คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Playboy {0.1} #Yugbam 100%
Playboy {0.1}
กริ๊ดดดดดดด~
" เเกคนนั้นหล่อมากอ่ะ "
" เค้าหันมามองฉันด้วย "
" เค้าส่งยิ้มให้ด้วยอ่ะเเก " หญิงสาวคนนึงหันไปดีด้ากับเพื่อนที่กำลังเลือกซื้อของอยู่ในห้างสรรพสินค้า
" เห้ยเค้าเดินมาทางนี้หว่ะเเก " เพื่อนของเธอหันไปมอง เเล้วสะกิดหญิงสาวให้หันไปเห็นชายหนุ่มคนนั้นกำลังสาวท้าวเดินตรงมาที่เพื่อนของเธอ
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งใส่เสื้อเชิตสีดำเข้ารูป กางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำ ทำให้เค้าดูรูปร่างดีกับสันจมูกโด่งบวกกับใบหน้าอันหล่อเหลากับผมที่ย้อมเป็นสีชมพูอ่อนทำให้ดูดีเป็นสองเท่า หญิงนับสิบคนในบริเวณนั้นหันมามองกันตาเป็นมัน
ชายหนุ่มเดินตรงมาหยุดยืนหน้าผู้หญิงคนนั้น เเล้วก้มลงมามองหน้าของเธออยู่นานจนหน้าของเธอขึ้นสีเเดงระเรื่อ
" อะ...เอ่อ คือ...คุณ " หญิงสาวพูดตระกุกตระกักด้วยความเขินอาย
" วันนี้คุณว่างไหมครับ " เสียงนุ่มทุ้มชวนน่าหลงไหลเอ่ยออกมา
" คะ...คือฉัน " หญิงสาวหันไปมองเพื่อนเหมือนจะปรึกษากัน
" ว่าไงครับ " เสียงทุ้มยังถามไม่หยุด
" วะ....." หญิงสาวกำลังจะตอบตกลงเเต่ก็ต้องหยุดชะงัก
" นี่เค้ามารอตั้งนานเเล้วนะ " เด็กหนุ่มตัวเล็กน่าตาน่ารักราวกับผู้หญิงใส่เสื้อสีขาวบางกับเสื้อฮู้ดสีฟ้ากางเกงยีนส์ขายาวกับรองเท้าผ้าใบสีเเดงตากลมโตผมสีดำ มีหน้าม้าปรกลงมาขัดกับผิวขาวๆร่างบางๆ ที่โผ่ลมาตอนไหนไม่รู้กำลังยืนกระตุกชายเสื้อของชายหนุ่มผมชมพูอยู่
" เห้ยมึงเป็นใครวะ " ชายหนุ่มสะดุ้งโหยง
" เอ้าก็นัดเค้าไว้ไม่ใช่หรอ " เด็กหนุ่มเอียงคอถามอย่างน่ารัก
" หึ...มีเเฟนเเล้วสินะคะ " หญิงสาวยิ้มเเห้งๆ
" ไม่ใช่นะครับคือว่าไอนี่ "
" ไปอยู่กับแฟนของคุณเถอะคะ...อีกอย่างฉันไม่ของเล่นของใครนะคะ " หญิงสาวพูดออกมาอย่างเหลืออด เเล้วหันหลังกับไปลากเพื่อนสาวของเธอเเล้วเดินจากไป
" โถ่เว้ยยยยย!! "
ชายหนุ่มได้เเต่กระทึบเท้าด้วยความขัดใจ เเล้วหันหน้าไปมองตัวต้นเหตุที่ยืนยิ่มหน้าระรื่นชื่นชมผลงานของตนเอง เหมือนไอเด็กนั่นมันกำลังมองผลงานชิ้นโบเเดงในพิพิธพันธ์หุ่นขึ้ผึ้งยังไงอย่างงั้น
น่าหมันไส้
" มึงเป็นใครวะ " ชายหนุ่มถามออกมาอย่างหัวเสียสุดๆ
" โอ้ยเค้าหิวข้าวจัง " เด็กหนุ่มตัวเล็กพูดพรางลูบท้องตัวเอง ขาเล็กๆกำลังลังเดินก้าวออกไปเเต่ก็ดันโดนมือชายคนนั้นจับไว้ก่อน
