ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ::W I L::Chapter01-My past
เมื่่อ10ปีก่อน...
ณ....หมู่บ้านแห่งหนึ่ง
"นี่ๆ สเตลล่า"เด็กเด็กหญิงผมบลอนด์ยาวคนหนึ่งวิ่งไปมาบนทางเดินของหมู่บ้านพลางเรียกชื่อเพื่อนของเธอ
"มีอะไรหรอ คริสติน"เด็กหญิงผมสีน้ำตาลเข้มซึ่งถูกเรียกได้กล่าวขึ้น
"เธอรู้ข่าวเรื่องที่กองทัพแห่งความมืดจะมาบุกหมู่บ้านพวกเราแล้วยัง"คริสตินถาม
"จ....จริงเหรอ ฉันเพิ่งรู้ตอนที่เธอมาบอกนี่ล่ะ มีสาเหตุอะไรหรอ"สเตลล่าตอบ
"ได้ข่าวมาว่า เขาบอกว่าพวกเราเป็นกบฐน่ะ เเล้วก็พ่อบอกว่ายังไม่มีกำหนดการณ์ว่าจะมาวันไหนด้วยทางเราก็เลยยังรับมือไม่ได้ ดวงอาร์ทิตย์จะตกแล้วล่ะฉันไปล่ะนะ"คริสตินกล่าวก่อนวิ่งกลับไปบ้านของเธอ
"อะ...บาย"สเตลล่ากล่าวพลางโบกมือลา
"ฉันควรจะทำยังไงดีนะ....."เด็กหญิงกล่าวกับตัวเองเบาๆ
........................................................................................................................................................................
....ณ.....ฐานทัพแห่งความมืด....
"ทำไมเราต้องไปทำลายหมู่บ้านแห่งนั้นด้วยล่ะครับ ท่านแม่ทัพ"ทหารหนุ่มถามขึ้น
"เพราะว่าอะไรน่ะหรอ.....เพราะว่ามีสิ่งสำคัญอยู่ในนั้นยังไงล่ะ....เจ้าออกไปได้เเล้วข้าอยากจะอยู่คนเดียว แล้วก็ไปบอกทหารทุกนายด้วยว่าเราจะบุกกันวันพรุ่งนี้"แม่ทัพหนุ่มเอ่ย ก่อนที่ทหารผู้นั้นจะตอบรับและออกไปจากห้องของแม่ทัพ
"อะไรกันนะ ที่KINGอยากได้ ซักจะน่าสนุกแล้วล่ะสิ"ชายหนุ่มกล่าวก่อนแสยะยิ้ม
.......................................................................................................................................................................
วันรุ่งขึ้น
ณ...หมู่บ้านแห่งเดิม
"กรี๊ดดดดด พวกมันบุกมาแล้ว"หญิงสาวคนหนึ่งตะโกนขึ้นระหว่างวิ่งเข้ามาในหมู่บ้านก่อนที่เพลิงสีดำจะเผาไหม้เธอจนกลายเป็นเถ้าธุลี ตามด้วยเสียงเกราะเหล็กสีดำเป็นพันๆคนเดินเข้ามาในหมู่บ้าน ทำลายบ้านผู้คน ฆ่าคนอย่างเลือดเย็น ไร้การปราณี ไม่เว้นชีวิตใครทั้งนั้น
"สเตลล่า!! ลูกต้องหนีไป"ชายท่าทางแข็งแรงคนหนึ่งท่าทางแข็งแรงพาเด็กสาวออกจากบ้านไปที่ป่าสมุนไพร และให้ให้ลูกสาวของเขาหลบหลังต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุด "พ่อจะล่ะมันไป ส่วนลูกต้องรีบหนีไปให้ไกลที่สุดนะ!!"เข้ากล่าวกับลูกสาวด้วยท่าทางที่เร่งรีบ
"พ่อคะ ไปกับหนูไม่ได้หรอ"เด็กสาวกล่าวพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นเพราะกลัวว่าพ่อต้องเจออันตราย
"พ่อต้องไป ถ้าพ่อไม่ไปลูกต้องตายแน่ๆ"
"แต่ว่าถ้าพ่อไป อาจจะตายได้นะคะ..."เด็กสาวสลดทันที
