ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : THE NIGHT 01
เมื่อพระอาทิตย์ฉายแสงในยามเช้า นกน้อยก็ออกมาหาอาหารตามประสา ลมเย็นๆตอนเช้าพัดมาประทะหน้าของหญิงสาวที่กำลังยืนที่ระเบียง หญิงสาวเหม่อลอยและครุ่นคิดถึงบุคคลที่เจอในนิทรา ชายปริศนา รูปร่างสูงดวงตาโปร่งใสผมสีทองมันเงาและ...คมเขี้ยว เขาเป็นใครกัน?? องค์หญิงน้อยครุ่นคิดอยู่นานสักพักก็มีนางกำนัลมาเชื้อเชิญไปรับประทานอาหารเช้า
บนโต๊ะรับประทานอาหารมีอาหารมากมาย ฮิซากิและเทรุนั่งรับประทานอาหารอย่างเงียบๆ
"ท่านพี่ฮิซากิครับ"เทรุพูดขึ้น
"?"ฮิซากิเลิกสนใจอาหารที่อยู่ตรงหน้าก่อนจะมองหน้าน้องชาย
"วันนี้ผมขอไปที่เมือนะครับ"เทรุออดอ้อนพี่สาว
"ไปบ่อยจังนะ..."
"ก็...น่า..ผมไปละ"เทรุลุกจากที่นั่งก่อนจะโบกมือลาฮิซากิและเดินออกไป
ฮิซากิก็ลุกจากที่นั่งและเดินออกไปเดินเล่นในสวนพระราชวังที่มีทุ่งหญ้าสีเขียวดอกไม้สีสดใส แต่แล้วต้องทำให้หญิงสาวต้องหยุดเดินเมื่อเจออะไรบางอย่าง
"ขนอีกา??"ฮิซากิก้มลงไปหยิบขนอีกาขึ้นมาดูอย่างพิจารณาเพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีอีกาบินผ่านมาแถวๆนี้เลย ขนอีกานี้มีความพิเศษอยู่อย่างหนึ่งก็คือขนเป็นสีมันเงาสวยงาม สีดำเรียบไม่มีตำหนิ ฮิซากิพิจารณาเสร็จแล้วก็เก้บมันเอาไว้ เพราะขนอีกานี้มันสวยมากแทบจะไม่ใช่คนอีกาด้วยซํ้า เธอหวังไว้ว่าจะนำมันไปประดับในห้องตัวเองตรงไหนสักแห่ง
แสงอาทิตย์จะลับขอบฟ้าไปไกลก่อนแสงพระจันทร์จะฉายแสงบนท้่องฟ้าสีดำมืดครื้มท่ามกลางดวงดาวนับล้าน...หญิงสาวผู้สูงศักดิ์ก่อนจะนิทราเธอได้หยิบขนอีกามานอนกอดเอาไว้ด้วยโดยไม่สงสัยเลยว่าอะไรทำให้เธอหลงไหลขนอีกาไดุ้ถึงขนาดนี้
ช่วงราตรีดำเนินไปอย่างยาวนานและจะเริ่มเข้าใก้ลวันใหม่ เวลาเกือบๆเที่ยงคืนแล้ว...เป็นเวลาที่นักล่าโลหิตจะออกมา...
"วัตถุดิบไม่ครบ..." ราชันแวมไพร์ยืนนับวัตถุดิบอะไรบางอย่างก่อนจะบอกกล่าวลูกน้องคนหนึ่ง
"อะ..เอ่อ สงสัยตอนที่ผมลำเลียงมามันอาจจะตก..." ลูกน้องพูดอย่างเกรงกลัว
"ห๊ะ!" คามิโจวร้องเสียงดังลั่น
"...." ลูกน้องเดินถอยหลังอย่างหวาดกลัว
"เจ้าออกไปตามหามา!ตอนนี้มันอยู่ไหน" คามิโจวรีบออกการสั่ง
"ยะ..อยู่กับท่านหญิงผู้นี่ครับ" ลูกน้องคนหนึ่งฉายภาพแสงออกมาให้เห็น
"......" คามิโจวมองและยืนอึ้งสักพัก..เพราะฮิซากิงดงามหยดย้อยจนทำเอาคามิโจวหื่นขึ้น(?)