" กูถามว่ามึงเป็นใครตอบ!! " ชายหนุ่มกดเสียงต่ำให้ดูน่ากลัว เเต่เด็กหนุ่มดูไม่กลัวเลยสักนิด ยังคงยิ้มเเล้วกระพริบตาปริบๆ
" เค้าหรอ " ชี้หน้าตัวเองเอียงคอถาม ชายหนุ่มมองอย่างเอือมๆ
ถุ้ยมาทำเป็นเเบ้วน่ารักตายห่าเลยดิ
" เออมึงนั่นเเหละ "
" คนที่นายจะได้รู้จักไงคิมยูคยอม " พูดจบก็ยิ้มตาหยีกลับมาให้
" เห้ยไอเปี้ยกมึงรู้จักชื่อกูได้ไง...มึงเป็นใครบอกกูมา " ยูคยอมถามดังลั่นจนคนเเถวนั้นหันมามอง
" อืมมมม~...บอกก็ได้เเต่ตอนนี้พาเค้าไปกินข้าวก่อนได้ป่ะ..เค้าหิวอ่ะ " เด็กหนุ่มพูดเเล้วเอียงคอ
" สัส " ยูคยอมสบถออกมา
" โอเคไปกันโล้ยยยย ~ " เด็กหนุ่มยื่นมือเล็กๆของตัวเองมาจับมือของยูคยอมเเล้วลากเค้าตรงไปโซนฟู้ดคอดของห้างสรรพสินค้า
อีเด็กนี่มันแปลกกูไปตกลงกับมึงตอนไหนวะ
เด็กหนุ่มตัวเล็กเดินไปซื้อของกินเเล้ววางจานข้าวลงบนโต๊ะที่มียูคยอมนั่งน่าบูดเป็นตูดลิง ในใจก็สงสัยว่าไอเด็กนี่เป็นใคร เเถมหงุดหงิดที่เมื่อกี้ทำเค้าหน้าเเหกต่อหน้าต่อตาผู้หญิงหลายคน เมื่อสังเกตุเห็นไอเด็กนั่นกินข้าวจนหมดกำลังจะเอ่ยปากถามเเต่ก็โดนฉุดให้ลุกไปอีก
" โอ้ยไอเหี้ยจะไปไหนอีกเนี่ย...เเล้วมึงเป็นใครเนี่ยกูถามทำไมไม่ตอบ!! " ยูคยอมสะบัดมือออกอย่าเเรง ไม่เข้าใจว่าไอเด็กนี่จะมายุ่งอะไรกับเขานักหนา
" เค้าจะไปซื้อไอติมเอาด้วยไหม " เสียงใสๆกับใบหน้ารื่นเริงถามออกมา
" ไม่เว้ย " เด็กหนุ่มพยักหน้าเเล้วเดินไปร้านไอศกรีม ยูคยอมมองตามแผ่นหลังเล็กๆที่เดินไกลออกไป
หึกูไม่อยากรู้ก็ได้มึงเป็นใครก็ช่างเถอะ กูไปสนุกที่ร้านต่อดีกว่า
คิดได้ดังนั้นยูคยอมก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ หยิบเเว่นดำออกมาจากในกระเป๋าพร้อมกับฮู้ดสีดำ ยูคยอมดึงฮู้ดลงมาให้ปกปิดผมสีชมพูของเค้าพร้อมสวมเเว่นดำอำพรางตัว หวังว่าไอเด็กนั่นมันจะไม่เจอเค้าเเล้วจำเค้าได้นะ
" เห้ย " สบถออกมาเบาๆเมื่อเดินออกมาจากทางเดินห้องน้ำเเล้วเจอไอเด็กนั่นยืนกินไอติมอย่างเอร็ดอร่อย ยูคยอมค่อยๆเดินไปอย่างไม่มีพิรุศเเล้วผ่านไอเด็กนั่นไป
หึเด็กโง่ / ยูคยอมยิ้มร้าย
หมับ
เดินห่างออกไปได้ไม่นาน เเรงดึงเสื้ออย่างเเรงจากด้านหลังทำให้ยูคยอมหันไปมอง เค้าเบิกตากว้างเมื่อเห็นเด็กคนนั้นจับชายเสื้อของเค้าเเล้วเอียงคอมองอย่างที่ชอบทำมาตั้งเเต่เจอกันตอนเเรก
ชิบหายละ
" จะไปไหนหรอ " เด็กนั่นถามพรางเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเค้า
" เห้ย " ยูคยอมตกใจเมื่อไอเด็กนั่นเขย่งเท้าเเล้วถอดเเว่นดำของเค้าออก
หมดกันอีเด็กเวรรรร~
