คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 9 ความจริงของสร้อย
ตอน
ความจริงของสร้อย
หลังจากที่เอาหนังสือเล่มนั้นมาได้พวกเขาก็ซ่อนมันไว้เพราะอีกไม่กี่วันก็เป็นวันหยุดแล้วพวกเขาคิดที่จะหาข้อมูลนั้นในช่วงวันหยุด แล้ววันนี้ก็มาถึง
“ฉันต้องขอโทษด้วยนะที่อยู่หาข้อมูลไม่ได้”เฮอร์ไมโอนีบอกเพราะเธอและรอนต้องไปหาคุณนายวีสลีย์ เพื่อไปช่วยงานที่ร้านเกมกลวีสลีย์
“ไม่เป็นไรจ๊ะ ยังไงพี่แฮร์รี่กับฉันก็ออกจากฮอกวอตส์ไม่ได้อยู่ดี ขอให้สนุกนะ”เธอบอกลาทั้งสองคนแล้วก็หันมาคุยกับพี่ชายเธอ
“พี่ฉันเอาหนังสือมาแล้ว เปิดเลยนะ”เฮเลนพูดเธอจึงอ่านหนังสือ
สร้อยเส้นนี้ สามารถป้องกันคำสาปได้ระดับหนึ่งและช่วยคุ้มครองผู้ที่สวมใส่ มีลักษณะ สร้อยสีเงิน จี้สีเขียว ผู้ประดิษฐ์คือศาสตราจารย์เซเวอร์รัส สเนป ประดิษฐ์เมื่อ 30ปี ที่แล้ว เป็นสร้อยในตระกูลสเนป ซึ่งถ้าคนในตระกูลคนใดก็แล้วแต่นำสร้อยนี้ไปสวมให้หญิงคนใด หญิงคนนั้นคือคู่หมั้นของชายที่สวมสร้อยให้ และถ้าสร้อยนี้อยู่กับหญิงใดหญิงคนนั้นจำต้องเป็นผู้หญิงในตระกูลสเนป
เมื่อทั้งสองอ่านจบเฮเลนก็เกิดอาการตกใจจนนิ่ง เพราะสร้อยที่เธอสวมใส่อยู่คือสร้อยของตระกูลสเนป ซึ่งศาสตราจารย์เซเวอร์รัส สเนป เป็นคนทำขึ้นเองและที่สำคัญเธอ เป็นคู่หมั้นของเขา แทบเป็นลม
“เฮเลน เอายังไงล่ะทีนี้”แฮร์รี่พูด แม้จะรู้ว่ามันเป็นสร้อยของศาสตราจารย์สเนป แต่ก็ไม่เคยรู้ความหมายของสร้อย
“ไม่รู้”เธอพูด เธอยังอึ้งกับข้อมูลที่ได้มา
“พี่ว่าเธอเอาหนังสือไปเก็บเถอะ แต่รอบนี้พี่ไม่ได้ไปกับเธอนะพี่ต้องไปหาซิเรียสก่อน โชคดีนะน้อง” แฮร์รี่พูดก่อนจะเดินไปที่ห้องของซิเรียส เฮเลนหยิบผ้าคลุมล่องหนไปที่คุกใต้ดินและใช้คาถาให้ประตูปลดล็อกโดยหารู้ไม่ว่ามีคนแอบอยู่ในห้อง
“เอามาคืนแล้วนะ ฉันไม่น่าใส่สร้อยนี้เลย ยัยเฮเลนเอ๋ย!”
