คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ชอบ (ฉากเรท)
EP11
.
.
.
มือหนาลูบแ้มเนียนเบาๆแล้วประทับริมฝีปาล ลิ้นสาสอแทรเ้าไปในโพรปาหอมหวาน เปลือาู่สวยหลับแน่น ลิ่นาวาปลายลิ้นนรหน้าทำเอาเธอแทบอาเียนออมาแ่ลับทำไ้เพียทนรับวามทรมานนี้เอาไว้ มือหนาลูบไล้ามเ้าอวบพร้อมับเี่ยยอประทุมถันเล่นนพอใเา็หยุารระทำแล้วผละูบออ…
“เี๋ยวเพล็ินเอรับ เพราะเพล้ออยู่ับผมแบบนี้ ลอไป..” มิระิบออมาเบาๆที่้าใบหูเธอ แล้วประทับูบลบนใ้ามน ร่าหนาเอี้ยวัวึ้นไล่สายามอเรือนร่าาวเนียนรหน้า อีทั้ใบหน้าิ้มลิ้มอนใ้ร่า มันวระเป็นอเานเียว..
ในวินาที่อมาใบหน้าหล่อเหลา็้มลรหน้าท้อแบนราบปลายลิ้นอุ่นร้อนลาเลียวนอยู่แบบนั้นแล้วไล่ลมานถึหน้าาอ่อน ารระทำอเาส่ผลให้เพลพิ้อออแรบีบมือัวเอแน่น ร่าายสั่นเทาราวับลูน..
“อื้มส์...”
น้ำเสียแหบพร่าำรามออมา้วยวามรู้สึอบใ ปลายลิ้นแะลระหว่าสอรีบอีรั้ ายหนุ่มอนไโพรนุ่มอย่าอ้อยอิ่ ่อนะรีรายเรียวลิ้นเ้าไป้าในออแรเร่เร้าเม็เสรเปียแะ้วยเลือไม่สะทสะท้านหรือแสอาารออมาใๆ ลับันใบหน้าลับสุสม...
“ฮึ หยุสัที ออไปาีวิหนูไ้มั้ย” เพลพิเม้มปาแน่น เธอหวาผวาผู้ายรหน้านเหื่อผุามรอบหน้าผามน
“ทำไมเพลอบผลัไสผมั..” มิหยุารระทำสายา้อมอเพลพิาั้นเอาำอบ เมื่อนัวเล็เียบเอาแ่มอไปทาอื่น เาึระุยิ้มยาะาเาออมา ภายในใิว่าเธอำลัสนใผู้ายนอื่นมาว่าัวเอ “เพลไม่รัผมแล้ว..”
“หนูไม่เยพู้วย้ำว่าหนูรัุ..” ใบหน้าหล่อเหลาาวาบ ายหนุ่มลั้นอารม์เอาไว้ภายใ้ใบหน้าเรียบนิ่ มือหนาลูบไล้แ่นายัวเอนมันพอโ เพลพิหันลับไปมอารระทำอเา้วยแววาื่นลัว..
สวบ!!!
“รี๊!” ใบหน้าหวานส่ายปิเสธสัมผัสหยาบโลน เมื่อมิระแทแ่นายให่เ้าลาร่าเธอที่โลมไป้วยเลือ มือหนาับเอวอเอาไว้แน่นแล้วโน้มัวลมาหาเธอ แรระแทหนัหน่วเริ่มถาโถมใส่ร่าเล็..
ปึ! ปึ! ปึ! ปึ!
“เพลพูแบบนี้ ผมน้อยในะ...” มิพูออมา้วยน้ำเสียเยือเย็น สายา่อนรอยยิ้มมอใบหน้าหวาน้วยวามหลใหล เอวสอบออแรเป็นัหวะถี่ๆ มือหนาเรียวแนู่สวยเอาไว้ “ไม่รัผมแล้วเพลรัใร หื้ม?”