" แว่นสวยดีนะซื้อที่ไหนหรอ " เด็กหนุ่มส่งยิ้มเเล้วหมุนเเว่นสีดำของเค้าเล่น
" เอามา " ยูคยอมพูดเเล้วฉกเเว่นกลับมา
" หวงซะด้วย...คิคิ " เด็กหนุ่มขำออกมาเหมือนเรื่องตลก
" มึงเป็นใครกันเเน่มายุ่งกับกูทำไมไอเปี้ยก " ยูคยอมถามออกไปด้วยใบหน้าราบเรียบ เด็กหนุ่มหุบยิ้มเเล้วกลับมายิ้มอีกครั้ง
" ไปดูหนังกันเถอะ...เค้าอยากดู "
" ....... "
เด็กหนุ่มเปลี่ยนเรื่องเเล้วฉุดมือยูคยอมไปเช่นเดิม เค้าได้เเต่เดินตามไปเงียบๆในใจเริ่มโมโหหงุดหงิด ไอเด็กนี่มันชักจะเยอะเเละต้องจัดการเเล้วมั้ง ไม่งันเค้าคงไม่ได้ไปไหนเเน่ๆ
" อะนี่ " เด็กหนุ่มยื่นเเก้วโค้กไปให้ยูคยอมหลังจากที่เดินไปซื้อตั๋วหนังกับป็อปคอน
ตุบ ตุบ ตุบ!!
ยูคยอมปัดเเก้วโค้กในมือคนตรงหน้าออกอย่างไม่สนใจ เสียงเเก้วโค้กใบใหญ่กระเด้งตกลงกลิ้งกับพื้น ทำให้คนเเถวนั่นต่างพากันหยุดมองกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้น เเต่เด็กหนุ่มตรงหน้าเค้ายังคงยิ้มตาหยีส่งมาให้เค้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ยูคยอมเกลียดคนแบบนี้น่ารำคาญ
" กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงเป็นใคร ต้องการอะไรเเต่ไอสิ่งที่มึงทำอยู่มันทำให้กูรำคาญ....อย่ามายุ่งกับกู "
พูดจบยูคยอมก็เดินออกไปท่ามกลางสายตาหมู่มวลมหาประชาชน เด็กหนุ่มก็ได้เเต่ยืนยิ้มตาหยีเหมือนปกติ จนคนเเถวนั่นคิดว่าเค้าบ้ารึเปล่าโดนด่าขนาดนั้นยังยิ้มได้
" อ่อออออ~ ไม่ชอบแบบนี้สินะ "
ยิ้มเเล้วมองแผ่นหลังของยูคยอมเดินออกไป หยิบโทรศัทพ์ในกระเป๋ากางเกงออกมา มีสายเรียกเข้าสิบสายเเต่เค้าไม่ได้รับเพราะว่าเค้าเปิดระบบสั่น เหลือบมองชื่อบนโทรศัพท์เครื่องหรู
{ พี่มาร์ค } เเล้วกดโทรออก
< ฮัลโหลเป็นไงบ้างแบมแบม > มาร์ครีบพูดออกมาหลังจากที่เค้าโทรไปหาแบมแบมเเล้วไม่รับสาย
< ก็เอาเรื่องอยู่อ่ะพี่ >
< มันเป็นไงบ้างเห็นแบมวันนี้ >
< สงสัยจะไม่ชอบเเนวนี้ > แบมแบมพูดพรางเเสยะยิ้ม
< ฮ่าๆ ก็นะคนอย่างมันงั้นก็ลองทำตามที่นายบอก...พี่ว่ามันคงชอบแบบนั้นมากกว่า > มาร์คขำออกมาอย่างมีความสูข
< ตามนั้นเลยพี่...งั้นแบมกลับคอนโดก่อนละกัน...สงสัยวันนี้ต้องจัดการ >
< โอเค >
หลังจากวางสายพี่ชายสุดที่รักเเล้วแบมแบมก็เดินสาวเท้าไปทิ้งของในมือที่ซื้อมา ทั้งป็อปคอนตั๋วหนังเเล้วก็เเก้วโค้ก พรางเดินออกจากห้างอย่างอารมณ์ดี พร้อมเเสยะยิ้มออกมาอย่างสนุกสนามตลอดทางกลับคอนโด
ชิ!! สงสัยคงต้องเปลี่ยนโหมดกันซะเเล้วหล่ะมั้งงงานนี้
.