"เอางี้"
ณ....หมู่บ้านแห่งหนึ่ง
"นี่ๆ สเตลล่า"เด็กเด็กหญิงผมบลอนด์ยาวคนหนึ่งวิ่งไปมาบนทางเดินของหมู่บ้านพลางเรียกชื่อเพื่อนของเธอ
"มีอะไรหรอ คริสติน"เด็กหญิงผมสีน้ำตาลเข้มซึ่งถูกเรียกได้กล่าวขึ้น
"เธอรู้ข่าวเรื่องที่กองทัพแห่งความมืดจะมาบุกหมู่บ้านพวกเราแล้วยัง"คริสตินถาม
"จ....จริงเหรอ ฉันเพิ่งรู้ตอนที่เธอมาบอกนี่ล่ะ มีสาเหตุอะไรหรอ"สเตลล่าตอบ
"ได้ข่าวมาว่า เขาบอกว่าพวกเราเป็นกบฐน่ะ เเล้วก็พ่อบอกว่ายังไม่มีกำหนดการณ์ว่าจะมาวันไหนด้วยทางเราก็เลยยังรับมือไม่ได้ ดวงอาร์ทิตย์จะตกแล้วล่ะฉันไปล่ะนะ"คริสตินกล่าวก่อนวิ่งกลับไปบ้านของเธอ
"อะ...บาย"สเตลล่ากล่าวพลางโบกมือลา
"ฉันควรจะทำยังไงดีนะ....."เด็กหญิงกล่าวกับตัวเองเบาๆ
........................................................................................................................................................................
....ณ.....ฐานทัพแห่งความมืด....
"ทำไมเราต้องไปทำลายหมู่บ้านแห่งนั้นด้วยล่ะครับ ท่านแม่ทัพ"ทหารหนุ่มถามขึ้น
"เพราะว่าอะไรน่ะหรอ.....เพราะว่ามีสิ่งสำคัญอยู่ในนั้นยังไงล่ะ....เจ้าออกไปได้เเล้วข้าอยากจะอยู่คนเดียว แล้วก็ไปบอกทหารทุกนายด้วยว่าเราจะบุกกันวันพรุ่งนี้"แม่ทัพหนุ่มเอ่ย ก่อนที่ทหารผู้นั้นจะตอบรับและออกไปจากห้องของแม่ทัพ
"อะไรกันนะ ที่KINGอยากได้ ซักจะน่าสนุกแล้วล่ะสิ"ชายหนุ่มกล่าวก่อนแสยะยิ้ม
.......................................................................................................................................................................
วันรุ่งขึ้น
ณ...หมู่บ้านแห่งเดิม
"กรี๊ดดดดด พวกมันบุกมาแล้ว"หญิงสาวคนหนึ่งตะโกนขึ้นระหว่างวิ่งเข้ามาในหมู่บ้านก่อนที่เพลิงสีดำจะเผาไหม้เธอจนกลายเป็นเถ้าธุลี ตามด้วยเสียงเกราะเหล็กสีดำเป็นพันๆคนเดินเข้ามาในหมู่บ้าน ทำลายบ้านผู้คน ฆ่าคนอย่างเลือดเย็น ไร้การปราณี ไม่เว้นชีวิตใครทั้งนั้น
"สเตลล่า!! ลูกต้องหนีไป"ชายท่าทางแข็งแรงคนหนึ่งท่าทางแข็งแรงพาเด็กสาวออกจากบ้านไปที่ป่าสมุนไพร และให้ให้ลูกสาวของเขาหลบหลังต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุด "พ่อจะล่ะมันไป ส่วนลูกต้องรีบหนีไปให้ไกลที่สุดนะ!!"เข้ากล่าวกับลูกสาวด้วยท่าทางที่เร่งรีบ
"พ่อคะ ไปกับหนูไม่ได้หรอ"เด็กสาวกล่าวพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นเพราะกลัวว่าพ่อต้องเจออันตราย
"พ่อต้องไป ถ้าพ่อไม่ไปลูกต้องตายแน่ๆ"
"แต่ว่าถ้าพ่อไป อาจจะตายได้นะคะ..."เด็กสาวสลดทันที
"เอางี้"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น