." ฮิซากิมองคามิโจวสักพักพลันนึกอะไรบางอย่าง
"เจ้า!เจ้าที่เอาขนอีกาข้าไป!" ฮิซากิตะโกนแล้วชี้หน้าคามโจว
"ขนอีกาเจ้าที่ไหน? ขนอีกาของข้าต่างหาก..."
"เจ้าอย่ามามั่ว"
"ก็แล้วจะทำไม? สาวน้อย....." คามิโจวเดินเข้ามาใก้ลฮิซากิขึ้นเรื่อยๆและแยกคมเขี้ยวให้หญิงสาวเห็น
"วะ...แวพไพร์!?"
ฮิซากิตกใจถลึงตาโตพลันเดินถอยหลังหนีแวมไพร์คามิโจวที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ฮิซากิขึ้นเรื่อยๆ
"ไม่!!!" หญิงสาวตื่นขึ้นมาจากนิทรา
"????" ฮิซากิหันซ้ายหันขวาอย่าง งงๆ
"ฝะ..ฝันนี่เอง" หญิงสาวถอนหายใจดังเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก แต่ต้องกับหยุดหายใจเมื่อสภาพห้องสีเหลี่ยมนั้นไม่ใช่สีขาวทองตามสภาพห้องนอนของเธอ...แต่หากกลับกลายเป็นห้องสี่เหลี่ยมเต็มไปด้วยสีดำมืดและตกแต่งด้วยสีแดง...
"คง...จะไม่ใช่ฝันแล้วละ.." ฮิซากิเหงื่อตกพลั่กและเต็มไปด้วยความกลัว หญิงสาวลุกขึ้นและเดินไปจากเตียงและออกไปจากประตู
เธอเดินสำรวจรอบๆในห้องกว้างที่มีทางเดินพื้นหิน จนมาถึงตรงบันไดใหญ่ และมีอีกทางตรงไปจะเจอกับประตูบานหนึ่ง เธอเลือกที่จะเดินไปในห้องนั้น...
เธอเปิดประตูบานนั้น แต่แล้วต้องพบกับ....
"ยินดีต้อนรับ....สาวน้อย"
"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!" ฮิซากิร้องดังลั่น
"อะ...เอ่อ..." ชายหนุ่มผมสีดำเงาดวงตาสีแดง เป็นเจ้าของมือที่จับแขนฮิซากิอยู่
"คะ...คน...คุณเป็นคนใช่มั้ย?แล้วที่นี่มันที่ไหน" ฮิซากิถามอย่างร้อนรน
"...คือ..." มาซาชิพูดอํ้าอึ้ง
"มาซาชิ...." ร่างชันแวมไพร์เจ้าของดวงตาโปร่งใสขาวได้ปรากฏมาด้านหลังทั้งสอง
"ทะ...ท่านพี่ มาทำอะไรในที่แบบนี้ครับ" มาซาชิหันไปถามพี่ชายตัวเอง ฮิซากิก็หันไปมองเช่นกัน
"หลีกไป!" คามิโจวผลักไสมาซาชิออกไปจากตัวฮิซากิอย่างไม่ใยดี
"แม่นาง...ไม่ต้องกลัว ข้าจะพาเจ้ากลับบ้านเอง" คามิโจวพูดแล้วแสระยิ้มอย่างมีเลศนัย
"..." ฮิซากิมองคามิโจวสักพักพลันนึกอะไรบางอย่าง
"เจ้า!เจ้าที่เอาขนอีกาข้าไป!" ฮิซากิตะโกนแล้วชี้หน้าคามโจว
"ขนอีกาเจ้าที่ไหน? ขนอีกาของข้าต่างหาก..."
"เจ้าอย่ามามั่ว"
"ก็แล้วจะทำไม? สาวน้อย....." คามิโจวเดินเข้ามาใก้ลฮิซากิขึ้นเรื่อยๆและแยกคมเขี้ยวให้หญิงสาวเห็น
"วะ...แวพไพร์!?"
ฮิซากิตกใจถลึงตาโตพลันเดินถอยหลังหนีแวมไพร์คามิโจวที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ฮิซากิขึ้นเรื่อยๆ
"ไม่!!!" หญิงสาวตื่นขึ้นมาจากนิทรา
"????" ฮิซากิหันซ้ายหันขวาอย่าง งงๆ
"ฝะ..ฝันนี่เอง" หญิงสาวถอนหายใจดังเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก แต่ต้องกับหยุดหายใจเมื่อสภาพห้องสีเหลี่ยมนั้นไม่ใช่สีขาวทองตามสภาพห้องนอนของเธอ...แต่หากกลับกลายเป็นห้องสี่เหลี่ยมเต็มไปด้วยสีดำมืดและตกแต่งด้วยสีแดง...
"คง...จะไม่ใช่ฝันแล้วละ.." ฮิซากิเหงื่อตกพลั่กและเต็มไปด้วยความกลัว หญิงสาวลุกขึ้นและเดินไปจากเตียงและออกไปจากประตู
เธอเดินสำรวจรอบๆในห้องกว้างที่มีทางเดินพื้นหิน จนมาถึงตรงบันไดใหญ่ และมีอีกทางตรงไปจะเจอกับประตูบานหนึ่ง เธอเลือกที่จะเดินไปในห้องนั้น...
เธอเปิดประตูบานนั้น แต่แล้วต้องพบกับ....
"ยินดีต้อนรับ....สาวน้อย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น