.
.
.
.
สงสัยคิมยูคยอมจะไม่ชอบคนดี
60%
[ Jj_Got~Club ]
เสียงเพลงที่ดังกระฮึ่มกับผู้คนที่กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนาน ไหนจะคนที่นั่งสำราญกระดกเครื่องดื่มเเอลกอฮอล์กับผองเพื่อนอย่างมีความสูข เเละผู้คนอีกมากมายที่เริ่มหลั่งไหลกันเข้ามาเยอะขึ้นหลังจากเกิดข่าวร้ายๆออกไปเมื่อหลายวันก่อน วันนี้เหมือนร้านจะเข้าสู่โหมดปกติ
เเต่พนักงานในร้านรวมทั้งเจ้านายทั้งสองคนจะไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไหร่ เพราะอะไรหน่ะหรอก็เพราะคิมยูคยอมลูกพี่ลูกน้องของเจบีมันเริ่มเอาอีกเเล้วหน่ะ งานนี้ท่ามันทำเสียอีกเจบีคงไม่บากหน้าไปเเก้ข่าวเเล้วหล่ะได้เเต่ทำใจ
" เฮ้อ...มันเอาอีกเเล้วสินะ " จูเนียร์ถอนหายใจนั่งเท้าคางมองยูคยอมอยู่ตรงหน้าเคาเตอร์ที่มีบาร์เทนเนอร์คือเเจ็คสันหวังกับมาร์คยืนผสมเครื่องดื่มอยู่
" กูเตรียมห้ามศึกละเนี่ย " เจ็คสันชูขวดเหล้าขึ้นมาเหนือหัวทำท่าเหมือนจาปาไปกลางวง
" เห้ยๆใจเย็นไอสัสหวัง...เดี๋ยวหัวมันเเตกหล่ะชิบหายกันหมด " เจบีร้องห้ามเเจ็คสันที่กำลังเลงเป้าไปที่ยูคยอม เเต่มาร์คกลับดูอารมณ์ดีแบบผิดปกติ
" เเหมอารมณ์ดีจังนะมึงอ่ะ...ร้านจะเเตกอีกไม่กี่นาทีละไอห่ายังจะมายิ้ม" เจบี
" วันนี้ร้านไม่เเตกหรอก "
" ทำไมวะ " เเจ็คสันหันไปถามมาร์ค...เจบีกับจูเนียร์ก็เช่นกัน
" เดี๋ยวพวกมึงก็รู้ " มาร์คกระตุกยิ้ม
ยูคยอมที่นั่งอยู่ที่โซฟาด้านในสุดของคลับกำลังกระดกเเอลกอฮอลสีฟ้าสดลงคอ พรางมองหญิงสาวสองคนที่กำลังจะเเผดฤทธิ์เดจใส่กันอย่างดุเดือด หลังจากเมื่อไม่กี่นาทีมานี้เข้ากำลังนัวเนียกับชีสเค้กหญิงสาวคนสนิทของสตอร์เบอร์รี่ คนที่เข้านอนด้วยเมื่อคืนก่อน
เเต่ดันโชคร้ายที่พวกเค้าสองคนยังไม่ได้ไปถึงไหนต่อไหนกัน สตอร์เบอรี่ก็เข้ามาขวางลำซะก่อนเลยเกิดศึกเถียงกันเล็กขึ้นมา จนดูเหมือนตอนนี้จะเริ่มรุงแรงขึ้นเรื่อยๆ
น่าสนุกจัง..หึหึ / ยูคยอมกระตุกยิ้มมุมปาก
" เธอหน้าไม่อาย " สตอร์เบอรรี่
" เเล้วจะทำไมหล่ะ " ชีสเค้ก
