คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Time's up - The Last Time
The Last Time
02:10 AM & 03:29 PM
มองดูท้องฟ้าอย่างเลื่อนลอย
แม้ตอนนี้จะไม่มีเธออยู่เคียงข้างกัน แม้มันจะแสนทรมาน
แต่ความทรงจำมากมายก็จะยึดเหนี่ยวสองเราไว้
ฉันคิดถึงเธอ..
(Hold On – Roy Kim)
นาฬิกาบนโต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไปอย่างไม่บกพร่อง เสียงแจ้งเตือนเมื่อก้าวเข้าเช้าวันใหม่ดังขึ้น บ่งบอกว่าใกล้หมดเวลาที่เธอจะอยู่ในบ้านหลังนี้แล้ว นัยน์ตาคมมองไปรอบๆเพื่อดูสิ่งของที่ยังหลงเหลืออยู่ ก่อนสายตาจะสะดุดกับกล่องลังอัดเต็มไปด้วยอัลบั้มภาพและรูปถ่าย ความทรงจำเก่าๆไหลเวียนเข้ามาเมื่อเปิดดูภาพเหล่านั้นอีกครั้ง รอยยิ้มสดใสที่ปรากฏในภาพเป็นสิ่งที่เธอคิดถึงอยู่เสมอ ป่านนี้ผู้หญิงคนนั้นอาจจะกำลังทัวร์คอนเสิร์ตหรือร้องเพลงอยู่ที่ไหนซักที่ เธอเก็บอัลบั้มลงกล่องและปิดมันไว้อย่างเดิม บางทีตอนนี้อาจถึงเวลาที่เธอจะทำตามความฝันบ้างแล้วก็ได้
เส้นทางที่คังซึลกิเลือกเดินต่อนั้นคือการไปเรียนต่อด้านถ่ายภาพที่นิวซีแลนด์ ในขณะที่เบจูฮยอนกลายเป็นศิลปินดังแนวหน้าของประเทศ นาฬิกาชีวิตของทั้งคู่เริ่มเดินต่างกัน ซึลกิมุ่งมั่นจะสร้างสตูดิโอของตัวเองในอนาคต การเรียนที่นั่นไม่ลำบากมากอย่างที่คิด คงมีเพียงความเหงารอบกายเท่านั้นที่ยังไม่เคยจางหายไป
ส่วนจูฮยอนก็ยังทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนเดิม อัลบั้มและยอดขายของ Red Velvet ขายได้ทะลุเป้าหมายและขึ้นชาร์ตเพลงอันดับหนึ่ง การประสบความสำเร็จได้อย่างรวดเร็วทั้งที่พึ่งเดบิวต์ทำให้วงของเธอเป็นที่จับตามองเป็นอย่างมาก ทั้งที่ได้ใช้ชีวิตท่ามกลางแสงไฟที่สาดส่องและเสียงเชียร์ที่ดังขึ้นเรื่อยๆตามที่เคยวาดฝันไว้ แต่ในเวลานี้จูฮยอนกลับรู้สึกว่าตัวเองเหงาเหลือเกิน..
“แกแต่งเพลงนี้เองจริงหรอ?” ซนเวนดี้เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอที่มาเรียนนิวซีแลนด์ด้วยกันถามขึ้นเมื่ออ่านกระดาษในมือจบ
“อืม ตอนไปถ่ายรูปเมื่อวานอ่ะ” เธอตอบอย่างไม่ใส่ใจ และนั่งลงที่โซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน
“อัดเพลงนี้กันมั้ย ฉันอยากฟังอ่ะ เดี๋ยวเล่นกีต้าร์ให้เลย” ท่าทางตื่นเต้นของเวนดี้ทำให้ซึลกิหลุดขำออกมา เวนดี้จัดว่าเป็นผู้หญิงที่น่ารักเลยล่ะ ถ้าไม่ติดว่าชอบทำตัวเหมือนเด็กๆแบบนี้น่ะนะ
“เห็นแก่ตาโตๆของแกหรอกนะ” ซึลกิส่ายหัวเบาๆเมื่อเวนดี้กระโดดโลดเต้นหลังจากเธอบอกว่าจะอัดเพลงนี้ด้วยกัน
“แกเปิดกล้องรอเลย เดี๋ยวฉันไปหยิบกีต้าร์แป้ป” ซึลกิมองตามเวนดี้ที่เดินหายเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง นัยน์ตาคมก้มลงมองกระดาษเนื้อเพลงในมือที่เต็มไปด้วยรอยขีดเขียนอีกครั้ง
Hold On
เวลาไม่เหลือแล้วล่ะ
การจากลามาหาเราอีกครั้งแล้ว
ฉันมองตาเธอและตราตรึงเสี้ยวเวลานี้ไว้
