คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : EP.15 : MarkBam 100% ( NC )
อนที่ 15
มาร์แบม
ลาึืนหนึ่
แรๆ
เสียประหลาบาอย่าัึ้นที่ประูระเบียห้อนอนอแบมแบม ทำให้ร่าบาสะุ้ื่นมา้วยวามใ แ่แบมแบม็เอาผ้าห่มมาลุมโปร้วยวามลัว ึป่านนี้ะเป็นอะไรไปไม่ไ้ นอา....
แรๆ
“ ฮืออออ ุผี อย่ามาหลอหลอนแบมเลยนะ แบมลัวแล้ว ” แบมแบมพนมมืออยู่ในผ้าห่ม นอนัวสั่น้วยวามลัว
แรๆ แอ๊
ราวนี้ทำให้แบมแบมใลัวมาว่าเิม เพราะมันไม่ใ่แ่เสียที่เิอนแรอย่าเียว มันมีเสียประูระเบียเปิออ้วย แบมแบมไ้แ่นอนนิ่อยู่ในผ้าห่ม เสียฝีเท้าัใล้เ้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ ทำให้แบมแบมถึับเหื่อ เสียฝีเท้าหยุที่้าเียอแบมแบม แบมแบมที่นอนหันหน้าไปทาประูระเบีย็่อยลืมาึ้นแ่ยัไม่โผล่หน้าออมาาผ้าห่ม แบมแบมมอผ่านผ้าห่ม็้อะลึ เพราะมีเาำๆยืนอยู่้าๆเีย ถึแม้ะมอไม่ัแ่แบมแบม็รู้สึไ้ว่าเาำๆนั้นืออะไร แล้ว็้อลัวึ้นไปอี เมื่อเาำปริศนานั้น่อยๆย่อัวนั่บนเีย้าแบมแบมนแบมแบมรับรู้ถึแรยวบ้าัว แบมแบมนอนัวสั่น้วยวามลัว แล้วน้ำา็่อยไหลออมา
“ ฮึ ฮือออออออออออออ ”
หมับบบ
“ อ๊า ฮือออออออออ ” แบมแบมรีร้อ้วยวามลัว เมื่อเาำปริศนาเลื่อนมือมาับที่ไหล่อแบมแบม
“ ัวเล็!!! เป็นอะไร ร้อทำไม นี่เฮียเอ ”
แบมแบมเมื่อไ้ยินเสียุ้นหู็หยุร้อให้ แล้ว่อยๆโผล่หน้าออมาาผ้าห่มอย่าล้าๆลัวๆ มาร์เลยเอื้อมมือไปเปิไฟที่โมไฟหัวเีย ทำให้แบมแบมหันหน้ามาร์ไ้ัเน ร่าเล็พอเห็นว่าเป็นใร็โผเ้าอมาร์ทันที
“ ฮืออออออออออ เฮียยยยยยยยยยย ” แบมแบมอมาร์แน่นแล้วปล่อยโฮออมา
“ ัวเล็ ร้อไห้ทำไมรับ ไหนบอเฮียิเป็นอะไร ”
มาร์ันัวแบมแบมออเพื่อที่ะไ้มอหน้าัๆ แ่ร่าเล็็ไม่ยอม อมาร์ไว้แน่น มาร์เลยปล่อยให้แบมแบมอแล้วลูบหัวลูบหลัร่าเล็เป็นารปลอบ นร่าเล็หยุร้อไห้แ่็ยัอมาร์ไว้
“ ไหนบอเฮียไ้รึยัว่าเป็นอะไร ร้อไห้ทำไม ” มาร์ถามเมื่อเห็นว่าแบมแบมเียบไปแล้ว