" เเกมันหน้าด้านชอบเเย่งของคนอื่น...ยูคยอมไม่ใช่ของเธออย่ามาสะเออะมาเเย่งของๆฉัน " สตอร์เบอรรี่
" เป็นเพื่อนกันแบ่งกันใช่ไม่ได้หรอ " ชีสเค้ก
" หนอยเเน่เเกตายยยย~ " สตอร์เบอรรี่
พูดจบสตอร์เบอรรี่ก็เข้าไปกระชากผมเพื่อนสนิทล้มลงไป เเต่คนที่ล้มลงไปก็ไปยอมลุกขึ้นคร่อมอีกฝ่ายพรางฟาดมือลงไปประทับบนหน้าสวยอยู่หลายฉากจนเกิดเสียงดัง จนคนในคลับเหมือนจะหยุดมองดูหนังสดกัน บางคนก็ส่งเสียงเชียร์ บางคนก็หยิบโทรศัพท์ขึ่นมาถ่าย บางคนก็เบื่อเเล้วออกจากร้านไป
เเต่ยูคยอมกลับเพียงเเค่ยิ้มอย่างถูกใจ
" เห้ยๆๆ...กูไปห้ามก่อนนะ " เเจ็คสันกำลังจะวิ่งไปเเต่ก็โดนมาร์คห้ามไว้ก่อน
" ไม่ต้อง "
" ทำไมวะ...ไอมาร์คร้านจะพังเเล้วอีเหี้ย!! " เเจ็คสันรนราณ
" เดี๋ยวมีคนมา " มาร์คลอบยิ้ม
" ใครจะมาก็ช่างดิต้องห้ามก่อนร้านจะพังนะเว้ย...บะ..แบมแบม " เเจ็คสันที่ตวาดมาร์คก็ต้องหยุดลงเมื่อเห็นน้องชายสุดที่รักเดินเข้ามา
แบมแบมในชุดสีดำล้วนเเจ็คเเกทหนังสีดำ ผมด้านหน้าที่เซทขึ้นสูง คอนเทคเลนสีเทากับอายลายเนอร์ทำให้เค้าดูหลงไหลในยามค่ำคืน เป็นเป้าหมายของนักเที่ยวยามราตรีทั้งผู้หญิงเเละผู้ชาย หันหน้ามามองเหล่าพี่ชายยักคิ้วไปให้อย่างเจ้าเล่ห์ เเล้วเดินตรงไปผ่ากลางวงนั่น
หมับ / แบมแบมจับข้อมือของหญิงสาวทั้งสองคน
" ดูสิทะเลาะกันเเล้วไม่สวยเลยนะครับ " แบมแบมยื่นมือไปลูบหน้าหญิงสาวทั้งสองเเล้วยิ้มหล่อกระชากใจส่งไปให้
" อย่าทะเลาะกันเลยนะครับผมขอ " ก้มลงไปประทับริมฝีปากบนมือทั้งสองของหญิงสาว
" คะ...ค่ะ " ทั้งสองคน
" ขอบคุณครับ " แบมแบมยิ้มอย่างอ่อนโยนเเล้วเดินไปตรงยูคยอมที่มองมาอย่างอึ้งๆ
เห้ยนั่นไอเด็กเมื่อเช้าป่ะวะ ไม่ใช่หรอกมั้ง
" เหวออออ~ " ยูคยอมร้องออกมาเมื่อคนที่เดินตรงเข้ามาเดินมากระชากคอเสื้อเค้าอย่างเเรง
" มึงมานี่ " แบมแบมออกเเรงลากยูคยอมอย่างเเรงท่ามกลางสายตาของคนในคลับ
" โอ้ยๆ ปล่อยกูมึงเป็นใครเนี่ย " ยูคยอมเดินตามเเรงลากของแบมแบม
อีเหี้ยตัวเล็กเเต่ทำไมเเรงเยอะจังวะ