แม้จะไม่ได้พูดอะไรกันแต่ก็รู้ว่าคิดอะไร
เพราะเราต่างก็รู้ใจกันและกันดี
ฉันคงจะคิดถึงเธอ แต่ไม่ต้องกังวลเรื่องฉันหรอกนะ แค่อดทนไว้
เราต่างก็รู้ว่ามันไม่ง่ายเลย
ที่จะใช้ชีวิตโดยไม่ได้อยู่เคียงข้างกัน
แต่เราก็มาถึงจนจุดนี้แล้ว
ใช้ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ความหมาย
มองดูท้องฟ้าอย่างเลื่อนลอย
จะเป็นแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่กันนะ
ฉันจินตนาการถึงเธอจากภาพถ่าย
‘ฉันคงจะคิดถึงเธอ แต่เธออย่าเจ็บปวดเลยนะ แค่อดทนไว้’
Thx trans joonghyuni
“ฉันว่าพี่ควรไปพักกับพวกเรานะ โหมซ้อมหนักแบบนี้เดี๋ยวก็แย่เอาหรอก” เมมเบอร์เรดเวลเวทต่างเป็นห่วงลีดเดอร์ตัวเล็กแสนดื้อที่เอาแต่ซ้อมจนไม่พักผ่อน การซ้อมน่ะดี.. แต่มันก็ต้องไม่ใช่การฝืนตัวเองหนักจนหน้ามืด หากไอรีนเป็นอะไรขึ้นมา มันไม่ได้เกิดผลกระทบกับตัวเองเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ยังกระทบกับตารางงานของวง และคอนเสิร์ตที่กำลังจะจัดขึ้นอีกด้วย
“ไปพักกันก่อนเลย พี่ยังจำท่าได้ไม่แม่น พวกเรากลับมาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเพราะพี่หลายรอบ” น้องเล็กของวงอย่างจอยถอนหายใจออกมาเพราะความดื้อรั้นของพี่คนโตอย่างไอรีน รอยยิ้มเหนื่อยๆบนใบหน้าของคนเป็นพี่สร้างความหนักใจให้กับทุกคนในที่นี้ ยังไม่ทันที่เมมเบอร์อีก 4 คนจะพูดอะไรต่อ ร่างของไอรีนก็ทรุดลงกับพื้น
“พี่ไอรีน!!!!”
“ทำไมพี่ดื้อแบบนี้นะ” รอบเตียงคนไข้ ‘เบ จูฮยอน’ ถูกล้อมไปด้วยเมมเบอร์เกิร์ลกรุ๊ปชื่อดังอย่างเรดเวลเวทครบทุกคน สายตาเป็นห่วงจากน้องๆในวงทำให้ไอรีนรู้สึกผิดขึ้นมา ทั้งที่เธอเคยรับปากใครคนหนึ่งไว้ว่าจะดูแลตัวเองให้ดีแล้วแท้ๆ..
‘…ถือว่าเป็นกระแสที่กำลังมาแรงในโซเชี่ยลเลยนะคะ โดยเนื้อหาของเพลงเกี่ยวกับการเลิกราของคู่รัก ที่แม้จะไม่ได้อยู่เคียงข้างกันแล้วแต่ยังคงคิดถึงช่วงเวลาเก่าๆนั้นอยู่ เรียกได้ว่าเก่งทั้งด้านถ่ายภาพและด้านดนตรีเลย ก่อนจากกันวันนี้เรามีคลิปสั้นๆมาให้ชมค่ะ’
การรายงานข่าวบันเทิงช่วงหัวค่ำเรียกความสนใจจากคนในห้องได้เป็นอย่างดี หน้าจอของทีวีปรากฏคลิปวิดิโอของผู้หญิงสองคนที่กำลังร้องเพลงและดีดกีตาร์ด้วยท่าทางสบายๆ
“เป็นนักร้องอาชีพได้เลยนะเนี้ย” หนึ่งในสมาชิกเรดเวลเวทเอ่ยออกมา ทั้งหน้าตา น้ำเสียง ความเป็นธรรมชาติที่สื่อออกมาทำให้เธอไม่สามารถละสายตาจากเขาทั้งคู่ได้เลย
“คังซึลกิ..” ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ.. ที่เราทั้งคู่ไม่ติดต่อกันอีก ไม่เห็นรอยยิ้มที่สดใสของคังซึลกิ ไม่ได้ยินเสียงที่คอยปลอบโยน ไม่ได้รับสัมผัสจากอ้อมกอดอันอบอุ่น เธอเอาแต่มองไปข้างหน้าจนไม่สนใจคนที่คอยดูแลเธออยู่ข้างหลัง คังซึลกิที่เธอเห็นจากทีวีดูโตขึ้นมาก เขาดูเป็นผู้ใหญ่ที่นิ่งและสุขุมกว่าเก่า คังซึลกิในตอนนี้ไม่เหมือนคนที่เบจูฮยอนเคยรู้จัก..
