Bad love เราโง่เอง ที่รักนาย

ลำดับตอนที่ #2 : นายเองเหรอ!?!

"ชั้นสอง...ติดกับบอร์ดติดผลงานนักเรียน..."
ฉันเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง พร้อมพึมพำแบบนี้ตลอดทาง
"ถึงซะที เอ๋ แต่ เฮ้ย!"
เฮ้ย! ลืมไป ฉันเป็นเด็กใหม่นี่จะนั่งตรงไหนล่ะ
"อ้าว เธอคนเมื่อกี้นี่นา"
"หืม?"
อ้าวนายนั่นนี่ งั้นลองขอนั่งโต๊ะของนายไปก่อนล่ะกัน ฮี่ๆ
"ฉันขอนั่งโต๊ะนายก่อนดิ ฉันเป็นเด็กใหม่น่ะ"
"โห่ เสียใจด้วยคับเจ๊  ไม่-ได้!"
"อ้าว ไมล่ะ"อ๊าก! ทุกคนได้ยินมั๊ย? เขาเรียกฉันว่าเจ๊!
"ไม่รู้ดิคับ ไปแล้วนะคับ อ้อ เดี๋ยว"
"จะให้ฉันนั่งด้วยแล้วสินะ!"เย้ สวรรค์เป็นใจจริงจ...
"ป่าว ฉันสงสัยว่าหน้าเธอคุ้นๆนะ"
"คุ้น? คุ้นยังไงยะ"
"เหมือนคนที่ฉันเจอตอนปิดเทอม ตอนที่เล่นบอลแล้วบอลไปกระแทกโดนหน้าเธอไง ใช่มั๊ยล่ะ?"
"อ๊าก! นายเองเรอะ นายเจย์!"
"ค้าบบบ ป๋มเอง จำชื่อแม่นยังงี้...ชอบป๋มใช่ป่ะล่า..แหม...ป๋มคิดหนักน้า"
"อ๊ากกกก!"
"ฮี่ๆ ไปล่ะ"
"เดี๊ยววว~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~"
"ไร จะขอป๋มแต่งงานเหรอ ว้าย..."
"กรี๊ดดดด! ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ!"
"เฮอะ! แล้วไรล่ะ งอลๆ"
"เฮ้อ!"ใจเย็นไว้...เกรซคนดี...ใจเย็นๆ...."เพื่อ...เป็นการไถ่โทษ..นายต้องให้ฉันนั่งโต๊ะนายก่อน!"
"นี่ ก็บอกว่าไม่ด..."
"ต้องได้!"
"ชิ ก็ได้"
ฮ่าๆ มารยาจริงๆเลยฉัน
"เจ๊!"
เจ๊อีกแระ เฮ้อ!
"ฉันไปเล่นบอลกับเพื่อนก่อนนะ อย่าให้แมลงสาบเข้าโต๊ะฉันล่ะ"
เออ ฉันจะปล่อยให้ทั้งแมลงสาบ แมงมุม เข้าโต๊ะนายให้หมดเลย
"โต๊ะนายนี่รกจริงๆ"
ใต้โต๊ะนายนี่มีทั้งกระดาษ ดินสอปากกา ยางลบ ขี้ยางลบ กระดาษขยำเล่น ดินสอกดพังแล้ว บลาๆๆ ไม่เรียกว่ารก แล้วจะให้เรียกว่าไรล่ะ
"ช่างเหอะ"

G  Minor!