“ ................................ ”
“ ัวเล็รับ หลับหรอ ?? ”
ับบบบบบบบบบบบบบบ
“ โอ้ยยยยยยยยยย!!!!!! ัวเล็ัหูเฮียทำไมเนี่ย ” มาร์ร้อ้วยวามเ็บปวเมื่อร่าเล็ในอ้อมอัหูอย่าแร
“ ็เฮียอ่ะ เล่นบ้าอะไรไม่รู้ ทำไมไม่มาีๆ ประูบ้านมีให้เ้าไม่เ้า ปีนมาทำไม แล้วมาัประูห้อแบมอี เฮียรู้มั้ยแบมลัวนะ นึว่าผีอ่ะ ถ้าแบมหัวใวายายึ้นมาะว่ายัไ ฮึ่ยยยยยย ”
แบมแบมพูบ็ล้มัวนอนลบนเียแล้วหันหลัให้มาร์อย่าอนๆ
“ ฮ่าๆๆๆๆ ที่แท้็ลัวผี โอ๋ๆๆๆๆ เมีย๋า วัเอ้ยวัมา ”
มาร์ล้มัวนอนลามแบมแบมแล้วอร่าเล็ไว้แน่น ส่วนแบมแบมพอไ้ยินำว่า ‘ เมีย ’ ออมาาปาอมาร์็ถึับหน้าแ
“ เฮียบ้า ปล่อยเลย แบมอนอยู่นะ ” แบมแบมพูแล้วทำแ้มพอๆใส่ มาร์เห็นเลย้มหน้าสูมวามหอมบนแ้มใส
“ อ๊า~~~ ื่นใั แ้มเมียใรหว่าหอมที่สุเลย ” มาร์พูหลัาหอมเสร็ แล้ว็เริ่มลอเลียร่าเล็ เริ่มุไปที่ออาว
“ อื้อออออ เฮียยย อย่านะ ปล่อยเลย แล้วมีอะไรถึ้อปีนมาหาึๆื่นๆ” แบมแบมหอหนีมาร์แล้วเอ่ยถามนที่ร่อมัวเออยู่
“ ็ิถึอ่ะ อยานอนอ ืนนี้นอน้วยนะ ” มาร์ล้มัวนอนล้าๆแบมแบมแล้วึร่าเล็เ้ามาไว้ในอ้อมอ ร่าเล็็ุเ้าับอแร่แล้วเอาหน้าถูไปมา
“ วันหลัอย่ามาแบบนี้อีนะ แบมใ ” แบมแบมพูอู้อี้อยู่ับหน้าออมาร์
“ ร้าบๆๆ เ้าใแล้ว อโทษนะที่ทำให้ใ นอนันเถอะเี๋ยวพรุ่นี้ะพาไปูหนั ฝันีนะรับเมีย ” มาร์โอบอร่าเล็แน่นึ้นว่าเิมแล้วุมพิเบาๆที่ริมฝีปาบา านั้น็หลับใหลามันไป
รุ่เ้า
RRRRRRRR
“ ฮัลโหล ”
เสียโทรศัพท์ปลุมาร์ให้ึ้นมารับอย่าัวเีย มาร์รอเสียไปเบาๆเพราะลัวนัวเล็ในอ้อมอะื่นเพราะเสียอเา
( ฮึ มะ...มาร์ะ ะ...่วยโบรา้วย โบราลัว ฮืออออออออออ )
เสียโบราแฟนเ่าอมาร์อบลับมา
“ เอ่อ...โบรา ุเป็นอะไร ?? ”
มาร์ถาม้วยวามอยารู้ เาเป็นห่วหิสาวในานะนเยรู้ั แ่อนนี้เาไม่รู้สึอะไรับโบราแล้ว เพราะเามีนัวเล็ในอ้อมออยู่เ็มหัวใ
