ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Yugbam ] เจ้าชู้ Playboy Ft. Got7

    ลำดับตอนที่ #3 : Playboy {0.2} #Yugbam 100%

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 58




    Playboy {0.2} 

     

     

    หลังจากที่แบมแบมลากไอเจ้าตัวเเสบประจำร้านออกไปทั้งร้านก็เข้าสู่ภาวะปกติ พวกเกามุงก็เริ่มกลับไปนั่งที่ของตัวเองพร้อมเตรียมกดคลิปลงยูไลท์เป็นว่าเล่น

     

     

    ยัยผีบ้าสองคนเมื่อกี้ก็เหมือนจะใจหลุดลอยไปตั้งเเต่ที่แบมแบมเดินมากำหลาบซะอยู่หมัด ก็นั่งเพ้อฝันถึงเเต่ใบหน้าแบมแบมตลอดเวลา

     

     

    เจ้าของร้านทั้งสองคนยังคงนั่งยิ้มแป้นกับผลงานชิ้นโบเเดงที่น้องชายสุดที่รักของเข้าทำไว้ ทั้งสองคนรู้สึกถึงความสบายหูอย่างที่ไม่ได้สัมผัสกันมานาน

     

     

    " อ่า...เเม่งเงียบสงบดีจัง " เเจ็คสันพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี

     

     

    " มากเลย...หูกูนี่โล่งสาสสสส~ " จูเนียร์ยิ้มจนเห็นตีนกา ไม่ต่างอะไรกับเจบีที่ก็ยิ้มเห็นเงิงของตัวเองเช่นกัน

     

     

    " ว่าเเต่ไอมาร์คหายไปไหนหล่ะเนี่ย " จูเนียร์

     

     

    " ไปเอาของหล่ะมั้งเห็นว่าของขาด " เเจ็คสัน

     

     

    " อ่องั้นหรอ...ไอเเจ็คจัดมาให้กูเเก้วนึงขอเข้มๆวันนี้อารมณ์ดีโว้ยยย~" จูเนียร์ว่าเเล้วยิ้มเห็นตีนกาอีกครั้ง เจบีก็ยิ้มเห็นเงิงตามจูเนียร์อีกเช่นกัน

     

     

    มึงสองคนคงจะอารมณ์ดีมากซินะคุณเจ้าของร้าน

     

     

    " อ่าได้ๆ....โอ้ะ!! " เเจ็คสันคลำมือไปด้านล่างเคาเตอร์พรางจะหยิบเเก้วทรงสวยมาชงเครื่องดื่มให้เจ้าของร้านทั้งสอง เเต่กลับไปพบสิ่งของที่อยากได้

     

     

    " อะไรของมึง " จูเนียร์

     

     

    " เเก้วหมดหว่ะเเฮะๆ " เเจ็คสันยิ้มเเหยะๆ

     

     

    " กูบอกมึงกี่ครั้งเเล้วให้เอาเเก้วเพื่อไว้เยอะๆ...มึงนี่มันหึ่ย ไปๆไปเอาเเก้วมาด่วนๆเลยให้ว่องๆ " จูเนียร์สะบัดมือแบบไล่หมา เเล้วเเจ็คสันก็เดินหายลับไปทางห้องเก็บของ

     

     

    เเจ็คสันเดินเข้าในห้องเก็บของอย่างอยากลำบาก ถ้าไม่จำเป็นเค้าจะไม่เข้ามาปกติจะให้มาร์คเข้ามาเอาของให้มากว่า เพราะห้องมันเเคบมากๆ

     

     

    " เเม่งเเคบชะมัด " เเจ็คสันบ่นออกมาพรางนึกใจ ร้านออกจะใหญ่โต กะอีเเค่ห้องเก็บของนี่พวกมึงช่วยทำใหญ่กว่านี้จะได้ป่ะอีเเสรดดด~

     

     

    " เห้ย!! " เเจ็คสันสะดุ้งเมื่อเห็นมาร์คโผ่ลขึ้นมาอย่างไม่ได้บอกกล่าว

     