“อ๊ะ...ะ…เ็บ”
“อบำถามผมหน่อยนี..” พายุุใบหน้าเ้าที่ลำอระหแล้วบเม้มเนื้อเนียนนเิรอย ลมหายใอุ่นร้อนที่เริ่มถี่ึ้นเรื่อยๆามแรโยเป่ารไรนอ่อนนร่าายมันนลุันึ้นทั่วร่า วามให่โผลุบเ้าผลุบออร่าเธอไม่หยุ...
“หนู มะ...ไม่ไ้อบใรทั้นั้น อ๊า!”
“ีมารับ...เพราะถ้าเพลอบนอื่น เพละไม่มีโอาสไ้มอโลภายนออีเลย เ้าใที่ผมพูใ่มั้ย?”
“อึ...” ำู่อมิทำให้เธอไม่เ้าใในสิ่ที่ายหนุ่ม้อาระสื่อ แ่สัมผัสถึอะไรบาอย่าภายใ้ำพูนั้น เพลพิึเลือที่ะเียบ แม้ารระทำอเาะวนนลุมานาไหน เธอ็้อผ่านืนนี้ไปให้ไ้..
“เพลเียบแบบนี้ แสว่าเ้าใแล้ว?”
“ะ...เ้าใแล้ว..อื้อ!” เพลพิลั้นใอบออไปไม่เ็มในั เธออบออไปให้มันบๆเพื่อเอาัวรอ ำพูอมิ่อนหน้านี้ระุวามหวาผวาอเธอเป็นไ้ี..
“เ็ี...”มิที่้อารไ้ยินำอบแบบนี้าปาหิสาวเอ่ยมเธอ มือ่อยๆเลื่อนึ้นไปแะเ็มัที่รั้อมือเล็ไว้ แล้วสอนิ้วประสานเ้าไป่อนะลบนเีย ใบหน้าเหยเผละออาออหอมรุ่น สายาวาบวาม้มมอนใ้ร่าที่ใบหน้าหวานบิเบี้ยว..
“อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...อ๊า!” สายาที่เอ่อลอไป้วยม่านน้ำามอนบนร่า้วยวามุแทบาใ เสียราไม่เป็นศัพท์หลุออมาารีบปาบาไม่หยุ บนเียเล็ๆสั่นสะเทือนามแรมหาศาล ลิ่นาวเลือที่ไหลระิบออมาเรื่อยๆไหลามเรียวาออมาไม่หยุ..
“เพล...อ๊า!” มิราื่อนัวเล็ออมา สายาหลใหลมอใบหน้าหวานยิ่มอยิ่รู้สึอบนใ้ร่าึ้นมาึ้นทุวินาที นไม่อยาให้เธอไปอบใร หรือมีผู้ายนไหนเ้ามาีบ พอิถึเรื่อผู้ายเอวสอบ็ใส่แรทั้หมเ้าร่าเธอรุนแรึ้นเรื่อยๆ
1 ั่วโม่อมา…
ั่บ! ั่บ! ั่บ! ั่บ!
ั่บบ!! ั่บบ!! ั่บบ!!
“อ๊า!! อ๊ะ!! บะ...เบา หนูุ โอ๊ย!!” น้ำเสียสั่นเรือพูออมาเธอเหลือบมอระหว่าุเื่อมที่ปราแ่นายอวบให่โลมไป้วยเลือผลุบเ้าผลุบออ้วยหัวใที่เ้นระทึ อบาร้อนผ่าว่อนที่หยน้ำสีใสะไหลอาบพวแ้ม มันุเสียวนน้ำาเล็..