( ฮึ เมื่อืน...โบราไปเที่ยวที่ผับ ฮึ แล้วโบรา็เอผู้ายนนึ เ้าะปล้ำโบราแ่โบรา็หนีออมาไ้ ฮึ โบราิว่าเรื่อะบแ่นั้น ะ...แ่มันไม่ใ่ ฮึ เ้าสะรอยามโบรามานถึอนโ ละ...แล้วเ้า็........ฮือออออออออออออ )
“................................” มาร์เียบฟัหิสาว
( พออนเ้าื่นมาโบรา็รีบหนีออมาาอนโแล้วมาที่อนโเพื่อน ฮึ แ่เพื่อนไปทำธุระ อนนี้โบราลัวมาเลย่ะมาร์ โบราไม่รู้ะโทรหาใร นึถึุเป็นนแร โบรา็เลยโทรหาุ โีทีุ่ยัไม่เปลี่ยนเบอร์ ฮือออออออออ โบราลัว ฮึ ุมาหาโบราไ้มั้ยะ โบราไม่อยาอยู่นเียว )
“ ไ้ อนโเพื่อนุล่ะ อยู่ที่ไหนเี๋ยวผมไปหา ”
ทา้านโบรา
หลัาวาสายามาร์หิสาว็ยิ้มออมาอย่าผู้นะ แล้วปาน้ำาทิ้ แล้วหยิบยาเม็หนึ่ึ้นมา
“ มาเร็วๆนะะมาร์ เี๋ยวเรา็ะไ้มีวามสุ้วยันแล้ว หึหึ ”
่อ 50%
อ็อ อ็อ
“ มาร์ะ!!!! ่วยโบรา้วย่ะ ฮืออออออ โบราลัว ” เมื่อไ้ยินเสียออที่หน้าห้อ หิสาว็รีบวิ่ไปเปิประูแล้วโผเ้าอนที่อยู่หน้าประู
“ อะ....เอ่ออออออ ”
“ ว๊ายยยยย!!! ะ...แ ” แล้วหิสาว็้อร้อออมา้วยวามใ เพราะนที่นอนั้นไม่ใ่มาร์ แ่ลับเป็นนรัอมาร์ศัรูหมายเลหนึ่อน
“ เอ่อ...สวัสีรับ ุโบรา ” แบมแบมเอ่ยทัทายพร้อมทั้ยิ้มให้อย่าริใ
“ แมาทำไม!!!! แล้วมาร์ล่ะ มาร์ไปไหน!!! ” หิสาวหุหิเพราะนรหน้าไม่ใ่นที่น้อาร ึวาอบแบมแบม
“ ือเฮียอยู่้าล่าน่ะรับ ำลัามึ้นมา เฮียเ้าบอเลห้อุโบราแล้วให้ผมึ้นมาู เฮียลัวุิสั้นทำร้ายัวเอ ” แบมแบมอบ
“ ั้นหรอ เ้ามา่อนสิยะ ” หิสาวเริ่มอารม์ีเพราะิว่ามาร์นั้นเป็นห่วน
“ ัวเล็รับ เฮียมาแล้ว ” แบมแบมำลัะเินเ้าห้อโบรา แ่้อหันไปามเสียเรีย็เห็นมาร์ำลัเินรมา แล้วมาร์็เ้ามาโอบเอวแบมแบมเอาไว้ ทำให้โบรามอ้วยวามริษยา
“ ฮึ สวัสี่ะมาร์ ฮึ เิเ้าห้อ่อน่ะ ” หิสาวเห็นมาร์เลยรีบบีบน้ำาเรียะแนนวามหน้าสสาร แบมแบมมอ้วยวามไม่เ้าใ เพราะเมื่อี๊นี้โบราไม่ไ้เป็นแบบนี้
.
.
.