     

    " อะไรของมึงเนี่ยไอเเจ็ค...ตกใจหมดอีเหี้ยร้องซะดังอย่างกะเห็นผี " มาร์คจับหน้าอก ถอนหายใจออกมาเบาๆ

     

     

    " ก็มึงเล่นโผ่ลออกมาแบบนั่นกูก็ตกใจดิ " เเจ็คสัน

     

     

    " ก็กูไม่เห็นมึง...เเล้วนี่มาเอาอะไร " มาร์คถามตอนนี้ทั้งสองคนยืนประชัดหน้ากันไม่ไกลเท่าไหร่เเต่บอกเลยว่าอยู่ในนี่กันสองคนห้องเเม่งเเคบเหี้ยๆ

     

     

    " มาเอาเเก้ว " เเจ็คสัน

     

     

    " ให้กูออกก่อนได้ป่ะ ของเต็มมือเลยเนี่ย " มาร์คพูดพรางชูขวดเเอลกอฮอล์สารพัดยี่ห้อ

     

     

    " กูหยิบแปปเดียว...เเก้วมันอยู่ข้างหลังมึงเองกูขี้เกียจออกละ " เเจ็คสันชี้ไปทางเเก้วทรงสวยตรงชั้นด้านหลังมาร์ค

     

     

    " เออๆเร็วๆเลยมึง..เดี๋ยวลูกค้าหายหมด " มาร์คพูดพรางกวักมือเรียกเเจ็คสันให้เข้าไปหยิบเเก้ว

     

     

    เเจ็คสันรีบพยักหน้าเเล้วเดินเข้าไปใกล้มาร์ค ตอนนี้ทั้งสองร่างชิดกันจนไม่มีที่ว่างให้หายใจ เเจ็คสันพยายามเอื้อมมือสั้นๆของตัวเองไปหยิบเเก้วใบสวยบนชั้นวางของที่ไม่สูงมาก

     

     

    เเต่ก็หยิบไม่ถึง เเจ็คสันเลยค่อยๆเขยิบตัวเข้าไปเบียดใก้ลๆมาร์คมากยิ่งขึ้นจนมาร์ครางอือๆเหมือนจะอึดอัด จนปากเเจ็คสันไปสัมผัสซอกคอขาวของมาร์ค ทำให้มาร์คขนลุกซู่

     

     

    พอเถอะไอเเจ็คทั้งเบียดทั้งขนลุกอีสัสกูจะบ้า

     

     

    " ไอเเจ็คไอเหี้ยคอกู...ไอสัสขนลุก " มาร์คโวยวายข้างหูเเจ็คสัน

     

     

     

    " โทษทีหว่ะพอดีเเขนกูสั้น...เเต่ตัวมึงหอมจัง " เเจ็คสันว่าพรางอมยิ้มเเต่ก็นะมาร์คก็คงไม่เห็นหรอก

     

     

    " เดี๋ยวกูยันหน้าให้เร็วๆเดี๋ยวมีคนมาเห็น " มาร์คเริ่มมีเหงื่อไหลออกมา

     

     

    เเม่งร้อนชิบหาย ออกจากตรงนี้ไปได้กูจะบอกอีเจ้าของร้านว่าพวกมึงช่วยทำห้องเก็บของใหม่ทีกูจิเป็นลม

     

     

     

    " ทำไรกันหน่ะ " เสียงเรียบๆใครบางคนดังออกมาทางประตูหน้าห้อง

     

     

    เเม่งกูว่าละว่าต้องมีคนเห็น เเม่งอีตอนดีๆเสือกไม่เห็น ชอบจริงๆนะโผล่มาอีฉากแบบนี้เนี่ย เเจ็คสันหันไปทางต้นเสียงมาร์คก็ชะเง้อมองไปทางเดียวกับเเจ็คสัน

     

     