“และเธอก็ไม่ควรแอบเข้าห้องคนอื่นเหมือนกัน คุณพอตเตอร์”เสียงนี้ทำให้เธอต้องยืนนิ่งเหมือนหุ่นเพราะเขาจับได้แล้ว
“ศาสตราจารย์ หนูไม่ได้ตั้งใจนะ”เขาร่ายคาถาล็อกประตูไว้ และเดินเข้ามาหาเธอ
“ไม่ได้ตั้งใจ แล้วที่เธอแอบเข้ามาขโมยหนังสือที่ห้องฉันเรียกว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจล่ะ คุณพอตเตอร์”เขายื่นหน้าเขามาใกล้เธอ นี้แค่การสั่งสอนเล็กๆน้อยๆเท่านั้น
“หนูขอโทษ หนูแค่อยากรู้เกี่ยวกับสร้อยที่หนูใส่นะค่ะ”
“ที่นี้เธอก็รู้แล้วสินะว่าความหมายของมันคืออะไร”เขาพูดพร้อมเอามือยันกำแพงเพื่อปิดกันทางหนีของเฮเลนไว้ เขาเริ่มสนุกกับการแกล้งเธอแล้วสิ
“หนู…หนู…ขอคืนสร้อยให้คุณ”เธอกลั้นใจพูดแต่ก็ยังไม่กล้าสบตาเขาอยู่ดี
“ฉันไม่รับ เธอต้องใส่บางทีถ้าเธอมาถามฉันตรงๆเธออาจจะได้คำตอบที่กระจ่างกว่านี้”เขาเอามือออกจากกำแพงแล้วคว้ามือเธอไปที่ห้องนอนของเขา
“ศาสตราจารย์พาหนูมาที่ห้องนอนทำไม”เธอพูดพร้อมด้วยความหวาดกลัว
“ก็พาเธอมาหาคำตอบยังไงล่ะ”เขาพูดแล้วพาเข้ามาที่ห้องนอนแล้วล็อกประตูห้อง ตอนนี้เฮเลนคิดไปไหนถึงไหนแล้ว
“อย่าคิดทำอะไรบ้าๆนะ”เธอพูดพร้อมเดินหนี
“นี้เธอคิดว่าฉันจะทำอะไร”เขาถาม พร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่เธอ ทำให้เธอถอยหลังไปชนกับกระจก
“ก็…ก็…”
“ฉันจะมาอธิบายเรื่องสร้อยเพิ่มเติม ซึ่งฉันจำเป็นต้องใช้กระจกที่อยู่ในห้องนี้ เธอคิดอะไร เฮเลน”เขาชี้ไปทางกระจกที่เธอชน เฮเลนหน้าแตก เพราะเธอคิดว่าเขา…เอิ่ม…เขา…ช่างเถอะ
“เปล่าค่ะ”เธอพูดแต่คิดหรอว่าเขาจะเชื่อแต่ก็ไม่ถามให้เธออายไปมากกว่านี้
“มานี้ ฉันจะอธิบาย”เขาร่ายคาถาในกระจก ก็ปรากฏเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งก็คือเธอ
“ตอนนั้นที่ฉันให้สร้อยแม่เธอเพราะต้องการให้สร้อยปกป้องเธอ ที่จะไปหลบอีกที่แต่แม่เธอไม่สามารถทำได้เพราะถ้าแม่เธอใส่ให้พลังก็จะไม่มากพอที่จะปกป้องเธอ และการที่จะให้เธอปลอดภัยจากจอมมารเธอต้องเป็นผู้หญิงในตระกูลสเนป ฉันจึงเป็นคนใส่สร้อยให้เธอเองเพื่อยืนยันว่าเธอเป็นผู้หญิงของฉันทายาทตระกูลสเนป”ภาพก็แปรเปลี่ยนเป็นตอนที่เขาสวมสร้อยให้เธอก่อนที่แฮกริดจะพาเธอไปบ้านของลูปิน
“เท่ากับว่าการที่หนูจะปลอดภัยได้ต้องเป็นผู้หญิงในตระกูลคุณ แล้วถ้าเกิดหนูถอดสร้อยนี้ขึ้นมาล่ะ”
“เธอก็จะถูกฆ่าทันทีเพราะเมื่อเธอถอดมันออกผู้เสพความตายจะมาฆ่าเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัว”เขาพูดทำให้เธอตระหนักถึงชะตากรรมที่เธอจะได้รับ
“หวังว่าเธอคงจะไม่ถอดสร้อยเส้นนี้ออก เธอกลับไปพักผ่อนเถอะ”เขาพูด ทั้งสองคนจึงออกมาจากห้องนอนและเฮเลนจะออกจากห้องเธอก็หันมาคุยกับเขา