“ผมเบาไม่ไ้แล้วนี...อ๊า~” มิอบออมา้วยวามรัวนใ่อนะ้มหน้าลอเลียที่พวแ้มเนียนใส ยิ่ไ้ยินเสียรวราบวับเสียเนื้อระแทเนื้อยิ่ระุ้นอารม์ิบเถื่อนในร่าาย พอ้มมอระหว่าุเื่อมที่เ็มไป้วยเลือวามหลใหล็ทวีูมาึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ!!..อ๊าย!!” สอมือที่สอประสานนิ้วันอยู่เร็แน่นนเิเส้นเลือปูโปนึ้นามท่อนแนำยำ เรียวาู่สวยอ้าออโยปิิริยา ร่าายแนบแน่นันอย่าเร่าร้อน อาาศภายในห้ออบอ้าวึ้นมาเรื่อยๆ เิเหื่อไหลโลมามเรือนร่าที่ำลัสอประสานเป็นหนึ่เียวันนมันวาว..
“เพลอบมั้ย?” มิระิบถาม้าใบหูเล็ แล้วบเม้มเบาๆหยอล้อเธอ “ผมอบเพลมาเลยนะ อบเพลนเียว...” ำบออบที่มัะไ้ยินาายหนุ่ม ทำเอาเพลพิหลับาแน่น เหมือนหนีวามริที่ำลัเผิอยู่
“.....”
้านมิที่ไม่ไ้ยินเธออบโ้อะไรมือหนาลูบผิวปาแระเรื่อให้เผยอึ้น ่อนะแะลิ้นเ้าไป้าใน ลิ้นสาเี่ยวพันับเรียวลิ้นบาสลับับูเม้มไป้วยในอนที่ระแทเอวลมา ใบหน้าหวานพยายามเบือนหนีแ่ลับถูายหนุ่มไล่้อนให้นมุม แล้วพร่ำูบนัวเล็ไม่ปล่อยโอาสให้หายใ...
๊วบ! ๊วบ!
“อื้อ!” เพลพิราอู้อี้ในลำอ ร่าายเริ่มเร็ระุึ้นมาทั้ร่า มวลน้ำำนวนมาที่พร้อมะปลปล่อยัเ็ม่อท้อ เหมือนับอาารปวี่แ่มีเส้นบาๆอะไรั้นไว้อยู่..
“เสียวมาเลยเพล...อื้มส์~” แ่นายให่ที่รับรู้ถึแรอรัผละูบออ มิปล่อยมือเล็ให้เป็นอิสระแล้วเอี้ยวัวึ้น ่อนะับเรียวาู่สวยลับที่นอนให้อ้าออ แล้วสาแรทั้หมใส่ร่าเพลพิ นร่าเล็สั่นลอนอย่าบ้าลั่...
ั่บบ!! ั่บบ!! ั่บบ!!
“อ๊ะ...อ๊า!..อ๊า!..อ๊า!..อ๊าย!!”
“โอ้ว!” มิเปล่เสียราออมาอย่าห้ามไม่อยู่ มืออี้าับหน้าท้อแบนราบเอาไว้แน่น สายาหยาเยิ้มมอใบหน้าหวานที่ำลัเิึ้นสะโพลมแอ่นรับสัมผัสอัโนมัิ มือเล็วานสเปะสปะหาที่พึ่.. “ะแแล้ว..อ๊า!”
ั่บ!!! ั่บ!!! ั่บบ!!!
“อ๊า...อ๊า...อ๊ะ!!..อ๊าย!!”
“อ๊า!!” ร่าหนาเร็ระุปล่อยสายธารอุ่นร้อนสีาวุ่นพุ่ระูเ้าร่าเล็ในวินาที่อัน เสียรวรา่อยๆสบล หิสาวสภาพผมเผ่ายุ่เหยินอนหอบหายใบนเียราวับผ่านารวิ่มาราธอนมา หน้าท้อแบนราบระุเร้าๆ ่อนที่มิะถอแ่นายออ แล้ว้มหน้าลที่สอรีบเลม...