    " ไอเเจ/สัสเเจ" มาร์คเเจ็คสัน" หน้ามาร์คเริ่มเเดงเพราะอึดอัดเเถมตอนนี้ทั้งสองคนยังมีเหงื่อกเเตกเพราะความร้อนของห้อง ยองเเจที่ยืนดูอยู่ทำหน้าตกใจออกมาเล็กน้อย เเต่ก็ทำหน้านิ่งเช่นเดิม

     

     

    " ไอเเจไม่ใช่อย่างที่มึงคิดนะ " มาร์ค

     

     

    " ..... " เงียบมอง

     

     

    " สัสเเจพวกกูไม่ได้ทำอะไรอย่างนั้นนะเว้ย " เเจ็คสัน

     

     

    " ......" เงียบเเละคิดถึงภาพเเจ็คสันไซร์คอมาร์ค

     

     

    " ละ...แล้วที่มึงเห็นเมื่อกี้เพราะกูเอาเเก้วไม่ถึงเนอะไอมาร์ค "

     

     

    " ชะ...ใช่ " มาร์ครีบตอบ

     

     

    " ....... " มีเเก้ตัวให้กันด้วย

     

     

    " มึงอย่าปล่อยข่าวมั่วๆนะมึง " เเจ็คสัน

     

     

    " ....... " มีสั่งห้ามด้วยแฟนกันชัวยองเเจสัมผัสได้

     

     

    " อย่าเงียบดิไอเเจ....โว้ยยย~ " มาร์คตะโกนเรียกสติยองเเจ

     

     

    " อือ " ยองเเจสะดุ้งพรางครางออกมาหน้าตาตื่น

     

     

    "•___• " มาร์คเเจ็คสัน

     

     

    " •~• " ยองเเจ

     

     

    " -_____- " มาร์คเเจ็คสัน

     

     

     ทั้งสามคนจ้องหน้ากันอยู่นานโดยไม่มีใครกล้าขยับกายโดยเฉพาะเเจ็คสันกับมาร์คที่ยังคงหน้าแดงแล้วยืนเบียดกันอยู่เหมือนตุ๊กแกไม่ไปไหน จู่ๆยองเเจก็สะดุ้งตัวเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ว่าตัวเองจะพูดอะไรบางอย่างเลยรีบเอ่ยปากออกมา

     

     

    " มึงสองคนเเอบกิ๊กกันใช่ไหม " ยองเเจหรี่ตามองอย่างจับผิด

     

     

    " มะ " เเจ็คสันจะพูดต่อเเต่ก็โดนยองเเจขัดขึ้นมาก่อน

     

     

    " อ้ะ!!...จุ๊ๆพวกมึง” ยองเเจชูนิ้วชี้ขึ้นมาขยับไปทางซ้ายและขวา  ไม่ต้องพูดกูเข้าใจเอาเป็นว่าพวกมึงตามสบายนะกูไม่กวนละ...อ้อเเล้วไม่ต้องห่วงนะเรื่องนี่กูจะไม่บอกใครอิอิ...ไปละบลั้ยยยยยย "

     

     

    ยองเเจพูดเสร็จก็รีบโบกมือแล้วเดินดุ่มๆออกไป ทิ้งให้มาร์คกับเเจ็คสันยังคงอยู่ท่านั่นกันจนเหน็บเเดก เเล้วสบถออกมาเเทบจะพร้อมกัน

     

     

    " ชิบหาย " ทั้งสองพูดพร้อมกันพรางส่ายหน้าและกุมขมับอย่างเซ็ง

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ยองเเจมึงช่วยกลับมาเครียร์กับพวกกูก่อน

     

     

    50%


     

    เอี๊ยดดดดดดดด~

     

    เสียงเบรกของรถคันสวยดังไปทั่วลานจอดรถของคอนโดยูคยอม ตอนนี้เจ้าของรถได้เเต่ทำหน้าเหยเเกเพราะไอเด็กบ้านี้มันจะรีบขับไปไหนของมันยูคยอมเเทบจะลมจับ