“ศาสตราจารย์ค่ะ ถ้าหนูโดนฆ่าตายล่ะค่ะ”เธอถามด้วยความกังวลเพราะเธอรู้สึกว่าเธออาจจะถูกฆ่าตายก็ได้
“ฉันไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นเด็ดขาดเฮเลน ฉันจะอยู่ข้างๆเธอ”เขาพูดพร้อมจับมือให้กำลังใจเธอ
“ขอบคุณนะค่ะ คุณเรียกหนูว่าเฮเลนแทนก็ได้นะค่ะ”เธอพูดแล้วก็เดินออกไป เพื่อไปที่ห้องนั่งเล่นกริฟฟินดอร์
“ฉันจะไม่ยอมเสียเธอไป เฮเลน”
ณ.ที่แห่งหนึ่งในความมืด
“เบลลาทริกซ์ เธอแน่ใจหรอว่าเธอจะฆ่ามันสำเร็จ”ผู้เสพความตายคนหนึ่งพูดขึ้นหลังจากที่เห็น
เธอกลับมา
“แกจะบอกว่าฉันไม่มีความสามารถในการฆ่าหรอ”เบลลาทริกซ์พูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาษเพราะ
หลังจากกลับมาจากป่าต้องห้ามเบลลาทริกซ์ก็พยายามหาวิธีที่จะกำจัดพี่น้องพอตเตอร์
“ไม่ใช่อย่างนั้น เธอก็รู้ว่ายัยเด็กเฮเลนมีสร้อยผู้พิทักษ์”เขาพูดเพราะได้ยินว่าเฮเลนมี
สร้อยผู้พิทักษ์นั้นแปลว่าเธอเป็นผู้หญิงในตระกูลสเนป
“ไม่เห็นยาก ฉันก็จะทำลายมันซะ”
“โอ้ย!ปวดหัว”เฮเลนเอามือแตะที่หัวเพราะอาการปวดหัวคล้ายมีมีดมาแทงที่หัวมันเป็นสัญญาณ
ที่ไม่ค่อยดีนัก
“เป็นอะไรรึเปล่า เฮเลน”เฮอร์ไมโอนีถามเมื่อเห็นเธอที่กำลังเลือกหนังสือที่ห้องสมุดอยู่ดีๆก็
เกิดอารปวดหัว
“ฉันปวดหัวนะ เดี๋ยวฉันมา”เธอพูดจบก็ออกจากห้องสมุดมุ่งหน้าไปที่ทะเลสาบเพื่อไปหาแฮร์รี่
“พี่แฮร์รี่”เธอเรียกทำเอาแฮร์รี่ตกใจ
“เฮเลนน้องปวดหัวใช่ไหม”
“ใช่ พี่ก็เจ็บที่แผลเป็นใช่ไหม”แฮร์รี่พยักหน้า
“สงสัยจะมีเรื่องที่ไม่ดีเกิดกับพวกเรา”แฮร์รี่พูดทำเอาเธอถอนหายใจอย่างกังวล
“จะเอาต่อ”เธอถามขึ้น
“ไปบอกซิเรียสก่อน ไปกันเถอะ”ทั้งคู่วิ่งไปที่ห้องของซิเรียสและเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
“เธอสองคนต้องระวังตัวไว้ ฉันจะบอกศาสตราจารย์ดับเบิลดอร์เอง”ซิเรียสพูดแล้วทั้งสองก็ไปที่
ห้องพัก
“แฮร์รี่ เฮเลน พวกเธอหายไปไหนมา”เฮอร์ไมโอนีถาม
“รอน เฮอร์ไมโอนี เบลลาทริกซ์กำลังมา”แฮร์รี่เป็นฝ่ายพูดพวกเขาทั้งสองตกใจมากที่รู้ว่าตอนนี้
เพื่อนทั้งสองคนของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย
“ยัยแก่นั้นจะมาหาพวกเราหรอ”รอนพูดด้วยท่าทางและน้ำเสียงตื่นกลัว
“ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพวกเธอ ไปนอนเถอะ”เฮอร์ไมโอนีพูดโดยไม่รู้ว่าการสนทนา
ดังกล่าวได้รู้ถึงศาสตราจารย์ปรุงยาแห่งฮอกวอตส์ อาจารย์ใหญ่และ พ่อทูนหัวของพี่น้อง
พอตเตอร์ที่ส่งนกพิราบที่พวกเขาร่ายมนต์ไว้ให้ได้ยินการสนทนาทั้งหมดของทั้ง 4คน
“เราต้องเตรียมแผนแล้ว”
ความคิดเห็น