" เหอะ...ปวกเปียกชะมัด " ชายตามองคนที่ร้องครวณคราง
แบมแบมชายตามองเเล้วเดินไปที่เคาเตอร์ที่มีพี่ชายทุกคนยืนอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ยองเเจที่พึ่งมายื่นเศษกระดาษเเผนที่ให้แบมแบม แบมแบมยิ้มรับเเล้วลากยูคยอมออกไป
" พวกพี่ช่วยผมด้วยดิ " ยูคยอมตะโกนออกมา เเต่ทุกคนได้เเต่โบกมืออำลากลับไปด้วยร้อยยิ้มที่สดใสเกินคำบรรยาย
อีพวกพี่เวรรรรร~
แบมแบมลากยูคยอมมาถึงลานจอดรถเเล้วก็ปล่อยคอเสื้อที่ของยูคยอมลง ทั้งสองยืนมองหน้ากันสักพักแบมแบมก็เอ่ยปากพูกออกมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
" รถมึงอยู่ไหน " แบมแบมพูดเสียงโหด
" กูไม่บอกหรอก...โอ้ยไอสัส " ยูคยอมร้องออกมาเมื่อคนตรงหน้าอยู่ๆก็เเทงเข่าเข้ามาตรงกลางเป้าของเค้าพอดี
โอ้ยลูกกูจะตายไหมเนี่ย T^T
" จะบอกกูดีๆหรือจะเอาอีกห้ะ!! " แบมแบมตะหวาด
" ยะ..อยู่โน้น " ชี้นิ้วไปมาพรางกุมเป้าหน้าเริ่มซีดด้วยความเจ็บปาด แบมแบมก้มลงล้วงหากุญเเจในกางเกงยูคยอมเเล้วลากร่างใหญ่ๆของยูคยอมขึ้นไปบนรถอย่างสบายๆ แบมแบมสตาร์ทรถเเล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
" ไอสัสมึงเป็นใครกันเเน่วะ...มึงนี่มันหน้าคุ้นๆนะ อ๋อกูจำได้ละไอเด็กเมื่อเช้าใช่ไหม...มึงมันเด็กบ้-....อุ้บ "
ป้าปปปปป!!
" เงียบปากเเล้วนั่งนิ่งๆไอสัส...ถ้ายังไม่อยากโดนกูกระถืบตาย " แบมแบมหยิบเเทบกาวที่พกมาฉีกเเล้วแปะไปที่ปากไอคนพูดมากเข้าเต็มเเรง เเล้วขับรถต่อ
คนเหี้ยไรพูดมากชิบหาย
" อื้อๆๆ " ยูคยอมได้เเต่ส่งเสียงอือๆในลำคือพรางมองแรงไปทางแบมแบม ที่ขับรถไม่สนใจเค้าเลยสักนิด จะทำอะไรก็ไม่ได้เพราะเค้าเจ็บช่วงล้างอยู่
.
.
.
.
.
.
ไว้กูหายดีเมื่อไหร่มึงตายเเน่ไอเด็กบ้า
100%
___________________________________________________________________________
Talk
มาต่อเเล้วจ้าาาาาาาา -..-
แบมแบมโหมดdark ของเรา
งานนี้ยูคมีตายนะจ้ะ
นี่ๆทวิตไรท์จ้า @7Nabio
4/4/2015 19.00
ฟิค#ยบจช
O W E N TM.
ความคิดเห็น