“ะ...ะทำอะไระ มะ...ไม่เอาแบบนั้นแล้วนะ” เพลพิสะุ้ึ้นมาในทันใ เมื่อมิมีท่าทีะ้มลระหว่าาเธอที่อาบเ็มไป้วยเลือสีแสปะปนับน้ำาม ใบหน้าหวานีเผืออย่าเห็นไ้ัเน แ่ายหนุ่มลับยยิ้มอ่อนให้เธอ...
“อเพลมันเปื้อน ผมะเ็ให้..”
“มะ..ไม่้อ่ะ หนูไม่้อาร..ุไม่นึรัเียบ้าเลยรึไ” เพลพิพูออมาเสียสั่นเรือ เธอลุึ้นนั่บนเียแล้วพยายามใ้มือันศีรษะโออ มิึเลื่อนมาับ้อมือเล็เอาไว้แน่นแล้ว้อนามอใบหน้าหวาน..
่อนะยื่นใบหน้าเ้าไปุที่อนิ่มแล้วพรมูบเนินอวบาวนวล “ผมไม่เยิรัเียเพลเลยนะ ทุอย่าที่เป็นเพลผมอบหม...” ปลายลิ้นร้อนยื่นออมาเี่ยยออเธอเล่นพร้อมับสบาันไป้วย ไม่นานมิ็หยุารระทำแล้วพูึ้นมาอีรั้.. “รนี้็อบ...”
พูบายหนุ่ม็เลื่อนมาที่พวแ้มเธอแล้วุ๊บมันเบาๆ “รนี้็้วย..” ่อนะมาหยุที่รีบปาแระเรื่อ มิูบลบนผิวปาเธอแล้วมอบยิ้มอ่อนไปให้ “อบไปหมเลย…”
ปิท้าย้วยารับมือเรียวยึ้นแล้วสูมเ้าไปเ็มปอ ทำเอานัวเล็ารอาารสั่นเทาึ้นมาไม่หยุ ยิ่เาแสออว่า้อารเธอมาเท่าไหร่ หิสาวยิ่อยาหนีไปไลๆให้มาึ้นเท่านั้น...
“เพลไ้ยินผมมั้ย...ว่าผมอบุ” เพลพิเผลอิปลายเล็บลผ้าปูที่นอนแน่น เพราะเหุผลอะไรเาถึไ้อบเธอมานานี้ทั้ที่ไม่เยรู้ัันมา่อนแล้วทำไมทั้ที่เธอพยายามไปาเามาึ้นเท่าไหร่ ูเหมือนว่าายหนุ่มะยิ่ามเธอเหมือนโ๊เอร์มาึ้นเท่านั้น
หิสาวนั่ิพร้อมับวามรู้สึระอัระอ่วน ลิ่นาวอเลือยัลอยอบอวลภายในห้อ ที่นอนเ็มไป้วยราบเลือ เาบัับเธอแม้ระทั่สิ่ที่เธอำลัเป็นอยู่ยัไม่ละเว้น ผู้ายนน่าลัวเินว่าที่เธอะรับไ้...
“ไ้ยินผมใ่มั้ย?”
“อึ...ะ...ไ้ยิน่ะ”
เพลพิัริมฝีปาแน่น เธอแทบลั้นน้ำาเอาไว้ไม่อยู่ ืนร้อให้ออมารนี้ น้าายิไปเอ และัถามว่าไม่อยาอยู่ับเาึ้นมาอี เธอไม่อยาอบอะไรที่มันฝืนใไปมว่านี้แล้ว...
“เพล็้ออบผมนเียวเหมือนันนะ อย่าอบนอื่น เ้าใที่ผมพูใ่มั้ย?”
.
.
.
รู้แล้ว่ะว่าอบมา555555555555555555555
อบมานแอบนลุเลย????
ืนนี้เอNCันอีอนนะะ❤️
Next...
“เมื่อืนเพลทิ้ผมไว้นเียว อนนี้เพล้อรับผิอบผมนะ...”
ความคิดเห็น