“ แล้วุไปแ้ำรวหรือยั ” มาร์ถาม หลัาที่เ้ามานั่ในห้อ
“ ฮึ โบราไม่ล้า่ะ โบราอาย ฮืออออ โบราลัวัเลย่ะมาร์ โบราลัว ฮือออออออออ ” หิสาวลุมานั่้าๆมาร์แล้ว็เ้าไปอ มาร์รีบหันหน้ามาหาแบมแบมที่นั่อยู่้าๆเพราะลัวนรัะิมา แ่แบมแบม็ส่ายหน้าเป็นเิบอว่าไม่เป็นไร
“ ไม่้อลัวแล้วนะ พวมันไม่รู้นี่ว่าอนโเพื่อนุอยู่ที่ไหน มันไม่ามมาหรอ ” มาร์พูปลอบใโบรา
“ ฮึ แ่โบรา็ยัลัวอยู่ี ุอยู่เป็นเพื่อนโบราไ้มั้ยะ นว่าเพื่อนโบราะลับมา โบราลัว ฮือออออออ ” หิสาวออออ้อนมาร์ ให้มาร์อยู่ับน
“ ไม่ไ้หรอ เพราะวันนี้ผมมีนัับัวเล็แล้ว ผมไม่อยาผิสัาับแฟนผม ” มาร์อบ
“ เอ่อ...เฮีย ไม่เป็นไรหรอรับ ูหนั่อยูวันหลั็ไ้ เราอยู่เป็นเพื่อนุโบราเถอะรับ เธอลัวที่ะอยู่นเียว ” แบมแบมพูึ้นหลัาเียบมานาน
“ ถ้าั้นเฮียแล้วแ่ัวเล็นะ ” มาร์หันมายี้ผมนรั้วยวามเอ็นู ยิ่เพิ่มวามริษยาให้โบราเ้าไปอี
( เ็บ้าเอ้ย!!! ะามมาทำไมเนี่ยเสียแผนหม แ่แมา็ีแล้ว ันให้แูบทรัอันับมาร์ว่าะสนุสุเหวี่ยแ่ไหน มาร์ะ้อลืมแ สุท้ายเ้า็ะลับมาเป็นอันเหมือนเิม ) โบราิในใ แล้วเริ่มทำามแผนอัวเอ
“ ทานอะไรมาันรึยัะ เี๋ยวโบราไปเรียมอาหารให้นะ อยาทานอะไรเป็นพิเศษมั้ยะมาร์ น้อแบมแบม้วย ” หิสาวเอ่ยถาม
“ อะไร็ไ้/อะไร็ไ้รับ ” มาร์ับแบมแบมเอ่ยึ้นมาพร้อมัน โบราเลยเินหายเ้าไปในรัว มาร์ับแบมแบมึนัุ่ยัน
“ อโทษนะรับที่รั ไม่ไ้ไปูหนัเลย ” มาร์ับมือเล็อนรัึ้นมาสูม
“ ไม่เป็นไรหรอรับเฮีย วันหลั็ไ้ แบมไม่ไ้ว่าอะไระหน่อย ” แบมแบมอบร่าสู
ฟอ
“ น่ารัที่สุเลยเมีย๋า แบบนี้ผัว็รัายเลยสิ ” มาร์หอมแ้มแบมแบมหนึ่ทีแล้วพูหยอำหวานใส่
“ เฮียยยยย เี๋ยวุโบราเห็น อายเ้า นี่ไม่ใ่บ้านเรานะ ” แบมแบมับแ้มัวเอแล้วำหนินรั
“ ไม่เห็นหรอน่า โบราเ้าเ้าไปในรัวแล้ว มามะ...มาให้ผัวฟัะีๆเมีย๋า ” มาร์พูบ็ัารฟันรัอย่ามันเี้ยว
“ ิ ิ เฮียยย ไม่เอา ฮ่าๆๆๆ เฮียแบมัะี้ ิ ิ ”
ทั้สอหยอล้อันอย่ามีวามสุ โยไม่รู้เลยว่ามีบานยืนมอ้วยวามโรธแ้น อิา ริษยา
“ มีวามสุให้พอนะไอ้เ็บ้า ่อนที่แะ้อทุ์ทรมาน หึหึ ”