     

     

    กูนึกว่าตัวเองกำลังถ่ายฟาสเเล้วกูมาเป็นสตั้นเเมนให้มึงเลยอีเด็กเเสบ

     

     

    " เอาไป...เเล้วรีบขึ้นไปเปิดห้องไปสัส " แบมแบมโยนลูกกุญเเจให้ยูคยอม

     

     

    " เเล้วทำไมกูต้องทำตามมึงด้วย " ยูคยอมทำหน้ากวน

     

     

    " หนึ่ง " แบมแบมยิ้มร้าย

     

     

    " ...... " ยูคยอมรนราน

     

     

    " สอง " แบมแบมค่อยๆง้างมือขึ้นมา

     

     

    " อ...อะไร " ยูคยอมรีบตั้งกาดอัตโนมัติ

     

     

    " สะ.... " แบมแบมท่าจะพุ่งหมัดเเต่ยูคยอมก็รีบปัดมือแบมแบมชิงตัดหน้าไปก่อน

     

     

    " ปะ...ไปเเล้วๆ " ยูคยอมรีบหยิบกุญเเจเเล้วรีบลงรถรีบสาวเท้าเดินเข้าคอนโดไป

     

     

    คนอะไรโหดเป็นบ้าเลยมึง เอ้ะเเล้วทำไมกูต้องกลัวมัน

     

     

    อะไรของกูวะเนี่ย

     

     

    " กากชะมัด " แบมแบมขำออกมาเบาๆ พรางเดินลงรถไปนั่งรอเอากระเป๋าสัมภาระที่ตนเก็บไว้ตั้งเเต่เมื่อวาน

     

     

    นั่งรอสักพักไม่นานก็มีคนเดินเอากระเป๋ามาให้แบมแบม แบมแบมโค้งขอบคุณเเล้วเดินไปกดลิฟขึ้นไปชั้นที่เจ็ดซึ่งเป็นชั้นบนสุดของคอนโด เดินเข้าไปบิดประตูห้องของเป้าหมายเเล้วลากกระเป๋าเข้าไปเดินไปเดินมาเหมือนที่นี่เป็นบ้านตัวเอง

     

     

     

    " เห้ยเดี๋ยว...ไอเด็กมึงหยุด!! " ยูคยอมเดินมาขวางแบมแบมมือหนาก็จับกระเป๋าลากสุดเท่ของแบมแบมเอาไว้

     

     

    " มีไร " แบมแบมพูดออกมาห้วนๆส่งสายตาดุๆส่งกลับไป

     

     

    " คะ...คือ ไอเด็กมึงเอากระเป๋ามาทำไมนี่มันห้องกูนะ " ยูคยอมพูดแบบกล้าๆกลัวๆหลบสายตาดุๆของแบมแบม

     

     

    " ก็ย้ายมาอยู่กับมึงไง...อ่ออีกอย่างกูอายุเท่ามึงเลิกเรียกกูว่าเด็กได้ละ " แบมแบมหันหน้าไปยืนกอดอกจ้องหน้ายูคยอมเเล้วยักคิ้วส่งไปหนึ่งที

     

     

    " เเล้วมึงเป็น....." ยูคยอม

     

     

    " กูไปอาบน้ำก่อนไว้ค่อยคุยกัน "

     

     

    อ่าครับ ตามสบายนะครับท่านถุ้ย!!

     

     

    แบมแบมเดินลากกระเป๋าไปหน้าตู้เสื้อผ้าในห้องนอนของยูคยอม จัดการเปิดประตูตู้เเวกเสื้อของยูคยอมอัดไปทางซ้าย เเล้วเเขวนเสื้อของตัวเองไว้ทางด้านขวา

     

     

    ยูคยอมที่เดินตามแบมแบมเข้าไปก็ต้องผงะ เพราะไอคนที่บอกจะอาบน้ำเมื่อกี้ดันมาเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องของเค้า ยูคยอมไม่ได้ว่าอะไรนะถ้าจะมีคนมาทำแบบนี้ เเต่ว่ากรณีของแบมแบมนี่มันยูคยอมจะไม่ทน...