"ข้าจะไปเอาเอง" คามิโจวรีบออกตัว
"(นายท่านหื่น= =;;)" ลูกน้องคิดในใจ
แม่นางฟ้าของข้า ข้าจะไปหาเจ้าเดี๋ยวนี้แหละ!
บนโต๊ะรับประทานอาหารมีอาหารมากมาย ฮิซากิและเทรุนั่งรับประทานอาหารอย่างเงียบๆ
"ท่านพี่ฮิซากิครับ"เทรุพูดขึ้น
"?"ฮิซากิเลิกสนใจอาหารที่อยู่ตรงหน้าก่อนจะมองหน้าน้องชาย
"วันนี้ผมขอไปที่เมือนะครับ"เทรุออดอ้อนพี่สาว
"ไปบ่อยจังนะ..."
"ก็...น่า..ผมไปละ"เทรุลุกจากที่นั่งก่อนจะโบกมือลาฮิซากิและเดินออกไป
ฮิซากิก็ลุกจากที่นั่งและเดินออกไปเดินเล่นในสวนพระราชวังที่มีทุ่งหญ้าสีเขียวดอกไม้สีสดใส แต่แล้วต้องทำให้หญิงสาวต้องหยุดเดินเมื่อเจออะไรบางอย่าง
"ขนอีกา??"ฮิซากิก้มลงไปหยิบขนอีกาขึ้นมาดูอย่างพิจารณาเพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีอีกาบินผ่านมาแถวๆนี้เลย ขนอีกานี้มีความพิเศษอยู่อย่างหนึ่งก็คือขนเป็นสีมันเงาสวยงาม สีดำเรียบไม่มีตำหนิ ฮิซากิพิจารณาเสร็จแล้วก็เก้บมันเอาไว้ เพราะขนอีกานี้มันสวยมากแทบจะไม่ใช่คนอีกาด้วยซํ้า เธอหวังไว้ว่าจะนำมันไปประดับในห้องตัวเองตรงไหนสักแห่ง
แสงอาทิตย์จะลับขอบฟ้าไปไกลก่อนแสงพระจันทร์จะฉายแสงบนท้่องฟ้าสีดำมืดครื้มท่ามกลางดวงดาวนับล้าน...หญิงสาวผู้สูงศักดิ์ก่อนจะนิทราเธอได้หยิบขนอีกามานอนกอดเอาไว้ด้วยโดยไม่สงสัยเลยว่าอะไรทำให้เธอหลงไหลขนอีกาไดุ้ถึงขนาดนี้
ช่วงราตรีดำเนินไปอย่างยาวนานและจะเริ่มเข้าใก้ลวันใหม่ เวลาเกือบๆเที่ยงคืนแล้ว...เป็นเวลาที่นักล่าโลหิตจะออกมา...
"วัตถุดิบไม่ครบ..." ราชันแวมไพร์ยืนนับวัตถุดิบอะไรบางอย่างก่อนจะบอกกล่าวลูกน้องคนหนึ่ง
"อะ..เอ่อ สงสัยตอนที่ผมลำเลียงมามันอาจจะตก..." ลูกน้องพูดอย่างเกรงกลัว
"ห๊ะ!" คามิโจวร้องเสียงดังลั่น
"...." ลูกน้องเดินถอยหลังอย่างหวาดกลัว
"เจ้าออกไปตามหามา!ตอนนี้มันอยู่ไหน" คามิโจวรีบออกการสั่ง
"ยะ..อยู่กับท่านหญิงผู้นี่ครับ" ลูกน้องคนหนึ่งฉายภาพแสงออกมาให้เห็น
"......" คามิโจวมองและยืนอึ้งสักพัก..เพราะฮิซากิงดงามหยดย้อยจนทำเอาคามิโจวหื่นขึ้น(?)
"ข้าจะไปเอาเอง" คามิโจวรีบออกตัว
"(นายท่านหื่น= =;;)" ลูกน้องคิดในใจ
แม่นางฟ้าของข้า ข้าจะไปหาเจ้าเดี๋ยวนี้แหละ!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น