โบราหันมาัอาหาร่อแล้วหยิบยาเม็หนึ่ึ้นมาบแล้วใส่ลไปในแ้วน้ำส้มอมาร์ หลัานั้น็ยอาหารออไปวาที่โ๊ะอาหาร
“ อาหารเสร็แล้วนะะ มาทานไ้เลย่ะ ” โบราบอมาร์และแบมแบม
“ อบุนะรับ ุโบรา น่าทานมาๆเลย ” แบมแบมเอ่ยมหิสาว
“ โบราทำอโปรมาร์้วยนะะ แ่อน้อแบมพี่ไม่รู้ว่าน้อแบมแบมอบทานอะไร พี่รู้แ่อโปรอมาร์เ้าน่ะ พี่เลยทำแบบเียวับมาร์ให้น้อแบม ทานไ้ใ่มั้ย๊ะ ” หิสาวพูเพื่อให้แบมแบมเห็นว่านนั้นรู้ใมาร์แ่ไหน
“ ทานไ้รับ เฮียอบอะไรแบม็อบอันนั้นแหละ เพราะเราสอน็เปรียบเสมือนนนเียวัน ” แบมแบมอลับไปอย่าผู้นะ แล้วเินไปนั่้าๆมาร์ที่นั่มอแบมแบมับโบราุยันอย่าๆ โบรา็ไ้แ่เ็บอารม์โรธไว้ในใแล้วึหยิบแ้วน้ำส้มที่ใส่ยามาให้มาร์ และอีแ้วที่ไม่มียาให้แบมแบม
“ ถ้าั้นทานันไป่อนนะะ โบราอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า่อน ” พูบ็เินเ้าไปยัห้อนอนเพื่อเรียมุนอนอันวาบหวิวไว้ปลุอารม์มาร์ โยที่ไม่รู้เลยว่าแผนที่นวาไว้ำลัะพั
ห้อรัว
“ อื้มมมมมมมม ุโบรา็ทำอาหารอร่อยีนะ ” แบมแบมพูทั้ที่อาหารยัเ็มปา แล้วัอาหารำโอีำใส่ปา
“ ัวเล็่อยๆินสิ เี๋ยว็ิอหรอ ” มาร์เือนนรั้วยวามเป็นห่ว แ่พูยัไม่ทันาำ แบมแบม็สำลัอาหาร
“ แ่ แ่ แ่ ” สำลันน้ำาไหล มาร์เลยหยิบน้ำแ้วอัวเอส่ให้แบมแบมเพราะอยู่ใล้มือว่า
“ เห็นมั้ยบอแล้วให้่อยๆิน สำลันไ้ ” มาร์เอ็นรั
“ ็มันอร่อยนี่นา ” แบมแบมอบหลัาหายาอาารสำลั แ่ลับเริ่มรู้สึร้อนวูบๆวาบๆอยู่้าใน
หลัาินอิ่มแล้วมาร์ับแบมแบม็มานั่เล่นที่โฟา มาร์เริ่มสัเอาารนรั็เห็นแปลๆไป หน้าีๆ หายใแรว่าปิ แล้ว็มีเหื่อึมออมาามใบหน้า
“ ัวเล็!! เป็นอะไร หน้าีๆ ไม่สบายรึป่าว ” มาร์เอามืออัหน้าผานรั ็ไม่เห็นว่าัวะร้อน
“ ไม่รู้เหมือนัน แ่อนนี้แบมร้อนมาเลยอ่ะเฮีย ” แบมแบมพูบ็ทำท่าะถอเสื้อออ
“ เฮ้ย!!! มาถอไรรนี้ ัวเล็เป็นอะไรเนี่ย ” มาร์รีบรั้มือแบมแบมไว้
โบราไ้ยินเสียเอะอะมาา้านอ็นึว่ายาที่ให้มาร์ออฤทธิ์แล้ว ึรีบเปิประูออมา แ่ภาพที่เห็นือแบมแบมล่อมมาร์แล้วูบมาร์อยู่
“ ว๊ายยยยยย ายแล้ว ” หิสาวร้ออย่าใ
มาร์ไ้ยินเสียโบราึผละออานรั แล้วเอ่ยบอโบรา