     

     

    หุ่นของมึงมันอีเหี้ย กูนี่ลุกขึ้นยืนเลย

     

     

    ยูคยอมยืนมองแผ่นหลังขาวเนียนราวกับเด็กน้อย เอวบางคอดถูกพันปิดไว้ด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาตาที่สั้นจนเห็นขาอ่อนเรียวสวยของคนตรงหน้า

     

     

    อื้อหือขาวสัสสสสส~

     

     

    เเล้วไอหน้าหวานๆที่บัดนี้หันมาหาเค้าผมสีดำกับดวงตาที่น่าค้นหานั่น เเก้มใสๆกับปากอมชมพูอวบอิ่ม มันทำให้เค้าอยากจะสัมผัสมันสักครั้ง

     

     

    ยูคยอมได้เเต่จับจ้องอยู่อย่างนั้นเเละกลืนน้ำหลายเหนียวๆลงคอ

     

     

    เปะ เปะ

     

     

    " โอ้ยเจ็บไอสัส " ยูคยอมสบถออกมาเมื่อไอมือขาวๆของคนตรงหน้ายื่นมา เปะ(ตบ) หน้าเค้าเบาๆ

     

     

    เบามากเบาจนกูเกือบหน้าหันอ่ะ

     

     

    " มองอะไรมึง " แบมแบม

     

     

    " ป้าวววว~ " ยูคยอม

     

     

    " -_____- " น่าเชื่อมาก

     

     

    " ㅇㅅㅇ " ยูคยอม

     

     

    " เห้อ " แบมแบมถอนหายใจเเล้วเดินผ่านยูคยอมไป ยูคยอมได้มองเหลียวหลังมองร่างบางๆของแบมแบมเดินเข้าห้องน้ำไป

     

     

    อืมเเม่งน่าฟัดดีนะ

     

     

    ยูคยอมสะบัดหน้าเรียกสติตัวเองอยู่สักพัก รู้สึกเมื่อยล้าอยากผ่อนคลายเลยเดินไปหยิบซองบุหรี่ในลิ้นชั้นออกมา เเล้วเดินออกไปสูบบุหรี่ด้านนอกระเบียงอย่างที่ทำเป็นประจำ

     

     

    พรางชมวิวของเมืองจากชั้นบนสุดของคอนโดที่มีรถมากมายหลายคันขับไปมาในยามค่ำคืนทำให้เกิดเเสงไฟยาวๆสวนกันไปมา

     

     

    มันชั่งสวยจริงๆ

     

     

    ครืด ครืดดดดด

     

     

    เสียงประตูบานเลื่อนถูกเปิดออกกับผู้ที่เข้ามาใหม่ ยูคยอมหันไปมองก่อนที่จะหันกลับไปสูบบุหรี่ดังเดิม คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จสวมเสื้อสีขาวบางกันกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อนๆที่เลยเหนือเข่าขึ้นมานิดหน่อย

     

     

    ผมที่พึ่งสระมาเปียกๆปรกลงบนใบหน้าน่ารักเหมือนตอนที่ยูคยอมเจอกับแบมแบมเมื่อเช้าเปี้ยบเลย

     

     

    นี่ไม่ได้คิดจะมายั่วกันใช่ไหม

     

     

    " นี่นาย " แบมแบมเรียก

     

     

    " หื้อ "

     

     

    ยูคยอมเเอบตกใจเล็กน้อยที่แบมแบมเปลี่ยนสัพนามของตัวเอง เเถมเสียงก็ยังนุ่มขึ้น ทำให้เค้าต้องหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่บนขอบระเบียงเฉียงไปทางขวาของเค้า

     

     

    " ขอโทษ " แบมแบมพูดออกมาพร้อมยิ้มตาหยี

     

     

    อะไรของมันหว่ะ

     

     