“หืม พี่รู้จักด้วยหรอคะ?” จอยหันมาถามเธอ น้ำเสียงที่ดูประหลาดใจของน้องเล็กช่วยให้เบจูฮยอนระบายยิ้มอ่อนๆออกมา เธอไม่เข้าใจตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมถึงเลือกที่จะตอบจอยไปแบบนั้น
“พี่ไม่รู้จักเขาหรอก”
ความทรงจำเก่าๆและช่วงเวลาที่ดีเหล่านั้น.. เธอไม่เคยลืมมันได้เลย แต่วันนี้เราทั้งคู่ได้แยกกันเดินตามเส้นทางของตัวเองแล้ว จูฮยอนยังคงคิดถึงคังซึลกิเสมอถึงแม้ว่าเด็กคนนั้นอาจจะไม่รับรู้ถึงความรู้สึกนี้เลยก็ตาม
“แกอยากลองโชว์ฝีมือถ่ายภาพที่แกสะสมมาหลายปีป้ะ” เวนดี้พลิกหนังสือในมือไปมา สายตายังจับจ้องอยู่กับตัวอักษรภาษาอังกฤษมากมายตรงหน้า
“ก็อยากนะ ทำไมหรอ” ซึลกิมองเพื่อนสนิทที่นั่งคิ้วขมวดตรงโซฟา
“มีพี่ที่รู้จักเค้าติดต่อมาอ่ะ เผื่อแกสนใจ” เวนดี้หยิบนามบัตรจำนวนหนึ่งออกมาวางบนโต๊ะ
“ที่เกาหลีเนี้ยนะ? ร่วมงานกับศิลปินชื่อดังมากมาย? วุ่นวาย ไม่เอาหรอก” ซึลกิคว่ำนามบัตรลงอย่างเดิม ความจริงเขาก็ไม่ได้เลือกงานมากหรอก แต่แค่เห็นคำว่า ‘ศิลปินชื่อดัง’ แล้วอยากเดินหนีเฉยๆ
“เอ้า แกคิดว่าเค้าจะเปิดสตูร้างทำเป็นพิพิธภัณฑ์รึไง ทำงานนะเว้ย” เวนดี้เถียงกลับ เธอต้องโน้มน้าวซึลกิให้ได้ ความจริงพี่เค้าติดต่อเธอไปเป็นตากล้องให้ แต่เธออุตส่าห์วางทริปเที่ยวอเมริกาไว้ดิบดีแล้วนี่นา ก็เลยเผลอรับปากไปว่าจะส่งเพื่อนไปแทน
“เฮ้อ ถ่ายใครล่ะ เมื่อไหร่ด้วย” ซึลกิถอนหายใจอย่างเซ็งๆ เธอจะคิดซะว่าหาอะไรทำแก้เบื่อช่วงปิดเทอมนี้ละกัน
“เยส!! แกตกลงใช่ป้ะ อาทิตย์หน้าเตรียมตัวได้เลยเพื่อน เห็นพี่เค้าบอกว่าเป็นบอยแบนด์ซักวงอ่ะ ฉันก็จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน” เวนดี้กอดคอซึลกิด้วยความดีใจ อย่างน้อยตอนนี้เธอก็รอดแล้วล่ะ แผนเที่ยวอเมริกาช่วงปิดเทอมของเวนดี้ใกล้เป็นจริงแล้ว โทษทีนะซึลกิยา~
“ถ้าฉันรู้ว่าแกโยนงานให้ฉันแล้วหนีไปเที่ยวแกตายแน่ซนซึงวาน” ซึลกิชี้หน้าเพื่อนสนิทตัวดีที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ให้มันได้อย่างนี้สิ.. รู้สึกเหมือนถูกหลอกไปทำงานเลยแฮะ- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
40 เปอร์ก่อนนะคะ :P
แล้วเจอกันค่ะ ฝากฟิค BE IN LOVE #ฟิคซรบอล ด้วยนะคะ<3
ความคิดเห็น