“ ุอยู่นเียวไป่อนนะ ัวเล็เป็นอะไรไม่รู้ผมอพาน้อลับบ้าน่อน ” พูบมาร์็้อนัวแบมแบมึ้นมาแล้วเินออาห้อไป
“ ไอ้เ็บ้า!!! เป็นแไ้ไ ทำไมไม่เป็นมาร์ รี๊ ” หลัาที่มาร์าไป โบรา็รีร้อ้วยวามัใ
บนรถ
มาร์วาแบมแบมลบนเบาะอย่าแผ่วเบา แ่แบมแบม็ลับว้าอร่าสูมาูบอย่าูื่ม
“ ัวเล็!!! ั้สิ่อนสิ เป็นอะไรเนี่ย ” มาร์าเ็มัให้แบมแบมแล้วรีบวิ่ไป้านนับแล้วับรถรลับบ้าน แ่ระหว่าทาแบมแบม็มอมาร์้วยสายาเยิ้มๆอย่าเิวน และพยายามลูบไล้ร่าายอเา มาร์สัเเห็นแ่นายอร่าเล็นูนออมา็เริ่มเอะใว่าโบรา้อใส่อะไรลไปในแ้วน้ำมาให้นิน
มาถึที่บ้านมาร์็อุ้มร่าเล็ึ้นไปบนห้ออัวเอแล้ววาร่าเล็ไว้บนเีย แบมแบมไ้แ่นอนิ้นไปมาบนเีย แล้วพึมพำออมาว่าร้อน
“ อื้อออออ เฮียยย แฮ่ แบมร้อน ร้อน ไม่ไหวแล้ว ” แบมแบมระาเสื้ออัวเอนาเผยให้เห็นผิวาวๆ้าใน
“ ไปอาบน้ำนะัวเล็ ะไ้หายร้อน ป่ะเฮียพาไป ” มาร์พยายามะอุ้มแบมแบมึ้นมาแล้วพาไปยัห้อน้ำ แ่ร่าเล็็ืนัวไว้
“ ไม่เอา ไม่อาบบ อื้อออออ แบม้อารเฮีย เฮีย่วยแบมหน่อยนะ ” แล้วแบมแบม็ผลัมาร์ให้นอนลบนเียแล้วึ้นร่อมร่าสู แล้ว็้มลุไ้ที่อออมาร์ มาร์เริ่มมาอารม์ร่วมับนรั ึพลิมาอยู่้านบนแทนแบม
“ แน่ในะัวเล็ ไม่ลัวเฮียแล้วนะ ” มาร์ถาม
“ แน่ใ เร็วๆสิเฮียยย แบมไม่ไหวแล้วววว ” พอแบมแบมพูบมาร์็ัารับเสื้อผ้าอัวเอและแบมแบม นร่าายเปลือยเปล่าทัู้่ หลัานั้น็.........
------NC CUT------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โบราเธอร้ายมา ันเลียเธอ แ่เธอ็สู้าหนูแบมแบมอันไม่ไ้หรอย่ะ (อินับฟิัวเอ5555)
ัวเล็โนยาปลุเ็ส์เ้าไปทีนี้็อ้อยเฮียเ็มที่ แล้วแบบนี้เฮียะอใไม่ัวเล็ไ้ไล่ะ
NC ไรท์ะลให้ในเพนะะ แ่ออมเม้นให้ื่นใหน่อยไ้มั้ย ออมเม้นเพิ่มอีั 10 อมเม้นแล้วไรท์ะล NC ให้
มีเรื่อะประาศสำหรับใรที่เม้นให้ทุอนปิเรื่อไรท์มีอวัให้้วย เป็นารอบแทนที่ทนอ่านฟิที่ไรท์แ่ อวั็ไม่มีไรมาไม่ใ่อมี่ามามาย ็แ่บ้านพร้อมที่ินบวรถอี10ัน เย้ยยย ไม่ใ่ ออุปส์ไว้่อนนะว่าะเป็นอะไรใบ้ให้ว่าเป็นอเี่ยวับั ไรท์ามอ่านทุอมเม้นนะ
ความคิดเห็น