    " อะไรของมึง...กูงง " ยูคยอมได้เเต่เกาหัวเกรกๆ

     

     

    " เอ้าก็ขอโทษที่พูดจาไม่น่ารัก...กับโหดใส่นายไง " เอียงคอพูดอย่างน่ารัก

     

     

    " เเค่เนี้ย...เเล้วทำไมเมื่อกี้มึงโหดจัง " ยูคยอม

     

     

    " ก็เเค่อารมชั่ววูบอ่ะ " แบมแบมตอบแบบหน้าตาย

     

     

    เอ่อะมึงนี่เป็นคนยังไงกันเเน่เนี่ย โอ้ยปวดหัวเลยครัช

     

     

     

    " เออๆเรื่องนั้นชั่งมันเถอะ...เเต่มึงเป็นใครกูอยากรู้มาก...เเล้งมึงมายุ่งกับกูทำไม...เเล้วเลิกยุ่งกับกูสักทีได้ไหมกูรำคาญ!! " ยูคยอมรัวคำถามใส่แบมแบมที่จ้องเค้ากลับตาเเป๋วเหมือนเด็ก

     

     

    " เราชื่อแบมแบม...เป็นน้องคนสนิทของพี่เจบี...อันที่จริงเราก็ไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของนายนะ....ถ้าเรื่องของนายมันไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน!! " แบมแบมพูดเเล้วชี้ไปทางยูคยอม

     

     

    อ่ออย่างงี้นี้เอง...อืมชื่อน่ารักดี เดี๋ยวๆไม่ใช่ละ

     

     

    " กูไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อน " ยูคยอมทำหน้าเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น

     

     

    " ก็นายเจ้าชู้ " แบมแบม

     

     

    " ก็ปกติ " ยูคยอมยักคิ้ว

     

     

    " เเต่มันมากเกินไป " แบมแบมทำหน้าดุๆเเต่มันดูน่ารักกว่าเมื่อกี้เยอะเลย

     

     

    " เเล้วมึงจะทำยังไง " ยูคยอมถามลองเชิง

     

     

    " มีกฎอยู่สามข้อ " แบมแบมชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้ว

     

     

    " อะไรอ่ะ " ยูคยอม

     

     

    " ข้อที่หนึ่ง นายต้องพูดกับเราเพราะๆ " แบมแบม

     

     

    " อืม " โอโหโหดจังครับ

     

     

    " ข้อที่สองนายต้องตัวติดกับเราตลอดเวลา " แบมแบม

     

     

    " อ่ะห้ะ " อันนี้ก็โห๊ดโหด

     

     

    " ข้อที่สาม นายห้ามไปร้านพี่บีเด็ดขาด!! " แบมแบม

     

     

    " ห...ห้ะ " เเล้วกูจะเตาะหญิงไง อันนี้โหดละ

     

     

    " ไม่ต้องห้ะก็เเค่นี่เเหละ...ง่ายๆ " แบมแบมยิ้มอย่างมีความสูข

     

     

    ง่ายมากอีเวรรรรร~

     

     

    " เเล้วถ้าทำไม่ได้หล่ะ " ยูคยอมเท้าคางมองแบมแบม

     

     

    " นายก็รู้หนิว่าจะเจอกับอะไร " แบมแบมมองด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป จนยูคยอมขนลุกซู่

     

     

    เเม่งน่ากลัวชิบหายเลย

     

     

    ยูคยอมถอนหายใจออกมาพรางสูบบุหรี่เข้าปอดเเล้วพ่นควันออกมาเป็นสาย จนแบมแบมทำหน้ายู่ยกมือขึ้นปัดไปปัดมา

     

     

    " นายๆมีสเปเชี่ยวกฎอีกข้อนึง " แบมแบมพูดพรางปิดจมูก

     

     

    " เห้ยไหนว่ามีสามข้อไง " ยูคยอมขมวดคิ้ว

     

     

    มีสเปชงสเปเชี่ยวให้กูอีก มิอยากได้ ToT

     

