แวร์มัคท์กับโลกที่ไม่รู้จัก

ลำดับตอนที่ #6 : ความช่วยเหลือที่ไม่คาดฝัน(รีไรท์)

     ทันทีที่กองพันของพวกเขาไปถึงสิ่งที่พวกเขาเห็นคือต้นไม้ขนาดใหญ่ที่กำลังถูกกองกำลังอัศวินและนักเวทน์เผาอยู่นอกจากนั้นยังมีฝ่ายป้องกันซึ้งฝ่ายป้องกันทั้งหมดนั้นล้วนเป็นผู้หญิงและเป็นเผ่าเอลฟ์ถ้าเปรียบเทียบกันแล้วฝ่ายป้องกันเสียเปรียบอย่างมาก เพราะมีกำลังที่น้อยกว่ามากถึงแม้จะมีอาวุธที่พร้อมและนักเวทย์แต่ส่วนใหญ่เป็นเวทย์รักษาต่างจากอีกฝ่ายที่มีกำลังเยอะกว่าและเป็นเวทย์โจมตี

"เผาให้หมด.. อย่าไปกลัวพวกมัน จับพวกมันมาให้หมด!"เสียงของโรแนนตะโกนขึ้นมา

โรแนนเป็นผู้นำของกองกำลังนี้เขานำกองทัพของเขาออกมาเพื่อกวาดล้างพวกที่ไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์

เขาพูดพร้อมกับมองไปยังเอลฟ์สาวที่ยืนมองสงครามบนต้นไม้ใหญ่

"ส่วนเธอและพวกของเธอก็จะต้องมาเป็นทาสของฉัน หึหึหึ.."

"แกนี่มันน่ารังเกียจกว่าพวกสัตว์กินซากซะอีก.."ฟีโอน่าซึ่งเธอได้ยินทุกอย่างที่โรแนนพูดนั้นยิ่งทำให้เธอรู้สึกขยะแขยงพวกนั้นเข้าไปอีก

ฟีโอน่าเธอเป็นหัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้เธอรู้ดีว่าโรแนนต้องการอะไรแต่แน่นอนเธอไม่ส่งมันให้แน่

"ท่านฟีโอน่าค่ะ! แฮ่ก..แฮ่ก. ตอนนี้พวกมันฝ่าแนวป้องกันด้านนอกมาได้แล้วและกำลังมุ่งมาทางนี้คะ.."

ทหารหญิงวิ่งเขามารายงาน

โช้งเช้ง! ฟิ้ว... ตูม! เฮ้ เฮ้ โค้งเคร้ง อั่ก อ๊ากก.. ฟิ้ว ฟิ้ว เสียงขอการต่อสู้กันดังไปทั่วและพวกโรแนนก็เข้าใกล้เรื่อยๆ

"ถอย.. กลับไปที่แนวรับด้านในด้านแนวรับนอกแตกแล้ว.."เสียงของหัวหน้ากลุ่มป้องกันดังขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงสั่งให้ถอยฝ่ายป้องกันก็เริ่มถอยไปพร้อมกับระวังหลังให้กัน 

"พวกมันเริ่มถอยแล้ว ไปจัดการพวกมันให้หมด.."เสียงของหัวหน้ากองตะโกนให้พวกทหารบุกเข้าไป

พวกของโรแนนบุกเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆทำให้ฝ่ายพวกเอลฟ์ต่างเริ่มสิ้นหวังพวกเธอรู้ดีว่าจะถูกนำไปขายเป็นทาสไม่ก็กลายเป็นของเล่นของชนชั้นสูง ซึ้งตอนนี้บางคนก็ถูกพวกโรแนนจับตัวไปรุมข่มขืนบ้างก็จับตัวไปขังไว้ในกรงรอถูกนำตัวไปขาย

"ท่านฟีโอน่าค่ะ พวกมันเยอะเกินไป เราคงจะกันไว้ได้ไม่อีกนานตอนนี้ดิฉันขอให้ท่านหนีไปเดี๋ยวนี้ค่ะ"

ทหารคนเดิมพยามขอให้ฟีโอน่าหนีไปจากที่นี้เพราะลำพังพวกเธอไม่สามารถป้องกันที่นี้ไว้ได้แน่

"ฉันทำแบบนั้นไม่ได้หรอก จะให้ฉันทิ้งเมืองนี้และคนอื่นๆ ฉันทำไม่ได้"เธอพูดพร้อมกับมองไปที่สนามรบ

"แต่มันเขามาจะถึงที่นี่แล้-"ปัง! ยังไม่ทันที่ทหารหญิงคนนั้นจะพูดจบพวกโรแนนก็บุกเข้ามาถึงที่พวกเธออยู่

"โอ้ว.. ดูแม่เอลฟ์สาว2คนนั้นดิ หุ่นเธอช่างน่าจับเสียจริงๆ ฮ่าๆๆๆ"ทหารของโรแนนพูดขึ้นมาพร้อม