     

    " เออหน่ะ...กฎข้อที่สี่นายห้ามสูบบุหรี่เวลาอยู่กับเรา " แบมแบม

     

     

    " จะบ้าหรอใครจะไปทำได้ " ยูคยอม

     

     

    " ทำได้ดิ " แบมแบมยิ้มตาหยี

     

     

    " ยังไง " ยูคยอมทำหน้างง มือก็เขี่ยๆปลายบุหรี่ที่สูบใกล้จะหมด

     

     

    " อย่างงี้ไง "

     

     

    ทันใดนั้นแบมแบมก็เดินไปหยุดตรงหน้าของยูคยอม ค่อยๆเอื้อมมือเล็กๆไปดึงคอเสื้อเบาๆของคนตรงหน้าให้โน้มก้มลงมาใกล้กับริมฝีปากของตัวเอง ยูคยอมได้เเต่ยืนเเข่งทื่อเป็นเสาหินใจเริ่มเต้นเเรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

     

     

    โอ้ยไอนี่มันจะทำอะไรกูอีกกก~

     

     

    " เเล้วนายจะไม่อยากสูบบุหรี่ไปตลอดชีวิตเลยหล่ะ " แบมแบมกระซิบเสียงเเหบพร่าข้างหูยูคยอม

     

     

    ปากเล็กค่อยๆลากริมฝีปากมาสัมผัสปากหนาอย่างเเผ่วเบา รสจูบหวานๆของแบมแบมกลบรสกลิ่นบุหรี่ของเค้าไปจนหมด ไอตกใจก็ตกใจนะที่อยู่ๆคนตรงหน้าเค้าเกิดทำอะไรแบบนี้ เเต่ยูคยอมกลับเริ่มสนุกกับมันมากกว่า เค้าเอื้อมมือไปดับบุหรี่ตรงกระถางต้นไม้ข้างๆตัวเอง

     

     

    " อืมมม~" ยูคยอมครางออกมา

     

     

    ยูคยอมค่อยๆผลิกตัวแบมแบมเเล้วยกตัวแบมแบมขึ้นไปนั่งพิงระเบียงตรงที่ของเค้า แบมแบมเอามือเกี่ยวคอยูคให้ลงมาบดเบียดกับริมฝีปากอวบอิ่มมากยิ่งขึ้น จนทั้งสองร่างจะรวมกับเป็นร่างเดียวกันอยู่เเล้ว

     

     

    " อืออออ~...จุ้บ..จวบ "

     

     

    ทั้งสองคนยังคงบดเบียดดูดดึงริมฝีปากจนเสียงจ้วบจ้าบดังลั่นตรงระเบียง แบมแบมค่อยๆกัดขอบปากหนาๆเบาๆเเล้วลากออกมา กดจูบอีกครั้งเเล้วผละออกมามองหน้ายูคยอมที่เท้าเเขนมองเค้าจนยิ้มตาเยิ้ม

     

     

    " ถ้าอยากสูบบุหรี่เมื่อไหร่ก็บอกนะ "

     

     

    แบมแบมขยิบตาเเล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง ทิ้งให้ยูคยอมได้เเต่ยืนยิ้มเลียขอบปากของตัวเองที่มีสัมผัสหวานๆอุ่นๆของแบมแบมหลงเหลืออยู่

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    เเล้วถ้าบอกว่าอยากสูบทั้งตัวหล่ะนายจะว่ายังไง

     

     

    100%

    ___________________________________________________________________________

    Talk

    โง้ยยย~ ไม่ไหวเเล้วสติไรท์จะเเตก

    มาต่อเเล้ว เดี๋ยวจะรีบๆปั่นรีบๆลงอีก

    รู้สึกห้ะนี่ตอนสองเองหรา ไอไรกันนี่

    เดี๋ยวต้องกินเเบรนด์สมองจะได้เเล่น ฮ่าๆ

    @7Nabio

    9/4/2015 11.00

    #ยบจช

    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×