"อยู่ข้างหลังฉันไว้นะคะ"ทหารหญิงคนนั้นพูดพร้อมกับชักดาบขึ้นมา

"โอ้ โอ้.. ดูท่าทางจับดาบของเธอซิ น่ารักอะไรอย่างนี้ เปลี่ยนจากจับดาบมาจับอย่างอื่นดีกว่า ฮ่าๆๆ"

หลังจากที่ทหารพวกนั้นพูดเสร็จก็เริ่มเข้ามาต่อสู้กับทหารหญิงคนนั้นซึ้งเธอเสียเปรียบเรื่อง1ต่อ5ทำให้เรื่องที่จะชนะทั้งหมดนั้นเป็นไปได้ยาก เคร้ง! เคร้ง! โช้งเช้ง.. เสียงดาบกระทบกันกระทบกันไปมาถ้ามากันไม่เกิน2สองคนก็ก็ยังพอสู้ไหวแต่นี่มากัน5คนทำให้ใช้แรงอย่างมาก

ย้ากกก.. ฉับ! อ๊าก.. ทหารหนึ่งในนั้นถูกเธอฟันเข้าอย่างจัง"ใครอยากจะเป็นแบบนี้ก็เข้ามา"ทันทีที่เธอพูดจบพวกนั้นก็บุกเข้ามาอีกครั้ง เคร้ง! โคร้งเคร้ง.. เช้ง! ย้า- ฉึก! ทหารคนนั้นพยามจะฟันเธอจากด้านข้างแต่ถูกฟีโอน่าใช้ดาบของเธอฟันก่อน ผัวะ! ฟีโอน่าถูกพวกนั้นตบจนลงไปนอนกับพื้นหลังจากนั้นพวกมันก็เข้าไปรุมทหารหญิงคนนั้น

เช้ง! เช้ง! ผัวะ!  ตุบ ในที่สุดเธอก็ถูกพวกมัน3คนเอาชนะได้

"พวกแกเอาตัวยัยนี้ไป ส่วนยังเอลฟ์นั่นฉันขอ"หลังจากที่พวกมันตกลงกันเสร็จก็เสียงระเบิดหลายครั้งตามด้วยเสียงโวยวายดังสนั่นไปหมดแต่พวกมันที่อยู่ในนี้ได้ยินแค่เสียงระเบิด

ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ฟิ้ว.. บึ้ม! ...............................................

"นั่นมันเสียงระเบิดอะไรว่ะเนีย!?"หนึ่งในพวกนั้นพูดขึ้น

"ก็แค่เสียงระเบิดปกติแหละ พวกนักเวทย์อาจจะเล่นของแรงละมั้งเสียงถึงได้ดังอย่างนี้"อีกคนพูดอธิบาย

"ไม่ต้องไปสนใจเสียงพวกนั้นหรอก รีบๆไปกันได้แล้ว ตูจะได้จัดการยัยนั่นให้รู้ว่าที่นี่ใครคุม.."หลังจากทีพูดจบทหารสองคนแรกก็รู้ทันทีว่ามันหมายถึงอะไรเลยพากันหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน

"เออๆ ไปก็ได้ แต่ระวังอย่าให้พังล่ะไม่งั้นท่านโรแนนเอาตายแน่ ฮ่าฮ่าฮะๆๆๆๆ.."หลังจากพูดจบพวกนั้นก็พากันออกไปพร้อมกับทหารหญิงคนนั้น

"ตอนนี้ก็เหลือแค่เรา2คนแล้ว มาทำอะไรสนุกๆ กันดีกว่า"มันพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาเธอก่อนจะคร่อมร่างเธอ

"พวกเธอฆ่าคนของเราไปหลายคน พวกเราจะให้เธอและพวกของเธอต้องชดใช้.."ฟีโอน่าที่พยามขัดขืนอยู่ก็รู้ทันทีว่าหมายถึงอะไรหลังจากพูดจบมันก็ถกเสื้อของเธอแต่ยังไม่ได้จับก็มีมือปริศนากระชากมันออกไปแล้วกระทืบชํ้า

ตุบ! โอ้ย..! ตับ! อั่ก! ผัวะ! ตุบ! แค่ก..! แค่ก! พลัก! ได้โปร-.. ตุบ! หลังจากที่กระทืบมันจนสมใจแล้วชายคนนั้นก็เดินเข้ามาหาเธอฟีโอน่างงกับสิ่งที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้าคนพวกนั้นเป็นใคร เขาเป็นคนของอาณาจักรไหน อาวุธของพวกเขาไม่ใช้ดาบ ธนู หรือเวทย์มนต์ ทำไมเขาถึงช่วยเธอ เกิดคำถามมากมายและมันมาพร้อมกันหมด

"ตอนนี้คุณและคนของคุณปลอดภัยแล้วครับ.."

=============================================================

จบไปอีกตอนแล้วนะครับ ผิดพลาดประการใดเม้นบอกกันได้ครับ และขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาอ่าน หลังจากตอนนี้ผมจะเริ่มใช้ฟรอนต์นี้นะครับพออ่านแล้วฟรอนต์นี้อ่านง่ายกว่า ฮา